اثر برپایی روضه امام حسین علیه السلام در خانه و یا هیئت سید علی ﻗﺎﺿﯽ: ﺩﺭ ﻋﺰﺍ ﻭ ﺯﯾﺎﺭﺕ ﺳﯿﺪﺍﻟﺸﻬﺪﺍ علیه السلام کوتاهی ﻧﻨﻤﺎﯾﯿﺪ ، ﺭﻭﺿﻪ ﻫﻔﺘﮕﯽ ﻭﻟﻮ ﺩﻭ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﺳﺒﺎﺏ ﮔﺸﺎﯾﺶ ﺍﻣﻮﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﮔﺮ ﻫﻔﺘﮕﯽ ﻫﻢ ﻧﺸﺪ ﺩﻫﻪ ﺍﻭﻝ ﻣﺤﺮﻡ ﺗﺮﮎ ﻧﺸﻮﺩ. ﺁﯾﺖ الله ﺑﻬﺠﺖ: ﮔﺮﯾﻪ ﺑﺮ ﺳﯿﺪﺍﻟﺸﻬﺪﺍ علیه السلام ﺍﺯ ﻧﻤﺎﺯ ﺷﺐ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺍﺳﺖ. ﻋﻼﻣﻪ ﻃﺒﺎﻃﺒﺎﯾﯽ: برای رسیدن به عرفان کامل دو راه و دو مکان بیشتر وجود ندارد: یا در حرم اباعبدالله یا در مجلس ابا عبدالله آیت الله عبدالکریم حائری: روضه خوانی و گریه بر سیدالشهدا علیه السلام عمل مستحبی است که هزار واجب در آن است. میرزا اسماعیل دولابی: محبت و عزاداری برای امام حسین علیه السلام انسان را زود به مقصد می رساند همه اهلبیت کشتی نجاتن ولی کشتی امام حسین علیه السلام سریعتر است.. علامه طباطبایی: این کتیبه های سیاه که بر در و دیوار حسینیه و محل عزاداری نصب کرده اند، ما را شفاعت می کنند. آیت الله بروجردی: به مقداری که حضرت امام حسین علیه السلام ، بزرگ و واجب الاحترام است، منسوبین سادات به آن حضرت هم لازم الاحترام می باشند. ﺁﯾﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﮐﻤﭙﺎﻧﯽ: ﺩﺭ ﻣﺠﻠﺲ ﺭﻭﺿﻪ ﺧﻮﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ، ﻣﻘﯿﺪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﭘﺎﯼ ﺳﻤﺎﻭﺭ ﺑﻨﺸﯿﻨﻨﺪ ﻭ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﮐﻔﺶﻫﺎ ﺭﺍ ﺟﻔﺖ ﮐﻨﻨﺪ

📹 ببینید؛ صحبت های مقام معظم رهبری درباره حجاب 🔸چرا این سخنرانی رهبر معظم انقلاب اسلامی در صدا وسیما و فضای مجازی باز نشر نمی شود?

