eitaa logo
بِها تُقام الفَرائِض(امربه نیکی ونهی از بدی)
247 دنبال‌کننده
8.2هزار عکس
2.5هزار ویدیو
13 فایل
امام محمد باقر علیه السلام:....فَرِيضَةٌ عَظِيمَةٌ #بِهَاتُقَامُ_الْفَرَائِضُ وَ.... امر به معروف و نهى از منكر راه و روش پيامبران و شيوه صالحان است. و فريضه بزرگى است كه ديگر #فرايض_به_واسطه_آن_برپامى‏ شود، و... آیدی ارتباط با مدیر : @bavelayat_313
مشاهده در ایتا
دانلود
بِها تُقام الفَرائِض(امربه نیکی ونهی از بدی)
#فلسطین ۴ 📝تاریخ را که ورق می‌زنیم، می‌بینیم #مقاومت‌هایی از جانب غیر مسلمانان سرزمین فلسطین مانند
۵ ⏹️ باید گفت بحث و که در منشور سازمان ملل به آن اشاره شده است، دربارۀ کشورهای مستعمره بود که کم‌کم آزادی و استقلال خود را به دست می‌آوردند. 🔷 بحث این بود که چون این کشورها توان مدیریت ندارند، سرپرستیشان تا زمانی معین باید به عهدۀ کشورهای پیشرفته باشد. سپس وقتی به دورۀ استقلال و بلوغ خود رسیدند، سرپرستی و حاکمیت را به خود مردم تفویض کنند و کنار بروند. 🔷 بنابراین، یکی از شرط‌های اساسی در قیمومیت و سرپرستی در حقوق بین‌الملل این است که دولت سرپرست و قیم در تعیین حاکمیت سرزمین زیر سرپرستی خود، حق دخالت ندارد. فقط وظیفه دارد این کشور را به سوی استقلال ببرد و کمک کند تا افرادی کارآمد تربیت شوند که ادارۀ کشور را به عهده گیرند. 🔷کشور سرپرست حق ندارد این سرزمین را تقسیم کند یا به کشور یا سازمان دیگر واگذار کند.* اصولاً از دید حتی اگر بخواهیم از نظر مغایرت با اصول نگاه کنیم، اگر مقررات هم نداشته باشیم، با حق تعیین سرنوشت مغایر است. ‼️ معنا ندارد سازمان مللی که میگوید وظیفۀ من تأمین و امنیت بین‌المللی و احترام به تعیین سرنوشت مردم و حاکمیت سرزمین‌هاست، بیاید حاکمیت یک سرزمین را به یک کشور بیگانه واگذار کند، بعد آن کشور هم هر تصمیمی که خواست، بگیرد.* 🔷 این مسأله همچنان از منظر مشکل خواهد داشت. بنابراین، حتی به موجب اعلامیه یا قطعنامۀ سرپرستی که سازمان ملل صادر کرد و انگلستان، سرپرستی فلسطین را بر عهده گرفت، این کشور حق نداشت حاکمیت مردم فلسطین را که 92 درصد مردم آن مسلمان بودند، به یک گروه اندک صهیونیستی واگذار کند؛ گروهی بسیار کوچک که از کشورهای دیگر آمده بودند و ادعای حاکمیت داشتند. @beha_togham_alfaraez
بِها تُقام الفَرائِض(امربه نیکی ونهی از بدی)
#فلسطین ۶ ⏹️ سه مبنایی را که برای ایجاد کشور و رژیم #اشغالگر_قدس ذکر می‌کنند، عبارت است از: 🔘۱. اع
۷ ✅هدف بحث یا سرپرستی که در سازمان ملل مطرح شد، این نبود که سرزمین‌ها را تصرف کنند و هر تصمیمی که خواستند نسبت به آنها بگیرند. 🔷 اگر مبانی حقوقی آن بخشهایی از منشور ملل متحد را که دربارۀ قیمومیت هست مطالعه کنید، می‌فهمید که قیمومیت؛ یعنی سرپرستی فردی که به سن رشد و بلوغ نرسیده است.شما می‌توانید این واحد را هدایت و تربیت کنید و کمک کنید تا به دورۀ رشد برسد و بتواند انتخاب کند؛ ولی نمی‌توانید حیات او را بگیرید. 🔷 بحث این است. حتی در بحث سرپرستی در حقوق داخلی نیز وقتی شما سرپرست یک فرد هستید، دادگاه شما را سرپرست تعیین می‌کند؛ اما شما به‌عنوان سرپرست نمی‌توانید هر اقدامی انجام دهید.. در حقوق بین‌الملل هم همین طور است. آن زمان، دورۀ استعمار گذشته بود و بحث استقلال کشورها مطرح بود. 💢 تا پیش از آن اگر دولتی، جایی را تصرف می‌کرد و زور داشت، می‌توانست حاکمیت داشته باشد؛ ولی در آن زمان، بعضی از کشورهایی که قبلاً مستعمره بودند، رها شده بودند. کسی هم آن جا نبود و هیچ مدیریت کلانی بر آن جامعه و بر آن سرزمین حاکم نبود. 🔹 سازمان ملل به دلیل این که دوباره این کشورها دستخوش تصرف و تجاوز کشورهای دیگر قرار نگیرند، سیستمی را پیش‌بینی کرد که بر اساس آن، این کشور تحت سرپرستی کشور دیگری باشد و تا زمانی که نمی‌تواند خودش سرنوشتش را تعیین کند، سرپرستی آن سرزمین با او باشد. در اصل، مدیریت کلان آن جا با او باشد، ولی نمی‌تواند این کشور را نابود کند. 💢نمی‌تواند حیات آن سرزمین را که همان حاکمیت و تعیین سرنوشت است، از آنها بگیرد. نمی‌تواند به کشور فلسطین بگوید شما ۹۲درصد بروید کنار تا ۵ یا ۸ درصد قوم یهود سر کار بیاید. @beha_togham_alfaraez