#تعریف_اصطلاحات_حدیثی_2 🔹مرفوع: از وسط یا آخر یک یا چند نفر افتاده اما تصریح به رفع کند: «کلینی عن علی بن ابراهیم عن ابیه رفعه الی الصادق(ع) قال ...» 🔹معلق: از اول سلسله سند یک یا چند تن افتاده ـ احادیث من لا یحضر و برخی احادیث تهذیب و استبصار معلقند اما طرق متروکه در آخر کتابشان ذکر شده. 🔹مفرد: مفرد مطلق یا غریب المتن: در طبقه اول فقط یک نفر نقل کرده مفرد نسبی: انفراد نسبی مانند نقل یک شهر خاص ـ مثلا فقط کوفیان نقل کرده اند یا بصریان. 🔹شاذّ یا نادر: در مقابل و معارض حدیث مشهور ـ در مقابل و معارض حدیثی که راویانش حافظ‌ترند. 🔹محفوظ: مشهوری که حدیث شاذّی با آن مخالف باشد. 🔹متابع و شاهد: متابع: افراد سلسله سند حدیثی با راویان حدیث مفردی که همان مضمون را نقل کرده یکی باشند شاهد: مضمون حدیث مفردی با سلسله سند دیگری نقل شود. گاه متابع و شاهد به یکدیگر اطلاق می‌شوند. 🔹اعتبار: تتبع و جستجوی طرق حدیث در کتب دیگر ـ تا حدیث اگر متابع است یا متابعی دارد از انفراد خارج شود. 🔹مدرّج: راوی کلام خود یا بعضی راویان را در متن یا زنجیره اضافه کند و موجب اشتباه سخن با کلام معصوم شود. 🔹مکاتب: به دستخط معصوم ـ چه در جواب سوال، چه ابتدائاً املا کرده باشد. 🔹مصحّف: قسمتی از سند یا متن به کلمه یا عبارت مشابه تغییر کند. #علمی 🆔 @basijshiraz