... قد تبین الرشد من الغی» یعنی راه رشد و سعادت و حق از راه گمراهی شناخته شده ؛ پس چه نیازی به اجبار است ، وقتی که راه حق روشن و آشکار است؟! در نتیجه هر کس می تواند به دنبال حقیقت بوده، آن را از روی فکر و استدلال خود برگزیند . بدان عمل کند و هیچ حکمی بر او بار نشود . خود او در خصوص اعمال و رفتار و عقایدش تنها در پیشگاه خداوند در قیامت پاسخگو است . ارتداد در صورت اظهار و عناد و موضع گیری در مقابل اسلام مطرح می شود که مسئله ای اعتقادی و فردی نیست. یعنی اگر فردى در خانواده مسلمان تشخیص داد که دین اسلام بر حق نیست، مى‏تواند دین دیگر را انتخاب کند، اما در جامعه‏اى که قوانین، رفتارهاى اجتماعى و فردى، امیال و آرزوهاى انسان‏ها و ارزش‏هاى اخلاقى بر اساس اعتقادات و باورهاى دینى شکل گرفته که هر یک از این موارد، کارکردهاى بسیارى در زندگى فردى و اجتماعى دارد، حق ندارد در برابر دین و اعتقادات موضع‏گیرى نموده و درصدد تخریب آن ها باشد. دلیل این منع هم روشن است ، زیرا آثار نامطلوب در زندگى فردى و اجتماعى ایجاد خواهد کرد و باعث تزلزل ارکان اجتماع خواهد شد؛ بنابراین ارتداد از این جهت که افکار عمومى و ایمان مردم را متزلزل مى‏کند، "اظهار" آن روا و شایسته نیست، و با وجود یک سرى شرایط، اسلام با مرتد برخورد مى‏کند ؛ اما اگر باور خود را رواج نداد و به امنیت فکرى و فرهنگى جامعه آسیبى وارد نکرد، به او کارى ندارند و حکم ارتداد نداشته و عقیده‏اش نزد خودش محترم است. پس ارتداد در اسلام ، بیش از آن که جنبه اعتقادی و فردی داشته باشد ، جنبه اجتماعی دارد ؛ زیرا واقعاً دین اسلام برای کسی که به دنبال حقیقت باشد، ارزش قایل است .خود بر این امر تاکید می نماید . پس قرار دادن حکم ارتداد بر یک تحقیق حقیقت جویانه بی معنی است. مشکل آن جاست که انکار دین رسمی جامعه و عقیده بخش اعظم اجتماع توسط فرد، علنی شود و باورهای اصیل دینی مورد هجمه قرار گیرد. براى پى بردن به فلسفه این حکم الهى باید خاستگاه وضع این حکم از دیدگاه قرآن بررسى شود. قرآن نقل مى نماید: «جمعى از اهل کتاب (یهود) گفتند (بروید ظاهراً) به آنچه بر مؤمنان نازل شده در آغاز روز ایمان بیاورید، و در پایان روز کافر شوید و (باز گردید) شاید آن‏ها (از دین خود) باز گردند».(1) دوازده نفر از دانشمندان یهود خیبر و نقاط دیگر، نقشه‏اى ماهرانه براى متزلزل ساختن باور و ایمان بعضى از مؤمنان طرح نموده و با یکدیگر تبانى کردند که صبحگاهان خدمت پیامبر اسلام(ص) برسند و ظاهراً ایمان بیاورند، ولى در آخر روز از آیین برگردند. هنگامى که از علت کارشان سؤال شد بگویند: ما صفات محمّد را از نزدیک مشاهده کردیم . هنگامى که به کتب دینى خود مراجعه نموده یا با دانشمندان دینى خود مشورت کردیم، دیدیم صفات و روش او با آنچه در کتب ما است، تطبیق نمى کند . از این رو برگشتیم. این موضوع سبب مى شود که عده‏اى بگویند این‏ها که به کتب آسمانى از ما آگاه ترند، لابد آنچه را گفته‏اند ، راست مى گویند و به این وسیله ایمان مسلمانان متزلزل مى گردد.(2) مکر و نیرنگ کفار به وسیله خداوند آشکار گردید . خدا حدّ ارتداد را وضع نمود. این ترفند مختص زمان رسول خدا(ص) نمى باشد، بلکه در همه زمان‏ها امکان اجراى آن وجود دارد. اسلام با وضع چنین حکمى جلوى مفاسد احتمالى (که برخى نیز به وقوع پیوسته) را گرفته است که در ذیل به نمونه هایى از این مفاسد اشاره مى کنیم: 1- همه مسلمانان از نظر اعتقاد و ایمان درونى در سطح بالا نیستند، بلکه برخى افراد در ایمانشان سست هستند. این گونه تبلیغات افراد سست ایمان را تحت تأثیر قرار مى دهد . آن‏ها را از مسیر حق باز مى دارد. حدّ و حکم شرعى ارتداد مى تواند افراد را از انحراف باز دارد. 2- اگر اسلام جلوى این روند را نمى گرفت، نوعى جنگ روانى علیه دین صورت مى گرفت . کفار با تبلیغات شدید علیه اسلام، علاوه بر این که مسلمانان را دلسرد مى کردند، باعث دلسرد شدن افرادى که گرایش به اسلام داشتند مى شدند. 3- مهم‏ترین مسئله ارتداد، پیامدهاى سیاسى، اجتماعى و فرهنگى آن است. در جامعه اسلامى که اسلام و احکام و قوانین آن پایه براى رفتارهاى فردى و اجتماعى و روابط خانوادگى و تعیین کننده رفتار انسان‏ها با یکدیگر و ارزش‏هاى اخلاقى جامعه است، هر گونه اختلالى در ایمان و اعتقاد انسان‏ها با توجه به همسنگ نبودن آگاهى‏ها، در رفتارها تأثیر گذاشته ، التزام به احکام و قوانین دینى و اجتماعى را سست مى کند و ارکان جامعه را مورد تهدید جدّى قرار مى دهد. همچنین گسترش افکار انحرافى در جامعه که از طرف افراد مرتد ایجاد مى شود، نیروى مسلمانان را از جهت کمّى و کیفى مورد تهدید قرار مى دهد، از این جهت هر گونه برنامه ریزى بر اساس نیروهاى اسلامى در جامعه، غیر ممکن خواهد بود. با توجه به موارد فوق کاملاً مشخّص مى شود که حکم ارتداد، یک حکم اجتماعى و سیاسى است، هم چنین آنچه در روایات در مورد

