#راهکارها_در_نهج‌البلاغه ۳۴ 💠راهکار #ازدیاد_نعمت 🔆 «وَ مَنْ أُعْطِی الشُّكْرَ لَمْ یحْرَمِ الزِّیادَةَ» 🔆 «اگر به کسی شکر عطا شد؛ از ازدیاد نعمت‌های خداوند محروم نمی‌شود.» 📔 نهج البلاغه، حکمت ۱۳۰ 💢 اگر کسی نعمات الهی را از دست می‌دهد به جهت آن است که از خداوند طلبکار است و شاکر نعمات و موجودی خویش نیست. اگر ایمان و عقل و توفیقات‌مان در گذر زمان زیاد نشد و یا کمتر شد؛بدانیم که شاکرنبودیم ونیستیم. ✅هرچه آدمی بیشترشاکرنعمات اهدایی خداوند شود؛خداوند او را درعرصۀ ازدیادنعمت قرارمی‌دهد. ✳️شکربه معنای پُربینی نعمات الهی است که باتوقع،اعتراض،گله وشکایت سازگار نیست. ✳️مشاهدۀ نعمات الهی،ابتدا توسط زبان بازگومی‌شود؛ سپس این پُربینی درعمل و رفتارخود رانمایان می‌کندو درنهایت دل چنین انسانی با آن نعمت، خوش است. سپاس از پروردگار عالم با پاسداشت زبان از ناشکری، شروع می‌شود سپس با پاک کردن دل ازناخوش بودن ادامه می‌یابد و در نهایت، با زدودن عمل ازترک فرمان‌های الهی خاتمه پیدا می‌کند. ✅اگراعضا و جوارح فرد،هنگام عمل و رفتارش همیشه ومستمر، در خدمت حق باشد؛ دل او نیزهمواره خوش و زبانش ذاکر وشاکرنعمات خداوند است.اگراین هرسه به او داده شود؛ نعماتش افزون می‌شود؛ زیراخداوند درقرآن وعده داده است: 🔆«وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّكُمْ ۖ وَلَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِی لَشَدِیدٌ» 🔆«و آنگاه كه پروردگارتان اِعلام كردكه اگر واقعاً سپاسگزارى كنید، (نعمت‌) شما را افزون خواهم كرد، و اگر ناسپاسى نمایید، قطعاً عذاب من سخت خواهد بود.» 📗 سوره ابر اهیم، آیه ۷ @beha_togham_alfaraez