دانش بنیان راهِ صبر، اسقامت و برادری 🔹اگر عمق دانش در کار ها کم باشد، موانع رو به رو طاقت فرسا می شود و انسان از بین می رود، ولی اگر به سمت عمق دانش حرکت کنید و کار علمی قوی و عمیق انجام دهید، کسی نمی تواند مانع ایجاد کند و راه های دیگری پیش می آید. بعضی می گویند کار های ساده را نمی شود در کشور انجام داد و موانع زیادی ایجاد می کنند، آن وقت چطور می گویید کار های پیشرفته را می شود انجام داد؟ در صورتی که اتفاقا باید به آن سمت حرکت کرد تا راه باز شود. 🔹اصل ماجرا این است که شما خودتان پهلوان حسابی هستید و این راه را پیش می روید. آدم هایی که در محیط های سخت پرورش پیدا می کنند، در وجودشان قدرت دارند و پهلوان واقعی هستند. جنس بچه های سیستان و بلوچستان آدم ساخته شده و سختی کشیده است و به راحتی زمین نمی خورد. راز این کار در *وحدت و برادری* است، رازش در *العم السلطان* است. 🔹در واژه های دینی زیاد شنیده ایم صبر، صبر یعنی پای آن کار بایستیم. اگر اهل صبر و استقامت باشید راه باز می شود، و اگر اهل صبر و استقامت نباشیم و به اصلاح پا به زمین بکوبیم که همین الان این را می خواهم، راه باز نمی شود. صبر چشم انسان را به راه های دیگر باز می کند.انسان با صبر مثل آب است، آن قدر می ایستد تا راه باز شود. 🔹ما در آیات قرآن داریم که: *وَلَا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَلَا السَّيِّئَةُ ۚ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَبَيْنَهُ عَدَاوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ*: تو بدی را با خوبی دفع کن تا بین تو و آن کسی که دشمنی هست یک دوستی گرم اتفاق افتد. باید جوری خوبی بکنی که این آیه محقق شود، جوری این مسیر را جلو بروی که، بشود. وعده های خدا شدنی است، فقط تو باید جوری بروی که این وعده ها محقق شود و رفع تکلیفی نیست و با خوبیِ رفع تکلیفی این وعده محقق نمی شود، باید جوری خوبی کنی که خدا بیاید. یک مسیر را با وعده های الهی، با توکل، با صبر شروع کنی که محقق شود. من فقط می گویم یک خدایی است که اگر توکل کنید بزرگترین گره های روزگار باز می شود. @behyaarstf_ir

. 🔹 عدالت و دانش‌بنیان 🔹 تحقق عدالت در نسبت با دانش بنیان 📆 دوشنبه‌ها، بعد از نماز مغرب و عشا جلسه سوم امروز ۱ اسفند ماه ۱۴۰۱ ساعت ۱۸:۳۰ پخش زنده از طريق لينك زير https://www.skyroom.online/ch/sohasima/soharoom #گعده_دانشجویی #دانش_بنیان @soha_sima

🔹 گفت و گو، مسیر عقلانیت و خرد 🔹ارائه ی حجت الاسلام نجات بخش در جمع اعضا جهاد علمی مستقل کشور/ ۲۷ بهمن ۱۴۰۱ 🔹ما مسئله ی مدیریت و سازمان را بد فهمیدم. سازمان، یک نوع عقلانیت است. حال آنکه ما درگیر ظواهری مثل یک سری آیین نامه و ضوابط و قانون شدیم. معمولا وقتی می گوییم که می خواهیم یک سازمان تشکیل دهیم، اول از یک چارت و آیین نامه و ضوابط و اینجور چیز ها سخن می گوییم و گمان می کنیم اگر آن ضوابط باشد، سازمان هست در حالی که سازمان یک نوع عقلانیت است که با آن عقلانیت یک نوع مناسباتی بین آدم ها ایجاد می شود و هر آدمی سر جای خودش می داند که چکار باید بکند. 🔹بروکراسی در دنیا یک امر دست و پا گیر نیست، یک امر برای بهتر پیش بردن کار ها و هماهنگ شدن انسان هاست، چیزی که در کشور هایی مثل کشور ما مذموم است، آنجا پیش برنده بوده و بروکراسی را گذاشتن که یک راهی پیش رود. ولی همین بروکراسی در کشور جلو کار ها را می گیرد. شما با سازمان هایی که فقط بروکراسی هستن و عقلانتی پشت آن ها نیست دچار مشکل هستید. @behyaarstf_ir

