💠نترسید و نترسیم و نترسانیم!
«بنی گانتس» وزیر دفاع رژیم صهیونیستی ادعا کرد این رژیم سامانه دفاع موشکی لیزری جدید، موسوم به پرتو آهنین را با موفقیت آزمایش کرده که قادر است انواع خمپاره‌ها، راکت و موشک ضدتانک را قبل از رسیدن به هدف، رهگیری و منهدم کند. متعاقب این خبر، گروهی برآشفته و این اقدام صهیونیست‌ها را سبب تغییر موازنه قوا در منطقه به سود رژیم اشغالگر دانسته و با دستپاچگی توصیه کرده‌اند تا فرصت هست برای جلوگیری از مواجهه با این رژیم، باید برجام را به نتیجه رساند!
🔻نکات تحلیلی:
1️⃣ روزنامه صهیونیستی هاآرتص ادعاهای سران خود علیه ایران را پوشالی توصیف کرده و می‌نویسد: «رجزخوانی‌های تل‌آویو در خصوص ایران، سیاست خارجی نیست، فقط لاف زدن است. گاهی یک حکومت فقط باید سکوت کند!». پیشتر نیز شبکه 12 تلویزیون این رژیم به نقل از «ایهود اولمرت»، نخست‌وزیر اسبق رژیم صهیونیستی نوشته بود: «این ادعا که ما قادر به تهاجم به ایران هستیم، یک لاف بی‌جاست. چنین رفتارها و لاف‌هایی بیش از آنکه نشانگر قدرت باشد، بیانگر ضعف ما است. بسیاری از اعضای عالی‌رتبه سابق مؤسسه نظامی اسرائیل هم همین نظر را دارند».
2️⃣ جنگ اوکراین نیز ناتوانی آمریکا از حمایت متحدان منطقه‌ای‌اش را آشکار ساخت. فارن پالیسی می‌نویسد: «تاریخ‌مصرف دوستی آمریکا با دوستانشان در خاورمیانه تمام شده است؛ امریکا دیگر توانایی تعهد به دفاع از پیروانش را ندارد. ناتوانی در حمایت از زلنسکی در مقابل پوتین بارزترین نمونه‌ای است که می‌تواند در مورد اسرايیل نیز اتفاق بیفتد».
3️⃣ نفتالی بنت و پائیز لاپید بارها به‌صراحت گفته‌اند که رژیم صهیونیستی به هیچ توافقی که با تهران منعقد شود، متعهد نخواهند بود؛ ژانویه گذشته نخست‌وزیر این رژیم گفت که «اسرائیل به آنچه در توافق احتمالی نوشته شود، متعهد نخواهد بود و همچنان با حفظ آزادی کامل، هر جا و هر زمان، بدون هیچ قیدوشرطی اقدام خواهد کرد»؛ بااین‌وجود معلوم نیست برجام چگونه می‌تواند تضمینی در مقابل دشمنی این رژیم در قبال ایران باشد. علاوه بر این، توافق برجام در سال ۲۰۱۵ نیز به‌هیچ‌وجه از دشمنی این رژیم نسبت به ایران نکاست.
🔶️نکته پایانی: جنگ اوکراین آخرین میخ به تابوت جهانی‌شدن و نظم نوین آمریکایی بود؛ تابوتی که خیلی وقت پیش در عراق و افغانستان ساخته شد و حالا رویای خاورمیانه بزرگ را با خود به گور می‌برد. رژیم صهیونیستی نه در مقطع فعلی، بلکه بیش از چهل سال است که درباره جمهوری اسلامی ایران لاف میزند؛ چیزی که شهید سلیمانی بیش از همه بر آن آگاهی بود و به تجربه گفت که «میزان فرصتی که در بحران‌ها وجود دارد، در خود فرصت‌ها نیست؛ اما شرط آن، این است که نترسید و نترسیم و نترسانیم».
✍ #حسین_حسینی‌نژاد
🇮🇷 انقلاب اسلامی تجلی اراده‌ای برتر
🔹«خلع رضاشاه با رقص و پایکوبی در خیابان‌ها جشن گرفته شد. او پس از تبعید در شاهنسبورگ بیمار شد و نهایت در ۲۶ ژوئیه ۱۹۴۴ مُرد، صحنه‌هایی از شادمانی که مشابه آن در سال ۱۹۷۹هنگامی که پسر رضاشاه و جانشینش مجبور به ترک کشور گردید تکرار شد.» این جملات بخشی از کتاب از قاجار تا پهلوی(۱۹۱۹ـ۱۹۳۰) نوشته محمدقلی مجد پژوهشگر ایرانی مقیم آمریکا و استاد دانشگاه پنسلوانیا است. مجد با استناد به گزارشات وزارت امور خارجه آمریکا در ایران، حس و حال مردم پس از برکناری رضاشاه را شادمانی و سرور می‌داند.
