🌼 پرسش: از کجا به خودشناسي برسم؟چطوري؟با توجه به اينکه امير المومنين علي عليه السلام مي فرمايد:((من عرف نفسه عرف ربّه)).امکانش هست يک کتاب روان پيرامون اين مسئله بهم معرفي کنيد؟ 🌼 پاسخ: قرآن کریم و روایات معصومین(ع) توجّه خاصی به خودشناسی دارند و برای نفس انسان حساب جداگانه ای را باز کرده اند. (1 و 2) خویشتن شناسی مراتب مختلفی دارد: یک مرتبه آن خویشتن شناسی نوعی است که در آن مباحث مربوط می شود به شناخت خویش از نظر استعداد ها و سرمایه های خاصّی که در هر یک از زن و مرد وجود دارد. نوع دیگر خویشتن شناسی اخلاقی است، که شناخت خویشتن در این مرتبه مربوط می شود به شناخت صفات، استعداد ها و ملکات اخلاقی. از دیدگاه دینی خودسازی منوط به خدا شناسی است و خداشناسی در پرتو خودشناسی قابل تبیین است: خودشناسی ، خداشناسی ، خودسازی. شناخت انسان از ابعاد شخصیتی اش، منجر به کسب اطلاع از اموری می شود که به نحوی خارج ازوجود او در عین حال مرتبط با او است. برای انسان (در خودشناسی)، سه وضعیّت متصوّر است: 1ـ سرآغاز و این که از کجا آمده است. 2ـ وضعیت کنونی و این که چه باید بکند. 3ـ سرانجام و این که به کجا خواهد رفت.(3) منظور از این که انسان باید خود را بشناسد،‌ این است که: باید وضعیّت های حاکم بر وجودش را بررسی کند. البته وضعیت های مذکور خارج از وجود انسان و در مقابل آن نیست، بلکه در واقع سیر رو به تحول وجود خود انسان است. اگر بخواهد و موضع وجودی خویش را در این عالم مشخّص کند، ناچار است ابتدا تا انتهای سیر وجود خویش را بشناسد.