حسین آمد به میدان و علی اصغر در آغوشش چو ابری بر رخ ماهی عبای شاه رو پوشش حسین آمد به میدان و علی اصغر در آغوشش لب خاموش او گوید ز سوز دل حکایت ها ز بی تابی و بی آبی سرش خم گشته بر دوشش حسین آمد به میدان و علی اصغر در آغوشش لبش بی رنگ و دل پر خون نگاه مات او محزون هوای کربلا برده همه صبر و همه هوشش حسین آمد به میدان و علی اصغر در آغوشش نمی نالد ز بی شیری نمی گرید ز بی آبی در آغوش پدر دیگر شده مادر فراموشش حسین آمد به میدان و علی اصغر در آغوشش زبان خویش را گاهی برون آرد به آرامی مگر مرطوب گرداند لبان خشک و خاموشش حسین آمد به میدان و علی اصغر در آغوشش مگر اصغر که چون اکبر فدای راه ثارالله چو ماهی می طپد اما تبسم بر لب نوشش حسین آمد به میدان و علی اصغر در آغوشش رباب از انتظار آن دم بیرون که شاه آمد سراپا غرقهدر خون و علی اصغر در آغوشش حسین آمد به میدان و علی اصغر در آغوشش عزیزان جور بی حدی که این مهمان عطشان را سه شعبه تیز زهرآگین دریده گوش تا گوشش حسین آمد به میدان و علی اصغر در آغوشش

#داستان_آموزنده 🔆عمر بن سعد را بهتر بشناسيد در ماجراى حضرت مسلم بن عقيل و دستگيرى آنحضرت در درگيرى جنگ ، او را اسير كرده نزد ابن زياد آوردند. پس از آنكه حضرت مسلم (علیه السلام ) يقين كرد كه او را خواهند كشت ، خواست وصيت كند، در آنجا عمر بن سعد را ديد، به او فرموود: بين من و تو خويشاوندى هست ، اكنون احتياج به تو پيدا كرده ام ، لازم است كه نيازم را برآورى ولى اين نياز، سرّى است كه تنها بايد تو بدانى . عمر سعد دنياپرست كه تنها به دنياى خود فكر مى كرد، حاضر نبود كه با مسلم (علیه السلام ) بطور سرّى صحبت كند مبادا ابن زياد به او ظنين گردد. اما خود ابن زياد به عمر سعد گفت : در مورد حاجت پسر عمويت ، خوددارى مكن . در اين هنگام عمر سعد برخاست و با حضرت مسلم (ع ) به كنارى رفت ولى ابن زياد آنها را مى ديد. حضرت مسلم عليه السّلام به او چنين وصيت كرد: 1- شمشير و زره مرا بفروش و با پول آن قرض مرا ادا كن چرا كه از آن وقتى كه به كوفه آمده ام تا حال ، ششصد درهم (و به قولى فرمود: هزار درهم ) قرض گرفته ام . 2- پيكرم را پس از قتل ، از ابن زياد بگير و دفن كن . 3- و براى امام حسين (ع ) نامه بنويس و در آن نامه جريان قتل مرا گزارش ‍ كن . عمر سعد بلند شد و نزد ابن زياد آمد و همه اين اسرار را فاش نمود، كه ابن زياد با آن خباثتش عمر سعد را خائن خواند. در اينكه به وصيت حضرت مسلم (ع ) عمل نشد، فعلا كارى نداريم ، آنچه در اينجا مطرح است ، اوج خباثت و پستى عمر سعد است ، كه اسرار نماينده امام حسين (ع ) را فاش نمود، با اينكه كتمان سرّ از دستورات مؤ كد اسلامى و اخلاقى انسانى است . ولى در اين اسرار، نكته مهمى جلب توجه مى كند و آن اينكه حضرت مسلم (ع ) وقتى وارد كوفه شد، حدود 20 هزار نفر با او بيعت كردند و اموال بسيار در اختيار او گذاشتند ولى او از بيت المال مسلمين برنداشت به گونه اى كه هنگام شهادت ششصد يا هزار درهم مقروض با اينكه 64 روز در كوفه صاحب اختيار، و والى و فرماندار از طرف امام برحق بود. نمايندگان و واليان و سرپرستان امور بايد اين درس بزرگ را از حضرت مسلم (ع ) شهيد آغازگر كربلا بياموزند. 📚داستان دوستان، جلد دوم، محمد محمدى اشتهاردى ┄┄┅┅┅❅راه خدا❅┅┅┅┄┄ @basirat65

#کلیپ ❤️

📝حکایتی بسیار زیبا و خواندنی ✍مورخین تاریخ ایران می نویسند که #ناصرالدین‌شاه در بازدید از #اصفهان با کالسکه سلطنتی از «میدان کهنه» عبور می‌کرد که چشمش به ذغال‌ فروشی اُفتاد! مرد ذغال‌ فروش تنها یک شلوار پاره پاره به پا داشت و مشغول جدا کردن ذغال از خاکه ذغال ‌ها بود و به همین علت گرد ذغال آغشته شده با عرق بدن عریان او منظره وحشتناکی را بوجود آورده بود! 🔹ناصرالدین شاه با نگاهی به سر تا پای او گفت: «جهنم بوده‌ای؟» ذغال فروش گفت: «بله قربان!» شاه پرسید : «چه کسی را در جهنم دیدی؟» ذغال‌ فروش حاضر جواب پاسخ داد: «تمام افرادی که اینک در رکاب اعلاحضرت هستند همه را در جهنم دیدم!» 🔸شاه بعد از مکث کوتاهی گفت: «مرا چه! مرا آنجا ندیدی؟» ذغال‌ فروش پیش خود فکر کرد اگر بگوید شاه را در جهنم دیده ممکن است دستور قتلش صادر شود، اگر هم بگوید که ندیده ام حق مطلب را ادا نکرده است، پس در اقدامی زیرکانه پاسخ داد: «قبله عالم، حقیقش این است که من تا ته جهنم نرفتم!

