eitaa logo
بصیر
392 دنبال‌کننده
10.1هزار عکس
7.4هزار ویدیو
531 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴 نعل وارونه پسا برجام! شکست به منزله شکست کامل دولتی است که تمام مسائل کشور را سه سال معطل امضای برجام کرده بود و اینک پس از دو سال با ابطال آن، عیان میشود که کارنامه دولت روحانی در 5 سال از عمر این ملت، هیچ بوده است! هیچ کامل! حال سوال اساسی این است که دولت برای جبران این شکست استراتژیک چه برنامه هایی دارد؟! این گمان که دولت چاره ای بیندیشد که روابط کشور پس از لغو برجام را با بدیل های جایگزین، گشودن روابط اقتصادی با کشورهای غیر از 5+1، اتکا به داخل و.. حل کند، متاسفانه گمانی خوش بینانه و سخت اشتباه است. برنامه های متنوع برای فرار از پاسخگویی به افکار عمومی از این قرار است: 1⃣ نپذیرفتن مسئولیت شکست: دولت روحانی نمیخواهد مسئولیت شکست برجام را بپذیرد. علیرغم آنکه نفس آمدن و پیروزی روحانی در انتخابات 92 با ایده مرکزی « رابطه با آمریکا و کدخدا به جای اروپاییها» معنا داشت و بزرگترین دستاورد خود را برجام میدانست، اینک با به زیر افتادن طبل رسوایی توافقی ، دولتی ها و رسانه های زنجیره ای شان، به جای پاسخگویی به مردم، دنبال شریک جرم برای خود میگردند. در خارج: ترامپ! در داخل: انقلاب! 🔺این از خصوصیات اصلی جریان لیبرال است که تمام موفقیتها از آن من! تمام شکستها از آن دیگران! آنها که روزی تیتر میزدند: «روحانی: تمام مسئولیت مذاکرات با من است»! امروز تیتر میزنند: «با اجازه رهبر بود! زیر نظر رهبر بود! با نظارت رهبر بود!» 🔺آنها که برای مسائل پیش پا افتاده ای، ادعای و فرهنگ عذرخواهی را بر سر ملت می کوفتند، امروز حتی حاضر نیستند دال مرکزی گفتمان خود (رابطه با آمریکا، هوالحل) را به گردن بگیرند. و تمامی شکست ها و ناکارامدی های خود را به پای نظام مینویسند. و دیوار چه کسی کوتاهتر از نظام؟! 2⃣ حاشیه سازی: برنامه بعدی بخشی از اصلاح طلبان، حاشیه سازی و ایجاد التهابات روانی در جامعه برای فرار از فشار افکار عمومی است. جریان لیبرال که شکست فجیع خود در 1400 را قطعی می بیند، تصور میکنند با سازی بر سر مسائلی چون ، زنان، رفع ، و و و حتی سگ گردانی و نهنگ عنبر! میتوان همچنان پایگاه رای سرخورده دولت را با آنها شارژ کرد. آنها در این سناریو، به شدت بر رفتار قهرآمیز جریان اصولگرا و رودرو قرار دادن آنها با مردم حساب باز میکنند. نقش جریانهای افراطی ظاهرا حزب اللهی در نردبان گذاری این سناریو برای لیبرالها بسیار کلیدی است. 🔺اما در این میان، جریان لیبرال افراطی، برنامه ای ورای روحانی در سر دارد. سناریوی عبور از روحانی و نرسیدن او تا 1400 سناریوی طیف اصلاحات برای براندازی نظام است. نبود جایگزین محبوب و کارامد برای 1400 و احساس شکست قطعی در انتخابات های بعدی از دلایلی است که این سناریو را روی میز جریان لیبرال افراطی میگذارد. ایده اصلی این سناریو، ایجاد های خیابانی است، به هر بهانه ای و با هر گستره ای. نقش ناکارامدی و ناتوانی دولت روحانی قطعا بستر اصلی هرگونه نارضایتی در توده مردم است که میتوان با هسته ی اصلی آشوب در شهرها که اعضا و سمپاتهای گروهکهای خصوصا و و ها هستند، بر آنها سوار شد. کاتالیزور و ابزار هماهنگی این جریانها هم با برنامه ریزی سه ساله دولت روحانی، و است. پس هر جا نعره ای علیه فیلتر شبکه های خارجی دیدید، توجه کنید که هدف چیست. 