🌹🌹🌹🌹🌹 🌷 #پاسخ به #شبهه ۳۸ الف. قرآن كريم در سوره فتح آيه ۱۸ مي‌فرمايد: لَّقَدْ رَضِيَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ إِذْ يُبَايِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مَا فِي قُلُوبِهِمْ فَأَنزَلَ السَّكِينَةَ عَلَيْهِمْ وَأَثَابَهُمْ فَتْحًا قَرِيبًا به راستي خدا هنگامي كه مؤمنان زير آن درخت با تو بيعت مي‌كردند از آن‌ها راضي شد و از آن‌چه در دلشان [از صدق نيت] بود آگاه گرديد، پس آرامش را بر آن‌ها نازل كرد و پيروزي نزديكي را به آن‌ها پاداش داد. ۱. اين آيه شريفه مي‌فرمايد كه خداوند از #مؤمنان خشنود و راضي شد اما آن كساني كه #منافق بودند و ظاهراً با پيامبر بيعت كردند، خداوند هرگز از آن‌ها راضي نشده است. زيرا درباره منافقين سوره نساء آيه ۱۴۰ مي‌فرمايد: ...إِنَّ اللَّهَ جَامِعُ الْمُنَافِقِينَ وَالْكَافِرِينَ فِي جَهَنَّمَ جَمِيعًا مسلماً خدا همه منافقان و كافران را يك‌جا در دوزخ گرد خواهد آورد. و سوره نساء آيه ۱۴۵ مي‌فرمايد: إِنَّ الْمُنَافِقِينَ فِي الدَّرْكِ الْأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ ... همانا منافقان در پايين‌ترين طبقه از آتش جهنم مي‌باشند. پس اين آيه شريفه تخصُّصاً #منافقين را بيرون مي‌كند و آن‌ها مشمول اين آيه نيستند، اگرچه ظاهراً بيعت نموده باشند؛ زيرا #منافق ظاهرش مسلمان و باطنش مشرك و كافر است. مانند عبدالله بن ابی بن سلول، منافق مشهور که در بیعت شجره حضور داشت و بیعت کرد. ۲. كساني كه اول مؤمن بوده‌اند، ولي بعداً منافق شده‌اند، آن‌ها هم تخصيصاً مشمول آيه نمي‌شوند. قرآن در سوره منافقين آيه ۳ مي‌فرماید: ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا فَطُبِعَ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا يَفْقَهُونَ اين بدان سبب است كه آن‌ها ايمان آوردند سپس كافر شدند در نتيجه بر دل‌هايشان مُهر زده شد از اين‌رو آن‌ها نمي‌فهمند. بنابراين خداوند از ميان مسلمانان كه در تحت شجره با پيامبر -ص- بيعت نمودند، #فقط از مؤمنان راضي و خشنود بود نه از منافقين و كساني كه در آن زمان مؤمن بودند بعد كافر شدند خداوند از آن‌ها هم خشنود نمي‌باشد. ب. اما مؤمنان كه خداوند از ايشان راضي و خشنود بود به معني عصمت آن‌ها نيست و اگر بر فرض گناهي يا جرمي مرتكب مي‌شدند، پيامبر -ص- با آن‌ها برخورد مي‌نمود و خدا و پيامبر -ص- به سبب آن گناه يا جرم آن‌ها را مؤاخذه مي‌كنند. چنان‌كه احكام الهي بعد از اين آيه نسبت به مؤمنان تعطيل نشده است، يعني چون خدا از اينان راضي بود معنايش اين نيست كه اگر بعد از آن نماز نمي‌خواندند يا مثلا شراب مي‌خوردند آزاد بودند و مجازات نمي‌شدند. ج. شيعيان به تمام مؤمنان كه در زمان رسالت پيامبر -ص- از اول تا به آخر و بعد از رحلت تا آخر عمر ايستادگي كردند افتخار مي‌كند و آرزو مي‌كند كه جزء مؤمنان و ياران پيامبر -ص- و خلفاي آن حضرت باشند. نتيجه: ما شيعيان نمي‌دانيم در قلب ابوبكر و عمر چه بوده است اما اعمال آن‌ها در تاريخ اهل سنت ثبت و ضبط شده و ما قبلا آن را ذكر نموديم. 📚برگرفته از کتاب #پاسخ 📌نقد و بررسی شبهات وهابیت آل سعود ✍🏻حامد وفسی 🆔 @bayyenat110