‏‏#سبک_زندگی را از #نهج_البلاغه بیاموزیم (۳۱۵) ‏ ‏ حکمت ۳۶۹ نهج البلاغه بخش پنجم: ‏ ‏امام(عليه السلام) در پايان اين سخن راه توبه را به مردم نشان مى دهد و مى فرمايد: ‏«ما از خداوند خواستاريم كه از لغزش ها و غفلت هاى ما درگذرد»; ‏(وَنَحْنُ نَسْتَقِيلُ اللّهَ عَثْرَةَ الْغَفْلَةِ). ‏ ‏ اشاره به اين كه اگر مردم بيدار شوند و به درگاه الهى روى آورند و از غفلت ها و لغزش هايى كه داشته اند از پيشگاه خدا آمرزش بطلبند اميد است كه آن بلاها و فتنه ها برطرف گردد. ‏ ‏ نكته: ‏ آيا زمان ما مصداق كلام بالاست؟ ‏تعبيراتى كه امام(عليه السلام) در اين جمله هاى پرمعنا به كار برده و تمام آن به صورت فعل مضارع يا شبيه مضارع است خبر مى دهد كه اين شرايط نابسامان و اوضاع دردناك در آينده براى مسلمانان براثر غفلت ها و بيگانگى از تعليمات اسلام روى مى دهد اما جمله آخر آن كه مى فرمايد: ‏«وَ قَدْ فَعَلَ، وَنَحْنُ نَسْتَقِيلُ اللَّهَ عَثْرَةَ الْغَفْلَةِ; ‏یعنی: ‏خداوند چنين فتنه اى را به دليل آن كارهاى ناشايست بر آن ها مسلط ساخته و ما از خدا مى خواهيم كه از لغزش ها و غفلت هاى ما بگذرد» نشان مى دهد كه در عصر امام(عليه السلام) چنين حادثه دردناكى روى داده است. ‏ ‏از زمان خليفه سوم جامعه اسلامى به تدريج از اسلام فاصله گرفت و مال و ثروت هنگفت حاصل از غنائم آن ها را به خود مشغول ساخت و آلوده گناهان زيادى شدند و به دنبال آن، فتنه بنى اميه به وجود آمد و مردم را در حيرت شديدى فرو برد. ‏ ‏ولى اين احتمال وجود دارد كه گفتار امام(عليه السلام)داراى چند مرحله است، يك مرحله آن در آن عصر اتفاق افتاد و مرحله شديدترش در اعصار بعد. آن گونه كه نمونه آن را با چشم خود در بسيارى از كشورهاى اسلامى مى بينيم كه قرآن، زياد مى خوانند ولى از عمل به قرآن خبرى نيست، ‏ ‏داد اسلام زياد مى زنند ولى از تعليمات اسلام بى گانه اند، مساجد فراوانى دارند، بسيار آباد و پرشكوه ولى نور هدايت در آن ها نيست، فتنه ها از آن ها مى جوشد و همه جا را فرامى گيرد ‏ ‏به خصوص اين گفتار درباره سلفى هاى تكفيرى و متعصب، كاملاً صادق است و فتنه اى كه بر آن ها مسلط شده فتنه يهود و بعضى از كشورهاى بزرگ است كه قبله اول مسلمين را گرفته اند و همواره كشورهاى اسلامى را تهديد كرده مسلمين را حيران و سرگردان مى كنند. ‏ ‏البته اين احتمال را نيز كه فعل ماضى «قد فعل» اشاره به مضارع متحقق الوقوع و مسلم باشد نبايد ازنظر دور داشت. پایان شرح حکمت ۳۶۹ از آیت الله ناصر مکارم شیرازی @nahj_ir