شناخت مراحل سه گانه حاکم بر سیر و جودی انسان دو فایده دارد: 1ـ شناخت کلّ‌ وجود خویش. 2- تأثیر هریک از مراحل در شناخت مراحل دیگر. در دیدگاه و آموزه های دینی،‌ شناخت مراحل تکوینی بُعد مادی انسان، دیدگاه او را نسبت به خود متحوّل می کند. تعابیری که قرآن مجید برای بیان جنبة مادّی انسان به کار برده است، عبارتند از: خاک،(4) گل،(5) گل چسبنده،(6) لجن متعفّن،(7) نطفه،(8) آب جهنده(9) و لخته خون.(10) آگاهی انسان از وضعیت ابتدایی اش او را واقع بین و دیدگاه او را معقول می کند و وی را از غرور و تکبّر و خود بزرگ بینی باز می دارد. از نظر قرآن یکی از عوامل کفر، شرک و انحراف، بی اطّلاعی از سر آغاز خلقت و قدرت خداوند در آفرینش موجودات است.(11) به این جهت قرآن ما را به تفکر در وضعیت آفرینش انسان ترغیب می کند.(12) تا خود را بشناسیم و برای انجام تکالیف محوّله در دنیا، آماده شویم. با توجه به این که بعضی آیات دلالت بر عظمت انسان دارد و او را برگزیده و خلیفه خداوند و مسجود فرشتگان بر می شمرد، اما آیاتی دیگر آدمی را ضعیف، عجول و حریص توصیف می کند، آگاهی و شناخت انسان از چگونگی خلقت و جایگاه خویش که هم استعداد ترقی و رشد در او وجود دارد و هم امکان انحراف و طغیان، باعث می شود دست به انتخاب صحیح بزند. این خودشناسی، شناخت استعداد و توانایی یا خودشناسی خلقتی است. خودشناسی خلقتی مقدّم بر خداشناسی و خداشناسی مقدّم بر خودسازی است. پس از آگاهی از سرآغاز و مرحله اولیه سیر وجودی خود می توانیم به معرفت آفریننده خود دست یابیم، زیرا انسان وقتی خود را موجودی ضعیف و حقیر دانست و وابستگی خویش را به قدرتی لایزال احساس کرد، راهی به سوی معرفت خدا فراروی او باز می شود. بنابراین خودشناسی از این جهت (از جنبة ارتباط با مبدأ و شناخت آن)، مقدمه و زمینه ای برای خداشناسی است. این دو پشتوانه اطلاعاتی (شناخت خود و خدا)، توشه راه انسان در وضعیّت کنونی است و او را برای خودسازی آماده می کند. بنابراین خودسازی به طور مستقیم بر شناخت وضعیّت موجود و اطلاع از انگیزه ها، حالات و رفتار انسان در این وضعیّت موقوف است. اما زمانی خودشناسی ضامن خودسازی خواهد بود که با شناخت مرحلة سوم سیر وجودی یعنی معاد و سرانجام زندگی، کامل شود. در این صورت، هیچ نقطه ابهام و ضعفی در فراهم کردن زمینه برای خودسازی و بنای شخصیت معنوی وجود نخواهد داشت و چنانچه ضعفی وجود داشته باشد، از ناحیه گرایش ها و دل بستگی ها است، نه از ناحیة شناخت ها.(13) نتیجه: 1ـ خود شناسی صرفاً در بُعد اخلاقی مطرح نمی شود، بلکه شامل تمام ابعاد وجودی (اعم از مادی و معنوی) است، اگر چه نتیجه آن صرفاً اخلاقی و معنوی است، چرا که انسان برای گزینش مناسب در بُعد روح و روان، ناچار است خود را به طور کامل بشناسد. 2- خودشناسی امری درونی نیست، بلکه کسب اطلاعاتی برای شناخت هر چه بیشتر خود می باشد که دارای سه مرحله است: الف) خودشناسی خلقتی،‌یعنی شناخت استعدادهای به کار رفته در آفرینش انسان و کیفیّت تکوین او. ب) خودشناسی دنیوی، یعنی شناخت موقعیّت و جایگاه خود در دنیا. ج) خودشناسی اخروی یعنی شناخت سرانجام حیات خود. 3- خودشناسی خلقتی مقدّم بر خداشناسی و خداشناسی مقدّم بر خود سازی است. 4- ثمرة خودشناسی و خداشناسی در خود سازی و تربیت خویش ظاهر می شود. بنابراین بدون شناخت انسان به موضوع های تربیتی،‌ امکان گذشتن از وضعیّت موجود (در انسان) و رسیدن به وضعیت مطلوب امکان نخواهد داشت. نکته: انسان ها در وجدان ناخودآگاه خویش، از این معرفت (خودشناسی) کم و بیش بی بهره نیستند، چنان که آیة سی ام سورة روم به آن اشاره شده است، ولی اکثر مردم در وجدان خود آگاه خویش از آن غافل اند. به عبارتی: بیشتر مردم، آگاهی به وجدان و احساس فطری خویش ندارند و به اصطلاح علم به علم ندارند. یکی از موضوعاتی که در خودشناسی و شناخت انسان مهم است، کمال خواهی است چرا که انسان طالب کمال است و عامل فطرت نیز او را به سوی کمال دعوت می‌کند، چرا که تا انسان کمال خویش را نشناسد، از تهذیب نفس و خودسازی باز می‌ماند. یکی دیگر از موضوعات مهمی که در خودشناسی و ارتباط و تقرّب به خداوند نقش دارد، جاودانگی است، یعنی انسان دوست دارد که به حیات جاودان برسد، چرا که انسان از مرگ ترس دارد، زیرا خیال می کند که با مرگ، زندگی اش به پایان می رسد. برای او زندگی از هر چیزی عزیزتر است و بالاتر از این آرزوی رسیدن به حیات ابدی است و این مهمّ در اطاعت خداوند (و با خودشناسی و خداشناسی – خودسازی) رقم می خورد. موانعی را می توان بر سر راه خودشناسی،‌ در درون خویش یافت و آنها را برطرف کرد، چرا که نخستین گام برای درمان بیماری های روحی و جسمی، شناخت بیماری ها است. مرحوم فیض کاشانی برای پی بردن به عیوب خویش چهار راه ذکر می کند:‌ اوّل این که انسان به سراغ استادی برود که آگاه به عیوب نفس و خفایا و آفات اخلاقی باشد.