حکم ارتداد بیان شده، در زمانى است که انکار دین اسلام جاحدانه باشد، یعنى شخصى به رغم حقانیّت دین اسلام ،به جهت انگیزه‏هاى نادرست از دین اسلام خارج شده و در مقابل آن موضع‏گیرى نماید؛ بنابراین اگر کسى دین دیگرى غیر از اسلام را (آن هم پس از بررّسى و به دور از هر گونه حُبّ و بُغض و مشکلات دیگر) انتخاب نماید، این عقیده براى او محترم است، تا زمانى که به صورت موضع‏گیرى در مقابل اسلام و تهدید آن در نیاید. به همین خاطر، ارتداد تضادى با آزادى عقیده (که در اسلام محترم شمرده شده است) ندارد. البته احترام به آن به معناى حقانیّت و درستى هر عقیده‏اى نمى باشد. در عين حال اگر فردی اصرار در ابراز عقیده خود و تبیین نادرست بودن دین قبلی خود دارد ، می تواند از تحت حمایت جامعه اسلامی و قوانین آن خارج شده ، در محیطی دیگر به نشر این عقیده خود بپردازد . در هر حال اساس حکم ارتداد امری عقلانی و مورد تایید ساختارهای اجتماعی است . در انتها توجه به اين نكته هم ضروري است كه حکم ارتداد در ادیان آسمانى دیگر (میحیت و یهود و زرتشتی) نیز بیان شده (3) ، طبیعى است که هر دینى براى محافظت از کیان خود، راهکارهایى را براى وحدت پیروان اندیشیده باشد. همچنين حكم مرتد حقيقي در برخي مواردِ خاص بسيار سخت بوده و اعدام است (4) اما نه هر انکار و تشکیکی در دین اسلام ارتداد محسوب می شود و نه هر فردی به صرف تغییر دین و اعلان آن ،خونش مباح شده ،اعدام می شود ؛ بلکه حكم زنان مرتد و همچنين كساني كه ابتدا مسلمان نبوده و بعد مسلمان شده اند كه مرتد ملي ناميده مي شوند اعدام نيست ؛ در نتيجه از چهار قسم مرتد ملی و فطری (كساني كه مسلمان زاده اند ) از زنان و مردان ، تنها مرتد فطری مرد به اتفاق بسیاری از فقها ، آن هم در شرایط خاص و با حصول شرايط متعدد مستحق مرگ است و در خصوص دیگر گروه ها رفتار و برخوردهای متفاوت دیگری اعمال می شود. (5) پی‏نوشت‏ها: 1. آل عمران (3) آیه 73. 2. تفسیر نمونه، ج 2، ص 466. 3. کتاب مقدس، تورات، سفر تثنیه، فصل 13؛ عهد جدید (انجیل)، نامه‏ای به مسیحیان عبرانی، بند 10. 4. امام خمینی، تحریر الوسیله، ج 1، ص 118. 5. عبد الکریم موسوی اردبیلی، فقه الحدود و التعزیرات، ص 840. 🔺🔸🔹 ⇝ پرسمان اعتقادی https://eitaa.com/joinchat/3397320738C0c4c71fad0 🔺فقط #بالینک به اشتراک بذارید👌 ࿐🌸❒○🌼○❒🌸࿐ ࿐🌸❒○🌼○❒🌸࿐