ببینیم؛ ده باصفا: https://aparat.com/v/rvYM3 رهبری فرمودند: برای پیشرفت کشور و اصلاح امور اقتصاد، باید به طور قاطع به سمت اقتصاد دانش بنیان حرکت کنیم. اگر این ایام و در اواخر سال تولید دانش بنیان، شاهد آن هستیم با وجود ترسیم این افق، گوش دولت و مسئولین، قدر سخن را آنگونه که باید درنیافته است و تصمیم خطیر سیاسی در جهت حرکت کشور در ریل اقتصاد دانش بنیان گرفته نمی شود و همان راه های اجباری رایج در موارد بسیاری طی می شود، آیا نباید امثال بچه های سدید کرمان را کسانی دانست که راه خطر و توکل، که همان راه ایمان به خدای سال شصت است را پیش گرفته اند؟ همان راهی که راه اختیار است و حاج قاسم در زیر آتش دشمن در وصف این دو راه اختیاری و اجباری فرمود: گشاینده ی این راه باشید، در یک جمع مهمی گشاینده ی این راه باشید. این خیلی ارزنده است. برادران، آدم وقتی در سختی است - به هر حال ما انسانیم- به تعبیر قرآن هلوعا و جزوعا، خودمان دچار جزع و فزع می شویم. اما همین که مقداری از این سختی فاصله گرفتیم و به خودمان رجوع کردیم و گفتیم بهترین ایام عمرمان کی بود، آن وقت قضاوت می کنیم بهترین وقت عمر ما همان وقتی بود که در سختی بودیم، برادرا، ما هم بین دو راه اختیاری و اجباری قرار داریم، اجباری، نود و نه درصد در راه اجباری اند، میروند! اختیاری؛ یک درصد توفیق پیدا می کنند، یک درصد توفیق پیدا می کنند الی الابد زنده باشند. @behyaarstf_ir

. 🎙 گفتمان پیشرفت #جلسه_دوم 🔹 پیشرفت چگونه در دانشگاه گفتمان می‌شود؟ 🔹 با حضور حجه‌الاسلام نجات بخش 📆 پنجشنبه‌ ۴ اسفند ماه ۱۴۰۱ #گعده_دانشجویی #دانش_بنیان @soha_sima

🔹عقل و خرد پیشرفت مطرح شده در جلسه ی گفتمان پیشرفت حجت الاسلام نجات بخش ۴ اسفند ماه ۱۴۰۱ 🔹ما برای درک پیشرفت به یک نگاه جدید نیاز داریم در غیر این صورت پیشرفت به یک سری ظواهر تقلیل پیدا می کند. در تجربه ی کشور هایی مثل ژاپن و کره می بینیم کسانی بودند که به جای دیدن ظواهر، مناسباتی را دیدند که منجر به پیشرفت شده است و تلاش می کردند که به عقل و خرد پیشرفت نزدیک شوند. عقل و خرد باعث می شود که این مناسبات درک شود و از ظاهرگرایی دور شویم. 🔹درباره ی مواجهه ایران با عقل اسلام مثال می زنیم و بعد به عقل پیشرفت می پردازیم. اسلام آوردن ایرانیان، همان نسبت برقرار کردن با عقل اسلام است و تلاش کردند به عقل اسلام نزدیک شوند و ظهور این تلاش، فلسفه است. نزدیک شدن به عقل اسلام، باعث یگانگی ایرانی با اسلام شده و این باعث می شود که شما به ظواهر اکتفا نکنید و اینجا ایرانی بودن برابر با اسلامی بودن است. 🔹این عقلانیت و یگانگی و به دست آوردن نگاه، همان چیزی است که شما را با مسئله یگانه می کند و شما را از شیفتگی و آرزو های دست نیافتنی حفظ می کند. این یگانگی در رو به رو شدن ایران با عقل اسلام است و ظهور آن فلسفه ای است که در عالم ایران متولد می شود. 🔹حال در مسئله ی پیشرفت هم نیازمند آن هستیم که واجد آن عقل و نگاه پیشرفت شویم تا یک یگانگی بین ایران و پیشرفت حاصل شود و اینجا این شما هستید که دارید به پیشرفت و آینده فکر می کنید و حاصل فکر ما، از آنِ ماست. اکنون ظواهر را می بینیم و ظواهر را پیشرفت می گیریم و آن را وارد می کنیم، حال آنکه ما صاحب آن نیستیم، چون عقل و خرد آن را نداریم و در امور نشانه های تقلید و غرب زدگی نمایان است. 🔹پیشرفت یک عقل و خرد می خواهد که آن خرد و عقل جهان امروز است و نباید آن را با عقل در زمینه های دیگر اشتباه گرفت. باید به این خرد و عقلی که در اروپا متولد شده و می تواند پیشرفت را مسیر کند توجه کرد، حال آنکه اکنون در خود اروپا این خرد و عقل سست شده و آن ها نیز اسیر یک سری روند ها و مسیر های روتین و ظواهر شده اند. و اینجا ممکن است ما به جای مواجهه با عقل پیشرفت که در اروپا متولد شد، مواجه شویم با سستی عقل اروپا و صورت بی خردی آن مواجه شویم و می خواهیم آن را وارد کنیم و این یک چالش جدی است و دوباره گرفتاری ایجاد می کند. @behyaarstf_ir