دوم: دوست راستگویی را پیدا نموده و او را مراقب خویش کند تا احوال و افعال او را مورد بررسی دقیق قرار دهد. سوم: انسان عیوب خویش را از زبان دشمنانش بشنود، چرا که دشمنان با دقّت مراقب عیوب و لغزش های انسان هستند. چهارم: انسان با مردم معاشرت نموده و صفات نکوهیده ای را که می بیند، در مورد خودش نیز بررسی کند و ببیند که آیا این صفات نکوهیده در او هست؟(14) منابع مطالب برای مطالعه: اخلاق عملی: ص 57- 49؛ ملا احمد نراقی،‌ معراج السعاده؛، ص 10 _ 7؛ اهداف تربیت از دیدگاه اسلام، از دفتر همکاری حوزه و دانشگاه، ص 129 – 106؛ آیت الله مصباح یزدی، به سوی خودسازی، ص 29 – 13 و 188 و 178؛ محمد باقر حجتی، روان شناسی اسلامی، ص 435 – 420؛ میزان الحکمه، ج 3، ص 1883 – 1876؛ محمد علی سادات، اخلاقی اسلامی، ص 135- 127. پی نوشت ها: 1. مائده (5) آیه‌105 و سوره های فضلت (41) آیه 53 و ذاریات (51) آیة‌21 و حشر (59) آیة 19. 2. بحارالانوار، ج 2،‌ ص 32، حدیث 22. 3. علی(ع) فرمود: «رحم الله امرءً عرف من أین و فی أین و إلی أین؛ خدا رحمت کسی را که بداند از کجا آمده و در کجا قرار گرفته است و به سوی کجا می رود».ر.ک: درآمدی بر تعلیم و تربیت، دفتر همکاری حوزه و دانشگاه، ص 110، چاپ تهران. 4. حج (22) آیه 5. 5. انعام(6) آیه 2. 6. صافات (37) آیه 11. 7. حجر (15) آیه 26. 8. فاطر(35) آیه 11. 9. طارق (86) آیه‌ 5 و 6. 10. علقه (96) آیه 1 و 2. 11. انفطار (82) آیه 6 و 7. 12. یس (36) آیه 77. 13. دفتر همکاری حوزه و دانشگاه، اهداف تربیت از دیدگاه اسلام، ص 139 – 110، با اقتباس و تخلیص. 14. محجه البیضاء، ج 5، ص 112 – 114 🔺🔸🔹 ⇝ پرسمان اعتقادی https://eitaa.com/joinchat/3397320738C0c4c71fad0 🔺فقط #بالینک به اشتراک بذارید👌 ࿐🌸❒○🌼○❒🌸࿐ ࿐🌸❒○🌼○❒🌸࿐

#سلام_امام_زمانم❤️ ای کاش جهان برای ظهورتان بیتاب میشد ای کاش تمامی دل های دردمند و بیقرار، شما را از خدا می خواست ... ای کاش زمین و زمان، یکصدا دعای فرج می خواند ... ای کاش خدا شما را به ما بازرساند ... که غیر از حکومت عدل گستر شما امید نجاتی نیست ... 🌤الّلهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج🌤 🔺🔸🔹 ⇝ پرسمان اعتقادی https://eitaa.com/joinchat/3397320738C0c4c71fad0 🔺فقط #بالینک به اشتراک بذارید👌 ࿐🌸❒○🌼○❒🌸࿐ ࿐🌸❒○🌼○❒🌸࿐

# کلیپ - صوتی اشتیاق امام زمان(عج) برای رسیدن مردم به او حجت الاسلام عالی 🔺🔸🔹 ⇝ پرسمان اعتقادی https://eitaa.com/joinchat/3397320738C0c4c71fad0 🔺فقط #بالینک به اشتراک بذارید👌 ࿐🌸❒○🌼○❒🌸࿐ ࿐🌸❒○🌼○❒🌸࿐

