نامت بلند باد سید! چه بسیار شبیه پدرانت هستی! بی‌شک پسران، میراثی از مادران و پدرانشان دارند و تو نمونه مثالی این گزاره‌ای. بعضی، آدم‌هایی را دوست دارند که همه دوستشان بدارند، آدم‌هایی که لبخندهای دلکش و کلام تاثیرگذار دارند، با همه دوست هستند و همه هم مجذوبشان می‌شوند؛ به این آدم می‌گویند اجتماعی، می‌گویند خوش مشرب و ... اما مگر می‌شود آدم حسابی باشی و همه دوستت بدارند؟ کدام آدم حسابی را در تاریخ می‌شناسیم که همه زیر پرچمش سینه بزنند؟ مگر رسول الله _جانم به فدایش_ دشمن نداشت؟ مگر او را مجنون نمی‌خواندند و به او سنگ پرتاب نمی‌کردند و شکمبه گوسفند بر سرش نریختند_دستشان بشکند! مگر علی _ بر او هزاران درود و سلام‌ها_ که حقیقتی بود و هست بر گونه اساطیر، اسطوره انسانیت، بانگ بی‌پروای عدالت، آبروی انسان، با آن کارنامه‌ی بی‌منازع در تاریخ اسلام، دشمن نداشت و ندارد؟ علی دوست‌ترین دوست‌ها، عالی‌ترین یاران و دشمن‌ترین دشمن‌ها و شقی‌ترین اشقیا را در میان دشمنانش داشت. مگر‌ حق و حرمت فاطمه را_ جانم به فدای او و فرزندانش_ که همه می‌دانستند نه فقط پاره‌ی تن، بلکه جان مصطفی است پاس داشتند؟ کیست که نداند؟ نه اشقیا بلکه نامداران و پیران امت پدرش با او چه کردند؟ آه از غربت، آه از تنهایی! چه کردند با حسن_ جانم به فدایش_ تا جسمش در کنار مردم بود تنهایش گذاشتند و آنگاه که شهید خیانت و نیرنگ شد، مگر پیکر پاکش را تیرباران نکردند؟ و چه گویم از حسین و حسین و حسین _ جان من و عزیزانم به فدایش_ چه گویم که لا یوم کیومک یا اباعبدالله! آه! مرگ بر تو ای دنیا، مرگ بر تو! القصه انسان را با دشمنان و دوستانش می‌شناسند. انسان اگر انسان باشد، مورد تایید همگان و همه‌ی افکار و اندیشه‌ها نخواهد بود. آنکه یا آنچه همه دوستش دارند، بی تعارف بگویم خور و خواب است و امور مربوط به بقا و زندگی. انسان هم نه، مقوله‌ای که همه دوستش داشته باشند، از عقل بر نمی‌آید، از غریزه برمی‌آید. باید دید دوستان انسان و دشمنانش کیستند و رفتار آنان چگونه است؟ این است که میزان خوبی برای تشخیص جوهر مرد است. اما تو چه بسیار شبیه پدرانت هستی سید! در روز پروازت عده‌ای گریستند و عده‌ای کف زدند و پایکوبی کردند، سردسته‌ی این شادی‌های حقیر و کوچک همان‌ها هستند که بر خون هزاران کودک و انسان بی‌گناه شادی کردند و عمله اکره‌های کاسه‌لیس بدتر از خودشان و پیش‌قراول عزاداران تو، کسانی هستند که بر کودکان مظلوم گریستند و برای احقاق حقشان سینه سپر کردند. چه دوستان بزرگی و چه دشمنان حقیری! نامت بلند باد سید! ✍فاطمه جعفری ۱۴۰۳/۳ /۱ #پیام_های_شما #شهید_جمهور 🆔 @bibliophil

