eitaa logo
بصیرت افزایی
753 دنبال‌کننده
35.2هزار عکس
31.3هزار ویدیو
459 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
رونمایی جعفریان از ۱۴۰۰ اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 دوگانه و ! رسول جعفریان (عضو ارشد حلقه حامیان حوزوی ) اخیرا ضمن بازنشر یادداشت سال ۹۴ خود، بار دیگر آتش دوگانه‌سازی با استفاده از ظرفیت‌های تاریخی را روشن کرد و نشان داد علیرغم شعارهای اخیر خود، همو پرچمدار زمان‌پریشی و زمان‌زدگی در مطالعات تاریخی است و همواره تلاش می‌کند وقایع تاریخی طبق منش و مسلک سیاسی خود، آنهم کاملا به صورت جهت‌دار عرضه کند. جعفریان در بخشی از این یادداشت بی‌پشتوانه، سست و غیرعلمی، آقای را بعنوان نماد شیعیان اعتدالی معرفی کرده و در مقابل نام قرار می‌دهد و تلاش کرده ایشان نماد شیعه افراطی معرفی کند! این درحالی است که باور به عقاید عمیق شیعی پیرامون جایگاه اهل بیت علیهم السلام که در برخی متون روایی یا ادعیه مانند نمود یافته، اختصاصی به علامه مصباح نداشت و تقریبا تمام بزرگان تاریخ شیعه در باور بدان اتفاق نظر داشته‌اند. بعنوان نمونه در دوران معاصر، تمام مراجع موجود، باوجود اختلاف نظرها در روش اجتهادی و برخی رویکردهای علمی، در این قبیل امور بنیادین تشیع، کاملا اتفاق نظر دارند؛ از آیت‌الله وحید خراسانی و آیت‌الله صافی گلپایگانی گرفته تا آیت‌الله سیستانی و آیت‌الله مکارم و آیت‌الله جوادی و آیت‌الله سبحانی. از این رو تمام این بزرگان، در نقد و مخالفت با انگاره‌های انحرافی امثال که وحی را تجربه نبوی و جامعه کبیره را شمارده، کاملا وحدت نظر دارند. با توجه به این نکته، لازم است تحرکات مشکوک جعفریان در دوگانه‌سازی حوزوی و استفاده از برچسب و نسبت به محبان اهل بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام، از سوی بزرگان و نخبگان حوزوی مورد نقد قرار گیرد. گرچه جعفریان پیکان حملات خود را متوجه علامه مصباح کرده اما با مطالعه این یادداشت کاملا مشخص است که وی، برخی عقاید بنیادین فرقه محقّه شیعه را مصداق غلو و افراطی‌گری برشمرده است که بسیاری از بزرگان شیعه عمیقا بدان باور دارند و از این رو، جعفریان زیرکانه و با استخدام ادبیات تاریخی، به نوعی به تکرار برخی مدعاهای واهی سروش دست زده است! مراودات وثیق رسول جعفریان با نویسنده کتاب انحرافی ، نشانه دیگری از تلاش این طیف، برای القای برخی انگاره‌های دگراندیشانه در حوزه مطالعات دینی است‌. 💥بخشی از یادداشت جعفریان از این قرار است:👇 شیعه‌ غالی و شیعه اعتدالی؛ مصباح و هاشمی هرچه هست، این روزها که بحث شیعه شناسی به طور جدی تری طرح می شود و در مراکز مختلف رشته های شیعه شناسی تأسیس شده و تحقیقات جدیدی صورت گرفته و مقالات فراوانی انتشار می یابد، یک کار مهم همین سنخ شناسی جریان های شیعه پژوهشی در ایران و خارج از ایران است. جالب است که همزمان، تشیع نظری و عملی در دو مسیر در حال فعالیت است و نه تنها در ایران که در عراق و تا اندازه ای در بحرین و هند هم گرفتاریهایی در زمینه طرح مدل غالی یا معتدل از شیعه دارد. سوژه های خاصی که بر محور مفهوم امام، یا امام زمان، یا مطالب مشابه است، در آن وجود دارد و چنان که گفته شد، به نظر می رسد وقتی اطلاعات و تحقیقات جدید در اختیار قرار گیرد، از هر دو گروه، دست کم در آغاز کار، نوعی بحران فکری در حوزه شیعه شناسی پدید می آورد و از آنجا که حکومت هم یک حکومت شیعی است به نوعی با چالش های ناشی از گسترش این پژوهشها روبرو خواهد شد. هم اکنون هم دو نوع نگاه هاشمی و مصباح به نوعی متأثر از دو جریان شیعی است که دایما در آنچه که از زبان آنها مطرح می شود، عمق اختلاف فکری آن و تأثری که نسبت به بحث های کهن در زمینه غلو و اعتدال دارد را نشان می دهد. نباید تصور کرد که وقتی چنین قضاوتی می شود این مسأله همه اختلاف نظر ها را نشان دهد، اما می تواند به درک برخی از جهات در آن که البته مهم و عمیقا تاریخی هم هستند، کمک نماید. قرار گرفتن بخشی از یکی از این دو جریان کنار آن جریانی که همه چیز تشیع را «امام زمان» می داند، نشان از همین امر دارد. جریانی که قبل از انقلاب هم به جای آن که از انقلاب یاد کند، از ظهور یاد می کرد و البته امام ایده دیگری را دنبال کرد ضمن آن که ظهور را هم قبول داشت. در این میانه بالا گرفتن کار مداحان که اغلب تحت تأثیر اشعار غالیانه هستند و ادبیات عاطفی و احساسی را عمدتا در محور تاریخ امامان طرح می کنند، نه فقه و کلام آن، باز نشانی است از این که نه فقط در سطح نظری، بلکه در سطح عملی هم تشیع درگیر افکار اگر نه غلو، شبه غلو هست. 🔶حاشیه به نظر می‌رسد طرح مجدد این قبیل مدعاها در ایام انتخابات، نه برای کارکرد علمی، که در تدارک زمینه‌سازی برای القای است! @rozaneebefarda