🌼 پرسش: علم غيب ائمه آيا خدادادي بود يا از پيامبر آموختن؟؟ اگر از پيامبر بود آيا پيامبر از اول تا قيامت را چطور آموزش داد؟ اگه الهامي بود لطفا با روايت و سند اثبات کنيد 🌼 پاسخ: از مجموع روایات بر می آید علم غیب امام (ع) از چند طریق می تواند باشد: 1- وراثتی؛ امامان (ع) وارثان علم پیامبر (ص) و تمام انبیای گذشته هستند در روایت است علم و دانش همه ی پیامبران، یکجا نزد پیامبر (ص) بود و ایشان آنها را به حضرت علی (ع) منتقل کرد (اصول کافی مرحوم کلینی، ج 4،ص 190) در روایت است علم رسول الله ص علیا الف باب یفتح من کل باب الف باب (همان، ص 234) 2- ارتباط با فرشتگان؛ به همین جهت ایشان را "محدث" (دال مشدد و مفتوح) می نامند. البته امام فرشته را نمی بیند اما صدای او را می شنود. (الامام هو الذی یسمع الکلام و لا یری شخصه؛اصول کافی مرحوم کلینی، ج 2، ص 44) مصحف فاطمه (س) کتابی است که اخبار گذشته و آینده از طریق جبرئیل (ع) بعد از رحلت پیامبر ص به حضرت زهرا (س) وحی می شد که در اختیار امامان (ع) بود. 3- الهام از جانب خداوند. در روایت است هر گاه آنها بخواهند چیزی را بدانند خداوند آنها را آگاه می کند (ص 296) این آگاهی ممکن است از طریق الهام باشد (ص 316) در برخی روایات از حالت الهام به "مفهمون" تعبیر شده است (340) 4- عرضه ی اعمال- اشراف وجودی بر عالم داشتن و شاهد بر اعمال بودن؛ مطابق روایات متعدد هر روز و شب اعمال انسانها بر امام و حجت خدا عرضه می شود (در روایات، امامان (ع) مصداق شاهد در آیاتی مانند: لِتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ؛

تا گواه مردم باشید (بقره: 143) می باشند. (اصول کافی، همان، ص 88) همچنین مصداق مومنانی هستند که اعمال را روءیت می کنند در آیاتی مانند: قُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ؛ و بگو که هر عمل کنید خدا آن عمل را می‌بیند و هم رسول و مؤمنان بر آن آگاه می‌شوند. (توبه: 105) (اصول کافی ص 182) 5- از طریق کتابهای انبیای گذشته که در اختیار اهلبیت (ع) بود. در برخی روایات صحف ابراهیم و موسی تورات و انجیل و همه ی کتابهای انبیای گذشته نزد اهلبیت ع بوده است. (ص 196و 202) 6- از طریق ابزاری مانند: علم جفر یا کتابهایی مانند کتاب " جامعه" که مطابق روایات، طول آن هفتاد ذراع بوده است (ص 234) یا کتاب "مصحف" فاطمه( س). اهلبیت (ع) خازن و گنجینه ی علم الهی اند نحن خزان علم الله (اصول کافی همان ص 96) امامان (ع) راسخون در علم اند (ص 162) امامان (ع) معدن علم اند.(ص 186) 🔺🔸🔹 ⇝ پرسمان اعتقادی https://eitaa.com/joinchat/3397320738C0c4c71fad0 🔺فقط #بالینک به اشتراک بذارید👌 ࿐🌸❒○🌼○❒🌸࿐ ࿐🌸❒○🌼○❒🌸࿐

🔘 داستان کوتاه کیف مدرسه‌ای پسر و دخترم رو دادم برای تعمیرات، نو بودند ولی بند حمایل و یکی از زیپ‌های هرکدوم خراب شده بود. کاغذ رسید‌ رو از تعمیرکار تحویل گرفتم و قرار شد یکی دو روزه تعمیرشون کنه و تحویلم بده. دو روز بعد، برای تحویل کیف‌ها مراجعه کردم. هر دو تا کیف تعمیر شده بودند. کاغذ رسید رو تحویل دادم و خواستم هزینه تعمیر رو بپردازم که تعمیرکار به من گفت: شما میهمان امام زمان هستید! هزینه نمی گیرم، فقط یه تسبیح صلوات نذر ظهورش بخونید! از شنیدن نام مولا و آقایمان، کمی جا خوردم! گفتم: تسبیحِ صلوات رو حتما می‌خونم، ولی لطفا پول رو هم قبول کنید! آخه شما زحمت کشیده‌اید و کار کرده‌اید. گفت: این نذر چند سال منه. هر صدتا مشتری، پنج تای بعدیش نذر امام زمانه! بعد هم دسته‌ قبض‌هاش رو به من نشون داد. هر از چندگاهی روی ته‌فیشِ قبض‌ها نوشته شده بود: میهمان امام زمان! گفت: این یه نذر و قراردادیه بین من و امام زمان و نفراتی که این قبض‌ها به اونا بیفته؛ هرکاری که داشته باشن، مجانی انجام میشه فقط باید یه تسبیح صلوات نذر ظهور آقا بخونن! اصرار من برای پرداخت هزینه، فایده نداشت! از تعمیرکار خداحافظی کردم، کیف‌ها رو برداشتم و از مغازه اومدم بیرون. اون شب رو تا مدت‌ها داشتم به کار ارزشمند و جالب این تعمیرکارِ عزیز فکر می‌کردم. به این فکر کردم که اگر همه ما در همین حد هم که شده برای ظهور قدمی برداریم، چه اتفاق زیبایی برای خودمون و اطرافیانمون میافته! ─┅─═इई 🍁🍂🍁ईइ═─┅─ 🔺🔸🔹 ⇝ پرسمان اعتقادی https://eitaa.com/joinchat/3397320738C0c4c71fad0 🔺فقط #بالینک به اشتراک بذارید👌 ࿐🌸❒○🌼○❒🌸࿐ ࿐🌸❒○🌼○❒🌸࿐