⭕️ ثبت امضا در کارزار برگزاری دادگاه علنی پرونده کرسنت و انتشار صورت جلسات دادگاه 🔹با توجه به اهمیت موضوع مبارزه با فساد و روشنگری برای افکار عمومی از قوه قضاییه تقاضا می‌شود جلسات باقی مانده از دادگاه کرسنت را علنی برگزار کند یا صورت جلسات دادگاه های برگزار شده را در اختیار رسانه ها قرار دهد. 🔴 از لینک زیر امضاء کنید https://www.karzar.net/134964 پایگاه اطلاع رسانی دکتر سعید جلیلی ✅@saeedjalily

✅ #نشر_میلیونی این اثر زیبا باشما 🌸

🌺 مهدی هشترودی 🌺: 🌙 شب نهم محرم یا شب تاسوعا مختص به قمر بنی‌هاشم، علمدار کربلا و بزرگ‌ترین یار و یاور حسین (ع) است. 🔹یکی از شخصیت‌های برجسته‌ای که از نقش‌آفرینان اصلی وقایع عاشورا بود و صحنه‌های جاودانه‌ای از وفاداری و جانبازی در راه دفاع از حجت خدا و اطاعت از فرمان امام خویش به یادگار گذاشت، حضرت عباس بن علی (ع) است. او از یک طرف در صحنه نبرد، چنان رشادت و حماسه از خود نشان داد که عرصه را بر دشمن تنگ کرد؛ و از طرف دیگر، نسبت به امام حسین (ع) چنان مطیع و وفادار بود که در طول تاریخ، از او به عنوان قهرمانی فداکار و برادری وفادار یاد می‌شود. ⚜️ عباس به معنای چهره درهم کشیده است و این نام نشان از صلابت و توانمندی سقای کربلا دارد. 💢حضرت اباالفضل العباس (ع) در واقعه کربلا ۳۴ سال داشت و از این مدت، چهارده سال در رکاب پدرش امیرالمؤمنین (ع) و نُه سال همراه برادرش امام مجتبی (ع) و یازده سال در خدمت امام حسین (ع) زیست. 💢القاب آن حضرت، قمر بنی‌هاشم، سقّاء، علمدار، العبد الصالح، المواسی الصابر، و المحتسب شمرده شده است. 💯 بصیرت و ایثار ✨ امام صادق (ع) در وصف حضرت ابوالفضل العبّاس (ع) می‌فرماید: «کانَ عَمُّنَا الْعَبَّاسَ نافِذَ البَصیرَةِ، صَلْبَ الْایمانِ، جاهَدَ مَعَ اَبی‌ عَبْدِاللَّهِ (ع) وَ اَبْلی بَلاءً حَسَناً وَ مَضی شَهیدا» عموی ما عباس (ع) دیده‌ای تیزبین و ایمانی استوار داشت. همراه حسین (ع) جهاد کرد و از امتحان سرافراز بیرون شد و سرانجام به شهادت رسید» 📕عمدة الطالب ج 1 ص 356 ✨امام سجاد (ع) عموی خود عباس را چنین توصیف می‌فرماید: «رَحِمَ اللَّهُ عَمِیَّ الْعَبَّاسَ فَلَقَدْ آثَرَ و اَبْلی و فَدی اَخاهُ بِنَفْسِهِ حَتَّی قُطِعَتْ یَداهُ فَاَبْدَلَهُ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ مِنْهُما جِناحَیْن یَطیرُ بِهِما مَعَ الْمَلائِکَةِ فی‌ الْجَنَّةِ کَما جُعِلَ لِجَعْفَرِ بْنِ اَبی‌ طالِبْ (ع) وَ انَّ لِلْعَبّاسِ عِنْدَ اللَّهِ تَبارَکَ وَ تَعالی مَنْزِلَةٌ یَغبِطَهُ بِها جَمیعَ الشُّهدَاءِ یَوْمَ القِیامَةِ» «خدایْ عمویم