ما به بانوی فرهنگ موجودیت می دیم وزنده فرضش میکنیم! به خاطر همین در اجتماعِ سالانه بانوی فرهنگ دورِ هم جمع میشیم و ۳۶۵ روزی که به روزهایِ عُمرِ بانو اضافه شده روجشن میگیریم. بانوی فرهنگ به خاطرِ افرادش زنده نیست! بلکه بانویِ فرهنگ به خاطر اهدافش زنده ست، بانوی فرهنگ زنده ست تا خانه امنی برای بانوان نویسنده باشه، تاباشگاهی باشه برای رشد پلکانی زنانه نویس ها وزنان نویسنده، تابه ظرفیت شهرستان هاتوجه کنه، قبل از ورود به تماشاخانه مهر و آغاز رسمی جشن شش سالگی باشگاه ادبی بانوی فرهنگ دیدم که بچه های بانو باچه ذوقی آماده این جشن می شدن، یکی با رونمایی کتاب‌هاش در جشن خودشُ آماده کرده بود، یکی دیگه با قراردادن کتاب های چاپ شده‌ش درنمایشگاه کتاب و اون یکی با آموزش های نویسندگی که یاد گرفته بود و قرار بود از این به بعد بنویسه، مراسم رسمی شروع شد، خوانِش سرود ملی، معرفی و تجلیل ازنیلوفرمالک به عنوان نویسنده پُرنویس،نوجوان نویس وموفق، رونمایی از کتاب های انتقام، برای میلگردها سعدی بخوان و فصل توت های سفید، ارائه عملکرد یک سالِ گذشته بانو و ..تا رسیدیم به بُرِش کیک، در کنارِ دست، جیغ، هورا همه ی ما بانوی فرهنگی ها حالا که به درستیِ مسیری که اومدیم مطمئن تر شدیم، آرزوهای بزرگ تری از دیروز داشتیم، چِشم هامون بستیم هم شمع فوت کنیم و هم آرزو! من فکر میکنم آرزویِ مشترکِ همه ی ما این بود: برای حضورمون وموندنمون دربانوی فرهنگ اهداف متعالی تر داشته باشیم، متعهد باشیم و متعهدانه در راستای اعتلای فرهنگ و دین بنویسیم و بر باطل غلبه کنیم و ده ها رونمایی کتاب داشته باشیم #بانوی‌فرهنگ‌عزیزم‌تولدت‌مبارک