یــا صــاحـــب الــزمــان☀️ 🍃دلم دوباره خبر میدهد ظهور تو را 🍂بدون فاصله حس میڪنم حضور تو را 🍃به من بگو ڪه "نرفته" چگونه باز آید 🍂مسیر جاده خبر میدهد عبور تو را سلام محبوب قلبم♥️ 🕌🚩 @seiro_solook_ta_khoda

# کلیپ - صوتی منم که گوشه‌ی میخانه خانقاه من است دعای پیر مغان ورد صبحگاه من است محمدحسین پویانفر 🔺🔸🔹 ⇝ پرسمان اعتقادی https://eitaa.com/joinchat/3397320738C0c4c71fad0 🔺فقط #بالینک به اشتراک بذارید👌 ࿐🌸❒○🌼○❒🌸࿐ ࿐🌸❒○🌼○❒🌸࿐

#رهبر_معظم_انقلاب بسیج توأم کردن ایمان و عمل است. 🔹 وقتی چنین نیروی نظامیِ مومن و مخلص و فداکار و کاملاً با دید انقلابی و دارای نیروی عظیمی مانند بسیج در کشور وجود دارد، دیگر تهدیدی از نوع تهدیدهای نظامی، حقیقتاً برای انقلاب نگران کننده نیست. ۱۳۶۸/۱۱/۷ #بسیج #بسیج_لشکر_مخلص_خدا 🔺🔸🔹 ⇝ پرسمان اعتقادی https://eitaa.com/joinchat/3397320738C0c4c71fad0 🔺فقط #بالینک به اشتراک بذارید👌 ࿐🌸❒○🌼○❒🌸࿐ ࿐🌸❒○🌼○❒🌸࿐

  💠 یکی از اموری که باید در سبک زندگی اسلامی بسیار نمودار باشد، *آشکار کردن خوبی‌های دیگران است.*   🍀 امام سجاد علیه‌السلام در صحیفه سجادیه می فرمایند: 🔆 « وَ أَلْبِسْنِي زِينَةَ الْمُتَّقِين‏...فی إِفْشَاءِ الْعَارِفَةِ » 🔆« خداوندا! زینت اهل تقوی را بر من بپوشان بگونه‌ ای که آنچه از من دیده می‌شود، مطرح کردن خوبی‌های دیگران باشد نه به رخ ‌کشیدن خیرات خود. » 📗 دعاي مكارم الاخلاق ✅ *یکی از اموری که به اهل تقوا زیبایی می‌بخشد، افشاگری از خیرات دیگران است.*   ❇️ در سبک زندگی اسلامی باید خوبی‌ها و کمالات مردم را بیان کنیم. با این کار، اولاً نوعی تقدیر و تشکر از آنان می‌شود. و ثانیاً دیگران هم به کار خیر، ترغیب و تشویق می‌شوند.   ❇️ حتی ممکن است کسی را که از او تعریف می‌کنیم خیری به خود ما نرسانده باشد. اما مهم این است که با فاش کردن خیرات او، افراد جامعه را به نیکی کردن ترغیب می‌کنیم. 🍃 مثلاً وقتی از کسیکه بی چشمداشت، به دیگران خیر رسانی دارد تعریف می‌کنیم، انگیزه و موقعیتی برای بقیه ایجاد می‌شود تا آنان نیز در حد خود، کار مفید بدون طمع انجام دهند. زیرا 🔆 « عِنْدَ ذِكْرِ الصَّالِحِينَ‏ يَنْزِلُ الرَّحْمَة »‌ ✅ *هنگامیکه خوبان معرفی می‌شوند، رحمت نازل می‌شود. و بستری برای جریان خیرات در جامعه فراهم می‌گردد.*   💠 *سبک زندگی اسلامی آن است که از خوبی‌ها پرده‌برداری کنیم و بر عیوب و نواقص پرده بیفکنیم.* 🔺🔸🔹 ⇝ پرسمان اعتقادی https://eitaa.com/joinchat/3397320738C0c4c71fad0 🔺فقط #بالینک به اشتراک بذارید👌 ࿐🌸❒○🌼○❒🌸࿐ ࿐🌸❒○🌼○❒🌸࿐