🔰 اما راه حل چیست؟! مشکل اصلی توده متوسط جامعه، اینک مشکلات است. و مشکل اصلی طبقه متوسط به بالا، برخی فشارهای زائد است. ما به جریانی نیاز داریم که با اتکا به پیشینه خود در ساختن و پیشرفت ایران، حلقه بسته را از صدر جریان به کنار بزند. هم با کارامدی بتواند تضمین پیشرفت و ساختن را به مردم دهد و هم جلوی حساسیت افزایی جریان های افراطی ظاهرا انقلابی بایستد. این بدیل هر دو جریان غالب در فضای سیاسی کنونی است.تنها بدین ترتیب می توان امیدوار بود که انتخابات مجلس آینده، وعده گاه خداحافظی با لیست امید و جریانهای باشد که دستاوردی جز سلفی و توئیت و حاشیه بازی برای مردم نداشتند و درپی آن آغاز یک فصل جدید در تاریخ ایران با ظهور «انقلابی های کارامد» در پیش خواهد بود. http://eitaa.com/basir8
🔰وفاق تقویت شد؟ 🔹شکی وجود ندارد که «وفاق ملی» نیاز مهم امروز ایران است! و آنچه در سال ۱۴۰۳ گذشت نشان داد که یک تصمیم جمعی برای حرکت به سوی وفاق شکل گرفته است. گام اول این مسیر را رهبر معظم انقلاب اسلامی در سخنان اول فروردین ۱۴۰۳ برداشتند و در مورد اهمیت وفاق گفتند:« مسئله مهم اتحاد عزم‌ها و اراده‌های مردم است. ما در این زمینه متأسفانه مشکلاتی داریم، عقب‌افتادگی‌هایی داریم؛ ارتباط و همدلی اجتماعی خیلی مهم است؛ در این زمینه دچار غفلت شدیم؛ خودمان به دست خودمان در وحدت ملّی‌مان اختلال ایجاد میکنیم. ؛ همه‌‌ ما وظیفه داریم که وحدت ملی را، اتحاد مردم را، اتحاد مردم و مسئولین را حفظ کنیم؛ روزبه‌روز آن را تقویت کنیم؛ این سیاست قطعی نظام جمهوری اسلامی از روز اوّل بوده است.»، گام بعدی در سال ۱۴۰۳ و پس از شکوه اتحاد ایرانیان در بدرقه شهید جمهور را دکتر پزشکیان برداشت که موضوع وفاق ملی و اتحاد ملی را سر دست گرفت و وارد صحنه انتخابات شد! و گام نهایی را ملت ایران با حضور پر شور در انتخابات و رای به دولت وفاق برداشتند 🔹دولت چهاردهم پس از استقرار با پشتیبانی مجلس و همراهی قوه قضاییه در حوزه‌های مختلف برای ایجاد همگرایی میان همه جریان‌ها و اقشار جامعه گام برداشت، یکی از اقدامات که در این راستا در دستور کار قرار گرفت، موضوع رفع حصر بازندگان انتخابات ۱۳۸۸ بود و سرانجام در روزهای پایانی اسفند این اقدام نهایی شد و مهدی کروبی یکی از دو بازنده انتخابات ریاست جمهوری دهم رفع شد! اما سوال این است که این اقدام به وفاق ملی کمک کرد؟ 🔹پاسخ را باید در بیانیه اخیر مهدی کروبی یافت! شیخ آشوبگران ۱۳۸۸ در یادداشت کوتاهی بار دیگر همان ادعاهای واهی پیشتر خود را تکرار کرد! و حتی حرمت رییس دولت اصلاحات که پس از پایان حصر به دیدار او شتافته بود و او را در آغوش کشیده بود را نیز نگه نداشت و دولت سید محمد خاتمی را متهم به مشارکت به تقلب در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۴ کرد! او نشان داد رفتار و رویکرد او همچنان بر پاشنه لجاجت و توهم می‌چرخد و نظام اسلامی را که پای رای مردم ایستاد، متهم به جمهوری زدایی می‌کند! 🔹بازندگانی که یک روز با شکو‌ه‌ترین ریاست جمهوری که می‌توانست گام بلند در ساخت باشد را به زخمی چرکین بدل کردند که همچنان کشور با عوارض آن دست به گریبان است! اکنون نیز اسب خود را زین کردند که عزم شکل گرفته برای تقویت ملی را به شکست بکشانند! از این رو مهم است که در مسیر وفاق گام‌ها و انتخاب‌ها با دقت بیشتر انجام شده و مانع از آن شویم که به نام وفاق علیه وفاق گامی برداشته شود. ✍ محمد پناهی