امام خامنهای:
«از این [نفوذ فردی] خطرناکتر، نفوذ جریانی است. نفوذ جریانی، یعنی شبکه سازی در داخل ملّت».
۹۴/۹/۴
حتماً میدانید برخی از عناصر نفوذ شبکهای که کف شهر قم و در بین مردم مشغول ناهنجاریهای اخلاقی هستند تا این ناهنجاریها را به پای مردم قم گذارند، آموزش دیدهاند. یکی از آموزشهای آنان، نوع پاسخهایی است که شخص هنجار شکن و یا تأمینهایی که مأموریت پشتیبانی او را دارند، به آمر به معروف میدهند؛ از جمله اینکه میگویند: «دل باید پاک باشد و پوشش ظاهر ملاک نیست»!
باید دانست چنین پاسخی صرف نظر از اینکه ناشی از فقدان وجدان و موجب سلب حقوق اجتماعی دیگران است، خود پاکی دل را نیز به اثبات نمیرساند؛ زیرا هر کسی ظاهر خود را آنگونه میآراید که از علایق و تمایلات درونی او میجوشد و اینچنین است که از قدیم گفتهاند: «از کوزه همان طراود که در او است»!
از طرفی حجاب ضامن حیای افراد و موجب تنظیم روان آنها است. هر اندازه که کسی در حفظ ظاهر خود بکوشد، شأن و شخصیت خود را همانگونه تنظیم خواهد کرد و بدیهی است کسی که آدابی را در ظاهر خود رعایت نمیکند، نسبت به قضاوت دیگران درباره خود نیز همان گونه توقع داشته، بیپروا میگردد و این موجب باز شدن روی او به دیگران و تجری و دریدگی او در مواجهه با اطرافیان خواهد بود.
بنابراین نباید از جوابهای سربالای بدحجابها به آمرین به معروف تعجب کرد؛ زیرا همان اندازه که حجاب کنار رود، به همان اندازه حیا رقیق شده و موجب دریدگی او میگردد و همان میزان که حجاب سست شود، همان قدر زبان افسار گسیخته میشود! اینجا است که باید گفت: مدارا و ملاحظه در تذکر به هتاکان، غالباً نتیجه نمیدهد و میبایست با این دست افراد هنجارشکن که مغرض هستند، طوری برخورد شود که بر دریدگی آنها غلبه کند و این یعنی همان استعلاء که شرط شارع در دو فریضه امر به معروف و نهی از منکر است؛ یعنی از موضع بالا و طلبکارانه با مجرم سختن گفتن.
حمیدیزاده
#امربهمعروف_و_نهیازمنکر
#نفوذ_شبکهای
#دریدگی_زبان
کسانی که در پاسخ به آمر به معروف و ناهی از منکر میگویند: «بد امر به معروف کردی»، قطعاً نفوذی بوده و این نوع تکه کلامها را آموزش دیدهاند!
بدحجابها و بدپوششهایی که در کف شهر قم به منظور هنجار شکنی سازماندهی شدهاند تا فضای دینی و انقلابی قم را از بین ببرند و همچنین تأمینهای آنها که مأموریت پشتیبانی از آنها را در مواجهه با مردم دارند، توسط جریان نفوذ آموزشهای «پوششی»، «رفتاری»، «استقراری» و «حرکتی» دیدهاند. از جمله آموزشهای «رفتاری» آنها، جوابهای سربالا و تکههایی است که به آمر به معروف میاندازند.
صرف نظر از رصدهای انجام شده که ماهیت تاکتیکی این مفسدین فی الأرض را حکایت میکند، آنچه میتواند به صورت میدانی و هنگام مواجهه با این اراذل دست آنها را رو کند، روانشناسی تکنیکهای روی صحنه آنها است. اگرچه به دلائل استراتژیک نمیتوان از این تکنیکها پرده برداشت، اما میتوان نمونهای از مصادیق را جهت بصیرت افزایی عمومی افشاء کرد.
از جمله تکه کلامهایی که این عناصر کثیف و مفسد فی الأرض در مواجهه با آمر به معروف و ناهی از منکر به زبان جاری میکنند، این است که «بد امر به معروف کردی»! حال چگونه میتوان از این تکه کلام، به نفوذی بودن آنها پی برد؟
لازم است بدانید کسی که بدحجابی او تاکتیکی نباشد، در خیال خودنمایی خودش به سر میبرد و اصلاً به شیوه امر به معروف و نهی از منکر فکر نمیکند تا بد بودنش را محاسبه کند و لذا در برابر آمر به معروف، به عنوان یک بازخورد طبیعی نسبت به منکر خودش نگاه میکند. اما کسی که درباره شیوه امر به معروف و نهی از منکر قضاوت میکند، طوری نسبت به منکر بودن پوشش خود التفات دارد که انتظار امر به معروف و نهی از منکر شدن را هم دارد و نسبت بدان، تجری از خود نشان میدهد؛ نوعی تجری که نه از باب لجبازی و مقاومت نسبت به اراده خود، بلکه جبههگیری هدفمند و ناشی از پیشبینی حساب شده او میباشد. جالب اینکه این تکه کلام با وجود محدود بودن ابتلائش، به صورت موردی و معدود نبوده؛ تعبیری است پرتکرار و جاری بر سر زبان عوامل فراوان!
آنچه به عنوان مکمل این نکته باید بدان توجه داشت، این است که تاکتیک رصد شده پیاده نظام نفوذ شکهای، جرم انگاری امر به معروف و نهی از منکر است و آنچه از رصد محتوای شبکههای معاند گرفته تا سیاستهای تصمیم سازی شده عوامل نفوذی در ارگانها مانند مواضع برخی عوامل انتظامی و سپس اعمال تکنیکهای عملیاتی آن در مواجهه میدانی، همه به صورت هدفمند و هماهنگ باهم هزینه سازی برای آمر به معروف و ناهی از منکر و عملیاتهای روانی برای منکر وانمود کردن فریضتین را در بر دارد!
کسانی که مأموریت جرم انگاری امر به معروف و نهی از منکر را بر عهده دارند، طوری درباره امر به معروف و نهی از منکر اشکال تراشی میکنند که ناخودآگاه را درگیر شیوه این فریضتین کرده، نسبت به اصل جرم اغفال میکنند؛ گویی که امر به معروف و نهی از منکر که دستور شارع و همتراز با نماز است، جرمی سنگینتر از فساد و بدحجابی و دیگر جرائم است! و اینچنین است که آمر به معروف چه نرم برخورد کند و چه با استعلاء، در هر روشی این جمله را میشنود که میگویند: «بد امر به معروف کردی»! و بدیهی است که قصد آنها از این تکنیک، به انفعال کشاندن آمرین و ناهین و باز گذاشتن دست مجرمان و هنجار شکنان است!
حمیدیزاده
#امربهمعروف_و_نهیازمنکر
#نفوذ_شبکهای
#دریدگی_زبان