(۱۲ فروردین مبارک) فرودین آمد بهار انتخاب روز جمهوری و ثبت انقلاب نام نیکویی ز رای آمد پدید ریشه اش قرآنی و اسلام ناب بیقرار اصفهانی

(خدیجه همسر پیغمبر) خدیجه پابه پای همسرش بود خدیجه غمگسار و یاورش بود تمام هستی اش را وقف اوکرد به  غیر همسری پیغمبرش  بود سپر  شد  بر  نبی  گاه   رسالت چو شمشیری کنار حیدرش بود دمی  غافل  نبود  از  حال احمد تو گویی او به جای مادرش بود زشمع مصطفی روشن  دلش بود چو  پروانه به دور شوهرش بود گلی  زاده   به  عالم   یاس  زهرا عجب تاجی ز خاتم برسرش بود و  باشد  مادرِ  مادر   به   سادات که این  رتبه  به نام دخترش بود برای دین  و قرآن جان فدا  کرد عبای مصطفی  بر  پیکرش  بود پیمبر  (  بیقرارِ  )  رفتنش   شد چرا  که او   تمام  لشکرش   بود بیقرار اصفهانی

هرشب با بیقرار اصفهانی پند  شماره ( ۲۴ ) (ای زن هوای  همسرت  را داشته باش) ای زن به توازپیرطریقت که خطاب است با  همسر خود  نما   مدارا که  ثواب است او   داده   جوانی  و  شده  پیر و  گرفتار حقش   نبود  رنج  و ستم  این همه   آزار عمری به سر سفره ی  عامش  تو نشستی چشمان خودت روی عطایش ز چه بستی مرد    تو   بود  چتر  حمایت   به  سر  تو آتش  زده   ‌بر   هستی و جانش  شرر  تو غمخوار   تو   بوده  همه جا  هم نفس تو گردیده‌  چرا    شامل    بند   و   قفس تو بیچاره   بود   خانه نشین  از  غم دوران از  زندگیش   با   تو  چرا  گشته پشیمان با  همسر خود بساز  و حرمت تو نگهدار باش از  دل و جان ندیم او یارو پرستار بشنو تو  ز  ( بیقرارِ)   شاعر   سخن  او تکریم   نما  همسر خود  شرط  وفا  جو بیقرار اصفهانی

مناجات ماه مبارک رمضان (شب دهم) الهی  الهی   سینه ام  کن   جای مردم بریزم   مهر  خود   بر  پای مردم خدایا   من    فدای    بنده هایت نبینم    گریه    و    غمهای  مردم کریما  از  کرم   لطفی  عطا  کن شود گلشن   همی  دنیای مردم شده ظلمت چراهرروزاین خلق بکن روشن خدا   فردای  مردم قرار  (بیقراران)    تو     قراری   شود بس مطمئن  دلهای  مردم رحیما  ده  فرج   مهدی موعود کند  درمان همه غم های  مردم بیقرار   اصفهانی  پرویز بیابانی  التماس دعا

سیزده  بدر دوازده   آمد  و سیزده  بدر شد شب تارازجهان رفت و سحرشد به صحرا  و  دمن هنگامه بر بپا غم  و  غصه  دوباره   دربدر شد بزن  سبزه  گره  بَختَت شود باز که  شادی آمد وغم ها به سرشد بود   روز  طبیعت  روز   گردش شده  خرم   گلستان  پُرثمر  شد عجب  شعری سرودی (بیقرارا) دوازده   آمد  و سیزده  بدر شد بیقرار اصفهانی

سیزده  بدر ( سیزده )  یعنی امیرالمومنین حضرت مولا  بود  حب المتین غم شود  از  نام حیدر  دربدر خرم ازعشق اش همی ایران زمین بیقرار اصفهانی

به یاد  (حاج محمود عابدی) عابدی محمود به حق دُردانه بود وی  به  دربار حسین   پروانه بود عاشق  شه زاده   اصغر    بی ریا با  دو  رنگی  و  ریا  بیگانه  بود خادم  خوب حسین  و  اصغرش عشق او بر اهلبیت جانانه  بود روز  و  شب   مست تولای    علی (بیقرارا) گو  که او  تکدانه  بود بیقرار اصفهانی  (پرویز بیابانی) حاج محمود عابدی خادم بااخلاص شه زاده  علی اصغر (ع) روحت شاد به یادبود این مرد بزرگ طبق سنوات گذشته ده دوم ماه مبارک بعداز افطار مراسم روضه خوانی برپاست منتظر قدوم سبز شما هستیم

هر شب با بیقرار اصفهانی (پند شماره ۲۵) روزه   بِشْکَن دل مشکن روزه بشْکَن ،مَشِکَن  دل  ز  کسی گر   مسلمانی  و  صاحب   نفسی _____________________ تو به  خواب  غفلتی بیدار شو با    محبت   به خدایت  برسی _____________________ کی  خدا   گفته   بسوزانی   دلی خود   ندانی   که  به  دام هوسی _____________________ تشنگی بیهوده  برخود  ره   مده چونکه  در   بند  و  اسیر  قفسی _____________________ پاک کن  خود  را ز کینه از حسد گرچنین  باشی به  خالق میرسی _____________________ (بیقرارا) خود چه کردی در عمل گر  مسلمانی  و  صاحب   نفسی _____________________ بیقرار اصفهانی