#اعلام_برنامه 🔻عدالت و دانش‌بنیان "من فقط به طور خلاصه عرض میکنم که رسیدن و دست یافتن به پیشرفت عادلانه در اقتصاد و حلّ مشکل فقر در کشور فقط از مسیر تقویت «تولید» میگذرد؛ اگر ما تولید را تقویت کردیم که تقویت آن هم به همین دانش‌بنیان بودن است، این مقصود بزرگ ان‌شاءالله حاصل خواهد شد."(رهبر انقلاب) 🔹باحضور: حجت الاسلام نجات بخش 🗓 دوشنبه، ۲۴ بهمن ماه ۱۴۰۱ ⏰ بعد از نماز مغرب و عشا (ساعت ۱۸:۳۰) 📍سیمای هنر و اندیشه @behyaarstf_ir @soha_sima

#یادآوری #عدالت‌و‌دانش‌بنیان 🔸جلسه چهارم دوشنبه ۸ اسفند ماه 🔸ساعت ۱۸:۳۰ 📍سیمای هنر و اندیشه 🔻پخش زنده از طريق لينك زير https://www.skyroom.online/ch/sohasima/soharoom @behyaarstf_ir

🔹نگاه رایج آن است که می توان با نشان دادن دست آورد ها و آمار پیشرفت، امید را در دل ها زندگی کنیم، حال آنکه اگر متوجه نباشیم، این نوع پرداختن به موضوع پیشرفت، جای انسان ها جهت حضور در این صحنه را می گیرد و انگیزه ای درونی برای حضور در این میدان ایجاد نمی شود. اگر بتوانیم میدان مهم و خطیر پیش روی ملت ایران را صادقانه و هنرمندانه به تصویر بکشیم، می توان امید داشت که با شناخت وقت و حرکت بهنگام و خطر پذیری مردم، پای در مسیر پیشرفت بگذاریم و هر یک از مردم ما نقش خودشان را در وضعیت کنونی اقتصاد پیدا کنند. 🔹با رجوع به دوران دفاع مقدس نیز شاهد این اتفاق هستیم. وضعیت کنونی کشور ما بی شباهت با سال ۶۶ نیست. در آن زمان نیز با وجود حمله های بی امان دشمن، سایه ای از شک بر همه چیز سنگینی می کرد. @behyaarstf_ir

متن پیش رو، ارائه ی حجت الاسلام نجات بخش در جمع اهالی روایت خانه استان اصفهان است که در آن به یکی از شئون اصلی پیشرفت (قصه و روایت پیشرفت) پرداخته می شود. در شرایطی که یکی از اصلی ترین مسائل کشور مسئله ی ناامید ساختن ملت و مردم ایران از راه خودشان توسط دشمن است، سوال این است که با چه رویکردی می توان افق و آینده ی زنده و حیات بخش انقلاب را پیش نظر ها آورد تا در آن صحنه، انسان ها شورمندانه برای زندگی و حیات خودشان وارد صحنه ی بی نظیر حرکت و پیشرفت شوند. افقی که در آن انسان ها در پیش خودشان حاضرند و این صفا باعث می شود قدر خود و امور را بدانند و پای در راه بگذارند. #قصه #روایت #دانش_بنیان @behyaarstf_ir

