🌹فرق روش امام حسن -علیه السلام- با روش برخی از آقایان به اصطلاح علماء
🌸 در زمان #طاغوت، برخی از آقایان به اصطلاح علماء، می گفتند ما حسنی عمل می کنیم و مانند امام حسن -علیه السلام- #سکوت می کنیم...
جالب اینکه برخی از آقایان در #حکومت_اسلامی هم، در برابر مفاسد و مشکلات، همان حرف را می زنند...
🌷در جواب باید گفت:
اولا؛ امام حسن -علیه السلام- #صلح کردند؛ صلح سکوت نیست.
ثانیاً؛ فرق است بین آنکه فریاد بزند و تنها بماند، با آنکه بگوید چون تنها می مانم فریاد نمی زنم. خیلی از آقایان، تنهایی خود را بهانه کردند برای سکوت در برابر ظلم به دین.
🏴 شهادت جانسوز کریم اهل بیت حضرت امام حسن مجتبی -علیه الصلاة و السلام- تسلیت باد
▪️ #بیّنات | پایگاه مردمی تنظیم و نشر آثار «حامد وفسی»
🆔 @bayyenat110
🌸🌸🌸🌸🌸
🌷توصیه ها و تذکرات اخلاقی حضرت استاد درباره راهپیمایی #اربعین حسینی:
﷽
در سیر و سلوک معنوی که امروزه به صورت سیر و سلوک به سمت #کربلا مجسم شده، سه جنبه باید مورد توجه ما قرار گیرد.
یکی جنبه ی عقلی و علمی موضوع ماست. یکی جنبه معنوی و روحانی آن است. و یکی هم مسئله رفتار و اعمال ماست.
مطلب اول: در این بخش انسان باید تلاش کند که نسبت به حضرت اباعبدالله -علیه السلام- و حرکتی که ایشان انجام داده، از زمانی که در #صلح به همراه امام حسن -علیه السلام- شرکت کرده و ۱۰ سال در عصر ایشان صلح را پذیرفته، در عین حال چندین واقعه اتفاق افتاد که نشان می دهد که چه امام حسن مجتبی و چه امام حسین -علیهماالسلام- هیچکدامشان سکوت نکرده و هرکجا که مناسب بوده، طبق مذکورات تاریخ، اقدامات مهمی در افشاء گری علیه معاویه انجام دادند، اقدامات مربوط به مدینه تا مکّه و از مکّه تا کربلا و اتفاقاتی که افتاده، تا اولین #اربعین امام حسین -ع- که خاندان اهل بیت -ع- وارد شهر کربلا شدند، و شبهاتی که در این موضوع مطرح است و پاسخ هایی که در این امور وجود دارد، از نظر علمی نسبت به حرکتی که امام -ع- انجام داده و شناخت شخص امام، خود را غنی کند.
مطلب دوم: مسئله ی روحی و روانی است.
انسان در عین حالی که باید در مورد مسائل دینی توجه کند که اسلام، ظواهری دارد، همچنین باید توجه کند که همه ی اینها به یک واقعیت مهم #توحیدی بازمی گردد. واقعیت توحیدی این است که باید دید، امام حسین -ع- و فدائیان ایشان، چگونه به این مقام و منزلت رسیده اند. بسیاری از انسان ها در آن زمان زندگی می کردند، اما هیچکدامشان به این درجه از مقامات معنوی نرسیده اند. شخص امام -ع- که از باب #اسوه بودن است و اطرافیان امام -ع- هم به حسب اینکه از نورانیت امام استفاده می کردند. با اینکه این افراد از مردم عادی بوده اند.
مقام توحیدی حضرت اباعبدالله -ع- این است که در سرتاسر زندگی انسان، فقط یک حاجت وجود داشته باشد.
آن مطلوب حقیقی، همان #ذات_الهی است.
اگر انسان، حاجات مختلف را جدی بگیرد، حال چه نیاز های ابتدائیش را، یا نیاز های ثانویه خودش را، یا آرزوهای خودش را، اگر انسان هرکدام ازین مسائل را جدی گرفت، اینها همه #حجاب خواهند شد که ما نتوانیم به کمال و سعادتمان برسیم. کمال معنوی انسان این است که تنها خواهان «رضا» و «تسلیم» خداوند باشد. در روایتی از حضرت امیرالمؤمنین -علیه السلام- داریم که بعد از اینکه حضرت، نفوس نامیه، حیوانیه و ناطقه را شرح می دهند، در باب نفس کلیه الهیه می فرمایند که خصوصیت این نفس این است که انسان، دارای مقام «تسلیم» و «رضا»ست. اگر می خواهیم از نظر معنوی رشد کنیم، باید باطن ما «تسلیم» محض در برابر خداوند و «راضی» به قضای الهی باشد. اگر این کمال و سعادت به انسان برسد، قدم در مسیر #حسینی_شدن برداشته و از سعادت و آن لذت ها و بهجت های معنوی هم بهره مند خواهد شد.
🍁 ادامه مطلب را در پست بعدی مطالعه نمایید...