‏طبق آمار، تاکنون، 1.37% از جمعیت دنیا، کرونا گرفته اند. نرخ مرگ کرونا، نسبت به کل جمعیت زمین (7.8 میلیارد) حدود 0.0302% است؛ رقمی بسیار ناچیز، خیلی کمتر از 1%! بیماری ای با این نرخ و مرگ و میر -آن هم بعد از گذشت بیش از 1 سال- را نمی توان #پاندمی دانست. کرونا یک پندمیک #رسانه ای هست.

#پاسخ_به_سوالات : سلام خسته نباشید میخواستم از آقای دکتر درخواست کنم درمورد این #پاندمی جدیدی که تو چین شیوع پیدا کرده به اسم #ذات_الریه توضیح بدن و اینکه چه جوری میتونیم به اطرافیانمون کمک کنیم میگن از کرونا تلفات جانیش چندین برابر خواهد بود. پاسخ: سلام. فعلا جای نگرانی نیست و ویروس جدیدی کشف نشده است. تلفات آن هم زیاد نبوده است. ولی همیشه گفته ایم هیچ بعید نیست در آینده با شیوع ویروسهای دست ساز دیگری مواجه شویم لذا همواره باید بر حفظ قدرت سیستم ایمنی افراد تمرکز داشته باشیم. با تغذیه و سبک زندگی طبیعی. در این مورد دو توصیه مهم هم داریم: ۱- انجام‌ حجامت برای افرادی که منعی برای انجام آن ندارند هر ۶ ماه خصوصا در بهار و پاییز (تا قبل از دی ماه و سرمای هوا انجام شود) ۲- مصرف مرتب عصاره بره موم زنبور عسل که از قوی ترین آنتی بیوتیکهای طبیعی است و قبلا آن را معرفی و طرز مصرفش را بیان کرده ایم. https://eitaa.com/drezamontazer

ماده 6، بند 5: «اعضا متعهد می‌شوند که حافظ اصول بشردوستانه‌ی انسانی، بی‌طرفی، انصاف و استقلال باشند و دسترسی بلامانع کارکنان و محموله‌های بشردوستانه را تسهیل کنند. تعهد برای تسهیل این دسترسی‌ها، به لحاظ قانونی الزام‌آور است و در هر شرایطی مطابق با اصول بشردوستانه به پیش خواهد رفت». این بدان معناست که ذیل عنوان کارکنان سازمان ملل، و نیز محموله‌های بشر دوستانه، توان جلوگیری از ورود محموله‌های ارسالی WHO را نداریم و هر چه دادند، باید پذیریم. مهم تر از آن، توان جلوگیری از ورود کارکنانش را هم نداریم، اینکه فرضاً تحت عنوان کارکنان WHO، نیروهای زبده‌ی نظامی و یا جاسوسی، وارد کشور شوند، به هیچ عنوان حق جلوگیری نداریم! مادهء 12، بند 3: «اعضا باید برای ایجاد، حفظ، هماهنگی و بسیج نیروی کار در دسترس، ماهر و آموزش دیده در شرایط فوریت بهداشت عمومی جهانی سرمایه گذاری کنند. این نیروها، حسب درخواست کشور عضو و بر اساس نیاز بهداشت عمومی، به منظور مهار شیوع و جلوگیری از تشدید گسترش آن از مقیاس کوچک به ابعاد جهانی، مستقر خواهند شد و اقدامات حمایتی را انجام خواهند داد». یعنی این که باید هزینه‌ی نیروهای واکنش سریع WHO را بپردازیم، در عین حال، باید از ایشان حمایت کنیم. قبلاً گفتم که WHO می‌تواند ذیل این عنوان، حتی نیروی نظامی را در قالب کارشناس WHO به کشورها گسیل کند و در عین حال، هزینه‌ی نیروهای اشغالگر، توسط خود کشورها باید تأمین شود. ماده 15، بند 1، تبصره f: «کلیهء اعضا باید دسترسی سریع سازمان بهداشت جهانی را به مناطق شیوع، در محدودهء تحت حاکمیت یا کنترل کشور خود از جمله از طریق استقرار تیم‌های واکنش سریع و متخصص، برای ارزیابی و حمایت از پاسخ به شیوع‌های در حال ظهور، فراهم آورند». این بدان معناست که هر زمانی WHO، احتمال پاندمی بدهد، یا شیوعی را طبق نظر خود، خطرناک تشخیص دهد، می‌تواند نیرو اعزام کند؛ نیروهایی که آزادی عمل کامل دارند، برای انجام هرآنچه خود صلاح می‌دانند. کشور میزبان هم باید همه‌گونه با ایشان، همکاری کند (ماجرای جاسوسی موشکی، ذیل عنوان یوزپلنگ ایرانی و حمایت از محیط زیست را به خاطر بیاورید، حالا همان داستان را در مقیاس وسیع‌تر و خطرناک -و البته با آزادی عمل، نه مخفیانه- با نیروهایی در نظر بگیرید که اختیار کامل برای سرکشی به همه جا را دارند و هرچه بخواهند، می‌توانند بکنند). ماده 25، بند 1: «هیچ‌گونه حق تحفظ یا استثنایی را نمی‌توان برای پیمان پاندمی اعمال کرد...». فکر می‌کنم همین خلاصه‌ی کوتاه، برای درک عمق فاجعه‌ی پیمان پاندمی، کافی باشد! ‎#WHO #پاندمی