عباس را رحمت کند که ایثار کرد و خود را به سختی افکند و در راه برادرش جانبازی کرد، تا آن‌که دست‌هایش از پیکر جدا گردید. آن‌گاه خداوند به جای آن‌ها دو بال به وی عنایت فرمود که در بهشت همراه فرشتگان پرواز کند؛ همان‌سان که برای جعفر طیار قرار داد. عباس نزد خداوند مقامی دارد که همه شهدا در قیامت بدان غبطه می‌خورند» 📔خصال ج 1 ص 68 📙امالی (صدوق) ص 462 🔮 شناسه ما در دو پيام رسان ايتا و تلگرام 👇👇👇 🍃 🌸🍃 🍃🌸🍃 @serajemoniir 🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃 ❇️ رد امان‌نامه دشمن نخستین ماموریت حضرت عباس (ع) در واقعه کربلا عصر روز نهم انجام شد که به فرمان برادر به نزد دشمنان رفت و از آنان خواست که شب را به آنان مهلت دهند تا با خداوند به راز و نیاز بپردازند. در همین هنگام «کزمان» غلام عبداللَّه بن ابی‌محل که دائی‌زاده حضرت ابوالفضل (ع) بود، امان‌نامه‌ای را که شمر و عبداللَّه ابن ابی ‌المحل از ابن‌ زیاد گرفته بودند برای او و برادرانش آورد. هنگامی که چشم فرزندان ام‌البنین به امان‌نامه افتاد گفتند: سلام ما را به دایی‌مان برسان و بگو ما نیازی به امان شما نداریم، امان خدا از امان زاده سمیه بهتر است. 📓تاریخ طبری ج 5 ص 415 ⬅️ بنا به روایتی شمر که خود نیز از قبیله بنی‌ کلاب بود پشت خیمه‌ها آمد و بانگ برآورد کجایند خواهرزادگانم؟! فرزندان علی (ع) او را جواب ندادند. امام (ع) فرمود: او را پاسخ دهید، هر چند فاسق باشد. عباس و جعفر و عثمان بیرون آمدند و پرسیدند تو را چه شده است؟ و چه می‌خواهی؟ گفت: ‌ای خواهرزادگانم، سوی من آیید، چون در امان هستید و خویش را با حسین به کشتن مدهید! آنان او را ناسزا داده، گفتند: خدای لعنت کند تو و امان‌نامه‌ات را! آیا چون دایی ما هستی ما را امان می‌دهی؟! ولی فرزند رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در امان نباشد؟ آیا به ما فرمان می‌دهی از ملعون و ملعون‌زاده‌ها اطاعت کنیم؟ شمر خشمگین گشت و از آنجا دور شد. 📒لهوف ص 88 📗تاریخ طبری ج 5 ص 416 شب عاشورا، امام (ع) یارانش را فراخواند و ضمن ایراد خطبه، بیعت خود را از آنان برداشت و فرمود: بروید، اینان با من کار دارند. در این هنگام نخستین کسی که اظهار وفاداری کرد، عباس بن علی (ع) بود. وی عرض کرد: چرا چنین کنیم؟ آیا برای این‌که پس از تو زنده بمانیم؟ خداوند هیچ‌گاه آن روز را نیاورد و به ما نشان ندهد. 📘تاریخ طبری ج 5 ص 419 🍃 🌸🍃 🍃🌸🍃 🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃 💧سقایی خیام یکی از شئون و افتخارات حضرت عباس (ع) در کربلا، سقایی یعنی تهیه و تامین آب برای اردوی حسینی بود؛ زیرا از روز هفتم، آب را به روی آنها بسته بودند. به همین مناسبت، یکی از القاب او «سقا» بود. مصرعی از رجزهای حضرت عباس (ع) مؤید این امر است: 💦 انی انا العباس اغدو بالسقا