🔹سایه ی سنگین شک... 🔹وضعیت کنونی کشور ما بی شباهت با سال ۶۶ نیست. در آن زمان نیز با وجود حمله های بی امان دشمن، سایه ای از شک بر همه چیز سنگینی می کرد. در مقاله ای شهید آوینی می فرمایند: 🔹شیوه ی کار اکیپ های گروه خبر شبکه یک گزارشی بود. در گروه خبر فیلم برداران بسیار خوبی بودند که ناگیز متناسب با آنچه تلویزیون از آنان می خواست گزارشی کار می کردند و روی به همان کلیشه های معمول آورده بودند. تلویزیون نیز درباره ی تاثیر آنچه که پخش می کرد نمی اندیشید، چرا که اصولا تلویزیون دچار روزمرگی است. فشار هایی که از طریق آنتن و ترکیب ناهمگون مخاطبین بر تلویزیون وارد می شود، هرگز اجازه نمی دهد که خودش را ارزیابی کند. 🔹گزارش هایی که از عملیات پخش می کردند، روی جنازه های سربازان عراقی و وسعت خاک فتح شده متمرکز بود و این جز آنکه بیننده را مشمئز کند و آتش نفرت از همه ی جنگ های عالم را در سینه ها دامن بزند فایده دیگری نداشت. ما در حال دفاع بودیم و ضرورت اقدام به دفاع در برابر تجاوز امری است که در فطرت انسان نیازی به اثبات ندارد. با این همه تبلیغات دشمن کم کم این سلاح را از ما گرفت و از سال ۶۶ به بعد دیگر هیچ کس جز آنان که از طریق دیگری به حقیقت رسیده بودند و اخبار را از طریق دیگری به غیر از رادیو و تلویزیون و روزنامه ها می گرفتند، از واقعیت اخبار جنگ اطلاعی نداشت. 🔹عملیات مرصاد نشان داد که مردم همچنان انقلابی و دوستار نظام برآمده از انقلاب اسلامی هستند. اما در اواخر سال ۶۶ چنان سایه ای از شک بر همه چیز سنگینی می کرد که ادامه ی همین وضع، اگر هم دشمن هیچ اقدام دیگری انجام نمی داد، به قبول قطع نامه می انجامید. جبهه ها خالی بود، با این همه تبلیغات رادیو، تلویزیون و روزنامه ها حکایت از آن داشت که پادگان ها دیگر جایی برای پذیرش داوطلبان جدید ندارند. در همان شرایط اگر تلویزیون حقایق را با مردم درمیان می گذاشت، همه به جبهه ها هجوم می بردند، اما تلویزیون خلاف این عمل می کرد. 🔹ما اجازه دادیم که دشمن حربه ی صداقت را از کف ما بگیرد. درست در هنگامی که تهران و قم زیر باران موشک های "اسکاد-بی" قرار داشتند، اعتماد مردم جلب رادیو بی بی سی شده بود. وقتی حضرت امام حقایق را با مردم در میان گذاشتند، شدت هجوم مردم به جبهه ها تا آنجا بالا گرفت که به راستی دیگر پادگان ها قابلیت جذب آدم جدیدی نداشتند. چهره ای که تبلیغات ما از دشمن ساخته بود، با حقیقت امر کاملا متفاوت بود. چنین تبلیغ می شد که سربازان عراقی ترسو هستند و به محض رودرویی با سربازان اسلام، می گریزند. اما چنین نبود. دشمن را هرگز نباید دست کم گرفت، حتی اگر ضعیف هم باشد. اگر دشمن را قدرتمند فرض کنیم برای مقابله با او خودمان را قدرتمند خواهیم ساخت، اما اگر دشمن را ضعیف بگیریم، نیازی به قدرت بیشتر احساس نخواهیم کرد و این حتی حتی بدون در نظر گرفتن عواقب آن، به مفهوم شکست است. @behyaarstf_ir