#عشق_ناڪام #قسمٺ_هفتم در کوچه که قدم گزاشتم داستان صبح با پسر عمو زود گذر در حافظه ام نقش بست امروز روز خوبیو داشتم این حتی تو کلاسم بهم ثابت شده بود قدم قدم به سمت در میرفتم زنگ را فشردم قرار بود بغض اسمون بر سرم فرود بیاد دقاقیقی نگذشت که خیس خیس از بارون نم نم شدم کلیدی که دیروز به داده بودن و دراوردم و در باز شد از صدای بارون لذت میبردم به سمت پلکان قدم برداشتم اما صدای عجیب منو جلب کرد - یعنی کسی خونه نیست ؟ قدمامو اروم تر کردم و به خونه کوچیکی نگاه کردم که کنار پلکان بود درش نیمه باز بود حدس زدم دزدی وارد خونه شده صدای ناله در زوزه کشان بود رفتم جلوتر که یهو زیر پام خالی شد و جیغی کشیدم ............ - دختر عمو ؟ دختر عمو ؟ چشامو به سختی باز کردم محسن جلوی چشام نشسته بود سرم گیج میرفت - شما از دوازده پله افتادید! لبمو گاز گرفتم باورم نمیشد از شدت کمر دردبه خود تکانی دادم از جابلند شد اما متوجه حالمو دردم بود او یکدفعه ای بهم نگاه کرد و گفت برم کسیو صدا کنم بیاد کمکتون که گفتم نیازی نیست بعد دربرابر نگاه شوکه او ؛به سختی از جا بلند شدم حس کوفتگی تمام بدنمو گرفته بود ای کاشش متوجه پله شده بودم دستمو به دیوار گرفتم و به سمت پله ها رفتم که او به سمتم اومد - اینجا چی کار میکردید؟ سرمو منف ی تکو دادم و متعجب گفتم مثل اینکه من باید از شما این سوال و بکنم ؟حق به جانب خنده ای کرد و گفت حالا خداروشکر که صدمه ندیدید... ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┈┈••✾•🌻🍁🌻•✾••┈┈