eitaa logo
برش‌ ها
412 دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
500 ویدیو
38 فایل
به نام خدای شهیدان اینجا فرهنگ جهاد و شهادت را به صورت آهسته، پیوسته،کاربردی، و به استناد کتابهای چاپ شده روایت می کنیم تا بتوان آن را با دل زندگی کرد. سایت http://www.boreshha.ir/ آپارات www.aparat.com/boreshha.ir بارش فکری @soada313_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
مگر مي شود مسلمان بود، از رسول اكرم (ص) تبعيت نمود، دوستدار حسين بوده باشيم، تشيع علوي را برگزيده باشيم و را كنار گذارده باشيم و بگذاريم. ابداً . روحانيت با آن مشخصه هاي بارزي كه هر زمان داشته، از كليني ها گرفته تا خميني ها هر زمان حافظ اسلام بوده اند و إنشاءالله تا انقلاب مهدي (عج) خواهند بود. اولين سفارشي كه دارم همين كلمه است « روحانيت» . .
میگما صدا و سیما با فدا کردن مصالح نظام، بلندگوی دولت در شد، اکنون که برجام به بن بست رسیده، سخنان مقامات سابق آمریکایی را در دفاع از برجام و اشتباه نشان دادن اقدام ترامپ پخش می کنند که "اگر برجام نبود، نظام تحریم ها اثر خود را از دست می داد" . این اقرار دشمن، کوس رسوایی برای دولت و حامیان آن از جمله ریاست صدا و سیما و مجلس است که با فریب ملت، ننگ ابدی برای خود به ارث خواهند گذاشتند. اینان از مصادیق این آیه می باشند: إِنَّ الَّذينَ يَكْتُمُونَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ الْكِتابِ وَ يَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَناً قَليلاً أُولئِكَ ما يَأْكُلُونَ في بُطُونِهِمْ إِلاَّ النَّارَ وَ لا يُكَلِّمُهُمُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ لا يُزَكِّيهِمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَليمٌ (بقره 174) مگر کتمان مصالح دنیای اسلام، گناه کوچکی است؟! مگر تضعیف جریان مقاومت و صدای اسلام در منطقه و مسلط کردن آمریکا بر گلوی امت اسلام جرم کمی است؟! امام خمینی (ره) را می دانست؛ در حالی که ایران بود و آن مصوبه ننگین. آقا من اعلام خطر می کنم، ای ایران! من اعلام خطر می کنم ای ایران! من اعلام خطر می کنم، ای ! من اعلام خطر می کنم، ای ایران! ای اسلام! من اعلام خطر می کنم، ای فضلا! ای طلاب ! ای مراجع! ای آقایان! ای نجف! ای قم! ای مشهد! ای تهران! ای شیراز! من اعلام خطر می کنم، خطردار است، معلوم می شود زیر پرده چیزهایی است و ما نمی دانیم. در گفتند نگذارید پرده ها بالا برود، معلوم می شود برای ما خواب ها دیده اند. از این بدتر چه خواهند کرد. نمی دانم از بدتر چه از ذلت بدتر چه؟ چه می خواهند با ما بکنند. چه خیالی دارند اینها... ای سران اسلام به داد اسلام برسید، ای علمای نجف به داد اسلام برسید، ای علمای قم به داد اسلام برسید، رفت . ای ملل اسلام! ای سران ملل اسلام! ای رؤسای جمهور ملل اسلامی! ای سلاطین ملل اسلامی! ای شاه به داد خودت برس، به داد همه ما برسید. ما زیر چکمه برویم چون ملت ضعیفی هستیم! چون دلار نداریم! امریکا از بدتر، انگلیس از آمریکا بدتر، از هر دو بدتر، همه از هم بدتر، همه از هم پلیدتر. ؛ نیش نوشت های پراکنده @boreshha
سال روز آزادی خرمشهر و روز مقاومت گرامی باد.