درس دویست و پنجاه و هفت تفسیر آیه ۲۲۱ سوره #بقره از تفسیر نور وَ لا تَنْکِحُوا الْمُشْرِکاتِ حَتّی یُؤْمِنَّ وَ لَأَمَهٌ مُؤْمِنَهٌ خَیْرٌ مِنْ مُشْرِکَهٍ وَ لَوْ أَعْجَبَتْکُمْ وَ لا تُنْکِحُوا الْمُشْرِکِینَ حَتّی یُؤْمِنُوا وَ لَعَبْدٌ مُؤْمِنٌ خَیْرٌ مِنْ مُشْرِکٍ وَ لَوْ أَعْجَبَکُمْ أُولئِکَ یَدْعُونَ إِلَی النّارِ وَ اللّهُ یَدْعُوا إِلَی الْجَنَّهِ وَ الْمَغْفِرَهِ بِإِذْنِهِ وَ یُبَیِّنُ آیاتِهِ لِلنّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ. (۲۲۱) وبا زنان مشرک،ازدواج نکنید تا ایمان آورند وقطعاً کنیز با ایمان از زن (آزاد)مشرک بهتر است، اگرچه (زیبایی یا ثروت یا موقعیّت او) شما را به شگفتی درآورد.و به مردان مشرک،زن ندهید تا ایمان آورند وقطعاً برده با ایمان از مرد(آزاد)مشرک بهتر است،هر چند(زیبایی و موقعیّت و ثروت او)شما را به شگفتی وادارد.آن مشرکان(شما را)به سوی آتش دعوت می کنند،در حالی که خداوند با فرمان و دستورات خود،شما را به بهشت وآمرزش فرا می خواند و آیات خویش را برای مردم روشن می کند تا شاید متذکّر شوند. نکته ها: * ازدواج با همسران غیر مؤمن،می تواند تأثیر منفی بر تربیت فرزندان و نسل آینده انسان بگذارد،چنانکه ممکن است آنها عامل جاسوسی برای بیگانه باشند.گرچه آیه درباره ی ازدواج با غیر مسلمانان است،ولی هر نوع معاشرتی که ایمان انسان را در معرض خطر قرار دهد ممنوع است. پیام ها: ۱- مسلمانان،حقّ پیوند خانوادگی با کفّار را ندارند. «وَ لا تَنْکِحُوا» ۲- در انتخاب همسر،ایمان اصالت دارد و ازدواج با کفّار ممنوع است. «وَ لَأَمَهٌ مُؤْمِنَهٌ خَیْرٌ» ۳- در ازدواج،فریب جمال،ثروت و موقعیّت دیگران را نخورید. «وَ لَوْ أَعْجَبَتْکُمْ... وَ لَوْ أَعْجَبَکُمْ» ۴- مقام و مال و جمال،جای ایمان را پر نمی کند. «وَ لَوْ أَعْجَبَکُمْ» ۵- به ضعیفان و محرومان با ایمان بهاداده و با آنان ازدواج کنید. «لَأَمَهٌ مُؤْمِنَهٌ... لَعَبْدٌ مُؤْمِنٌ خَیْرٌ» ۶- غرائز باید در مسیر مکتب کنترل شود. «حَتّی یُؤْمِنَّ... حَتّی یُؤْمِنُوا» ۷- ایمان مایه ی ارزش است،گرچه در بنده و کنیز باشد وشرک رمز سقوط است، گرچه در حر و آزاد باشد. «لَأَمَهٌ مُؤْمِنَهٌ خَیْرٌ مِنْ مُشْرِکَهٍ» ۸- پدر،حقّ ولایت بر ازدواج دخترش دارد.در مسئله داماد گرفتن،به پدر خطاب می کند که دختر خود را به مشرکان ندهید. «لا تَنْکِحُوا» ۹- اوّل ایمان،بعد ازدواج.فکر نکنید شاید بعد از ازدواج ایمان بیاورند. «حَتّی یُؤْمِنَّ... حَتّی یُؤْمِنُوا» ۱۰- از نفوذ عوامل مشرک در تاروپود زندگی مسلمانان،جلوگیری کنید و توجّه به خطرات مختلف این نوع ازدواج ها داشته باشید. «أُولئِکَ یَدْعُونَ إِلَی النّارِ» ۱۱- همسر مشرک،زمینه ساز جهنّم است. «یَدْعُونَ إِلَی النّارِ» ۱۲- عمل به دستورات الهی،راه رسیدن به بهشت است. «وَ اللّهُ یَدْعُوا إِلَی الْجَنَّهِ» ۱۳- مغفرت،با توفیق و اذن الهی است.بر خلاف مسیحیّت که آمرزش را بدست بزرگان خود می دانند. «وَ الْمَغْفِرَهِ بِإِذْنِهِ» ۱۴- انسان،واقعیات را به طور فطری در می یابد.بیان احکام فقط برای یادآوری است. «لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ» @alquran_ir

صبر بر خیانت...!

