✔️در جهان آخرت، محدودیتهای دنیا وجود ندارد
✔️اگر با چشم قلبت به آخرت نگاه کنی، لذتهای دنیا از چشمت میافتد!
🔸جهان آخرت چگونه جهانی است؟ یک جهان بسیار بزرگ و بسیار جذاب! هرچه انسان در این دنیا محدودیت دارد، آنجا نامحدود است! در حیات آخرت، دیگر کسی پیر نمیشود! در جهان آخرت، انسان مکلّف نیست و دیگر محدود نیست (البته آن کسانی که در عذاب هستند، حکم دیگری دارند)
🔸أمیرالمؤمنین(ع) دربارۀ عالم آخرت میفرمایند: چشم قلبت را بینداز به آن چیزهایی که برایت از آخرت وصف کردهاند. مثلاً نحوۀ در هم فرو رفتن شاخههای درختان بهشت، گلهای آنها، نهرهای زیر پا و... چشم قلبت را بینداز تا بفهمی آنجا چه خبر است! اگر اینطوری به آخرت نگاه کنی، نَفَست از دنیا میبُرد، دیگر شهوتهایش و لذتهایش تو را نمیگیرد. اصلاً از چشمت خواهد افتاد! (نهجالبلاغه/خطبه ۱۶۵)
🔸واقعاً انسان این استعداد را دارد که با قدرت خیال خودش، آخرت را برای خودش به تصویر بکشد؛ قدرت خیال در انسان، خیلی قدرت عالیای است. اگر قدرت خیال را بهکار نگیرید، حدود یکچهارم آیههای قرآن از کار میافتد، باید با استفاده از همین قدرت خیال، جهنم و بهشت را تصور کنیم، چون در دنیا شبیه اش وجود ندارد،[قرآن و احادیث]هم عذابها را یکجورهایی توصیف میکند، هم ثوابها و نعمات بهشتی را.
#گناه_و_توبه
علیرضا پناهیان ۹۸.۲.۳۰
✔️ ما در دنیا واقعاً نقطۀ رهایی از محدودیتها نداریم!
🔸خداوند هیچوقت انسان را با محدودیتهای فراوان، محاصره نمیکند بهطوری که انسان در یک دایرۀ بسته، گرفتار شود و جایی برای فرار، رهایی و رشد نداشته باشد. خداوند یک جاهایی را محدود میکند و بعد، یک مسیری را باز میکند.
🔸دنیا خیلی از سختیها را به ما تحمیل میکند و این سختیها دائماً در قرآن کریم برای ما توضیح داده میشوند؛ اما در کنار همۀ این محدودیتها یک نقطۀ رهایی هست که خیال ما میتواند به آن نقطۀ رهایی متوجه بشود، همانطور که أمیرالمؤمنین(ع) فرمودند: با چشم قلبت نگاه کن به عالم آخرت و زیباییها و شکوه عالم آخرت
🔸خیلیها دنبال این هستند که یک خیالِ خام و درواقع «توهمِ رهایی» در دنیا برای خودشان یا برای دیگران درست کنند؛ مثلاً در برخی فیلمها نشان میدهند که قهرمان داستان به آن نقطۀ مطلوبش میرسد و همۀ مشکلاتش حل میشود و همه خوشحال از پای فیلم بلند میشوند! درحالیکه ما در دنیا واقعاً نقطۀ رهایی نداریم.
🔸تنها جایی که ما میتوانیم به رهایی بیندیشیم-در مرحلۀ اول- خود وجود پروردگار عالم و ملاقات خود خدا است، ولی در دنیا، هرچه در اطراف خودمان میبینیم، درگیری و سختی است و این سختیها را نباید انکار کنیم، بلکه باید بپذیریم که این سختیها وجود دارد و الا اگر نپذیریم، خسته و افسرده میشویم. باید با این سختیها بجنگیم؛ اگر با این سختیها مبارزه کنیم، قوی میشویم و اگر نجنگیم، ضعیفتر میشویم. همچنین باید برای برداشتن این سختیها تلاش کنیم، ولی از همان اول هم باید بدانیم که صرفاً یک بخشی از این سختیها و محدودیتها را میتوانیم برداریم نه همۀ آنها را.
#گناه_و_توبه
علیرضا پناهیان ۹۸.۲.۳۱
نقطۀ رهایی انسان از محدودیتها در «آخرت» است نه دنیا!
🔸وقتی میگوییم «انسان در زندگی دنیا، نقطهای برای رهایی ندارد، جایی برای خیالپردازیِ غیرمتوهمانه ندارد و جایی ندارد برای اینکه به آنچه دلش میخواهد برسد» طبیعتاً این خیلی غمانگیز است که انسان بخواهد چنین واقعیتی را بپذیرد. از سوی دیگر، اگر یکچنین نقطۀ رهاییای واقعاً برای انسان وجود داشته باشد، این نقطۀ رهایی، بیتعارف در آخرت است!
🔸عالم آخرت، عالمی است که انسان در آن رها میشود و هرچه دلش میخواهد تحقق پیدا میکند. «فیها ما تَشْتَهیهِ الْأَنْفُس» (زخرف/71) چون انسانِ رهاییطلب و خیالپرداز، دنبال یک زندگی ایدهآل و بدون رنج با لذتهای برتر، موفقیتهای پیاپی و لذتبخش (نه لذتهای کسلکننده) است! اما بدبختی دنیا این است که وقتی به یک موفقیت یا لذتی میرسی، بعدش سَرخوردگی و رنج هست. حالا عالم آخرت چگونه است؟ آنجا واقعاً آنچه انسان دلش میخواهد، محقق میشود و بعدش، سَرخورده هم نمیشود.
#گناه_و_توبه
علیرضا پناهیان ۹۸.۲.۳۱
✔️چون انسان راحتیِ مطلق میخواهد، پس باید یکجایی غیر از این دنیا باشد که این خواستهاش برآورده شود!
🔸حضرت امام خمینی(ره) میفرماید: عشق به راحت، جزء فطرت انسان است و انسان این را از کسی یاد نگرفته است و بهسادگی هم آن را از دست نمیدهد. «چون این معشوقِ بنىالانسان(یعنی راحتیِ مطلق) در این عالم یافت نشود، پس باید جایی باشد که به این خواستۀ انسان پاسخ بدهد! (شرحچهلحدیث/۱۸۶) سبک استدلال امام خمینی(ره) اینگونه است.
🔸انسانی که بگوید پاسخی برای این راحتطلبیِ مطلق من نیست، غمگین و افسرده خواهد بود و انسانی که بگوید «پاسخی برایش[در جهان آخرت] هست» انسان امیدوار، مثبت، روشنبین، رو به جلو و در حال شکوفاشدن است.
#گناه_و_توبه
علیرضا پناهیان ۹۸.۲.۳۱