❔❕از فضل نشانهها، نوشته را چه حاصل؟
🔰 نشانههای ویرایشی به خواننده کمک میکند تا مقصود نویسنده را درست و آسان متوجه شود.
⁉️ نشانهها همانند تابلوهای جادهای است، و خواننده، رانندهای است که به کمک نشانهها، به بیراهه نمیرود. اگر جاده عبارتها، در کنار درههای پرپیچوخم باشد، خواننده را از سقوط در کژفهمیها و سوءبرداشتها دور میکند.
⁉️نوشتهها برای ساده و روان بودن، به نشانهها نیازمندند؛ چون «زبان فارسی "فونتیک" نیست؛ یعنی حرکات حروف، با حرفهای صدادار آشکار نمیشود و مثلا برای اینکه بدانیم "میم" در "من" مفتوح است یا مضموم یا مکسور، باید کلمه را پیشتر شنیده باشیم. اما همین کلمه در انگلیسی، اینگونه تحریر میشود: "man". ...گاهی معنای جمله در گرو نشانه گذاری است. مثلا در جمله "عشق من را احیا کرد"، عشق را هم میتوان به من اضافه کرد و هم نکرد.» (رضا بابایی، بهتر بنویسیم، ص۱۷۸)
پس باید معلوم کرد «عشق، من را احیا کرد» یا «عشقِ من را احیا کرد.»
⁉️خواننده برای فهم ساده منظور ما، به لحن عبارات ما نیازمندند؛ چون در زبان فارسی اجزای جمله، جای خاصی ندارند و جابهجایی آنها، هر معنایی هم داشته باشد، لحن جمله را پرسشی یا تعجبی نمیکند. برخلاف زبانهایی همچون آلمانی یا انگلیسی که گاه با جابهجایی فعل و فاعل، میتوان، جمله را پرسشی کرد. نشانهها در زبان فارسی، بازیگران قابلی برای نمایش لحن مایند. آنها را دریابید و به نوشتهتان شخصیت بدهید.
✍️علی فراهانی
#آموزشی
#نویسندگی
#نشانههای_ویرایشی
#بندنویسی_ترکیبی_با_مثال_و_استدلال
💠بیایید #بهتر_بنویسیم:
🆔 @behtarbenevisim