هر شب با بیقرار اصفهانی (پند حکایت شماره ۴۵) دعای  مادر ################ عالِمی  گفتا  که  بودم  در دعا محضر     مولای   عالم   . کربلا من خودم دیدم جوانی درحرم گفت و مولایم سلام ای سرورم ناگهان    آمد  ندایی   بر  جوان اَلسَلام بر تو  ز ما در این مکان مات وحیران مانده بودم زین ندا از  خودم بیخود شدم زین ماجرا بر   جوان  گفتم  ترا  دارم  سوال این عنایت ازچه باشدشور وحال این مقامت ازچه آوردی به دست این سعادت برتو باشدحق پرست خواستم   تا   که  بگوید   راز  آن تا   بگویم    من    برای    دیگران گفت و ای عالِم دعای  مادر است لطف   بابا   و   خدای  داور است سالها   خدمت   نمودم    بر   پدر من   غلام   مادرم    بی درد   سر مادرم   گفتا   به  من  روزی  پسر خواهشی   بنما  ز  ما  ای تاج سر گفتمش  بر  من  دعا   کن   مادرم ای  پدر  ای   هستیم   ای   یاورم تا  نظر  بر  من  کند  مولا  حسین هستی     عالم      امیر     عالمین مادرم    اینک   دعایش مستجاب می دهد  مولای  من  اینک جواب ( بیقرارا )   خدمت     مادر    نما تا  شوی  در  زندگی  حاجت  روا بیقرار اصفهانی التماس دعا شادی روح تمام پدران و مادران سفرکرده پدر و مادر این حقیر صلوات

سی و ششمین سالگرد شهادت (محمد رضا تورجی زاده) باز  یاران  یاد  یاران   می کنیم از شهیدان یاد دوران  می کنیم از   شهیدی   گویمت  والا مقام مرد  میدان  عمل  در  یک کلام نام زیبایش (محمد) هم ( رضا) (تورجی زاده) رضا  هم بر قضا اُسوه ی  تقوا و ایمان  با صفت مادح    زهرا   خدای     معرفت صوت  زیبایش  به  یاد  فاطمه جبه ها  میخواند  او بی واهمه عاشق  مهدی  و  هم  نام آوران هر  سه شنبه مقصد او جمکران بوده  مظلوم  و  امیری  با وقار عاشق  رهبر  یل   دشمن  شکار داده  هنگام  شهادت  این  پیام پیروی  از  رهبر  و نهضت قیام   نام  زهرا   بر  مزارم  حک   شود هر  که  آمد  در  برم  بی غم رود مثل زهرادست وپهلویش شکست آرزویش  شد  روا  از  پا  نشست (بیقرارا ) کن    زیارت    قبر   او میشوی حاجت   روا  از  مهر   او پرویز بیابانی ( بیقرار اصفهانی)

مکه و ای مدینه مکه  و ای  مدینه دارم غمی به سینه قسمت  نشد   بیایم  تنها غمم  همینه کعبه رو من ندیدم بر عشق او  اسیرم در حسرت  زیارت  دارم  خدا میمیرم مدینه   ای   مدینه  خیلی  دلم  گرفته تنگه  دلم  تو سینه  خیلی  دلم  گرفته یارب مرا صدا  کن رحمی  به  بینواکن مکه  رو   من  ببینم حاجتم  و  روا کن یارب چه(بیقرارم)کی میشه من  بیایم طاقت دگر ندارم قسمت کن ای خدایم بیقرار  اصفهانی تابستان ۱۴۰۰شمسی

مدینه  مدینه  دلم گرفته مدینه  ای  مدینه   خیلی   دلم گرفته دارم غمی  به  سینه خیلی دلم گرفته بقیع بهشت خداست نشانی ازکبریاست خاکش مُسلَم شِفاست خیلی دلم گرفته برای    قبر   زهرا  بی تاب‌  و  بیقرارم ای همسر  مرتضی  خیلی دلم  گرفته تو مادری بر حسن ای  ماه  هر انجمن ای  بانوی   عالمین  خیلی  دلم گرفته برای   غربت    تو    مزار   خاکی    تو فدای   شوکت  تو  خیلی  دلم   گرفته صحن    و  سرا  نداری  باران غم ببارد زائر  چرا   نداری    خیلی   دلم  گرفته داد  از غم جدایی  مادر  بگو  کجایی دنیا  چه بی  وفایی  خیلی دلم گرفته یا رب چه (بیقرارم)کی میشود بیایم طاقت  دگر   ندارم  خیلی دلم  گرفته بیقرار اصفهانی