⚘﷽⚘ سلام صاحب ما ، مهدے جان هرچند دیدگان ما از دیدار روے دلرباے زهرایےات ، محروم است اما قلبهاے شکسته‌ےما حضورِ مهربان و امیدآفرینت را احساس میکند . تو با دعاے خیرت با نوازش هاے مداومِ پدرانه ات با نگاه سبز و بارانےات با توجه گرم و حیات آفرینت همواره به ما امان میدهے از ما مراقبت میکنے و جان پناهمان هستے شکر خدا که در سایه سار توایم ... در افق آرزوهایم تنها ♡أللَّھُمَ ؏َـجِّلْ لِوَلیِڪْ ألْفَرَج♡ را میبینم..

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨ اوخواهد آمد...........!!! سلام علیکم بماصبرتم صبح جمعه تون ، امام زمانی الهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر و اجعلنا من اعوانه و انصاره و المستشهدین بین یدیه 💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫

🌀ایجاد نارضایتی در کشور چگونه سازماندهی شده است... ❌راهبرد سعودی ها و منافقین در بحران آب کمک به مردم نیست... https://eitaa.com/joinchat/3344760855C17713c4a73

🎥هیچ اتفاقی شانسی نیست 🎙استاد عالی

اللَّهُمَّ أَنْتَ عُدَّتِي إن حَزنت خدایا چون غمگین شوم تو دل خوشی منی 📚صحیفه سجادیه

