اگر هشدار دادن را سیاه‌نمایی ترجمه نمی‌کنید، به عنوان یک طلبه‌ی کوچک متذکر می‌شوم که وضعیتِ انگیزه میانِ طلاب به‌‌وضعیت هشدار نزدیک شده است. طلاب، بی‌هیچ چشم‌داشتی قدم در مسیرِ سختِ تحصیلِ علومِ الهی می‌گذارند و سال‌ها رنجِ تحصیل و تهذیب را متحمل می‌گردند و همزمان با تحصیل یا پس از اتمامِ دروس، با نیتِ الهی قدم در مسیرِ تبلیغ می‌گذارند. مسیری که نفسِ بودن در آن مساوی‌ست با تحملِ چالش‌ها و سختی‌های بسیار! اگرچه مبلغان با خدایِ خویش معامله می‌کنند؛ اما در عینِ حال از کمترین مزایای تبلیغی بی‌بهره‌اند. نه حقوقی مستمر در پایانِ هر ماه در انتظارشان است و نه تسهیلاتی چشم‌گیر. آنچه طلبه‌ها را به تحمل وامی‌دارد، عقیده‌ای‌ست که در پسِ آن، رنج‌ها بی‌معنا می‌شوند و سختی‌ها، سهل! اما ترکشِ تیرهایِ بی‌عدالتی در جامعه، بیش از همه به بدنه‌ی روحانیتِ مظلوم و نه مسئول اصابت می‌کند. نفعش را دیگران می‌برند و فحشش را ما طلبه‌ها می‌خوریم. دزدی و اختلاس را دیگرانی به نامِ اسلام رقم می‌زنند و بی‌اعتباری‌اش نصیبِ ما می‌گردد! هرچه ما از زیبایی دین، رِشته می‌کنیم، مغرضان، یک‌شبه با تضییعِ حقوقِ ملت، پنبه می‌کنند! هرچه ما شبهه پاسخ می‌دهیم، صبحِ فردا دوباره با شبهاتی حاصل از رفتارِ متدینین مواجه می‌گردیم! جنابِ حوزه! تو را به مقدساتت قسم، در برابر آنچه بی‌عدالتی نام گرفته، قَد علم نما و با واکنشی مطلوب در جریاناتی که با حقوقِ حقیقی مردم در ارتباط است، همراهِ همیشگی مردم بودن و دلسوزِ این نظام بودنت را به اثبات برسان. به صراحت تأکید می‌کنم که انگیزه میانِ طلاب کم‌رنگ شده است و وای بر حوزه‌ای که طلبه‌اش بی‌انگیزه گردد! 🖌زهرا ابراهیمی #تبلیغ #رسالت_طلبگی https://eitaa.com/roznevesht