یکم از خودم بگم؟ من مادرم به دور از خانواده خودش زندگی می کنه، روز هایی بود که من فکر می کردم اصلا و ابدا حاضر به دور شدن از خانواده نیستم چون عمیقا چالش های مادرم رو می دیدم! الان کجام؟ الان ماهاست دور از خانواده ام آیا جز این هست که مهمی رو فدا کردم برای رسیدن به چیز مهم تر؟ همه ما خیلی وقت ها برای رسیدن به قدم بزرگی مهمی رو فدای مهم تر کردیم نمونه اش هم در تاریخ اسلام زیاد هست هم در تاریخ معاصر.

در تاریخ اسلام به ماجرای حضرت ابراهیم که میرسی مبهوت می مانی! که مگر یک پدر می تواند با دست خود، پسرش را ریشه اش را، عصای دست دوران پیری اش را سر ببرد؟ آیا جز این است که ابراهیم خلیل الله به مهم تر از اسماعیل رسیده؟ به چیزی رسیده است که با دستور عقل خود مهم را فدای مهم تر می کند؟ _گاهی اوقات ماها از عشق و حُب به چیزی، دیگری را فدای آن چیز می کنیم! ابراهیم با عقل خود تصمیم گرفته است به رشد برسد و به رشد برساند!

به دوران خودمون برسیم... اگر حاج قاسم خانواده اش را خویشاوندش را، پسرش را دخترش را تعلقاتی که به شهرش دارد را رها نمی کرد می توانست این چنین حماسه سازی کند؟ آیا جز این است که باید مهم را فدای مهم تر کنی تا رشد کنی و به رشد برسانی؟

شما به من بگویید اگر آرمان علی وردی خود را فدای دشنام ندادن به ولی زمان خود نمی کرد می توانست این چنین درخت اسلام را با خون خود آبیاری کند؟ آیا جز این است که باید مهم را فدای مهم تر کنی تا رشد کنی و به رشد برسانی؟

بنا بر این لازمه تربیت شدن و تربیت کردن این هست که مهمی را فدای مهم تر کنیم! اگر می خواهیم تربیت شویم باید عشق ها و علاقه های خویش را عوض کنیم! چرا؟ رفقا چون انسان ذاتا عاشق آفریده شده! _ما فقط معشوق های خودمون رو انتخاب می کنیم و برای همین انتخاب هست که باید بسنجیم چی رو و کی رو انتخاب میکنیم که سر انجام این عشق مارا به کجا می رسونه؟ #عاشقانه_رفتارکن

فرمود: من وعلی پدران این امتیم و بعد شما شدی ام المؤمنین، خدیجه بانو 🖤

خدایا تو این ماه میزبان هستی و ما رابه مهمانی دعوت کرده ای. اما همگی مان واقفیم که هیچ کدام از ما آماده این مهمانی بزرگ شما نیستیم... تو را به خودت قسم می دهم ای رب بزرگ که مارا آماده و لایق این مهمانی بگردان. من در این ماه کم نمی خواهم. خدایا بتکان مرا که در این سفره نور سیاهی ام بد جور توی ذوق می زند. خدایا به این روز های باقی مانده قسمت می دهم که شرینی بندگی را به کام ما به چشانی آن چنان که به عشاقت چشاندی...

_افطار ها به کام من زهر می شود...

_امشب هم براتون یک بغل حرف /شعر/ نگفته آوردم.

_یک بیت دل تون رو می بره، حواس تون بهش باشه...

نفس آلوده نفسم که هوا می خواهم عبد شیطان شده ام، آه خدا می خواهم

نه نمازی، نه نیازی، نه دعایی به لبم حالت سوز مناجات و دعا می خواهم

هر طبیبی نتوانست مداوام کند دلم از درد گرفته است دوا می خواهم

نه هراسم ز عذاب ست و نه شوقم به وصال کمم این است، کمی خوف و رجا می خواهم

بر سر سفره ی احسان تو خوبان جمعند بین خوبان سر خوان تو جا می خواهم

گره کار به هر واسطه ای وا نشود ضامنی مثل غریب الغربا می خواهم

به تو دلداه ام ارباب، که غیر از این نیست از شما کی طلب غیر شما می خواهم؟

نسخه ای ساده علاج دل بیمار من است من فقط یک سفر کرب و بلا می خواهم...

_آقای مظاهر کثیری نژاد

به قول آقا مصطفی چمران: درد، دل آدمی را بیدار می کند؛ روح را صفا می‌دهد. غرور و خودخواهی را نابود می‌کند؛ نخوت و فراموشی را از بین می‌برد. خدایا. اگر این است خاصیت درد، این شب ها مرا دردی ده تا به خود آیم...🕊

چمران را می خوانم اما نه برای اینکه اسطوره ی خاک ماست، یا ریشو و هم عقیده است. اصلا و ابدا. آقا مصطفی برای من مردی ست که دنیا را از آن بالا بالاها می دید و برای عقیده اش دوید و همه ی آنچه را تئوری از اسلام می دانست در میدان عمل نشان داد! چمران یکی از بهترین الگو ها برای زیستن و برای مردن است!

دو تا صوت می خوام بفرستم الان اما نه به معنای واقعی رزقِ... دل بدید براشون خودم چند بار گوش کردم اشکی هم اگر اومد التماس دعا 🌱

دلم می خواهد تک تک تان را بنشانم کنجی و هنزفری را بدهم دستتان که فقط بشنوید. 🎧 _با صدای آقای نجم الدین شریعتی

_در محاوره عربی مادر بزرگ را یوما صدا می زنند. دستتان را گذاشته ام در دستان یومای تان قدرش را بدانید... 🎧 _با صدای آقای نجم الدین شریعتی

_استعداد مسؤلیت به همراه دارد و هیچ انسانی در زمین بی استعداد ذاتی خویش خلق نشده است! اگر قلم به دستی، اگر خدا حنجره ای و آوایی ارزانی داشته، اگر مغز قوی و روحیه استدلال طلب داری، اگر سرت درد می کند برای سیاست یا نه اصلا اگر روحیه ات مانند برگ گل است، اگر هنرمندی، اگر... و هزار اگر دیگر که می تواند استعداد باشد و من توان نوشتنش را نداشته باشم. همه این ها مسؤلیت دارد! و حتما می دانید که مسؤلیت وظیفه است و از وظیفه آدم ها و نحوه کارکردشان سؤال خواهند کرد!

در باغ شهادت مدت هاست که باز است... فقط ما فراموش مان شده وظیفه و استعداد هامان را!