🌼 پرسش: اين درسته که امام زمان ميتونن آدما رو ببينن و ناظر بر اعمال و افراد هستن پس چرا در صورتي که از اعمال ما آگاهي دارند دوشنبه و جمعه ها نامه اعمالمان دست حضرت ميرسد و چگونه اين امر ممکن است که کسي حتي امام باشد بتواند در يک لحظه مکان هاي مختلف را ببيند و به نوعي در يک لحظه کل جهان را ببيند اين کار فقط خدا ميتواند انجام دهد نه يک انسان 🌼 پاسخ: در متون دینی ما آمده است که همه کس و همه چیز نزد امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف حاضر است و امام بر احوال مردم آگاه است. خداوند متعال در قرآن کریم می‌فرماید: « وَقُلِ اعْمَلُواْ فَسَیَرَى اللهُ عَمَلَکُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُۆْمِنُونَ ؛ بگو عمل کنید، خداوند و فرستادة او و مومنان اعمال شما را می‌بینند.» (1) درباره این آیه شریفه، روایات بسیاری نقل شده و شاید به حد تواتر برسد(2) که علاوه بر خداوند متعال، پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلم و امامان علیهم السلام از اعمال همة امت آگاه می‌شوند. در باب «عرضه اعمال» کتاب اصول کافی روایات متعددی در ذیل همین آیه شریفه ذکر شده است که مراد از «مومنون»، ائمه اطهار علیهم السلام هستند، از جمله این روایت: شخصی خدمت امام رضا علیه السلام آمد و عرض کرد: برای من و خانواده‌ام دعا کنید. امام علیه السلام فرمودند: «مگر دعا نمی‌کنم؛ وَاللهِ إنَّ أعمالَکُم لَتَعرضُ علَیَّ فی کلِّ یَوم وَ لَیلَة؛ به خدا سوگند، اعمال شما هر شب و روز بر من عرضه می‌شود.» راوی می‌گوید: این سخن بر من گران آمد، امام علیه السلام متوجه شدند و به من فرمودند: «أمَا تَقرَأُ کِتابَ اللهِ عزَّوجلَّ:

(وَ قُل اعْمَلُوا فَسَیَرَی اللهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُومِنُونَ)، و هُوَ وَاللهِ علیُّ بنَ أبی‌طالِب؛ آیا کتاب خداوند عزوجل را نمی‌خوانی که می‌فرماید‌: عمل کنید خدا و پیامبرش و مومنان، عمل شما را می‌بینند. به خدا سوگند! منظور از مومنان علی بن ابی‌طالب (و امامان دیگر از فرزندان او) هستند.» (3) امام علی علیه السلام هم می‌فرمایند: «لیسَ یَغیبُ عَنّا مومنٌ فی شَرقِ الأرضِ و لا فی غَربِها؛ هیچ مومنی در شرق و غرب زمین از ما غایب نیست.» (4) امام صادق علیه السلام هم می‌فرمایند: «إنَّ الدُّنیا لَتَمَثَّلَ لِلإمامِ مِثل فَلقَةِ الجَوز فَلایَعزُبُ عَنهُ شَیءٌ… ؛ دنیا (آسمان و زمین) در نزد امام چون پاره گردویی حاضر و نمایان است و چیزی از او پوشیده نیست.» (5) یک چشم زدن غافل از آن ماه نباشید شاید که نگاهی کند آگاه نباشید روشن است که اعمال، اعم از جوارحی (بدنی) و جوانحی (قلبی) است، لذا امام از هر نوع نیت و عملی که در کارنامه انسان ثبت شود، آگاه است. امام مهدی عجّل الله تعالی فرجه الشریف هم در این زمان، چشم خدا در میان خلایق است(6) و بر احوال و اعمال ما آگاهی دارد. نکته قابل توجه در این باره آن است که علم امام همانند علم ما نیست؛ زیرا انسان‌ها معمولاً علومشان از راه تحصیل به دست می‌آید و در محدودة عالم شهود و مادی است، در حالی که علم امام منحصر به عالم شهود نیست، بلکه عالم به غیب نیز هست. لذا به راحتی و در کم‌ترین زمان از دعاها و خواسته‌های ما اطلاع پیدا می‌کند؛ مثلاً سید بن طاووس نقل می‌کند که شخصی طی نامه‌ای از امام رضا علیه السلام سوال می‌کند: «ما وقتی به شما احتیاج داریم چه کنیم؟» حضرت در جواب فرمودند: «اگر حاجتی داری لب‌هایت را تکان بده، جوابت می‌رسد؛»(7) یعنی اگر تنها زمزمه کنی و صدایت را هم کسی نشنود، من می‌شنوم. برای توضیح این مطلب لازم است نکاتی را متذکر شویم: 1. مأموریت امام از لحاظ زمان و مکان، بسیار گسترده است. او تنها امام زمین و زمان نیست، بلکه امام ملک و ملکوت است. 2. مأموریت و تسلط امام تنها به ظاهر عالم ختم نمی‌شود، بلکه در برگیرندة ظاهر و باطن اجتماع و انسان‌ها نیز هست. 3. علم امام حضوری است، نه کسبی و از راه تحصیل؛ یعنی ما به دلایل متعدد (مذکور در کتب کلامی شیعه) معتقدیم که علم امام موهبتی الهی و علم لدنّی است.(8) 4. علم الهی نیز از ویژگی‌های خاصی برخوردار است که آن را در مقایسه با سایر علوم ممتاز می‌کند: الف) علم الهی روشن است و هیچ نقطة تاریکی در آن نیست. لذا در آن اختلافی نیست و چیزی به نام واضح و واضح‌تر در آن وجود ندارد؛ ب) علم الهی نزد ائمه اطهار علیهم السلام حاضر است، لذا آنان در هیچ پرسشی نگفتند بعداً جواب می‌دهیم و یا نیاز به تأمل و تفکر داریم؛ ج) علم الهی نیازمند مقدمه چینی نیست؛ چون در آن اختلافی دیده نمی‌شود، لذا بین انبیا و امامان علیهم السلام در هیچ امری اختلاف نیست؛ د) علم الهی نیاز به تجدید نظر ندارد، بلکه به قوّت و ظهور آغازین خود باقی است؛(9) 5. روایات به کیفیت علوم ائمه اطهار علیهم السلام اشاره دارند: الف) امام نسبت به هرچه دربارة آسمان و زمین و بهشت و جهنم (تا قیامت) واقع می‌شود، عالم است و چیزی نیست که ائمه اطهار علیهم السلام نسبت به آن علم نداشته باشند؛(10) ب) جمیع علوم ملائکه و انبیا، نزد ائمه اطهار علیهم السلام موجود است و هر امامی جمیع علوم امام قبل از خود را داراست؛(11) ج) روایاتی داریم که دلالت بر این دارند که ائمه اطهار علیهم السلام بر همة احتیاجات و اعمال بشر و بر احوال شیعیان آگاهی دارند، و حتی اگر بلا یا مصیبتی به آنان برسد آگاهند؛ یعنی به همة بلایا و منایا، (زمان و کیفیت‌ آنها) آگاهی دارند؛ همچنین به آن چه در دل انسان‌ها می‌گذرد، آگاهی دارند؛(12) در این زمینه امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف در توقیعی که برای شیخ مفید فرستادند، فرمودند: «انّا نحیط علماً بانبائکم و لمایعزب عنّا شیءٌ من اخبارکم؛ به همه خبرهای شما آگاهیم و چیزی از اخبار شما بر ما پوشیده نیست.» نکتة آخر این که، اگرچه علم امام از ناحیه خداوند است، ولی بین علم خداوند و علم امام تفاوت وجود دارد؛ زیرا علوم الهی برای خداوند ذاتی و استقلالی است (علم بر اموری که بر ما غیب است، ذاتی خداوند است). به عبارت دیگر، تنها کسی که ذاتاً و به خودی خود بر همه امور آگاه است، خدای سبحان است و این بدان معنا نیست که پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلم، ائمه علیهم السلام یا ملائکه به غیب علم نداشته باشند؛ بلکه علم دارند، اما علم آنها ذاتی نیست، بلکه تبعی است و به خواست پروردگار، عالِم‌اند.(13) مرحوم علامه طباطبائي(ره) مي گويد: «به دليل عقلي و نقلي، امام ـ عليه السلام ـ انسان كامل و داراي مقام نورانيت، بلكه كامل ترين انسان هاي عصر خويش و مظهر تام همه اسماء و صفات و داراي اسم اعظم الهي است لذا (عالم بماكان و م