18.93M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
#موشن_گرافیک | کلیدفتح‌خرمشهر ⚪ به‌مناسبت فرارسیدن سوم‌خرداد، سالروز آزادسازی خرمشهر در عملیات «الی‌بیت‌المقدس» ◽ خانه‌طراحان‌انقلاب‌اسلامی @khattmedia
ولی الله از جبهه که می آمد، مهلت تکان خوردن هم به من نمی داد و همه کارها را انجام می داد. می گفتم: خسته ای، استراحت کن. می گفت: وقتی من نیستم، خیلی سختی می کشی؛ اما حالا که آمده ام، دیگر سختی ها تمام شد. می گفت: حالا شما امر کن، ما انجام می دهیم. ول کن نبود. به شوخی می گفتم: هیکلت درشت است و در آشپزخانه جا نمی شوی. هر بار هم می رفت آشپزخانه صدای ظرفی می آمد. موقع را رفتن پشت سرم می آمد تا را جفت کند. خیلی خجالت می کشیدم. می شنیدم صدای طعنه دیگران را که می گفتند: آقا ولی کفش های این جوجه را برایش جفت می کند. راوی: همسر شهید مجموعه نیمه پنهان ماه، جلد ۹، چراغچی به روایت همسر شهید؛ نویسنده: مهدیه داودی، ناشر: روایت فتح، نوبت چاپ: یازدهم؛ ۱۳۹۵؛ صفحه 22. @boreshha
قبل از عملیات کربلای چهار بود. جلسه ای در قرارگاه مرکزی با حضور فرمانده کل سپاه، . هر فرمانده گردان باید می ایستاد و طرح مانور خودش را توضیح می داد. نوبت به رسید. گفت: آقا محسن! طرح ما اشکالاتی دارد. این رودخانه عقبه چند لشکر است. برای دشمن بستن این عقبه با آتش بار کاری ندارد، اگر چنین کردند، برنامه شما چیست؟ محسن رضایی گفت: نقاط استراتژیک و این حرف ها به شما ندارد. شما فقط طرح مانورت را بگو. حسین خیلی ناراحت شد و خطاب به محسن رضایی گفت: آقا محسن! من می توانم به فرمانده گردان هایم بگویم که چیزی را نفهمند؟ می توانم بگویم متوجه نشوند؟ من هیچ وقت نمی توانم از این ها بخواهم که نداشته باشند. بعد هم از باقری خواست طرحش را توضیح دهد. راوی: محمود جان نثاری کتاب زندگی با فرمانده؛ خاطراتی از شهید حسین خرازی؛ نویسنده: علی اکبر مزد آبادی، ناشر: یا زهرا (س)، نوبت چاپ: سوم؛ ۱۳۶۴، صفحه 21. @boreshha
وارد مهمان خانه شدیم. مهدی گفت: هر کس هر چیزی دوست دارد سفارش دهد. تا آماده شدن وضو گرفته و نماز خواندیم. سر میز غذا که نشستیم دیدیم مهماندار یک کاسه گذاشت جلوی آقا مهدی. فکر کردم پیش غذاست. با خودم گفتم حتماً خورشتی چلوکبابی، چیزی سفارش داده است. نان خشک روی میز را برداشت کرد توی سوپ و شروع کرده خوردن. راوی علی حاجی زاده کتاب شهید مهدی زین الدین، نویسنده: مهدی قربانی، ناشر: انتشارت حماسه یاران، تاریخ نشر: اول- ۱۳۹۳ ؛ صفحه ۳۵ @boreshha
کاظم عازم لبنان بود. وقت خداحافظی، وصیت ها و نصیحت ها را داخل اتاق گفت. وقتی می خواستم پا را از اتاق بگذارم بیرون، گفت: از این به بعد، خداحافظی ما تا همین جا توی اتاق. نمی خواهم بیایی بدرقه ام. گفتم: یعنی نمی گذاری تا دور نشدی ببینمت؟ حتی داخل حیاط؟ گفت: بگذار اگر می روم با دل قرص بروم؛ بدون دلبستگی به دنیا. می خواهم دلبستگی هایم را پشت همین در اتاق بگذارم و بروم. تو که جایت امن و همیشگی است در این دل من، نگذار نگاهم به دنیا بماند. در چهارچوب در خشکم زد. کاظم رفت انگار نه انگار که من در یک قدمی اش تشنه یک نگاهش هستم. همیشه می گفت: به سن و سال کمت نگاه نکن. تو زود ازدواج کردی که ساخته شوی. پس در مشکلات هم ظاهرت را حفظ کن. راوی: اکرم حاج ابوالقاسمی؛ همسر شهید مجموعه نیمه پنهان ماه، جلد ۲۶، رستگار به روایت همسر شهید، نویسنده: نجمه طرماح، ناشر: روایت فتح، نوبت چاپ: اول- ۱۳۹۵ ؛ صفحات ۴۳ و ۴۴.
قبل از عملیات الی بیت المقدس برای دیدن رضا به اردوگاه انرژی اتمی در جاده اهواز-آبادان رفتم. رضا با وجودی که گردان بود، یک لحظه آرامش نداشت. می رفت به نیروها در و دیگر کارها کمک می کرد. تعجب می کردم این چگونه فرمانده گردانی است که نمی شود بین او و نیروهایش قائل شد. راوی محمد چراغی برادر شهید کتاب راز آن ستاه؛ سرگذشت نامه شهید رضا چراغی؛ نویسنده: گل علی بابائی، ناشر: نشر صاعقه، نوبت چاپ: دوم: ۱۳۹۳؛ صفحه ۵۰
عماد پوستر هایی از تهیه کرده بود که در آن امام پرچم اسلام را روی کره زمین کوبیده بود و مردم دنیا را دعوت می‌کردند به انقلاب. خودش هم آنها را پخش می‌کرد. عماد و دوستانش از بس که به امام علاقه داشتند معروف شده بودند به . کتاب ابو جهاد؛ صد خاطره از شهید عماد مغنیه، نویسنده: سید محمد موسوی، ناشر: روایت فتح، نوبت چاپ: اول؛ ۱۳۹۶؛ خاطره شماره 12. @boreshha