‏۴۱ سال پس از تسخیر لانه جاسوسی آمریکا، رژیم واشنگتن همچنان در پی انتقام از جمهوری اسلامی بابت این ماجراست. لیبرال‌های ایرانی اما هنوز اولین سالگرد شهادت حاج قاسم فرا نرسیده، می‌خواهند ترور سردار دلها را صرفا به شخص ترامپ نسبت دهند و ماجرا را به فراموشی بسپارند. ‎#دیاثت_سیاسی #سیدیاسرجبرائیلی 🇮🇷بدون مرز @bedonimarz @bedonimarz

✨اگر مردم محتاج اعانه شده‌اند، نتیجه وعده رفع تحریم است 🔹جریانی که با وعده چرخش توامان چرخ سانتریفیوژها و چرخ زندگی مردم روی کار آمد، هم چرخش سانتریفیوژها را کند کرد و هم چرخ زندگی مردم را. امروز اما همین جریان در برابر طرح‌های کمک به معیشت مردمی که از اقتصاد برجامی آسیب دیده‌اند، می‌گوید مردم اعانه نمی‌خواهند بلکه رفع تحریم می‌خواهند! این همان جریانی است که می‌گفت از دریچه مذاکره چنان رونقی ایجاد خواهد کرد که مردم خودشان به ۴۵ هزار تومان نیازی نداشته باشند. 🔹القائات غلط را تصحیح باید کرد. جریان انقلابی به دنبال سیر کردن مردم با پرداخت اعانه نیست. این سیاست، اساسا نه ممکن است و نه مطلوب. ملتی که تولید ثروت نکند، دولتش پولی نخواهد داشت که به آنها اعانه و یارانه بدهد. دوختن چشم مردم به دست دولت جمهوری اسلامی حتما یک خطاست، اما خطای بزرگ‌تر، دوختن چشم مردم به دست دولت آمریکا و تقلیل دادن نقش دولت ایران به یک "دوزنده" در این معادله است. 🔹ایرانی با دنیا دشمنی ندارد، اما تاریخ این کشور نشان می‌دهد هر که در مقابل دشمن غارتگر کوتاه آمد و سر تسلیم فرود آورد، خاک و عزت و سرمایه وطن را به فنا داد و چیزی عاید ملت نشد. ایرانی حتما دنبال تعامل و داد و ستد با همه دنیاست، اما رنجی که می‌برد، از تفکری است که همواره دنبال "واردات" پیشرفت و رفاه است. با دنیا باید تعامل کرد، در عالی‌ترین سطح هم باید تعامل کرد، اما نتیجه این تعامل باید قدرتمند شدن ایرانی باشد، نه وابسته‌تر شدن به "رفاه وارداتی" که با امضای وحوشی چون ترامپ، رنگ ببازد. 🔹#دولت_جوان_انقلابی ان‌شاءالله نیاز مردم به اعانه را قطع خواهد کرد، اما به دست ایرانی و با کار و سرمایه و تولید خود این مردم، نه با وعده توخالی سرمایه آمریکایی و اروپایی. یادتان هست به ما گفتند رئیس‌جمهور فرانسه می‌خواهد برای جوانان ایران شغل درست کند؟ بیکاری امروز جوانان ایران و رنج معیشتی مردم محصول این توهم است. #سیدیاسرجبرائیلی 🇮🇷بدون مرز @bedonimarz @bedonimarz

⚡️چند کلمه نصیحت به اردوغان 🔹ترجمه: ▪️ اردوغان سخنانی بزرگ‌تر از دهانش به زبان آورده است. جواب حرف، حرف است و یک ایران جوابش را داد‌. اما چند کلمه نصیحت برای اردوغان دارم‌. ▫️اردوغان و حزب عدالت و توسعه از زمان روی کار آمدن، سودای الحاق به اتحادیه اروپا را داشتند. برای این هدف، باج‌دهی به اروپا را آغاز کردند و چند ده‌هزار شرکت اروپایی وارد ترکیه شدند. آمدند و غارت کردند و رفتند. ترکیه اینک بالغ بر ۴۲۰ میلیارد دلار بدهی دارد و ارزش لیره، به یک هشتم رسیده است. این اقتصاد تحریم نیست، این بلایی است که سوداهای اردوغان بر سر مردم ترکیه آورد. ▪️اردوغان وقتی از اروپا ناکام ماند، به جان سوریه افتاد، بعد از آن عراق و اینک منطقه ما. این مسیر، مسیر پیامبر اسلام نیست. پیامبر اسلام(ص) آمد تا به رنگ و نژاد و زبان پایان دهد و از ما یک امت بسازد. مسیر اردوغان، مسیر هیتلر و نازی‌ها و صدام‌هاست. از عاقبت آنها درس بگیرد. #سیدیاسرجبرائیلی 🇮🇷بدون مرز @bedonimarz @bedonimarz

