eitaa logo
🇮🇷غواص‌ها بوی نعنا می‌دهند🇮🇷
108 دنبال‌کننده
2.3هزار عکس
44 ویدیو
4 فایل
مرد غسال به جسم و سر من خرده مگیر چند سالیست که از داغ حسین لطمه زنم سر قبرم چو بخوانند دمی روضه‌ی شام سر خود با لبه‌ی سنگ لحد می شکنم ملا شدن چه اسان آدم شدن محال است...
مشاهده در ایتا
دانلود
شب ها تا پاسی از شب حتی برای صرف شام نیز به سنگر برنمی گشت و سر به بیابان می گذاشت و ناله ی سوزان خود را سرمی داد و من در این بین بدون اینکه به کسی چیزی بگویم او را در میان انبوه درختان و لابه لای سنگها جستجو و جهت صرف شام به خیمه می اوردم. او زاهدی عابد بود که در این دنیا جز به اهل سیروسلوکف عرفا و استادان اخلاقی و امام(ره) نمی نگریست و تنها دل به مجالس عرفانی، نوارهای اخلاقی و روضه ، خدمت به محرومان، جنگ و جهاد در راه خدا خوش داشت.
زمانی که خبر مفقود شدن برادر بزرگوارش در عملیات والفجر9 را با گریه به او دادم او مرا دلداری می داد.زمانی که خبر فوت پدرش را در حین انجام ماموریت به او دادم او بود که مرا تسکین می داد. در زمانی که مشکلات و غمها به سراغم می آمدند او سنگ صبورم بود. او مفسر مراتب صبر بود و شاید او خود صبر بود.
بخشی از وصیت نامه شهید اکبر روندی:   ای نور چشمان من، در همه حال تابع ولایت فقیه باشید چرا که در روز قیامت هرکسی با امامش محشور می شود.  
خاطرات شهید روندی :
یک قیافه بانمکف بانشاط و خنده رو. هیچ وقت نبود کسی ببینه اکبر اخمو باشه. اکبر تو همه ی کاراش یک یک بود. داداش کوچیکش "عباس" رو در عملیات والفجر9 و در ارتفاعات کوههای سلیمانیه عراق هدیه کرده بود. علاقه شدیدی بهش داشت خیلی ها هروقت اکبر رو می دیدند اونو با چشم سرخ شده انگار یه کاسه خونه .
با وجود مشکلات زیاد که تو منزلشون بود ولی همه رو گذاشته بود اومده بود پیش بچه های گردان حمزه.
فرمانده گروهان فجر بود، یکی از شرایط عضویت تو گروهانش بانشاطی و خنده رویی بود. به قول دوستان گروهان فجر جای آدمای اخمو وبداخلاق نیست. اکبر رو اگه می دیدید با یک نیروی تازه وارد و گمنام نمی تونستی اونو تشخیص بدی.اهل کلاس گذاشتن نبود، با نیروهاش می گفت و می خندید، غذا می خورد خلاصه تو چادر اونا هم استراحت میکرد. یک قیافه کارگر بنایی داشت که هرکس اونو نمی شناخت فکر می کرد همین الان از سر ساختمان با اون لباسهای همیشه خاکی اش برگشته.
اکبر تو دعاهای توسل و زیارت عاشورا و کمیل از اول دعا تا آخر با صدای بلند گریه می کرد انگار تمام غمهای عالم رو تو دلش داشت و یا تمام گناهان تو نامه ی اعمالشه.عجب آدمی بود این بچه کلهر، بعد از دعا هنوز سرخی چشمانش از بین نرفته بود که دست به مزاح و بگوبخند می زد.
یکی از خصوصیات اکبر روندی ناپدید شدنش تو نصفه شب ها بود و درست بعد از اذان صبح می دیدی سرود الله اکبر پیدا می شد. یه روز بچه ها کمین کردند خواستن غافلگیرش کنند، نمی دونم شهید روندی از کجا بو برده بود اون شب تخت گرفت و تا اذان صبح خوابید و همه ی نقشه های بچه ها رو نقش برآب کرد.
عجب علاقه به روحانیت جبهه داشت، یکی از خصوصیات دیگرش سکوت معناداری بود که همیشه داشت. فکری غیر از فکر دنیوی تو قاموسش موج می زد. شهید روندی یک ورزشکار درجه یک هم بود، با اون تن چالاک و چابکش کوه و کمر و بیابون براش توفیری نداشت.
اکبر رو هروقت می خواستی نمک گیرش کنی کافی بود بهش بگی جون "بلال" قسمت می دم.اخه بلال یکی از رفقای بسیار نزدیک اکبر بود که در کربلای شلمچه پرواز را بر ماندن و بقای حق را بر عشق بازی در جبهه ها ترجیح داد.
گردانمون خیلی آدمها رو تجربه کرده بودف عده ای از آنها رفتند و عده ای ماندند و اکنون جذب لایه های اجتماع شده اند و عده ای هم همین حالا با "اکبرها" و "حشمت ها" و "زمانی ها" و "بلال ها" زندگی می کنند.