📒کار کنیم تا دیده نشویم! 😳 یکبار که با خانواده رفته بودیم مشهد روبه‌روی گنبد آرزو کردم کاش خادم حرم باشم. از خادم‌ها پرس و جو کردم. گفتند: برای غیر بومی‌های مشهد این امکان وجود ندارد اگر هم وجود داشته باشد، بعید است ته لیست به عمر شما برسد. چند وقتی توی همین فکرها بودم تا اینکه آقای رئیسی که آن‌روزها تولیت آستان‌قدس بود، طرح خادمیاری را مطرح کرد. ‌در عرض یکسال بعد آن آرزو، لباس خادمی پوشیدم و رفتم سر شیفت خدمتی. امروز یکی از بچه‌ها پرسید: محدثه کدوم صفت آقای رئیسی رو دوست داشتی؟. یاد مناظره‌های انتخابات افتادم‌. برای ما که طرفدار پر و پا قرصش هم نبودیم، توهین بی‌سوادی دردآور بود. معلوم بود توهین‌ها و تحقیرها آزرده خاطرش کرده ولی از فرصت مناظره برای مطرح کردن شخص خودش استفاده نکرد، دنبال بهتر شدن حال مردم بود. دنبال دیده شدن نبود. فرصت داشت جواب بدهد، ولی نداد. یکی می‌گفت در مناظره‌ها روزه می‌گرفت و چون قاضی‌القضات بود، پرونده تهمت‌زن‌ها زیر دستش بود و حرف زیاد داشت ولی نزد. آن روزها بین مردم یکی از نقطه‌ضعف‌هایش همین بود که اصلا بلد نیست حرف بزند. روزی هم که دولت را دست گرفت، شکایت نکرد از ناکارآمدی‌هایی که قبلی‌ها باعث و بانی‌ آن بودند. باورش این بود که مردم از بگم بگم‌های سیاسی خسته‌اند. مثلا دل‌مان می‌خواست هم چرخ سانترفیوژ بچرخد هم چرخ اقتصاد. دل‌مان می‌خواست کلید روشن کارخانه‌های تعطیل زده شود. ما از حرف‌های بی‌ثمر خسته بودیم. دل‌مان کار می‌خواست. علمی کردن حرف‌های قشنگی که زده بودند و نشده بود. او حرف‌های قشنگ دیگران را عملیاتی کرد. به دوستم گفتم سید ابراهیم آرام بود و کم‌حرف. دنبال دیده شدن نبود. نیامده بود خودش را برند کند تا چهار سال بعد رای جمع کند. دنبال کارهای چشم‌پرکن بی‌اساسی که فقط برای دیده شدن مدیر یک مجموعه انجام می‌شود، نبود. خیلی از کارهایی که کرد ریشه‌ای بود و سال‌ها بعد تازه می‌فهمیم چه گوهر نابی را از دست دادیم. سید ابراهیم شهید، دیوارهای حرم را برداشت و یک ایران را حرم و محل خادمی خودش قرارداد. شعاری که در جلسات خادمیاری همیشه می‌گفتند؛ همه خادم‌الرضایم. توی شهر خودتان در هر منصب و مقامی که هستید برای رضای امام‌رضا خادمی کنید. خیلی این صفت آقای رئیسی را دوست داشتم؛ کار کردن برای دیده نشدن. همان که باور شهید سلیمانی هم بود: باید به این بلوغ برسیم که نباید دیده شویم! آنکس که باید ببیند، می‌بیند...! و امام‌رضا چقدر خوب کارهایش را دید و تازه این دنیای سیدابراهیم شهید است و ما از جایگاه او پیش خدا بی‌خبریم. 🆔 @bibliophil

خط رسانه‌های دشمن از حادثه اخیر 🎧 شیخ قمی 🆔 @bibliophil

🎧 تفسیر صوتی قرآن کریم 🌺 قسمت ۱۲۰ | سوره آل‌عمران | إِنْ تَمْسَسْكُمْ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَإِنْ تُصِبْكُمْ سَيِّئَةٌ يَفْرَحُوا بِهَا ۖ وَإِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا لَا يَضُرُّكُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا ۗ إِنَّ اللَّهَ بِمَا يَعْمَلُونَ مُحِيطٌ 🎤 آیت‌الله قرائتی 👇هر روز تفسیر قرآن: ۵min #قرآن #تفسیر_قرآن_صوتی #کتاب ●━━━━━━─────── ⇆ㅤ       ◁ㅤㅤ❚❚ㅤㅤ▷ㅤㅤ  ↻ 🆔 @bibliophil

اگر شما (مسلمین) را خوشحالی پیش آید از آن غمگین شوند، و اگر به شما حادثه ناگواری رسد خوشحال شوند. اما اگر شما صبر پیشه کنید و پرهیزکار باشید مکرر و عداوت آنان آسیبی به شما نرساند، که همانا خدا بر آنچه می‌کنید محیط و آگاه است.

ساعت ۷ صبح دو ساعت قبل نماز و این تراکم جمعیت در میدان انقلاب

متاسفانه نت خیلی ضعیفه 😔

الحمدالله خیلی شلوغ بود و ما یک ساعتی نه راه عقب رفتن داشتیم نه راه جلو رفتن و اینترنت هم قطع بود.

وقتی دود از کنده بلند می‌شود. اینجا ساعت ۶:۳۰ صبح و حاج‌آقا با انرژی شعار می‌داد.

بعد خبرنگارها به حاج‌آقا میکروفون دادند و او خیلی زود مصاحبه را تمام کرد، برگشت و جمعیت را دست گرفت.