💦🍁 ✳️#اینفوگرافیک/ نشانه های ابتلا به اضطراب پنهان😖 @rkhanjani

🌼 پرسش: معنا و هدف زندگي چيه؟ 🌼 پاسخ: در مورد زندگي و معنا و اهداف آن نظرات مختلفي بيان شده است. در ابتدا لازم است ويژگي هاي زندگي در دنيا و آخرت را با توجه به آيات و روايات بررسي نموده و سپس از پرتوي آن ويژگي ها، شناخت مناسبي از زندگي را ارائه نماييم: 1ـ در باره ي حقيقت زندگي ، تعاريف بسياري گفته شده ، لكن هيچكدام از اين تعاريف مطرح شده ، تعريف حقيقي زندگي نيستند. چرا كه اساساً حيات، امري وجودي و بسيط بوده غير قابل تعريف مي باشد؛ همانگونه كه ديگر اوصاف وجود، همچون وحدت و كثرت، علم، ظهور و ... ، غير قابل تعريف ، و به تبع خود وجود ، در نهايت روشني و وضوح بوده و در تمام مراتب هستي حضور دارند. معمولاً بسياري از امور، كه تعريفشان مشكل است ، از طريق ضدّشان شناخته مي شوند؛ امّا حيات، حتّي ضدّ حقيقي هم ندارد تا با آن شناخته شود؛ چون هر موجودي به اندازه اي كه از وجود بهره دارد، به همان اندازه نيز داراي حيات مي باشد. پس اگر برخي از موجودات را در مقايسه با برخي ديگر، موجود غيرزنده مي نامند، نوعي نگاه تسامحي است. بنا به يافته هاي برهاني و شهودي حكما و عرفاي اسلامي، موجوداتي چون سنگ، هوا، ماه و امثال آنها نيز حقيقتاً داراي حيات مي باشند لكن حواسّ بشري قادر به درك چنين حياتي نبوده ، آثار آن را ادراك نمي كنند. در آيات و روايات نيز شواهد بسيار فراواني يافت مي شوند كه دلالت بر زنده بودن جميع موجودات عالم دارند. اينكه برخي از موجودات، در زبان عرف، غير زنده ناميده مي شوند، در حقيقت ناشي از اين حقيقت است كه اكثر مردم توجّهي به داراي مراتب بودن حيات نداشته و متوجّه نيست

