اگر با شمشيرم بر بينی مؤمن بزنم كه دشمن من شود، با من دشمنی نخواهد كرد، و اگر تمام دنيا را به منافق ببخشم تا مرا دوست بدارد، دوست من نخواهد شد، و اين بدان جهت است كه قضای الهی جاری شد، و بر زبان پيامبر اُمّی(صلی الله علیه و آله)گذشت كه فرمود: ای علی! مؤمن تو را دشمن نگيرد، و منافق تو را دوست نخواهد داشت. #نهج_البلاغه | #حکمت_۴۵