خاطرات مستر همفر #قسمت_هفدهم ؛ ( پیداکردن گمشده ) امّا من گمشده ای را که در جستجویش بودم در شخص محمد بن عبدالوهاب یافتم. بلند پروازی، #آزاد_اندیشی، ناخشنودی از عالمان زمان و نیز #استقلال رأی، مهم ترین نقطه ضعفهای او بود که ممکن بود از آنها استفاده نمایم و او را بدین وسیله در اختیار داشته باشم. این جوان سرکش کجا و آن شیخ ترک که در ترکیه از او دانش می آموختم کجا! او مانند گذشتگان همچون کوهی بود که چیزی حرکتش نمی داد و هنگامی که می خواست نام ابوحنیفه را بر زبان آورد برمی خاست و وضو می گرفت و سپس نام او را به زبان جاری می کرد و اگر می خواست کتاب بخاری که نزد اهل تسنّن بسیار گرامی و مقدّس است را بردارد از جای برمی خاست و وضو می گرفت و آن را برمی داشت. امّا شیخ محمد بن عبدالوهاب هرگونه پرده دری درباره ابوحنیفه را روا می داشت و می گفت من بیشتر از ابوحنیفه می فهمم همچنین می گفت نصف کتاب بخاری بیهوده است. محکم ترین رابطه ها و پیوندها را با محمد ایجاد کردم و همواره به او تلقین می کردم و می گفتم تو موهبتی بزرگ تر از علی و عمر هستی و اگر اکنون پیامبر زنده بود تو را به جانشینی خود بر می گزید و آنها را رها می کرد. همواره به او می گفتم امیدوارم اسلام به دست تو زنده شود و تو تنها فردی هستی که می توانی اسلام را از این پرتگاه نجات بخشی. تصمیم گرفتیم که #تفسیر_قرآن را با محمّد، نه در پرتو فهم صحابه، مذاهب و بزرگان بلکه در پرتو اندیشه های مخصوص خودمان مورد گفتگو قرار دهیم. قرآن را می خواندیم و در مورد برخی از مسائل آن گفتگو می کردیم، من می خواستم او را به دام بیندازم و او نیز با قبول نظریه های من در این اندیشه بود که خود را به عنوان مظهر آزاد اندیشی جلوه دهد و بیش از پیش اعتماد مرا جلب کند. #ادامه_دارد ... #بصیرت_انقلابی 🆔 @basirat_enghlabi110