بعد از اینکه یاران امام کشته شدند و اهل حرم نیاز شدید به آب داشتند و تشنگی امام حسین (ع) شدت یافته بود. امام و برادرش عباس (ع) در صدد تهیهٔ آب برآمدند. با هم وارد میدان جنگ شدند و به سمت فرات حرکت کردند. حضرت عباس (ع) همچنان پیشاپیش امام حسین (ع) حرکت می‌کرد و می‌جنگید و به هر سو که امام می‌رفت، او نیز به همان سو می‌رفت. در این هنگام امام حسین (ع) روی سیل بند کنار فرات رفته، به سمت فرات روانه شد و سپاهیان عمر بن سعد از حرکت او جلوگیری کردند. مردی از بنی دارم گفت: میان او و آب حایل و مانع شوید و نگذارید او به آب دسترسی پیدا کند. حسین بن علی (ع) مرد دارمی را نفرین کرد و گفت: خداوندا، تشنه‌اش گردان. راوی گوید: به خدا سوگند، چیزی نگذشت که خداوند، عطش را در جان آن مرد ریخت؛ هرچه می‌نوشید سیراب نمی‌شد، به گونه‌ای که چیزی نگذشت که شکمش همچون شکم شتر مرده ترکید. آن مرد از نفرین امام خشمگین شد، و تیری رها کرد که بر گلوی حضرت اصابت کرد. امام حسین (ع)، تیر را بیرون آورد، آنگاه دست‌هایش را زیر گلو گرفت و پر از خون شد و آن را پاشید؛ آنگاه فرمود: «اللهم انّی اشکو الیک ما یفعل بابن بنت نبیک» «خدایا، به درگاهت شکایت می‌کنم از آنچه با پسر دختر پیامبرت می‌کنند» 🍃 🌸🍃 🍃🌸🍃 🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃 🩸شهادت علمدار مرحوم مجلسی و ديگران کیفیت شهادت حضرت را چنین بیان می‌کنند: آن‌گاه که عباس (ع) تنهایی برادر را مشاهده نمود، نزد وی آمد و از او اجازه خواست تا به میدان رود. امام فرمود: تو پرچمدارم هستی و اگر بروی لشکرم از هم پاشیده می‌شود. عرض کرد: سینه‌ام تنگ شده و از زندگی سیر شده‌ام و می‌خواهم از این منافقین انتقام خود را باز ستانم. امام (ع) فرمود: پس مقداری آب برای این کودکان تهیه نما. عباس به سوی دشمن آمد و هر چه آنان را پند و‌ اندرز داد سودی نبخشید. نزد برادر بازگشت و او را آگاه ساخت. در این هنگام شنید که کودکان فریادِ العَطَش سر دادند. مشک را برداشت و بر اسب سوار شد و راهی فرات گردید. چهار هزار تن موکّلین فرات او را محاصره و تیرباران کردند. وارد فرات شد ... و مشک را پر از آب کرد. آن را بر شانه راست خود قرار داد و به سوی خیمه‌ها روانه گردید. دشمن راه را بر او بست و از هر سو او را محاصره کرد. در گرماگرم نبرد و تلاش حضرت عباس (ع) برای رساندن آب به خیام، یکی از یزیدیان به نام زید بن