كه « موت »، نقيض يا ضدّ حيات نيست؛ بلكه هر مرتبه از حيات، نسبت به مرتبه ي بالاتر از خود، موت خوانده مي شود. اگر با دقّت بيشتري به موجودات اطراف خود نظر كنيم، مي يابيم كه حيات بشري قوي تر از حيات حيواني است؛ و حيات حيوانات نسبت به حيات گياهان داراي قوّت بيشتري است. به همين نسبت، حيات گياهان نيز از جمادات قوي تر مي باشد. 2ـ انسان يكي از موجودات اين عالم است كه بر خلاف بسياري از مخلوقات ديگر ، مي تواند رتبه ي وجودي خود را به اختيار خود ، تكامل يا تنزّل دهد. مي تواند از رتبه ي وجودي فرشته ها فراتر رفته داراي حيات فرشته اي و بلكه حيات الهي باشد و مي تواند در حدّ حيوان تنزّل نموده داراي حيات حيواني گردد. لذا حيات و زندگي انسان تفاوتي واضح با ديگر موجودات دارد. از اين رو، ترقّي در مراتب حيات، خواسته يا ناخواسته، دغدغه اصلي همه ي افراد بشر مي باشد و همه سعي دارند تا مرتبه ي برتري از حيات را به خود اختصاص دهند. لكن بسياري از افراد بشر، حقيقت حيات انساني را، كه رسيدن به خلافت الهي است، با ظواهر حيات دنيوي اشتباه كرده راه به بيراهه مي برند. « آنها فقط ظاهرى از زندگى دنيا را مى دانند، و از آخرت غافلند.» (الروم:7). اينان اگر چه به ظاهر زنده اند ولي در منطق قرآن كريم از اينها با نام مرده ياد شده؛ چرا كه اينان زنده به حيوانيّت و مرده در مرتبه ي حيات انساني هستند « مردگانى بى جانند، و نمى فهمند چه زمانى برانگيخته خواهند شد.» (النحل:21) در مقابل اينها خداوند از كشته شدگان در راه خدا كه به ظاهر مرده اند با عنوان زندگان يد كرده فرمود: «هرگز گمان مبر كسانى كه در راه خدا كشته شدند، مردگانند! بلكه آنان زنده اند، و نزد پروردگارشان روزى داده مى شوند.» (آل عمران:169) فلسفه ي ارسال انبياء (ع) توسّط خداوند متعال نيز همين بوده كه افراد مرده را به سوي حيات طيّبه ي الهي سوق داده از زندگي حيواني رهانيده آنها را زنده به آدميّت نمايد. از اين رو خداوند متعال فرمود: «اى كسانى كه ايمان آورده ايد! دعوت خدا و پيامبر را اجابت كنيد هنگامى كه شما را به سوى چيزى مى خواند كه شما را زنده مي كند. » (الأنفال:24) حاصل كلام اينكه: 1. وجود مساوي با حيات بوده هر موجودي به اندازه ي رتبه ي وجودي اش زنده است. 2. در مورد انسان كه مي تواند رتبه ي وجودي خود را تغيير داده ، حيات خود را تكامل يا تنزّل دهد ، هر مرتبه از حيات ، نسبت به مرتبه ي بالاتر از خود مردگي محسوب مي شود. لذا كفّار ــ كه به تعبير قرآن كريم « آنان نيستند مگر همچون چهارپايان ، بلكه گمراهترند.» ــ در عالم انساني در حكم مرده اند و آنانكه تازه ايمان آورده اند ، در حال زنده شدن مي باشند و آنها كه حقيقتاً عبد خدا شده اند، به حقيقت زندگان بوده، در عالم انساني زندگي مي كنند؛ اگر چه به ظاهر مرده باشند؛ و اساساً تا كسي از حيات دنيوي نميرد زنده به حيات الهي نمي شود؛ چه با مرگ عادي يا شهادت و چه با موت اختياري كه از مقامات اولياي الهي است. 3. و آنچه انسان را از حيات حيواني رهانيده و به زندگي طيّب الهي مي رساند ، دين حقّ الهي است. لذا دين حقّ، در حقيقت دستور العمل زندگي انساني و الهي مي باشد.(1) 4. زندگي در لغت در مقابل مردگي و مرگ مي باشد(لغت نامه دهخدا) و به معناي زيستن مي باشد معنا و هدف زندگي بسيار مهم مي باشد و همين سبب مي شود که در نگاه اديان و اسلام زندگي محدود به اين دنيا نشود. 5. از نگاه آيات و روايات زندگي محدود به اين دنيا نمي باشد بلکه زندگي اصلي در آخرت است که البته جاودان مي باشد و زندگي در اين دنيا در مقايسه با آخرت تنها نظير زندگي در رَحِم در مقايسه با دنيا مي باشد. 6. قرآن زندگي انسان را در پرتو معنايي الهي تفسير مي‌کند. وجود حيات آخرت به عنوان نهايتي اصلي براي زندگي، افق حيات را از جهان مادي به جهاني ديگر منتقل مي‌کند. اگر حيات دنيا مزرعه آخرت باشد، در اين صورت حيات دنيايي خواهد توانست محصول مفيدي براي آخرت داشته باشد و در آن صورت خود اين معنا، ديني خواهد بود. زندگي قرآني تمايز خود را در مرجعيت و مبدئيت قرآن مي‌‎يابد. از اين رو مي‌توان و بايد در ساحات مختلف حيات انساني به قرآن مراجعه کرد. 7. «حيات جاريه معمولي در اين دنيا از نظر قرآن، حياتي ابتدائي است و مرحله پست حيات به شمار مي‏رود، اين مطلب در 69 آيه از قرآن تذکر داده شده و با تعبير «الحياة الدنيا» که به معناي حيات ابتدائي مي‏باشد، وارد شده است».(2) آياتي از قرآن کريم به بيان اين حقيقت نيز مي‏پردازد که حيات معمولي و پست اين دنيا نمي‏تواند آرمان و ايده‏ آل نهائي انسان تلقي شود، زيرا اين دنيا در عين جالب بودن، حقيقتي است ابتدائي، نه متعالي و نهائي؛ و لذا قرآن از اين گونه حيات تعابيري همچون متاع فريبنده، لهو و بيهوده، بازي، متاع اندک، آرايش فريبا و... دارد که در سوره‏ هاي مختلف و آيات متعدد بيان شده است(3). 8. عليرغم جذابيت ها و ارزش هاي ظا