شرح دعاي اول صحيفه سجاديه (۲۶) از: آيت الله حسن ممدوحي فراز چهاردهم ثُمَّ أَمَرَنَا لِیخْتَبِرَ طَاعَتَنَا، وَ نَهَانَا لِیبْتَلِی شُکرَنَا، فَخَالَفْنَا عَنْ طَرِیقِ أَمْرِهِ، وَ رَکبْنَا مُتُونَ زَجْرِهِ، فَلَمْ یبْتَدِرْنَا بِعُقُوبَتِهِ، وَ لَمْ یعَاجِلْنَا بِنِقْمَتِهِ، بَلْ تَأَنَّانَا بِرَحْمَتِهِ تَکرُّماً، وَ انْتَظَرَ مُرَاجَعَتَنَا بِرَأْفَتِهِ حِلْماً. سپس به ما امر فرمود تا اطاعت ما را بيازمايد و از بعض اشيا نهي كرد تا ميزان شكر ما را به خودمان بفهماند. اما ما امر او را مخالفت نموده و در موارد نهي قدم برداشتيم، ولي او مبادرت به عقوبت ما نفرمود و به رحمت خود با ما رفتار كرد و با حلم بسيار مترقب توبه ماست. اوامر و نواهي الهي، گذشته از آن كه روش زندگي در نظام هستي را به ما مي آموزد، در بردارنده برنامه اي است كه در تكامل انسان سهمي بسيار مهم دارد و اگر ناديده گرفته شوند، باعث خروج از فطرت انساني و ورود تدريجي به طبيعت حيواني مي شود. اين نهي ها، داراي نقش سومي نيز هست، و آن عبارت است از آزمايشي كه بر سر راه ايشان در مورد اطاعت از خداوند متعال و شكر نعمت هاي او وجود دارد. در سوره نمل درباره حضرت سليمان آمده است كه ايشان پس از رسيدن به مقام بسيار عالي اي كه از خداي خود خواست: رب هب لي ملكا يا ينبغي لاحد ‏ متوجه اين نكته گرديد كه اين ها جملگي آزمايشي است كه بر سر راه او گذاشته شده و عرض كرد: ‏هذا من فضلي ربي ليبلوني ااشكرام اكفر: ‏ اين فضل الهي نصيب شد تا معلوم شود آيا عبدي شاكر هستم يا كفور. اين امور زمينه هاي بسيار خطرناكي براي امتحان هستند و بيرون آمدن از عهده آن ها نشان از تكامل روحي و معنوي انسان دارد كه در نظام دستورات و تكاليف الهي پيدا مي شود و در واقع به انسان مي نمايد كه تو كيستي و در كدامين درجه از كمالات انساني قرار داري. @sahifeh_ir