لوئیز دریفس کاردار آمریکا در ایران در ۱۸ سپتامبر ۱۹۴۱ این‌گونه می‌نویسد: «واکنش ایرانیان به خلع شاه تقریبا شکلی از حس رهایی و شادمانی است که عموما با رفتن یک ستمگر رخ می‌دهد». مسئله دیگری که در این کتاب به آن توجه شده است موضوع وابستگی خاندان پهلوی به بیگانگان و اهمیت حفظ این خاندان برای آنها است، او با بررسی اسناد نشان می‌دهد که برای انگلیس و آمریکا حفظ این خاندان به منظور دستیابی به اهداف استعماری‌شان امری حیاتی بوده است و در این راه از هیچ کوششی فروگذار نبودند چرا که اساسا مهندسی انگلستان برای به قدرت رساندن دیکتاتوری پهلوی با موافقت آنها صورت گرفت.
روزولت سی‌ودومین رئیس‌جمهور آمریکا در سال ۱۹۴۲ می‌نویسد: «آقای استیتینوس عزیز: از آنجایی که من دریافته‌ام دفاع از دولت ایران برای دفاع از ایالات متحده حیاتی است بدین وسیله برابر دستور شماره ۸۹۲۶ مورخه ۲۸ سپتامبر ۱۹۴۲ اختیارات اعطای وام به دولت ایران به شما واگذار گردید. فرانکلین دلانو روزولت». حمایت آمریکایی‌ها بعدها در کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ (۱۹۵۳) در جریان سرنگونی حکومت مصدق و بازگشت محمدرضا به قدرت رنگ آشکارتری به خود گرفت و تا پایان حکومت پهلوی و پس از سقوط آن به امید بازگرداندن ته مانده‌ای این خاندان به قدرت ادامه دارد.
برخلاف آنچه که سلطنت‌طلبان تلاش دارند با تحریف و وارونه‌سازی تاریخ چهره‌ای مقتدر، محبوب و مستقل از پهلوی بسازند، هزاران صفحه و اسناد تاریخی چیز دیگری را نشان می‌دهد. این اسناد گواهی می‌دهد که اساسا روی کار آمدن و دوام سلطنت این خاندان خارج از اراده ملت و محصول اراده بیگانگان بوده است و تنها زمانی کار آنان به پایان رسید که اراده ملت در قالب پدیده‌ای سترگ به نام انقلاب اسلامی بر اراده بیگانگان برتری یافت.
✍️ #حسین_حسینی‌نژاد
💠پیوند ایران و چین در صورت فلکی جدید جهان
✍️ #حسین_حسینی‌نژاد
🔺همزمان با سفر رئیس‌جمهور کشورمان به چین برخی مطبوعات و رسانه‌های داخلی و خارجی در موجی جدید از چین هراسی تلاش می‌کنند با نادیده گرفتن نقش چین در تحولات جهان و منطقه، تنها راه برون‌رفت از مشکلات اقتصادی کشور را نزدیکی به غرب تعریف نمایند. این مخالفت‌ها در حالی اتفاق می‌افتد که بسیاری از تحلیل‌گران و رسانه‌های غربی این سفر را گامی مؤثر در رسیدن به نزدیکی میان چین و ایران داسته اند.
نشریه دیپلمات (TheDiplomat) در تحلیلی به قلم شانون تیزی با توجه به سخنان مقامات چینی می‌نویسد: شی‌جین پینگ رئیس‌جمهور چین در سخنانش ضمن محکوم کردن «یک‌جانبه‌گرایی» و «هژمونی» آمریکا اعلام کرد از ایران در حفاظت از حاکمیت ملی و مقاومتش در برابر این یک‌جانبه‌گرایی و قلدری آمریکا حمایت می‌کند. او همچنین گفت: «چین مایل است به همکاری با ایران در ساخت مشترک «کمربند و جاده» ادامه دهد. علاوه بر این، وزارت خارجه چین به نقل از شی گفته است که چین مایل است همکاری‌های خود را با ایران در «تجارت، کشاورزی، صنعت، زیرساخت‌ها و سایر زمینه‌ها» گسترش دهد.
