🕋🌼🕋🌼🕋🌼🕋 ‌ 🌼تسبيح جبرئيل عليه السلام: 🕋سُبْحانَ الدّائِمِ الْقائِمِ، 🌼سُبْحانَ الْقائِمِ الدّائِمِ، 🕋سُبْحانَ الْواحِدِ الاَْحَدِ، 🌼سُبْحانَ الْفَرْدِ الصَّمَدِ، 🕋سُبْحانَ الْحَىِّ الْقَيُّومِ، 🌼سُبْحانَ اللّه ِ وَ بِحَمْدِه، 🕋سُبْحانَ الْحَىِّ الَّذى لا يَمُوتُ، 🌼سُبْحانَ الْمَلِكِ الْقُدُّوسِ، 🕋سُبْحانَ رَبِّ الْمَلائِكَةِ وَ الرُّوحِ، 🌼سُبْحانَ الْعَلِىِّ الاَْعْلى، 🕋سُبْحانَهُ وَ تَعالى. هر كس اين تسبيح را هر روز تا يك سال بگويد، از دنيا نمى رود تا آنكه جايگاه خويش را در بهشت ببيند ان شاءالله ━⊰❀🦋❀🦋

این ذکررا زیاد برزبان جاری کنید «اللّهُمَّ ارْزُقْنِی التَّجَافِیَ عَنْ دَارِ الْغُرُورِ وَ الْإِنَابَةَ إِلَى دَارِ الْخُلُودِ وَ الِاسْتِعْدَادَ لِلْمَوْتِ قَبْلَ حُلُولِ الْفَوْتِ». التماس دعا

دعای_سلامتی_امام_زمان_عج🌼 بِسم اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم🌱 ۞اَللّهُمَّ۞ ۞کُنْ لِوَلِیِّکَ۞ ۞الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ۞ ۞صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَعَلی آبائِهِ۞ ۞فی هذِهِ السّاعَه وَفی کُلِّ ساعة۞ ۞وَلِیّاً وَحافِظاً وَقائِداً وَناصِراً وَدَلیلاً۞ ۞وَعَیْناً حَتّی تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ۞ ۞طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فیها۞ ۞طَویلا۞ الـٰلّهُمَ؏َجــِّلِ‌لوَلــیِّڪَ‌اَلْفــَرَجْ‌بحق‌ حضࢪٺ‌زینب‌ڪبرۍ‌سلام‌الله‌علیها‌🤲🏻🕊

🔸ختم سوره واقعه 🔸کلیپ تصویری فرمایشات حضرت آیت‌الله بهجت: «خواندن ختم سوره‌ واقعه؛ حتی در غیر دوشنبه اول ماه، جهت ازدیاد روزی» 🔸سؤال:دستورالعملی برای ازدیاد روزی بفرمایید مسبب ازدیاد [روزی چیست]؟ 🔹آقا:بله! گفته‌اند، تجربه کرده‌اند همین ختم واقعه را در غیر دوشنبه اول ماه به جا آورده‌اند، دیده‌اند همان آثار را دارد. 🔸سؤال:منظورتان از واقعه همان[ختم] شب شنبه است؟ ختم واقعه‌ای که شب شنبه میخوانند؟ 🔸آقا:[خیر!]ختم دوشنبه[منظور است]! [به‌طوریکه چنین است‌که] اگر اول ماه قمری[مصادف با روز] دوشنبه شد، درآنجا وارد شده است؛ اما تجربه کرده‌اند که نه‌خیر![چنین شرایطی ضروری نیست]، اصلاً ۱۴ روز هم لازم نیست، ‌عوض دوشنبه،‌ شنبه خواندن هم لازم نیست! [حتی]در یک مجلس جمع شده‌اند و این عدد (یعنی تعداد مجموع سوره‌ها در چهارده روز) را خوانده‌اند و دیده‌اند مؤثر است. 🔸سؤال: آقا عددش چه تعداد است؟ 🔸آقا:[مجموع] عدد تا چهارده[روز] چقدر می‌شود؟[جمع] اعداد از یک تا چهارده روز [یعنی ١٠۵ سوره واقعه]. 🔸نکته مهم در این فیلم آنست که طبق فرمایشات حضرت آیت‌الله بهجت، به قدری این ختم مهم هست که می‌توان آن‌را حتی در غیر از شرایط ذکر شده به جای آورد؛ به طور مثال حتی می‌توان در یک نوبت با تلاوت مجموع سوره‌ها (١٠۵ بار) و خواندن دعاهای آن بجا آورده شود. ❇️

