مجالس اهلبیت علیهم السلام عالمانه و همراه با منبر وعظ و جلسه سخنرانی باشد فضیلت عظیمی پیدا میکند که با جلسات روضه ی تنها قابل مقایسه نیست مطالب زیر دلیل این مطلب است رمز برتري عالم بر عابد از زبان نبي مکرم اسلام صلی الله علیه وآله جايگاه علم، برتري عالم بر غير عالم را باز گو مي كند، چنان كه در قرآن كريم مي خوانيم: يَرْفَعِ اللّهُ الَّذينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ الَّذينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجاتٍ. (مجادله: 11) خداوند، آنهايي را كه ايمان آوردند و همچنين صاحبان علم را (بر ديگران) برتري داده است. از ديدگاه رسول خدا صلي الله عليه و آله، شخص عالم برتر از غير عالمي است كه شب و روز به عبادت خدا مي پردازد. در ميان سخنان پيامبر در اين باره، چنين آمده است: فَضْلُ الْعالِمِ عَلَي الْعابِدِ كَفَضْلِ الْقَمَرِ عَلي سائِرِ النُّجُومِ لَيْلَةَ الْبَدْرِ. برتري عالم بر عابد، مانند برتري ماه شب چهارده بر ديگر ستارگان است. رَكْعَتانِ يُصَلّيهِمَا الْعالِمُ اَفْضَلُ مِنْ اَلْفِ رَكْعَةٍ يُصَلّيِهَا الْعابِدُ. دو ركعت نمازي كه عالم مي گزارد، برتر از هزار ركعت نمازي است كه عابد مي خواند. عالِمٌ اَفْضَلُ مِنْ اَلْفِ عابِدٍ وَ اَلْفٍ زاهِد. يك عالم، برتر از هزار عابد و هزار زاهد است. فَضْلُ الْعالِمِ عَلَي الْعابِدِ كَفَضْلي عَلي اُمَّتِي. برتري عالم بر عابد، همانند برتري من بر امت من است. همچنين رمز برتري عالم بر عابد، افزون بر بهره مندي عالم از چراغ علم، آن است كه عابد، سر در سوداي خويش دارد و عالم، دل در هواي ديگران. عابد، بر آن انديشه است كه تنها، گليم خويش را از موج به در برد، ولي عالم مي كوشد دست غريق را بگيرد و نجاتش دهد. رسول خاتم صلي الله عليه و آله، اين نكته را به زيبايي، بدين گونه بيان مي كند: وَالَّذِي نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ لَعالِمٌ واحِدٌ اَشَدُّ عَلي اِبْلِيسَ مِنْ اَلْفِ عابِدٍ لاَِنَّ الْعابِدَ لِنَفْسِهِ وَ الْعالِمَ لِغَيْرِهِ. سوگند به آن كه جان محمد در دست اوست، هر آينه وجود يك عالم براي ابليس، سخت تر از هزار عابد است؛ زيرا عابد در فكر خود است و عالم در انديشه ديگران. سعدي شيرازي در اين باره مي گويد: صاحب دلي به مدرسه آمد ز خانقاه بشكست عهد صحبت اهل طريق را گفتم ميان عابد و عالم چه فرق بود تا اختيار نمودي از آن اين فريق را گفت آن گليم خويش به در مي برد ز موج وين سعي مي كند كه بگيرد غريق را آن حضرت در حديثي ديگر چنين مي فرمايد: وَ ذلِكَ اَنَّ الشَّيْطانَ يَضَعُ الْبِدْعَةَ لِلنّاسِ فَيُبْصِرُهَا الْعالِمُ فَيَنْهي عَنْها وَ الْعابِدُ مُقْبِلٌ عَلي عِبادَتِهِ لا يَتَوَجَّهُ لَها وَ لا يَعْرِفُها. و علت اين امر (برتري عالم بر عابد)، آن است كه شيطان، در ميان مردم بدعتي مي گذارد و دانشمند به آن پي مي برد و مردم را از آن نهي مي كند، ولي عابد سرگرم عبادت خود است و نه به بدعت توجهي دارد و نه آن را مي شناسد. ديگر اينكه دانشمند با انديشيدن در احوال مردم و كوشش براي سعادت آنها، در روز قيامت، توفيق شفاعت از ديگران را نصيب خود مي كند. از رسول اكرم صلي الله عليه و آله در اين باره نقل است: اِذَا اجْتَمَعَ الْعالِمُ وَ الْعابِدُ فَقِيلَ لِلْعابِدِ اُدْخُلِ الْجَنَّةَ وَ تَنَعَّمْ بِعِبادَتِكَ وَ قِيلَ لِلْعالِمِ قِفْ هُنا فَاشْفَعْ مَنْ اَحْبَبْتَ فَاِنَّكَ لاتَشْفَعُ اَحَداً اِلاّ شَفَعْتُ (اَيْ قَبِلْتُ) فَقامَ مَقامَ الاَْنْبِياءِ. آن گاه كه عالم و عابد در روز رستاخيز محشور مي شوند، به عابد گفته مي شود: به بهشت درآي و به بركت عبادت خود، از نعمت هاي بهشت بهره مند شو، ولي به عالم مي گويند: اينجا بايست و هر كه را مي خواهي، شفاعت كن و هيچ كس را شفاعت نخواهي كرد، مگر آنكه شفاعت تو پذيرفته مي شود و بدين ترتيب، عالم در جايگاه پيامبران مي ايستد #مجالس انس و ارادت به اهلبیت علیهم السلام عالمانه برگزار کنیم #احساس بدون علم کور است #علم بدون احساس ناتوان است #شور +شعور #علم+احساس #محبت + معرفت https://eitaa.com/khorafeibastanparasti