‍ 💢 وقتی گفت کاش چندتا غذا بلد بودی بپزی، گفتم خوب تو کارم نفر اول میشم و پول حسابی در میارم. اون‌وقت کس دیگه رو استخدام می‌کنم کارهای خونه رو انجام بده! 🔻داشتم می‌رفتم دانشگاه و مادرم نگران خوراکم بود. علاقه خاصی نداشتم کار خونه یاد بگیرم ولی بخش بزرگی ازین طرز فکر نتیجه تربیت خودش بود. از بچگیم تمرکز مادرم روی آموزش آکادمیک و ورزش من بود. بجز هفته‌ای یه بار کلیسا و روزی یک‌ساعت پیانو، وظیفه من تقریبا فقط درس خوندن بود. اگه وقتی هم اضافه می‌شد واسه اسکیت و والیبال بود و بعدها آموزش رانندگی. 🔻بهترین مدرسه‌ها رو رفته بودم و شاگرد خیلی خوبی بودم. فکر می‌کردم تنها آموزش مهم همینه! 🔻فکر کنم سال دبیرستان من اولین سالی بود که آموزش اقتصاد خانه Home Economics تو مدارس متوقف شده بود. قبل‌تر، تو این کلاس‌ها دخترهای جوون یاد می‌گرفتند چطور پول خونه و حساب‌های مالیاتی رو مدیریت کنن، درست خرید کنن، مواد غذایی رو سالم نگه دارن، غذا درست کنن، خیاطی کنن، و از همه مهمتر رفتار درست با همسر و بچه‌هاشون داشته باشن. 🔸پسر‌ها هم بجز یه سری کلاس‌های مشترک، کلاس‌های shop داشتن که یاد بگیرن چطور ماشین و لوازم خونه رو تعمیر کنن و ... و این آموزش‌ها تو دانشگاه تخصصی‌تر هم می‌شد. 💢 اون موقع‌ها شغل آدم‌ها بخشی از زندگیشون بود، نه همه هدف زندگی! ولی اولویت‌ها کم‌کم عوض شد. مادر من یه #کدبانو متخصص بود. یه آشپز حرفه‌ای، یه خیاط ماهر، و از همه مهم‌تر یه روانشناس تو مدیریت روابط خانواده. ولی بخاطر یه سری از تفکر‌های اون زمان، من از خیلی از آموزش‌هاش محروم شدم. آموزش‌هایی که شاید چند نسل قدمت داشت و تو هیچ کلاسی هم پیدا نمی‌شد. ولی خدا یه سبک زندگی دیگه‌ای نشونم داد. سعی کردم به بچه‌هام یاد بدم اولیت‌شون بعد از خدا، اول خانواده باشه و بعد موفقیت آکادمیک و شغلی. 💢 تو دنیای امروز مهارت‌های تخصصی شغلی و مدرک مهمه. قبول دارم. ولی یه سری مهارت‌های دیگه هم هست که برای رشد و استقلال همه ما لازمه و دیگه براش مدرک نمیدن. حالا که مدرسه‌ها تعطیله می‌تونیم یه کاری کنیم که بچه‌هامون تو این یه درس مهم جلو بیافتن: درس مهارت زندگی! ✍ مرضیه هاشمی خبرنگار آمریکایی مقیم ایران ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••• 🔊📣 به بصیر بپیوندید؛ 👇 https://eitaa.com/basir1