منظور از عدد ۱ تا ۱۴ ینی روز ۱۴ روز سوره واقعه خونده میشه روز اول یکبار روز دوم دو بار روز سوم ۳ بار به همین ترتیب تا روز ۱۴ چهارده بار قرائت میشه که جمع این اعداد میشه ۱۰۵ بار سوره واقعه خونده میشه هرچند حضرت آیت الله بهجت رحمه الله علیه فرمودند یکباره در یک مجلس ۱۰۵ نفر بخونند جواب داده حتی روز اول ماه قمری با دوشنبه هم شروع نشه مشکلی نیست باشد که مورد عنایت خداوند قرار گیریم یا حق

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ ﴿١﴾ لَیْسَ لِوَقْعَتِهَا کَاذِبَةٌ ﴿٢﴾ خَافِضَةٌ رَافِعَةٌ ﴿٣﴾ إِذَا رُجَّتِ الأرْضُ رَجًّا ﴿٤﴾ وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا ﴿٥﴾ فَکَانَتْ هَبَاءً مُنْبَثًّا ﴿٦﴾ وَکُنْتُمْ أَزْوَاجًا ثَلاثَةً ﴿٧﴾ فَأَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ ﴿٨﴾ وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ ﴿٩﴾ وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ ﴿١٠﴾ أُولَئِکَ الْمُقَرَّبُونَ ﴿١١﴾ فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ ﴿١٢﴾ ثُلَّةٌ مِنَ الأوَّلِینَ ﴿١٣﴾ وَقَلِیلٌ مِنَ الآخِرِینَ ﴿١٤﴾ عَلَى سُرُرٍ مَوْضُونَةٍ ﴿١٥﴾ مُتَّکِئِینَ عَلَیْهَا مُتَقَابِلِینَ ﴿١٦﴾ یَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ ﴿١٧﴾ بِأَکْوَابٍ وَأَبَارِیقَ وَکَأْسٍ مِنْ مَعِینٍ ﴿١٨﴾ لا یُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلا یُنْزِفُونَ ﴿١٩﴾ وَفَاکِهَةٍ مِمَّا یَتَخَیَّرُونَ ﴿٢٠﴾ وَلَحْمِ طَیْرٍ مِمَّا یَشْتَهُونَ ﴿٢١﴾ وَحُورٌ عِینٌ ﴿٢٢﴾ کَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَکْنُونِ ﴿٢٣﴾ جَزَاءً بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ ﴿٢٤﴾ لا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَلا تَأْثِیمًا ﴿٢٥﴾ إِلا قِیلا سَلامًا سَلامًا ﴿٢٦﴾ وَأَصْحَابُ الْیَمِینِ مَا أَصْحَابُ الْیَمِینِ ﴿٢٧﴾ فِی سِدْرٍ مَخْضُودٍ ﴿٢٨﴾ وَطَلْحٍ مَنْضُودٍ ﴿٢٩﴾ وَظِلٍّ مَمْدُودٍ ﴿٣٠﴾ وَمَاءٍ مَسْکُوبٍ ﴿٣١﴾ وَفَاکِهَةٍ کَثِیرَةٍ ﴿٣٢﴾ لا مَقْطُوعَةٍ وَلا مَمْنُوعَةٍ ﴿٣٣﴾ وَفُرُشٍ مَرْفُوعَةٍ ﴿٣٤﴾ إِنَّا أَنْشَأْنَاهُنَّ إِنْشَاءً ﴿٣٥﴾ فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْکَارًا ﴿٣٦﴾ عُرُبًا أَتْرَابًا ﴿٣٧﴾ لأصْحَابِ الْیَمِینِ ﴿٣٨﴾ ثُلَّةٌ مِنَ الأوَّلِینَ ﴿٣٩﴾ وَثُلَّةٌ مِنَ الآخِرِینَ ﴿٤٠﴾ وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ ﴿٤١﴾ فِی سَمُومٍ وَحَمِیمٍ ﴿٤٢﴾ وَظِلٍّ مِنْ یَحْمُومٍ ﴿٤٣﴾ لا بَارِدٍ وَلا کَرِیمٍ ﴿٤٤﴾ إِنَّهُمْ کَانُوا قَبْلَ ذَلِکَ مُتْرَفِینَ ﴿٤٥﴾ وَکَانُوا یُصِرُّونَ عَلَى الْحِنْثِ الْعَظِیمِ ﴿٤٦﴾ وَکَانُوا یَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَکُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ ﴿٤٧﴾ أَوَآبَاؤُنَا الأوَّلُونَ ﴿٤٨﴾ قُلْ إِنَّ الأوَّلِینَ وَالآخِرِینَ ﴿٤٩﴾ لَمَجْمُوعُونَ إِلَى مِیقَاتِ یَوْمٍ مَعْلُومٍ ﴿٥٠﴾ ثُمَّ إِنَّکُمْ أَیُّهَا الضَّالُّونَ الْمُکَذِّبُونَ ﴿٥١﴾ لآکِلُونَ مِنْ شَجَرٍ مِنْ زَقُّومٍ ﴿٥٢﴾ فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ ﴿٥٣﴾ فَشَارِبُونَ عَلَیْهِ مِنَ الْحَمِیمِ ﴿٥٤﴾ فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِیمِ ﴿٥٥﴾ هَذَا نُزُلُهُمْ یَوْمَ الدِّینِ ﴿٥٦﴾ نَحْنُ خَلَقْنَاکُمْ فَلَوْلا تُصَدِّقُونَ ﴿٥٧﴾ أَفَرَأَیْتُمْ مَا تُمْنُونَ ﴿٥٨﴾ أَأَنْتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ ﴿٥٩﴾ نَحْنُ قَدَّرْنَا بَیْنَکُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِینَ ﴿٦٠﴾ عَلَى أَنْ نُبَدِّلَ أَمْثَالَکُمْ وَنُنْشِئَکُمْ فِی مَا لا تَعْلَمُونَ ﴿٦١﴾ وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الأولَى فَلَوْلا تَذَکَّرُونَ ﴿٦٢﴾ أَفَرَأَیْتُمْ مَا تَحْرُثُونَ ﴿٦٣﴾ أَأَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ ﴿٦٤﴾ لَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَکَّهُونَ ﴿٦٥﴾ إِنَّا لَمُغْرَمُونَ ﴿٦٦﴾ بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ ﴿٦٧﴾ أَفَرَأَیْتُمُ الْمَاءَ الَّذِی تَشْرَبُونَ ﴿٦٨﴾ أَأَنْتُمْ أَنْزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ ﴿٦٩﴾ لَوْ نَشَاءُ جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلا تَشْکُرُونَ ﴿٧٠﴾ أَفَرَأَیْتُمُ النَّارَ الَّتِی تُورُونَ ﴿٧١﴾ أَأَنْتُمْ أَنْشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنْشِئُونَ ﴿٧٢﴾ نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْکِرَةً وَمَتَاعًا لِلْمُقْوِینَ ﴿٧٣﴾ فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِ ﴿٧٤﴾ فَلا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ ﴿٧٥﴾ وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظِیمٌ ﴿٧٦﴾ إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَرِیمٌ ﴿٧٧﴾ فِی کِتَابٍ مَکْنُونٍ ﴿٧٨﴾ لا یَمَسُّهُ إِلا الْمُطَهَّرُونَ ﴿٧٩﴾ تَنْزِیلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿٨٠﴾ أَفَبِهَذَا الْحَدِیثِ أَنْتُمْ مُدْهِنُونَ ﴿٨١﴾ وَتَجْعَلُونَ رِزْقَکُمْ أَنَّکُمْ تُکَذِّبُونَ ﴿٨٢﴾ فَلَوْلا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ ﴿٨٣﴾ وَأَنْتُمْ حِینَئِذٍ تَنْظُرُونَ ﴿٨٤﴾ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْکُمْ وَلَکِنْ لا تُبْصِرُونَ ﴿٨٥﴾ فَلَوْلا إِنْ کُنْتُمْ غَیْرَ مَدِینِینَ ﴿٨٦﴾ تَرْجِعُونَهَا إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ ﴿٨٧﴾ فَأَمَّا إِنْ کَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ ﴿٨٨﴾ فَرَوْحٌ وَرَیْحَانٌ وَجَنَّةُ نَعِیمٍ ﴿٨٩﴾ وَأَمَّا إِنْ کَانَ مِنْ أَصْحَابِ الْیَمِینِ ﴿٩٠﴾ فَسَلامٌ لَکَ مِنْ أَصْحَابِ الْیَمِینِ ﴿٩١﴾ وَأَمَّا إِنْ کَانَ مِنَ الْمُکَذِّبِینَ الضَّالِّینَ ﴿٩٢﴾ فَنُزُلٌ مِنْ حَمِیمٍ ﴿٩٣﴾ وَتَصْلِیَةُ جَحِیمٍ ﴿٩٤﴾ إِنَّ هَذَا لَهُوَ حَقُّ الْیَقِینِ ﴿٩٥﴾ فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِ ﴿٩٦﴾ #سربازان امام زمان #سوره واقعه

📖 تند خوانی سوره ۩ واقعه ۩ با صدای استاد کریم منصوری ════✧🌸✧════ الـٰلّهُمَ؏َجــِّلِ‌لوَلــیِّڪَ‌اَلْفــَرَجْ‌بحق‌ حضࢪٺ‌زینب‌ڪبرۍ‌سلام‌الله‌علیها‌ 🤲

💢 ختم مجرب سوره واقعه به دستور آیت‌الله بهجت(ره) برای افزایش #رزق و #روزی زمان شروع ختم: شنبه ۱۴۰۳/۷/۱۴ 🔻 دستورالعمل ختم سوره واقعه: ⭕️ این ختم، از ختم‌های مأثوره و بسیار مجرب هست که مورد توصیه علما و بزرگان بوده است و حضرت آیت‌الله بهجت هم مطابق اساتید معظمشان، بدان تأکید داشته‌اند. ✅دستورالعمل این ختم، آنچنانکه در روایات وارد شده، بدین‌صورت است که: چون اول ماه، دوشنبه باشد؛ شروع کند به خواندن این سورۀ مبارکه، با طهارت و رو به قبله. روز اول یک مرتبه، روز دوم دو مرتبه، و روز سوم سه مرتبه و همچنین تا چهاردهم چهارده مرتبه بخواند. همچنین هرروز بعد از اتمام تلاوت سوره‌های مبارکه آن‌روز، این دعا را بخواند: يا مُسَبِّبَ الْأَسْبابِ وَ يَا مُفَتِّحَ الْأَبْوابِ، اِفْتَحْ لَنا الْأَبْوابَ وَ يَسِّرْ عَلَيْنَا الْحِسابَ وَ سَهِّلْ عَلَيْنَا الْعِقابَ [الصِّعابَ]، اللَّهُمَّ إِنْ كَانَ رِزْقِي وَ رِزْقُ عِیالي فِي السَّمَاءِ فَأَنْزِلْهُ، وَ إِنْ كَانَ فِي الْأَرْضِ فَأَخْرِجْهُ، وَ إِنْ كَانَ فِي الْأَرْضِ بَعِيدًا فَقَرِّبْهُ، وَ إِنْ كَانَ قَرِيبًا فَيَسِّرْهُ، وَ إِنْ كانَ يَسِيرًا فَكَثِّرْهُ، وَ إِنْ كانَ كَثيرًا فَخَلِّدْهُ، وَ إِنْ كانَ مُخَلَّدًا فَطَيِّبْهُ، وَ إِنْ كانَ طَيِّبًا فَبارِكْ لِي فِيهِ، وَ إِنْ لَمْ يَكُنْ يَا رَبِّ فَكَوِّنْهُ بِكَيْنُونِيَّتِكَ، وَ وَحْدانِيَّتِكَ إِنَّكَ عَلی كُلِّ شَیْءٍ قَدیرٌ، وَ إِنْ كانَ عَلی أَيْدِي شِرارِ خَلْقِكَ فَانْزَعْهُ وَ انْقُلْهُ إِلَيَّ حَيْثُ أَكُونُ، وَ لَا تَنْقُلْنِي إِلَيهِ حَيْثُ يَكُونُ. ✅در ادامه مرحوم مجلسی رحمه‌الله از امام سجاد علیه‌السلام نقل می‌فرماید که در روزهای پنجشنبه میان این چهارده روز، به جای دعای فوق، پس از اتمام سوره‌های شریفه، این دعا را قرائت نماید؛ آن دعا چنین است: يا واحِدُ يَا ماجِدُ، يَا جَوادُ يَا حَليمُ، يَا حَنّانُ يَا مَنّانُ يَا كَريمُ، أَسْأَلُكَ تُحْفَةً مِنْ تُحَفاتِكَ تَلُمُّ بِها شَعْثي، وَ تَقْضي بِها دَيْني، وَ تُصْلِحُ بِهَا شَأْني، بِرَحْمَتِكَ يَا سَيِّدي. اَللّهُمَّ إِنْ كانَ رِزْقي فِي السَّماءِ فَأَنْزِلْهُ، وَ إِنْ كانَ فِي الأَرْضِ فَأَخْرِجْهُ، وَ إِنْ كانَ بَعيدًا فَقَرِّبْهُ، وَ إِنْ كانَ قَريبًا فَيَسِّرْهُ، وَ إِنْ كانَ قَليلًا فَكَثِّرْهُ، وَ إِنْ كانَ كَثيرًا فَبارِكْ لي فيهِ، وَ أَرْسِلْهُ عَلَى أَيْدي خِيَارِ خَلْقِكَ، وَ لَا تُحْوِجْني إِلَى شِرارِ خَلْقِكَ، وَ إِنْ لَمْ يَكُنْ فَكَوِّنْهُ بِكَيْنُونِيَّتِكَ [بِكَيْنُونَتِكَ] وَ وَحْدانِيَّتِكَ. اَللّهُمَّ انْقُلْهُ إِلَيَّ حَيْثُ أَكُونُ،وَ لَا تَنْقُلْني إِلَيْهِ حَيْثُ يَكُونُ، إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَديرٌ، [يا حَيُّ يَا قَيُّومُ يَا واحِدُ يَا مَجيدُ يَا بَرُّ يَا كَريمُ] يَا رَحيمُ يَا غَنِيُّ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَمِّمْ عَلَيْنا نِعْمَتَكَ، وَ هَنِّئْنا كَرامَتَكَ وَ أَلْبِسْنا عافِيَتَكَ. #بهجت_الدعا، ص٣۶٢ـ٣۶۴ ✅ البته نکته مهم طبق فرمایشات حضرت آیت‌الله بهجت آن‌است که به قدری این ختم مهم هست که می‌توان آن‌را حتی در غیر از شرایط ذکر شده به جای آورد؛ به طور مثال حتی می‌توان در یک نوبت با تلاوت مجموع سوره‌ها (١٠۵ بار) و خواندن دعاهای آن بجا آورده شود.

