eitaa logo
بازی ، بازوی تربیت
3.6هزار دنبال‌کننده
669 عکس
1.4هزار ویدیو
16 فایل
آموزش انواع بازی برای توانمندسازی والدین و مربیان در بازی‌های سالم و مفید کودکان زیر نظر : جناب حجت الاسلام دکتر علی قاسمی ، مدرس و مؤلف برتر کتب آموزشی قـــرآن کریــــم ادمین کانال : استاد مشکاتیان @zei_mesh
مشاهده در ایتا
دانلود
مقداری طولانی ست اما تقدیم به نگاه زیبای تک تک شما 🌸🍃 بچه را خواباندم. سه تای دیگر را نهار دادم. نشستم پای سجاده کمی قرآن بخوانم. به صفحه دوم نرسیده، بیدار شد. بغلش کردم. با پاهایش بازی‌اش گرفته بود با قرآن. مصحف را گذاشتم کنار و فکر کردم "سهم من چه؟" دست روی صورتم گذاشت و برداشت و خندید. دالی بازی‌اش را گرفتم، ادامه دادم؛ و خندید. از ته دل. به مسخره بازی‌های من، به تکرار صدباره حرکات دست من. سه تای دیگر هم به ما پیوستند. خنده‌های آن‌ها چهارنفره شد؛ سهم من کامل تر!… پشت همان شکلک‌های مسخره، قلقلک‌های نوبتی، فکر کردم: اصلاً مادری، جز عبادت چیست؟ آن هم عبادت دائماً سَرمَدا! تمام روز خدمت به خلق خدا، آن هم کسانی که جزتو پناهی ندارند! کسانی که حتی اگر آب بخواهند و تو سیرابشان نکنی، تشنه می‌مانند! وقتی نیت صالح و شایسته است،چطور هر لبخند من به کودکم عبادت نیست؟ وقتی رَوش صحیح است چطور کارهایی از من که منجر به شاد کردن چند کودک می‌شود عبادت نباشد؟ (که فرمود: نزد خدا عبادتی محبوب‌تر از شادکردن مؤمنان نیست!) مُطعم بودن، ساقی بودن، خادم بودن، شادکننده بودن عبادت نیست؟ حتی من فکر می‌کنم همین که منِ انسان، مطابق با فطرت الهی خود، فرزنددار شده‌ام و والدگری می‌کنم، همین تبعیت از فطرت بی نقص الهی، خودش عبادت است! چون پشت پا زدن به نظم خلقت نیست، کج‌روی نیست. اصلاً همین که امانت دارِ خلیفه خدایم! تلاش برای حفظ امانت، عبادت نیست؟ متّصف شدن به صفات خدا را بگو! این که یک مادر، چون خدای مهربانش، رازدار است، بخشنده است، انیس است، پرده پوش است، رفیق است، معین است، سریع الرضا است، می‌کوشد دائم الفضل باشد، صبور باشد، حلیم باشد، شکور باشد،… این مسلک، این تلاش‌ها، عبادت است! اینها به کنار! تلاش بیست و چهاری برای کظم غیظ را بگو! این که دیگر خود عبادت است! هی برسی به نقطه جوش، هی لا اله الا الله گویان لب بگزی، جرعه خشم فرودهی! روزه زبان چطور؟ مدام مراقب باشی کلماتت، جملاتت، لحنت چیست تا مبادا الگوی بدی شوی برای مُتِربی‌هایت! از این هم بگذر دائم التوبه بودن چی؟! چه کسی بیشتراز یک هی خودش را می‌کند، هی قول می‌دهد که ازفردا بهتر می‌شود، هی توبه می‌کند با بغض و اشک؟ آن عبادت‌های پنهانی‌تر را بگو؛ توکل مدام، حسن ظن به خدا، دعا برای غیر خود،… که جمع همه این‌هاست -وقتی با نیت و روش نیک است- اگر دائم العبادة بودن نیست اگر مصداق عبودیت و تسلیم نیست پس چیست؟ آن هم عبادتی که از آفت عُجب و ریا به دور است! چون غالباً در سِتر است. خدا پسندیده که مستور باشد؛ تا بماند بین خودمان و خودش. @baziham