ا يكون و ما هو كائن) تا روز قيامت مي باشد. و به محض توجه به مقام نورانيت خود. بالفعل به همه جهان و جهانيان و به همه امور عالم و به هر حادثه (خواه شخصي و خواه اجتماعي) كه پيش آمده و در حال وقوع است و يا رخ خواهد داد، آشنا و با خبر مي گردد. و بدين ترتيب همه اشياء براي امام ـ عليه السلام ـ روشن و هيچ چيز از نظر و ديده باطني او پوشيده نيست. هر چند در رفتار و كردار مانند ساير مردم، به علل و اسباب ظاهري روي مي آورد». اما این که امام زمان به احوال همه آگاه است و در عین حال دو شنبه و پنج شنبه هم نامه اعمال به ایشان ارائه می شود درست است که امام آگاه از اعمال است اما ثبت اعمال به صورت کامل در دو روز انجام می شود این اعمال ثبت شده ای است . چه بسا کسی عملی انجام دهد و با تبعات و پیامد های آن عملش را توسط استفار رفع می کند که این را هم امام زمان می بیند. پی نوشت ها: 1 . سوره توبه/105. 2 . تفسیر نمونه، ج8، ص125. 3 . کافی، ج1، ص171. 4 . الزام الناصب، ص6، روزگار رهایی، ص648. 5 . شیخ مفید، اختصاص، ص217. 6 . «السلام علیک یا عین الله فی خلقه»، (مفاتیح الجنان، دعای روز جمعه). 7 . علامه مجلسی، بحارالانوار، ج50، ص155، ح42. 8 . حبیب‌الله طاهری، تحقیقی پیرامون امامت عامه وخاصه، ص76-85. 9 . محسن خرازی، بدایة المعارف، بحث صفات امام (علم امام). 10 . علامه مجلسی، بحارالانوار، ج26، ص109، (حدود22 روایت نقل شده است). 11 . همان، باب 12، ص159 به بعد. 12 . همان، باب 8و9، ص132، 154. 13 . مهدویت، پرسش‌ها و پاسخ‌های، معاونت پژوهش موسسه آینده روشن.

صوت دو دقیقه دعای واقعی حاج آقا عالی

سلاااام امام زمانم✋😊 شب تون بخیر😍 💚🍃یا ایهاالعزیز دلم مبتلایتان دارد دوباره این دل تنگم هوایتان از حال ما اگر که بپرسی ملال نیست جز دوری شما و فراق صدایتان💚🍃 #اللهم_عجل_لولیک_الفرج

▪️ ذکر صالحین ▪️ 🍂🍃انسان باید در گدایی از خدا سماجت کند🍃🍂 ✅ هیچ دعایی را کوچک نشمارید، شاید استجابت در همان دعا باشد. هر کس بعد از نماز، یک دعا پیش خدا محل دارد که حاجت بگیرد، آن وقت بلند می شود و می رود. تا نماز را خواندی بلند نشو و نرو ، تعقیبات بخوان، دعا بخوان. همانطور که بادبادک بدون دنباله بالا نمی رود، نماز هم بدون تعقیبات بالا نمی رود. بعد از نماز حتما تعقیبات بخوان. بنشین در خانه خدا و گدایی کن و حاجت بخواه. شاید همین امشب دعایت گرفت.انسان باید در گدایی از خدا سماجت کند. خود خدا می فرماید:شما بخوانید مرا، من مستجاب می کنم دعایتان را. 📚« آیت الله مجتهدی تهرانی رحمة الله علیه »