#سوره_واقعه_همراه_با_ترجمه بِسْمِ ﭐللهِ ﭐلرَّحْمَنِ ﭐلرَّحِيمِ به نام خدا که رحمتش بى ‏اندازه است‏و مهربانى ‏اش همیشگى. إِذَا وَقَعَتِ ﭐلْوَاقِعَةُ ﴿۱﴾ هنگامى که واقعه [بسیار عظیم قیامت] واقع شود، «۱» لَیْسَ لِوَقْعَتِهَا کَاذِبَةٌ ﴿۲﴾ که در واقع شدنش دروغى [در کار] نیست، «۲» خَافِضَةٌ رَّافِعَةٌ ﴿۳﴾ پست کننده [کافران] و رفعت دهنده [مؤمنان] است. «۳» إِذَا رُجَّتِ ﭐلْأَرْضُ رَجّاً ﴿۴﴾ هنگامى که زمین را به شدت بلرزانند، «۴» وَبُسَّتِ ﭐلْجِبَالُ بَسّاً ﴿۵﴾ و کوه ها درهم کوبیده و ریز ریز شوند. «۵» فَکَانَتْ هَبَاءً مُّنبَثّاً ﴿۶﴾ در نتیجه غبارى پراکنده گردد، «۶» وَکُنتُمْ أَزْوَاجاً ثَلَاثَةً ﴿۷﴾ و شما سه گروه شوید: «۷» فَأَصْحَابُ ﭐلْمَیْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ ﭐلْمَیْمَنَةِ ﴿۸﴾ سعادتمندان، چه بلند مرتبه‏ اند سعادتمندان! «۸» وَأَصْحَابُ ﭐلْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ ﭐلْمَشْأَمَةِ ﴿۹﴾ و شقاوتمندان، چه دون پایه‏ اند شقاوتمندان! «۹» وَﭐلسَّابِقُونَ ﭐلسَّابِقُونَ ﴿۱۰﴾ و پیشى گیرندگان [به اعمال نیک] که پیشى گیرندگان [به رحمت و آمرزش]‌اند، «۱۰» أُوْلَـٰئِکَ ﭐلْمُقَرَّبُونَ ﴿۱۱﴾ اینان مقربان‏اند، «۱۱» فِی جَنَّاتِ ﭐلنَّعِیمِ ﴿۱۲﴾ در بهشت‏هاى پر نعمت‏اند. «۱۲» ثُلَّةٌ مِّنَ ﭐلْأَوَّلِینَ ﴿۱۳﴾ گروهى بسیار از پیشینیان، «۱۳» وَقَلِیلٌ مِّنَ ﭐلْئَاخِرِینَ ﴿۱۴﴾ و اندکى از پسینیان، «۱۴» عَلَىٰ سُرُرٍ مَّوْضُونَةٍ ﴿۱۵﴾ بر تخت‏هایى زربافت، «۱۵» مُتَّکِئِینَ عَلَیْهَا مُتَقَابِلِینَ ﴿۱۶﴾‏ در حالى که روبروى یکدیگر بر آنها تکیه دارند. «۱۶» یَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ ﴿۱۷﴾ نوجوانانى همیشه نو جوان همواره [براى خدمت] پیرامونشان مى‏ گردند، «۱۷» بِأَکْوَابٍ وَأَبَارِیقَ وَکَأْسٍ مِّن مَّعِینٍ ﴿۱۸﴾ با قدحها و کوزه‏ ها و جام هایى از باده ناب و پاک، «۱۸» لَا یُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا یُنزِفُونَ ﴿۱۹﴾ که از نوشیدنش نه سردرد گیرند، و نه مست و بى‏ خرد شوند، «۱۹» وَفَاکِهَةٍ مِّمَّا یَتَخَیَّرُونَ ﴿۲۰﴾ و میوه‏ ها از هر نوعى که اختیار کنند، «۲۰» وَلَحْمِ طَیْرٍ مِّمَّا یَشْتَهُونَ ﴿۲۱﴾ و گوشت پرنده از هر گونه‏ اى که بخواهند، «۲۱» وَحُورٌ عِینٌ ﴿۲۲﴾ و حوریانى چشم درشت، «۲۲» کَأَمْثَالِ ﭐللُّؤْلُؤِ ﭐلْمَکْنُونِ ﴿۲۳﴾ هم چون مروارید پنهان شده در صدف؛ «۲۳» جَزَاءً بِمَا کَانُواْ یَعْمَلُونَ ﴿۲۴﴾ پاداشى است در برابر اعمالى که همواره انجام مى ‏دادند. «۲۴» لَا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْواً وَلَا تَأْثِیماً ﴿۲۵﴾ در آنجا نه سخن بیهوده‏ اى مى‏ شنوند، نه کلام گناه‏آلودى، «۲۵» إِلَّا قِیلاًَ سَلَاماً سَلَاماً ﴿۲۶﴾ مگر سخنى که سلام است و سلام، «۲۶» وَأَصْحَابُ ﭐلْیَمِینِ مَا أَصْحَابُ ﭐلْیَمِینِ ﴿۲۷﴾ و سعادتمندان چه بلند مرتبه‏ اند سعادتمندان! «۲۷» فِی سِدْرٍ مَّخْضُودٍ ﴿۲۸﴾ در سایه درخت سدر بى‏ خارند، «۲۸» وَطَلْحٍ مَّنضُودٍ ﴿۲۹﴾ و درختان موزى که میوه‏ هایش خوشه خوشه روى هم چیده شده است، «۲۹» وَظِلٍّ مَّمْدُودٍ ﴿۳۰﴾ و سایه‏ اى گسترده و پایدار، «۳۰» وَمَاءٍ مَّسْکُوبٍ ﴿۳۱﴾ و آبى ریزان، «۳۱» وَفَاکِهَةٍ کَثِیرَةٍ ﴿۳۲﴾ و میوه‏ اى فراوان، «۳۲» لَّا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ ﴿۳۳﴾ که پایان نپذیرد و ممنوع نشود، «۳۳» وَفُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ ﴿۳۴﴾ و همسرانى بلند مرتبه، «۳۴» إِنَّا أَنشَأْنَاهُنَّ إِنشَاءً ﴿۳۵﴾ که ما آنان را با آفرینشى ویژه آفریدیم؛ «۳۵» فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْکَاراً ﴿۳۶﴾ پس آنان را همواره دوشیزه قرار داده‏ ایم «۳۶» عُرُباً أَتْرَاباً ﴿۳۷﴾ عشق‏ورز به شوهران، و هم سن و سال با همسران. «۳۷» لِّأَصْحَابِ ﭐلْیَمِینِ ﴿۳۸﴾ [همه این نعمت ها [براى سعادتمندان] است.] «۳۸» ثُلَّةٌ مِّنَ ﭐلْأَوَّلِینَ ﴿۳۹﴾ گروهى بسیار از پیشینیان، «۳۹» وَثُلَّةٌ مِّنَ ﭐلْئَاخِرِینَ ﴿۴۰﴾ و گروهى بسیار از پسینیان، «۴۰» وَأَصْحَابُ ﭐلشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ ﭐلشِّمَالِ ﴿۴۱﴾ و شقاوتمندان، چه دون پایه‏ اند شقاوتمندان! «۴۱» فِی سَمُومٍ وَحَمِیمٍ ﴿۴۲﴾ در میان بادى سوزان و آبى جوشان [قرار دارند،] «۴۲» وَظِلٍّ مِّن یَحْمُومٍ ﴿۴۳﴾ و سایه‏ اى از دودهاى بسیار غلیظ و سیاه، «۴۳» لَّا بَارِدٍ وَلَا کَرِیمٍ ﴿۴۴﴾ نه خنک است و نه آرام بخش، «۴۴» إِنَّهُمْ کَانُواْ قَبْلَ ذَ ٰلِکَ مُتْرَفِینَ ﴿۴۵﴾ اینان پیش از این از نازپروردگان خود کامه و سرکش بودند، «۴۵» وَکَانُواْ یُصِرُّونَ عَلَى ﭐلْحِنثِ ﭐلْعَظِیمِ ﴿۴۶﴾ و همواره بر گناهان بزرگ پافشارى داشتند، «۴۶» وَکَانُواْ یَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَکُنَّا تُرَاباً وَعِظَاماً أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ ﴿۴۷﴾ و پیوسته مى‏ گفتند: آیا هنگامى که مردیم و خاک و استخوان شدیم، آیا به راستى برانگیخته مى‏ شویم؟! «۴۷» أَوَ ءَابَاؤُنَا ﭐلْأَوَّلُونَ ﴿۴۸﴾ و آیا پدران گذشته ما نیز برانگیخته مى‏ شوند؟! «۴۸»