ورقاء جهنی، با کمک فردی دیگر به نام حکیم بن طفیل ضربتی بر دست راست عباس (ع) وارد کرد. حضرت عباس (ع) مشک را بر شانه چپ قرار داد؛ شمشیر را به دست چپ گرفت و به آنان حمله کرده، این رجز را می‌خواند: و الله ان قطعتموا یمینی انّی احامی ابداً عن دینی و عن امام صادق الیقین نجل النبی الطاهر الامین به خدا سوگند، اگر دست راست مرا قطع کردید، من پیوسته از دین خود و از امام راستگوی دارای یقین که نوه پیامبر پاک و امین است، دفاع می‌کنم. 📍حضرت ابوالفضل العباس (ع) آن قدر جنگید که بی حال و ناتوان شد. در این زمان حکیم بن طفیل که پشت نخلی کمین کرده بود؛ ضربتی بر دست چپ وی وارد کرد و آن را از تن جدا کرد. حضرت عباس (ع) آن موقع این رجز را خواند: یا نفس لاتخشی من الکفار و ابشری برحمة الجبّار مع النبی السید المختار قد قطعوا ببغیهم یساری فاصلهم یا رب حر النار ‌ ای نفس، از کفار نترس و در کنار پیامبر، سرور و برگزیده خدا، تو را به رحمت خدای جبار مژده باد. آنان با ستمکاری، دست چپ مرا قطع کردند؛ پروردگارا، آنان را به آتش (دوزخ) وارد کن. آنگاه حضرت عباس (ع) مشک را به دندان گرفت تیری آمد و به مشک اصابت نمود و آب مشک ریخت. تیری دیگر بر سینه مبارکش اصابت کرد. سپس از اسب واژگون شد و امام حسین (ع) را صدا زد: «یا اخا ادرک اخاک» ‌ «ای برادر، برادرت را دریاب.» ⚜️ قبل از آمدن امام حسین (ع) آن ملعون جلو آمد و با عمودی آهنین ضربتی بر فرق مبارکش زد. حضرت عباس (ع) بر اثر تیرها و ضربات دیگر دشمن زخم‌های شدیدی برداشته بود و دیگر توان حرکت نداشت و بدین‌گونه پس از کشتن گروهی از دشمن، به شهادت رسید. ✳️ امام بر نعش برادر چون امام حسین (علیه‌السّلام)، برادرش عباس را در کنار فرات بر زمین دید، به شدت گریه کرد و با حالت انکسار فرمود: «الآن انکسر ظهری و قلّت حیلتی» «اکنون کمرم شکست و رشتهٔ تدبیرم گسسته شد» 📕بحار الانوار ج 45 ص 40 📔 ارشاد ج2 ص 109 📙مقتل الحسين (خوارزمی) ج 2 ص 34 🤲 در زیارت ناحیه مقدسه از عباس بن علی (ع) چنین یاد شده است: «السَّلامُ عَلی ابی‌ الْفَضْلِ العَبَّاسِ بْنِ اَمیرِالْمُؤمنینَ المُواسی اَخاهُ بِنَفْسِهِ، اَلآخِذُ لِغَدِهِ مِنْ اَمْسِهِ، الْفادی‌ لَهُ الواقی‌ السَّاعی‌ اِلَیْهِ بِمائِه، الْمَقطُوعَةِ یَداه»

«سلام بر ابوالفضل العباس فرزند امیرالمؤمنین (ع)؛ آن‌که در راه برادر از جان خود گذشت. همو که از دیروز برای فردای خود برداشت و پیش فرستاد. خود را فدا و سپر قرار داد و تلاش بسیار در رساندن‌ آب نمود و دستانش جدا گردید» 🔮 👇👇👇 🍃 🌸🍃 🍃🌸🍃 @basirat65 🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