هري که در حيات دنيا مشاهده مي‏شود و مي‏تواند وسيله کمال و تعالي انسان نيز باشد، نمي‏تواند هدف نهايي زندگي قرار گيرد و لذا انتخاب چنين حياتي به عنوان هدف متعالي زندگي، سراب را آب پنداشتن است و راهي که به چاه منتهي خواهد شد. 9. علامه جعفري معتقد است تنها، کسي مي‌تواند طعم واقعي معناي زندگي را بچشد که از خودِ طبيعي فاصله گرفته و به خود حقيقي نائل آيد. او با الگو قرار دادن مذهب، عقل و فطرت آگاه، به معرفي حيات معقول مي‌پردازد و زيستن در حيات معقول را زيستن در حيات معنادار مي‌داند. 10. حيات طيبه زندگي است که انسان در مدار عبوديت و بندگي و تعهد اخلاقي و در راستاي عمل به وظايف اصلي اش نسبت به خدا و خويشتن و ديگران(خدمت به خلق) حرکت کند و پارسايي و تقوا را سرلوحه خويش قرار دهد تا هم اسباب آرامش خود و هم ديگران را فراهم سازد. براي آشنايي بيشتر با مباحث پيش گفته، دو كتاب ذيل واقعا خواندني است: 1. انسان از آغاز تا انجام، علامه سيدمحمدحسين طباطبايي، ترجمه، تحقيق و تعليقه از صادق لاريجاني، الزهراء، تهران. 2. مقالات، استاد محمد شجاعي، سروش، تهران، ج اول. از منابع زير نيز مي‏توانيد استفاده نماييد: 1. فلسفه و هدف زندگي، محمد تقي جعفري. 2. زندگي ايده‏آل و ايده‏آل زندگي، محمد تقي جعفري. 3. انسان از ديدگاه اسلام، عبدالله نصري. 4. فلسفه و هدف زندگي، زين العابدين قرباني. 5. هدف زندگي، شهيد مرتضي مطهري. 6.عبدالله نصري، تكاپوگر انديشه‏ها (زندگي، آثار و انديشه‏هاي استاد محمد تقي جعفري)، ص 220. 2- فلسفه و هدف زندگي، ص110، علامه محمدتقي جعفري، با تصرف. 3- آل عمران / 185، انعام/ 32، توبه / 38، رعد/ 26. عنکبوت / 64، محمد(ص)/ 36، حديد/ 20. 🔺🔸🔹 ⇝ پرسمان اعتقادی https://eitaa.com/joinchat/3397320738C0c4c71fad0 🔺فقط #بالینک به اشتراک بذارید👌 ࿐🌸❒○🌼○❒🌸࿐ ࿐🌸❒○🌼○❒🌸࿐

سلام امام زمانم چشم دیدار ندارم شده ام کورِ گناه رو که رو نیست ولی تشنه‌دیدار توام آرزو بر من آلوده روا نیست ، ولی .. کاش یک روز ببینم که ز انصار توام اللهم عجل لولیک الفرج