این نشریه بین‌المللی موفقیت رئیسی در جلب توجه مقامات چینی به سمت تهران را از این‌رو حائز اهمیت می‌داند که از یک‌سو ایران در مواجهه با تحریم‌های آمریکا گزینه‌های کمی به جز چین دارد و از سوی دیگر پکن هیچ کمبودی در شرکای دوستانه ندارد حتی شرکایی همچون بحرین، عربستان سعودی، کویت، عمان، ترکیه و شورای همکاری خلیج‌فارس در همسایگی ایران که روابط قابل توجهی با چین دارند و برخی از آنها به ویژه عربستان سعودی با ایران روابط خصمانه‌ای دارند. شانون در نهایت با تکیه بر اظهارنظرهای مقامات چینی این سفر را گامی امیدورانه برای تهران در جهت تحکیم روابط با چین دانسته است.
سرنخ برخی مخالفت‌ها با نگاه گردش به شرق را باید در جهان غرب جست‌وجو کرد. چرا که آنطور که آرشین ادیب مقدم، استاد سیاست و مطالعات بین‌المللی در دانشکده مطالعات شرقی و آفریقایی لندن (SOAS) و نویسنده کتاب ایران چیست؟ در خصوص نقش و اهمیت پیوند میان ایران و چین می‌نویسد: ما در میانه یک تجدید نظم مهم و ایجاد یک منظومه جدید در سیاست جهانی هستیم و پیوند ایران و چین را باید بخشی از این صورت فلکی جدید دانست که می‌تواند تسلط غرب به رهبری آمریکا بر امور بین‌الملل را به چالش بکشد.
🔰#یادداشت | چرا اقتصاد نمی تواند!
📝 #حسین_حسینی‌نژاد
🔹اگر چه ممکن است کمی جسورانه به نظر برسد اما فکر می کنم نباید از گفتنش پرهیز کرد چرا که این گفتن دستکم می تواند یک الم شنگه ای در ذهنمان راه بیندازد که ما حصل آن اندیشیدن بیشتر و بیشتر برای یافتن راه حل های جدید باشد.
🔹مسئله این است ، با اینکه دیگر باورمان شده است که "ما می توانیم" اما در بعضی موارد واقعا "نمی توانیم"!
🔹مشخصا اقتصاد را ببینید با اینکه نزدیک به یک دهه شعار سال معطوف به حل مشکلات اقتصادی و افزایش تولید بوده، با این حال در این زمینه بسیار ناموفق بوده ایم؛ اینکه چرا نتوانسته ایم به نظرم مسئله مهمی است! از این رو شاید بهتر باشید به جای پرداختن به اینکه "چگونه می توانیم؟" به این توجه کنیم که "چرا نمی توانیم؟"
🔹اگر چه از اقتصاد خیلی سر در نمی آورم اما طعم تلخ سیاست را در اقتصاد لنگان ایران خوب فهم می کنم؛ نمی دانم ! شاید اشتباه کنم اما راه حلهای اقتصادی که برای درمان درد اقتصاد مطرح می شود مرا یاد «حسین شمر» روستامان می اندازد،
🔹با اینکه نامش حسین بود اما چون شمر خوان تعزیه بود در یک تناقض کامل «حسین شمر» صدایش می کردند؛ این بنده خدا کمتر سالی بود که بعد از پایان تعزیه از سمت یکی دونفر از عزاداران مورد حمله قرار نگیرد و یا فحش نشنود، او شمر واقعی نبود و فقط گناهش این بود که نقش شمر را داشت.
🔹حکایت رفتار ما با مشکلات اقتصادی دقیقا همین است، دائم به وزرای اقتصاد و سیاستهای اقتصادی دولتها حمله می کنیم که چرا اینکار را کرده یا نکرده اند و گاها توصیه می کنیم که این کار را بکنید و آن کار را نکنید! غافل از اینکه سر نخ ماجرا جای دیگری است.
🔹من فکر میکنم ما سوراخ دعا را گم کرده ایم ، به نظرم پرداختنِ به اقتصاد از درون اقتصاد ره به جایی نخواهد برد، باید به اقتصاد ایران از دریچه سیاست نگریست و با ابراز سیاسی آنرا حل کرد چرا که اگر اقتصاد "می توانست" مشکلاتش را حل کند تاکنون "توانسته" بود!
🔹اینکه چرا اقتصاد نتوانسته مشکلاتش را حل کند شاید به این دلیل باشد که عرصه سیاسی کشور به او مجال تغییرات لازم و آنچه او میخواهد را نداده است ، این ذات سیاست است که همیشه در بالا دست رودخانه و در سرچشمه می نشیند؛ طبیعی است اگر آب از سرچشمه گل آلود شود تلاش در پایین دست رودخانه برای زلال کردن آب کم اثر خواهد بود.