🎙 آسیب مورد توجه برای آقایان 🔴 #استاد_پناهیان

🌼 پرسش: در قرآن کريم داريم که هر پيامبري از جنس خودتان فرستاده مي شود ‌پس چرا براي اجنه پيامبري از جنس خودشان نيست و بايد از پيامبر ما تبعيت کنند 🌼 پاسخ: همیشه یک انسان برای جنیان وظیفه پیامبری را انجام نداده است. بلکه جنیان از جنس خودشان نیز پیامبر داشته اند. سَأَلَهُ هَلْ بَعَثَ اللَّهُ نَبِیّاً إِلَى الْجِنِّ فَقَالَ نَعَمْ بَعَثَ إِلَیْهِمْ نَبِیّاً یُقَالُ لَهُ یُوسُفُ فَدَعَاهُمْ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَقَتَلُوهُ؛[۱] از حضرت علی(ع) پرسیدند: آیا خدا پیغمبرى بر جنیان فرستاده؟ فرمود: آرى، پیغمبرى بنام یوسف بر آنها فرستاد و آنها را بخدا عزّ و جلّ خواند و او را كشتند. اما روشن است که رسالت پیامبر خدا حضرت محمد (ص) مبعوث به سوی جن و انس بوده اند. در سوره جن حکایت ایمان طایفه ای از جن را بیان می کند: قُلْ أُوحِیَ إِلَیَّ أَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِنَ الْجِنِّ فَقالُوا إِنَّا سَمِعْنا قُرْآناً عَجَباً؛[۲] بگو: به من وحى شده است كه گروهى از جن گوش فرا دادند، و گفتند كه ما قرآنى شگفت شنیدیم. وَ أَنَّا لَمَّا سَمِعْنَا الْهُدى‏ آمَنَّا بِهِ فَمَنْ یُؤْمِنْ بِرَبِّهِ فَلا یَخافُ بَخْساً وَ لا رَهَقاً؛[۳] و چون سخن هدایت شنیدیم، بدان ایمان آوردیم. و هر كه به پروردگارش ایمان آورد نه از نقصان مى‌‏ترسد و نه از ستم. همچنین آنجا که قرآن برای نشان دادن اعجاز خود تحدی می کند، هر دو طایفه را خطاب قرار می دهد:

قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الْإِنْسُ وَ الْجِنُّ عَلى‏ أَنْ یَأْتُوا بِمِثْلِ هذَا الْقُرْآنِ لا یَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَ لَوْ كانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهیراً؛[۴] بگو: اگر جن و انس گرد آیند تا همانند این قرآن را بیاورند نمى‌‏توانند همانند آن را بیاورند، هر چند كه یكدیگر را یارى دهند. و البته وضوح این مساله (رسالت پیامبر ص برای اجنه) ما را از بیان دلائل بیشتر بی نیاز می کند. اما چرا یک انسان برای اجنه وظیفه رسالت را انجام داده است؟ در حالی که ظاهرا باید در پیامبر یک گروه، از جنس خود آنها کسی ماموریت بیابد: لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنینَ إِذْ بَعَثَ فیهِمْ رَسُولاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ؛[۵] خدا بر مؤمنان انعام فرمود، آن گاه كه از خودشان به میان خودشان پیامبرى مبعوث كرد در جواب به این سوال باید دقت کنیم که رمز مساله نیاز به هم جنس بودن در پیامبر چیست؟ چون جنس ها را به شکل های متفاوتی می توانیم دسته بندی کنیم. آیا زن و مرد دو جنس متفاوت نیستند؟ آیا برای زنان باید پیامبری از زنان داشته باشیم؟ آیا سفید پوست و سیاه پوست از یکدیگر متفاوت نیستند؟ آیا هر کدام پیامبری خاص خویش می خواهند؟ و ... اگر بناست که پیامبر از جنس بشر باشد، تا دستورات و وظایف او مشابه باقی مردم باشد و او اسوه ای برای آن ها قرار بگیرد: لَقَدْ كانَ لَكُمْ فی‏ رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَه؛[۶] یقیناً براى شما در [روش و رفتار] پیامبر خدا الگوى نیكویى است. در این جهت فرقی بین جن و انس نیست و هر دو برای عبادت خدا خلق شده اند و بین کفر و ایمان نیز مخیر هستند: وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِیَعْبُدُونِ؛[۷] و جن و انس را جز براى اینكه مرا بپرستند نیافریدیم. و تدبر در سایر آیات قرآن مشخص می کند که چگونه در موراد متعدد جن و انس یکسان دیده شده و با هم مورد خطاب قرار گرفته اند. که نشان می دهد: پیامبر (ص) همانگونه که برای انسان ها اسوه هستند برای جنیان نیز اسوه هستند. و البته مساله دیگر این است که پیامبر باید در فضایی به دعوت بپردازد که غیب همچنان غیب باشد و پرده ها کنار نرود. و به همین دلیل پیامبر از جنس انسان بوده و فرشتگان برای بیان سخن خدا با همه مردم سخن نگفته اند. و این در حالی است که جن به طور عادی انسان را می بیند و با او ارتباط برقرار می کند: وَ ما مَنَعَ النَّاسَ أَنْ یُؤْمِنُوا إِذْ جاءَهُمُ الْهُدى‏ إِلاَّ أَنْ قالُوا أَ بَعَثَ اللَّهُ بَشَراً رَسُولاً؛[۸] هیچ چیز مردم را از ایمان آوردن آن گاه كه هدایتشان مى‌‏كردند، باز نداشت مگر اینكه مى‌‏گفتند: آیا خدا انسانى را به رسالت مى‌‏فرستد؟ [۱]. بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار،ج‏۶۰، ص۴۲. [۲]. جن ۱. [۳]. جن ۱۳. [۴]. اسراء ۸۸. [۵]. آل عمران ۱۶۴. [۶]. احزاب ۲۱. [۷]. ذاریات ۵۶. [۸]. اسراء ۹۴ . از امام زین‏العابدین (علیه السلام) نیز پرسیده شد: چرا به پیامبران بزرگ، اولوا العزم مى‏گویند؟ فرمود: چون به شرق و غرب عالم و به جن و انس، مبعوث بوده‏اند. هم‏چنین بر فرض آن‏ که جنّیان از خودشان، پیامبرانى داشته باشند، منافاتى ندارد با آن‏که، پیامبران اولواالعزم انسى هم براى آنها مبعوث شده باشند.

🕋" وَ اِذا تُتلی' عَلَیهِ آیاتُنا....." 🔸همهء خطر در اینجاست که سرگرم شوندگان به مشغولیت ها و "لَهوَالحَدیث" ، حاضر نیستند نصیحتی را بشنوند . لذا می گوید: "وقتی که آیات و پیام های ما بر او خوانده می شود ، متکبّرانه رو برمی‌گرداند ، گویی که آیات و احکام ما را نشنیده است" 🕋وَاِذا تُتلی' عَلَیهِ آیاتُنا وَلّی' مُستَکبِرا" کَاَن لَم یَسمَعها "گویی در دو گوش او سنگینی است که نمی شنود ، پنبه در گوشهایش کرده است" 🕋کَاَنَّ فی اُذُنَیهِ وَقرا" "پس او را به عذاب دردناکی بشارت بده" 🕋 فَبَشِّرهُ بِعَذابِِ اَلیمِِ. جوهر آیهء کریمه این است که : 🔅اینان به طور کلی به آیات الهی بی اعتنا هستند و ارزشی برای آن قائل نمی باشند.🔅