eitaa logo
به عشق مهدی فاطمه (عج)
1.1هزار دنبال‌کننده
7.5هزار عکس
4.5هزار ویدیو
82 فایل
تا میتوانید برای امام زمان کار کنید که فقط همین باقی است💚 تبادل و تبلیغات نداریم❌ 🔹گروه : https://eitaa.com/joinchat/45809769C5f803bf4e4 اللّهُم عَجّل لوَلـیّکَ اَلفـ♡ـرج💚
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
3.06M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
صحنه عجیب بهوش آمدن. کودک بی هوش مجروح غزه باصدای مادرش😭😭😭
به عشق مهدی فاطمه (عج)
صحنه عجیب بهوش آمدن. کودک بی هوش مجروح غزه باصدای مادرش😭😭😭
اینها رو ببینیم تا بتونیم از ته دل واسه ظهور امام زمان دعا کنیم😭😭 اللهم لین قلبی لولی امرک😭
ابراهیم افشاریآمادگی برای ظهور برحسب شرایط فعلی.mp3
زمان: حجم: 977.7K
⁉️آیا با توجه به شرایط فعلی جامعه آیا باید همواره خود را آماده ظهور کنیم ؟ https://eitaa.com/joinchat/45809769Cbe36efe409
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💢سلام علیکم و رحمه الله جلسه قبل بطور مختصر از دو نشانه حتمی ظهور براتون گفتیم یمانی و خراسانی (سید خراسانی) امشب ان شاءالله سه نشانه دیگر را مختصر خدمتتان توضیح خواهیم داد اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم به حق حضرت زینب سلام الله علیها🌹🌹 https://eitaa.com/joinchat/45809769Cbe36efe409
صیحه ی آسمانی: این سومین نشانه ی حتمی ظهور است. صیحه به صدا وندا اطلاق می شود و در اینجا منظور ندایی است که در شب بیست و سوم ماه رمضان که همان شب قدر است از آسمان شنیده می شود. هر جمعیتی آن را به زبان خویش می شنود و از آن حیران و سرگردان می گردد خوابیده از شنیدن این ندا بیدار میشود، ایستاده می نشیند، نشسته بر سر جای خود میخکوب می شود
و این ندا از جبرئیل امین است که به زبانی رسا چنین اعلام میکند: صبح نزدیک شد و بدانید که حق با مهدی عج الله تعالی فرجه و شیعیان اوست. پس از آن در بعد از ظهر نزدیک مغرب شیطان لعین در میان زمین و آسمان ندا می دهد که: آگاه باشید که حق با عثمان و پیروان اوست (بحارالانوار ج 52 ص 274)
امام باقر می فرمایند: یک منادی اول روز ندا می دهد که حق با آل علی و شیعیان اوست و در انتهای روز شیطان ندا می دهد که حق با عثمان وپیروان اوست و در این زمان یاوه گویان (باطل گرایان) دچار تردید می شوند (الارشاد ج 2 ص 371/الغیبه شیخ طوسی ص 266)