༺❖• *لطیفه‌ای از لیلة الرغائب* •❖༻ ☀️🌿 🖊🦋 احسان الله نیلفروش زاده #کانال_اللطائف_الالهیة ┅─┅─═✾🌀✾═─┅─┅ 𑁍 رغبت از جانب اوست ... دستْ تهی کن امشب !! 🌿۞قرآن می‌فرماید: 🔴﴿● فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ ● وَ إِلىَ رَبِّكَ «فَارْغَب»﴾🔴 پس چون فراغت یافتی؛ در انتصاب بیا. و به سوی پروردگارت «رغبت» کن. 📘 سورۀ شرح، آیات ۷ و ۸ 🔻حقیقتِ قرآن و عِدل آیات شریفه، یعنی؛ حضرات آل‌الله (علیهم السّلام) در مورد این آیات می‌فرمایند: 🌸『فاذا فرغت مِن نبوّتک، فَانْصَبْ عَلیـّـاً (؏) و إلی ربّک فَارْغَبْ في ذلک』🌸 🔹 پس چون فراغت از نبوّت یافتی، علی (علیه السّلام) را نصب فرما. و در این #نصب؛ به سوی پروردگارت «رغبت» کن. 🌿❖ توضیح اینکه؛ #نبوت؛ ظاهرِ ولایت است. و نبوّت وقتی به خودش ظاهر شود، به تعیّن خویش ظاهر گردیده. و وقتی نبوّت، ظاهر و تعیّن خویش را رها کرده و از خود فارغ شده باشد، در عینِ این فراغت، به باطن و حقیقتِ خویش ظاهر گشته (که یعنی؛ به ولایت، ظاهر شده است). 🍃☜ این ظهورِ به باطن؛ نصبِ ولایت است. ⚠️در نصب حدّی؛ منصوب، به جعلِ مرکّب، نصب می‌شود. یعنی؛ منصوب، ذاتی دارد و بعد؛ آن را نصب می‌کنند. 🍃☜ولی در نصبِ لُبّی؛ منصوب، به جعلِ بسیط، نصب می‌شود. یعنی؛ منصوب بودن، ذاتِ منصوب است و جعلِ منظور [یا به عبارتی؛ نصبِ مذکور]، همین بودنِ اوست. ◈ لذا «فَانْصَبْ»؛ یعنی آنچه هست را ظاهر کن. آنچه هست را به «هست بودن» نشان بده. بلکه آنچه هست را در عینِ هست بودن، هست کن (انشاء و حیاتِ «نصب لبّی»). 🔻الغرض؛ ادامه‌ی آیه می‌فرماید؛ «وَ إِلىَ رَبِّكَ "فَارْغَب"» 🌿۞رغبتِ خداوند چه رغبتی است؟ ☘️ رغبت خداوند، تمام رغبت‌ها را گرفته است و اصلاً رغبتی جز رغبت خداوند نیست و همۀ رغبت‌ها، ظهوری از آن رغبت است. اگر معنای حقیقیِ #توحید را دریابیم، خواهیم دانست که توحیدِ خدا به ذرّه ذرّۀ عالم و اراده‌ها کشیده شده، و چیزی بیرون از او و ولیّ او (؏) نیست، چنان که قرآن می‌فرماید؛🔻﴿کلّ شیء ٍ احصیناه فی امام مبین؛ یس (ص)، آیۀ۱۲﴾🔺، و نیز می‌فرماید؛ 🔻﴿قُلْ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ الله؛ نساء، آیۀ۷۸﴾🔺. 