#به_یاد_شهدا #مصطفی_چمران یاد و خاطره شهید دکتر مصطفی چمران گرامی باد مصطفی! تو سراینده غزل سرخ این روزگاری؛ تو شاعر شعر شهادتی؛ تو نقاش لحظه‌های پرشکوه شب حمله‌ای به دشت خطر؛ و من به انتظار نشسته‌ام تو را که بازیگر پرتوان عشق در نمایش ایمانی. بگو ای حماسه‌سازترین مرد! نور شب‌های دهلاویه با چشمانت چه‌ها کرد؟ بگو دست کدام فاجعه گل وجودت را چید؟ ای سبزتر از سرو و ای همیشه ماندنی در کوچه باور و ایمان. شهید دکتر مصطفی چمران در اسفند ۱۳۱۱ متولد شد. ایشان دارای مدرک دکترا در رشته الکترونیک و فیزیک پلاسما، از دانشگاه برکلی کالیفرنیا بود. در سال ۱۳۴۹ به دعوت امام موسی صدر و مبارزه با صهیونیسم به لبنان رفت و گروه «امل» را تأسیس نمود. بعد از انقلاب از سوی امام خمینی به وزارت دفاع منصوب گشت و در دوره اول مجلس شورای اسلامی از سوی مردم تهران به مجلس راه یافت. با شروع جنگ به جبهه عزیمت نمود و ستاد جنگهای نامنظم را تشکیل داد. سرانجام ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ در دهلاویه شربت شهادت نوشید. شهید چمران روحی بسیار حساس و لطیف داشت. درد و رنج محرومان او را به شدت می‌آزرد و او را به همدردی وا می‌داشت. در عین حال او مرد روزگار سخت بود. همیشه آن جا بود که رنج و درد و خطر بود. کلام شهید: «چه زیباست: راز و نیازهای درویشی دل سوخته و ناامید در نیمه شب؛ فریاد خروشان یک انقلابی از جان گذشته در دهان اژدهای مرگ؛ اعتراض خشونت بار مظلومی، زیر شمشیر ستمگر؛ اشک سرد یأس و شکست بر رخساره زرد دل شکسته‌ای در میان برادران به خاک و خون غلطیده؛ فریاد پرشکوه حق از حلقوم ازجان گذشته‌ای علیه ستمگران روزگار.» @beit_alshohada