#سفارشهای_امام_صادق_عليه_السّلام_به_عبداللَّه_بن_جندب (۱۱۵) از آیت الله مصباح یزدی ﻭﻇﺎﻳﻒ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﺍﻳﻤﺎﻧﯽ ﺧﻮﺩ: ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﺍﻳﻤﺎﻧﯽ ﺧﻮﺩ ﻭﻇﺎﻳﻔﯽ ﺩﺍﺭﺩ؛ ﺍﺯ ﻳﮏ ﺳﻮ ﻣﻮﻇﻒ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻓﻊ ﺣﻮﺍﻳﺠﺸﺎﻥ ﮐﻤﮏ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﺩﻳﮕﺮ، ﻭﻇﻴﻔﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻴﺮﺧﻮﺍﻩ، ﻭﻓﺎﺩﺍﺭ ﻭ ﺻﻤﻴﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻧﮑﻨﺪ. ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺍﻳﻤﺎﻧﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻓﺮﻳﺐ ﺩﺍﺩﻩ ﻳﺎ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﮐﻨﺪ، ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻖ ﻣﺎﻟﺶ ﺭﺍ ﺑﺮﺑﺎﻳﺪ ﻭ ﺿﺮﺭﯼ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ؟! ‏ ‏ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺻﺪﺩ ﺑﺮﻣﯽ ﺁﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺍﻳﻤﺎﻧﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻓﺮﻳﺐ ﺩﻫﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻓﺮﻭﻣﺎﻳﻪ ﻭ ﺣﻘﻴﺮ ﻣﯽ‌ﺷﻤﺎﺭﺩ، ﭼﻨﻴﻦ ﻋﻤﻠﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﻪ ﯼ ﺩﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻥ ﻭ ﺩﺭﮔﻴﺮﯼ ﻭ ﻧﺒﺮﺩ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ. ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﻣﯽ‌ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺩﻳﮕﺮﯼ ﮐﻠﺎﻩ ﺑﮕﺬﺍﺭﺩ، ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﻗﺼﺪ ﺟﻨﮕﻴﺪﻥ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ. ‏ ‏ﺷﮑﻞ ﺩﻳﮕﺮﯼ ﺍﺯ ﺩﺭﮔﻴﺮﯼ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﻓﺮﺩﯼ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻘﺎﻣﺶ ﺧﻠﻊ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﺍﻭ ﺑﺸﻮﺩ. ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻣﺴﺘﺤﻖ ﻋﺬﺍﺏ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﺟﻬﻨﻢ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ: ‏ﻣﻦ ﻏﺶ ﺍﺧﺎﻩ ﻭ ﺣﻘﺮﻩ ﻭ ﻧﺎﻭﺍﻩ ﺟﻌﻞ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻟﻨﺎﺭ ﻣﺄﻭﺍﻩ. @nazz__ir

اگر‌نیت آنان صالح است، آنها ثواب خود را خواهند برد، به ما هم ضرری نخواهد رسید ٩٢/٢/٢۴ #آیت_الله_مصباح_یزدی #علامه_مصباح_یزدی #مصباح_یزدی #علامه_مصباح #مصباح #mesbahyazdi_ir

من بودم چنین کردم؟

برگی زرین از #چهل_حدیث امام خمینی (۲۰۷) ادامه........ کراهت از مرگ: ‏‏و اما خوف و کراهت متوسطین، یعنی آنهایی که ایمان به عالم آخرت ندارند، برای آنست که وجهه قلب آنها متوجه به تعمیر دنیاست و از تعمیر آخرت غفلت ورزیدند، از این جهت میل ندارند از محل آبادان معمور به جای خراب منتقل شوند، چنانچه حضرت ابی ذرّ، رضی الله عنه، فرمود. و این نیز از نقص ایمان و نقصان اطمینان است، و الا با ایمان کامل ممکن نیست اشتغال به امور دنیّه دنیویه و غفلت از تعمیر آخرت.‏ ‏‏بالجمله، این وحشتها و کراهت و خوفها برای نادرستی اعمال و کج رفتاری و مخالفت با مولاست، و الا اگر مثلا حساب ما درست بود و خود ما قیام به محاسبه خود کرده [بودیم ] وحشت از حساب نداشتیم، زیرا که آنجا حساب عادلانه و محاسب عادل است، پس ترس ما از حساب از بدحسابی خود ما است و از دغل بودن و دزدی، [نه ] از محاسبه است. ‏ ‎‏و در کافی شریف سند به حضرت موسی بن جعفر، علیه السلام، رساند، قال: لیس منّا من لم یحاسب نفسه فی کلّ یوم، فإن عمل حسنا، استزاده الله، و إن عمل سیّئا، استغفر الله منه و تاب إلیه ‏یعنی: ‏‎‏ فرمود: «نیست از ما کسی که محاسبه نکند نفس خود را در هر روز، پس اگر عمل نیکی کرده، از خدای تعالی زیادت طلبد، و اگر عمل بدی کرده، طلب مغفرت کند از خداوند از آن و توبه کند به سوی او.» ‏ ‏ پس اگر حساب خود را کشیدی، در موقف حساب گرفتاری نداری و از آن باکی برای تو نیست. و همین طور سایر مهالک و مواقف آن عالم تابع اعمال این عالم است. ‏ ‏ مثلا اگر در این عالم به راه راست نبوت و طریق مستقیم ولایت قدم زده باشی و از جاده ولایت علی بن ابی طالب، علیه السلام اعوجاج پیدا نکرده باشی و لغزش پیدا نکنی، خوفی برای تو در گذشتن از صراط نیست، @nyaz_ir