- •استاد می گفت: حضرت امام رحمه‌الله می خواستند به کسی بگن که بیان سر سفره، می فرمودند:«بسم الله» پ‌ن: هرکسی کار خوبی برات کرد، دعاش کن!کرایه می خوای بدی بگو «خدابرکت بده» جواب ممنون رو نگو مرسی بگو «ممنون الله»و... این برخورد، عادت دادن زبان به خیر هست!.

- •ایضاً حکایت شده که روزی، سگی ،از مقابل شخص حکیمی میگذشت .. اون شخص خطاب به سگه گفتن که:« بفرما!» به ایشون میگن که:« آقا به سگ میگن چخه! شما میگید که ..بفرما؟؟ ایشون می‌فرمایند:« من برای زبانم شأن قائلم» {در شأن زبان من نیست به زبان آوردن کلمه ی چخه!}

وقـــتی یــــه هـشتــگ تو زندگی ترند مـیشه؛ قلب بهـش رو میـــاره!

#امام_زمان🌱 #نجوا_نامه🌿

بسم الله الرحمن الرحیم 🌱

امروز صوتی گوش می دادم .. استاد می گفت، مسیر رشد تبعیت از علم است. این که آنسان بداند چه بکند و التزام داشته باشد به همان که میداند

وقتی حضرت آقا حفظه الله تازه رهبر میشن خوب طبیعتاً نگران بودند که از پس این مسولیت بسیار مهم و سنگینی که روی دوششون قرار گرفته بود برنیان! خلاصه خود آقا می فرمایند : اون پیام های تبریک و مطالبی که دیگران می گفتند خیلی اثری در من نداشت، آرومم نکرد؛ یه گفتاری مرحوم آیت الله بهجت ره داشتند، اون آرومم کرد! {ظاهرا ۴ صفحه نامه بوده خود آیت الله بهجت ره به خط خودشون نوشتن } گل مطلب که در دیدار حضوری نقل شده و از موارد خاص هست چون از آیت الله بهجت خیلی کلمه من شنیده نشده بود.. اما در اینجا یک من پرطمطراق میفرمایند. حضرت آقا حفظه الله به ایشون عرض میکنن که : آقا من چه کنم؟ مسولیت سنگینیه و اینها.. حضرت آیت الله بهجت ره میفرمایند: شما به حمدالله مسلط به مبانی هستید‌ . اگر التزام داشته باشید به آنچه می دانید و بنا داشته باشید که آنچه را می دانید را واقعا عمل کنید؛ من تضمین می کنم که شمارا تنها نخواهند گذاشت.

استاد می گفت.. کانه که یک طریقه ای است. آنچه رمز موفقیت علمای بزرگی مثل حضرت امام ره ملاصدرا و تعداد دیگری از این بزرگان بود این بود که علمشان را زیر پا نگذاشتند!! علم هم که گفته می شود همین مسائل ساده است. مثل شب با طهارت خوابیدن.. قبل خواب اگر وضو نداری غسل نداری تیمم کردن ولو به بستر خودت تیمم کردن و...

این کار های ساده و امثاشان یک اتفاق بزرگ در ملکوت عالم رقم میزنه. این که می‌دانید یک علم است توجه و اعتنا کردن برش دروازه های معرفت رو به روی آدم باز خواهد کرد.یک قطعه از پازلی است که مجموعه آن پازل می شود سعادت انسان، ساختار و بافتار درونی انسان. این بافتار از همین مسائل ساده و اعتنا کردن و نکردن ها شکل می گیرد!

این شاخصه اصلیشه، اونوقت شخص بخواد در اجتماع اثر گذار باشه این آدمِ مطیعاً لامر مولاه! اثر خوب کنش اجتماعی خوب مال ایناس ! _________ اونچه عرض شد بخشیش یه گوشه کوچیک از یه محبث تک جلسه ای هست به بیان استاد بزرگوار مصطفی امینی خواه، اگه دوست داشتید صوت کامل این مبحث رو بشنوید.. #از_حوزه_تا_خودسازی👇🏽 https://eitaa.com/Aminikhaah_Media/6237