🌿۞و امّا؛ در یومُ «الجمع» آشکار می‌شود که تمام رغبت‌ها و خواسته‌ها در یک‌جا جمع است. و کسی که در این عالم با مبدأش جمع گردد؛ یومُ «الجمع» را همین‌جا می‌یابد. و تمام رغبت‌ها، به جمع شدنش با خدا در او جمع می‌شود. در وصف چنین شخصی آمده: 💠『أعْطَاهُ الله تَعَالَى يَوْمَ الْقِيَامَةِ «رَغْبَتَهُ» وَ مِثْلَ رَغْبَةِ الْخَلَائِق』💠 در روز قيامت، رغبت او و مثل رغبت خلايق را به او می‌دهد (یعنی به مؤمن). 📚بحار الأنوار، ج۹۲، ص۱۹۹ چرا که او؛ تمام رغبتش، خدایِ صمد است. آن خداوندی که؛ ◈☜ «غَايَةُ الْمَطَالِب؛ 📚البلد الأمين، ص۹۶» ◈☜ «مُنْتَهَى طَلَبِ الطَّالِبِينَ؛ 📚زاد المعاد - مفتاح الجنان،ص۳۹۹»، ◈☜ «مُنْتَهَى كُلِّ رَغْبَةٍ؛ 📚الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏۲، ص۵۷۹» است ◈☜ و «لَا رَغْبَةَ إلّا إِلَيْهِ؛ 📚إقبال الأعمال (ط - القديمة)، ج‏۱، ص۵۷» می‌باشد. 🌿۞و دعایِ چنین کسی از جان و دل تا زبانِ ظاهر،‌ چنین است: ☀️『يَا رَبّنَا وَ يَا سَيِّدَنَا وَ يَا مَوْلَانَا وَ يَا «غَايَةَ رَغْبَتِــنَا»! أسْأَلُكَ يَا الله أنْ لَا تُشَوِّهَ خَلْقِي بِالنّار』☀️ پروردگارا و ای آقا و مولایمان و ای نهایت و غایت رغبت ما! یا الله! از تو می‌خواهم که خلقتم را با آتش، زشت مسازی. 📚دعای یا من اظهر الجمیل؛ توحيد صدوق، ص۲۲۲ 🔥۞ آتش، آتشِ #کثرت است. و مشغول به غیرِ خدا شدن؛ اصلِ آتش است. و امّا محبّ حضرت حقّﷻ به رغبتی که به حقّ تعالی دارد، آلودۀ به کثرات نشده است، و دعای 🔷『أنْ لَا تُشَوِّهَ خَلْقِي بِالنّار』🔷؛ ظهور اجابت شدنش است. 🌿۞ اوّلین نقطۀ کثرت (و تمامِ کثرت)، إنیّتِ شخص است. چنان که می‌فرمایند: 🔻『یا بنی آدم! وجودُکَ ذَنبٌ لایُقاس به ذنب』🔺 ای آدمی! همانا وجودِ تو گناهی است که قابلِ مقایسه با هیچ گناهی نیست. 📚منهاج النجاح في ترجمة مفتاح الفلاح، مقدمه‏۲، ص۶۳ ☀️۞بنابراین؛ همه، به نفسِ بودنشان در «کنارِ» حقّﷻ یعنی؛ به صِرفِ داشتنِ إنیّت، مُذنب هستند و در مظنّۀ ظلم. امّا شیعیانِ آل‌الله (علیهم السّلام) که شعاعِ نورِ ایشانند، به نفسِ اتّصال به حضرات (؏)، در حِلّیّتِ ائمۀ معصومین (؏) قرار می‌گیرند. چنان که حضرت امام جعفر صادق (علیه السّلام) می‌فرمایند: 💠『إنّ النّاسَ كُلَّهُمْ يَعِيشُونَ‏ فِي‏ فَضْلِ‏ مَظْلِمَتِنَا إلّا أنَّا أحْلَلْنَا شِيعَتِنَا مِنْ ذَلِك‏』💠 تمام مردم در ظلم به ما زندگى مى‏كنند، الّا اینکه ما شيعيان خود را از اين نظر در حليّت قرار داديم (یعنی؛ برای شیعیانمان حلال کردیم). 📚من لا يحضره الفقيه، ج‏۲، ص۴۵