نیمه ماه رجب سال ۶۲ هجری بود که عقلیه‌بنی‌هاشم، زینب‌کبری(س) که راوی کربلای حسین(ع) و پشتیبان محکم اسرای نینوا بود به دیدار شهدای عاشورا شتافت تا از قافله‌ی اباعبدالله‌الحسین(ع)، جا نماند... همان بزرگ بانویی که صلابت گفتارش، مجلس یزیدیان را به چالش کشید و عفت فاطمی‌اش، نگاه زهرآگین حاضرین را به حاشیه راند. در حقیقت زینب(س)، با حیا و نجابتش، روی دیگر سکه عفت فاطمی و پرورش یافته مکتب زهرایی است چرا که او، پرده‌نشین خانه وحی و پرورش یافته غیرت‌های علوی بود که به تنهایی راوی حدیث خاندان آل محمد(ص) شد. در کتاب مستدرک سفینة البحار چنین آمده است:«زینب کبری(س) از راویان حدیث هستند که در زمان حیات پیامبر اسلام(ص)به دنیا آمدند و ایشان را درک نمودند.» [1] به همین دلیل، تاریخ هم در محضر پاکش، به زانو در آمده و خود را به دست باکفایتش داده تا تاریخ و شریعت محمدی و مکتب حسینی را با زبان گویا و پرصلابت از نو روایت کند. ‌در حقیقت زینب کبری(س)، رشد یافته مهد شجاعت حیدری و عصمت فاطمی بود به همین دلیل است که او را «لَبْوَةُ الْهاشِمیَّة؛ شیرزن‌ هاشمی» لقب داده‌اند؛ چرا که آن بانوی ارجمند(س) چونان مردان‌، با صلابتی ستودنی بر‌ سر‌ دشمنان فریاد می‌زد و آنها را، توبیخ‌ و حتی تحقیرشان می‌کرد و از کسی هـراس نداشت.[2] ای زینب(س) و عقیلة‌بنی‌هاشم..... مژده باد تورا که دیگر، درد هجران از حسین(ع) را تحمل نخواهی کرد. و دیگر زنان قبیله تاریکی و جهل، بر مظلومیت معصومانه تو و فرزندان علی(ع)، کِل نخواهند کشید! چگونه می‌توان بر غم فراق تو سوگواری کرد؟ تویی که خود زخم خورده نینوا و شاهد خورشید‌های به نیزه رفته و دربند شده بودی و وسعتی به اندازه همه سوگ‌های آفرینش داشته‌ای،... وفات جانسوز زینب کبری(س) تسلیت باد.

سخنرانی حاج آقا ابراهیمی دعای ندبه 28دی ماه 1403 مصلی حضرت امام خمینی ره شهرستان میاندوآب

دعا خوانی آقای مهدی حسینی دعای ندبه 28دیماه 1403 مصلی حضرت امام خمینی ره شهرستان میاندوآب