✨دیپلماسی دادائیستی! درباره صحبت‌های آقای ظریف پیرامون هزینه شدن دیپلماسی برای میدان، یک بحث نظری بسیار مهم هست که نمی‌توان از کنار آن به‌راحتی عبور کرد و بدان نپرداخت و باور حقیر این است که اساسی‌ترین مشکل آقای ظریف و طیف سیاسی همسو با ایشان دقیقا همین‌جاست. به عبارات آقای ظریف دقت بفرمایید. ایشان در شاهدی که برای هزینه شدن دیپلماسی برای میدان می‌آورد، می‌گوید: "تقریبا هر بار که من برای مذاکره رفتم این شهید سلیمانی بود که می‌گفت می‌خواهم تو این خاصیت یا نکته را بگیری...می‌گفت تو می‌روی با لاورف مذاکره می‌کنی از او یک دو سه چهار بخواه. یعنی دیپلماسی هزینه این شود که شما مثلا در حلب می‌خواهید این کار را بکنید یا در ادلب می‌خواهید شیعیان... اینها اهداف مقدسی بودند، نمی‌گویم اهداف بدی بود...تو می‌روی با لاورف مذاکره می‌کنی فشار بیاور که فوعا و کفریا را باید ما آزاد کنیم". آقای ظریف از این درخواست‌های حاج قاسم با عنوان "هزینه دیپلماسی برای میدان" سخن می‌گوید و اشکال این تفکر دقیقا در همین نگاه است و می‌توان آثار این اشکال را از برجام تا دیگر مسائل حوزه سیاست خارجی دولت آقای روحانی نیز دید. اشکال آقای ظریف اینجاست که توجه ندارد چه مذاکره در دیپلماسی و چه عملیات در میدان، هر دو ابزارهایی برای رسیدن به اهداف و سیاست‌های تعیین شده از سوی یک نظام سیاسی هستند. اگر کتاب هنر تحریم‌ها نوشته ریچارد نفیو را خوانده باشید، او مذاکره و تحریم را دو قطعه مکمل از پازل فشار بر ایران توصیف می‌کند. یعنی رژیم آمریکا هدف اعمال فشار بر ایران برای تغییر رفتار/تغییر نظام را تعریف کرده و هم از ابزار دیپلماسی(مذاکره) و هم از ابزار حمله اقتصادی(تحریم) برای این امر بهره می‌گیرد. این است که می‌بینیم دیپلمات آمریکایی در برجام دنبال همان چیزی است که افسر تحریم آمریکایی در پی آن است. اهداف اینها با یکدیگر تباین و تناقض ندارند که مثلا وزیر خارجه آمریکا به وزیر خزانه‌داری این کشور بگوید من دیپلماسی را هزینه میدان جنگ اقتصادی کردم! می‌بینید چقدر این حرف مضحک است؟! کشور و منطقه با تهدید داعش مواجه است و نظام هوشمندانه تصمیم می‌گیرد تهدید داعش را سرکوب کند. حال برای دستیابی به هدف "نابودی تهدید داعش"، سیستم باید همه ابزارهای خود را فعال نماید. حاج قاسم جانش را کف دستش می‌گیرد و به سوریه و عراق می‌رود تا در میدان عملیات کند. دولت باید بودجه مورد نیاز را تامین کند. دستگاه‌های اطلاعاتی باید کمک اطلاعاتی کنند و دیپلمات‌ها باید ابزار سیاست خارجی را هرجا لازم است فعال کنند. حال شما مظلومیت حاج قاسم را ببینید که از طرف نظام در کف میدان مشغول شمشیر زدن است، یکی بودجه‌اش را نمی‌دهد، آن یکی می‌گوید نباید از بشار اسد حمایت کنیم، دیگری به زبان شکایت می‌گوید من دیپلماسی را هزینه کردم تا فلانی مثلا در حلب چه کند! این نگاه خسارت‌بار مع‌الاسف در ماجرای برجام هم حاکم بود. آقایان قرار شد بروند دیپلماسی کنند تا تحریم‌ها برداشته شود. در میدان، صنعت هسته‌ای به شکل بی‌سابقه‌ای تهدید شد و بازرسی از اماکن مختلف کشور باز به شکل بی‌سابقه‌ای تشدید شد تا آقایان دیپلمات با تقدیم این امتیازات، لغو تحریم‌ها را از طرف مقابل بگیرند. اما در کمال تعجب پس از اینکه تحریمی لغو نشد، آقای عراقچی آمد و در تلویزیون فرمود که اساسا برجام برای لغو تحریم‌ها نبود! یعنی اصلا دیپلمات‌ها فراموش کرده بودند -و از ملت هم می‌خواستند فراموش کنند- که برای چه مذاکره کرده‌اند و قرار بود به یک هدفی دست یابند! دیپلماسی در ذهن آقایان ظاهرا ابزاری نیست که باید در خدمت اهداف کشور قرار گیرد و بی‌آنکه حاصل و نتیجه‌ای برایش بتوان متصور شد، خودش به خودی خود موضوعیت دارد. این دیپلماسی برای دیپلماسی، همچون هنر برای هنر یادآور مشی دادائیست‌هاست که نحله‌ای از نهیلیسم بودند، برای افعالشان هیچ هدفی جز رسیدن به "تازگی" متصور نبودند و می‌گفتند ما وطن و سياست نمی‌خواهيم، ما «هيچ» می‌خواهيم؛ اينگونه به تازگی خواهيم رسيد! #سیدیاسرجبرائیلی 🇮🇷بدون مرز @bedonimarz @bedonimarz