eitaa logo
نکات ناب آیت الله جوادی آملی
321 دنبال‌کننده
584 عکس
248 ویدیو
2 فایل
.بسم الله الرحمن الرحیم 🔍(قل اندعوا من دون الله ما لا ینفعنا ولا یضرنا و نرد علی اعقابنا بعد اذ هدانا الله کالذی استهوته الشیاطین فی الارض حیران..)‼ 📚تفسیر کامل هست مگر مطالبی که از حوصله عزیزان خارج باشد.... @R_seyedi313💬
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم الله الرحمن الرحیم 📚تفسیر تسنیم 🧠استفاده برای 🎙علامه جوادی آملی 📖سوره:حمد 📝پیشگفتار 🍂خطوط كلّي معارف سوره 🦋همان گونه كه در آغاز پيشگفتار بيان شد، سوره مباركه حمد مشتمل بر است و از اين رو «أمّ الكتاب» و «ايمّ القرآن» نام گرفته است. معارف اين سوره از ديدگاه هاي مختلف تقسيم هايي چند مي‏ پذيرد كه به برخي از آنها اشاره مي‏ شود: 1⃣ معارف قرآن كريم داراي است؛ الف) بخشي مربوط به و توحيد ذاتي، صفاتي، افعالي و عبادي اوست؛ ب)بخش ديگر مربوط به ، ج)و سومين بخش كه تأمين كننده بين مبدأ و معاد است، ناظر به هدايت و ضلالت، يعني مبيّنِ وحي، رسالت و دين است. 🌈سوره حمد نيز، چنانكه گذشت، مشتمل بر عصاره بخش هاي ياد شده است. 2⃣ محورهاي اصلي معارف سوره حمد در برخي روايات ، و معرّفي شده است كه به ترتيب، اشاره به سه بخشِ اين سوره دارد:«السورة التّى أوّلها وأوسطها وآخرها سورة الحمد». 3⃣ مرحوم شيخ بهائي (رحمه ‏الله) مراتب را بدين شرح از اين سوره استفاده كرده است: الف: و كه حمد ذات و ناظر به شايستگي ذات حق براي تحميد است. براي چنين حمدي تعبير (الحمد لله) كافي است. ب: ؛ در اين مرتبه، حامدْ خداي سبحان را در برابر ربوبيّت(مالکیت) مطلق و احسانش، حمد و شكر مي‏ كند و تعبير (ربّ العالمين) ناظر به آن است. ج: كه تحميدي از سر رجاء، طمع و شوق ثواب است و (الرّحمن الرّحيم) بدان اشارت دارد. د: كه حمد خدا بر اثر خوف از عذاب اوست و با آيه كريمه (مالك يوم الدين) ادا مي‏ شود. 🗯که این لطيفه(که در بیان شد) مستفاد از برخي احاديث است كه را بازگو مي ‏كند؛ مانند: «العبادة ثلاثة: قوم عبدوا الله عزّ وجلّ ، فتلك وقوم عبدوا الله تبارك وتعالي ، فتلك وقوم عبدوا الله ، فتلك وهى »، «إنّ قوماً عبدوا الله ، فتلك عبادة وإنّ قوماً عبدوا الله ، فتلك عبادة وإن قوماً عبدوا الله ، فتلك عبادة ». ✨✨✨✨✨✨✨✨✨ 📬ایتا:https://eitaa.com/bourhan 📮سروش:http://sapp.ir/javadiamoli1 🗞وات ساپ:https://chat.whatsapp.com/CAYrOJatiFj21OhB8lua7i
بسم الله الرحمن الرحیم 📚تفسیر تسنیم 🧠استفاده برای 🎙علامه جوادی آملی 📖سوره:حمد 💎آیه: (بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ) 🌴معناي به نام خدا اين نيست كه (بسم الله) در آغاز آن مورد عنايت قرار گيرد، بلكه مايه تذكر الهي است، هر چند كلمه ويژه (بسم الله) كافي است. بر اين اساس، برخي از بدون كلمه (بسم الله) و با تحميد، تسبيح يا تكبير آغاز مي ‏شود كه در مزبور توجه به اسمي از اسماي حسنا و صفتي از اوصاف علياي الهي است. 🎗چنان كه در امتثال دستور خداوند درباره مذبوح يا منحور(نحر و ذبح شتر) و اشتراط آن به تسميه، در آيه (فكلوا مما ذكر اسم الله عليه إن كنتم بآياته مؤمنين*از آنچه نام خدا بر آن برده است بخورید اگر به آیات ما ایمان دارید)و آيه (ولا تأكلوا مما لم يُذْكَر اسم الله عليه وإنّه لفسقٌ*از آنچه نام خدا بر آن برده نخورید چرا که آن خارج شدن از مسیر اطاعت است و ناپسند) نقل شده است: شخصي هنگام ذَبْح، (سبحان الله) يا (الله اکبر) يا (لا اله الا الله) يا (الحمد لله) خدا كرده است (كافي است يا نه؟) امام (عليه ‏السلام) فرمود: نام خداوند در همه اين كلمات آمده است و چنين سر بريدني و آن مذبوح يا منحور است: «سئلته عن رجل ذبح أو أو أو قال: «هذا كلّه من أسماء الله، به». 💢گاهي با فعل معيّن همراه با لفظ باء كه حرف جرّ است ذكر مي ‏شود؛ مانند: «بحول الله وقوته أقوم وأقعد*به قوه و قدرت خدا بلند می شوم و می نشینم» و (إقرء باسم ربّك الذي خلق*بخوان به نام پروردگاری که تو را خلق کرد) در اين گونه موارد ابهامي در تعيين متعلق باء نيست و گاهي كار به نام خدا شروع مي‏ شود كه به مثابه قرينه مُعِيّنه مي‏ تواند تعلَّق حرف جرّ باشد؛ مانند آن كه كسي بخواهد سوره‏اي تلاوت كند يا از جايي برخيزد يا به جايي بنشيند. 🍀 و نظير آن كه ذابِح يا ناحِر در هنگام ذبح گوسفند يا نَحْر شتر مي ‏گويد: بسم الله...؛ يعني به نام خداوند قرباني مي ‏كنم و به نام او حيوان را سر مي‏برم و نيز مانند شروع مُؤلّف يا مدرّس يا صاحب كه در اين گونه موارد احتمال تعيّن متعلّق حرف جر كاملا ً بجاست؛ گرچه احتمال تعلّق آن به متعلّق عام كه در موارد عمومي متحمل است، نظير «ابتداء» و «استعانت» نيز معقول خواهد بود. 🌀البته ممكن است متعلَّقْ باشد تا جمله، اسميّه شود و ممكن است باشد تا جمله، فعليّه گردد؛ مانند: ابتدائي (ابتدائي ثابت كه ظرف مستقر باشد، نه لغو) بسم الله...و ابتدأت بسم الله...؛ زيرا حرف جرّ نيازمند به متعلق است تا از برهد و به برسد. 〽️و اين نتيجه گاهي با حاصل مي ‏شود؛ مانند: «ابتدائي» و زماني با حاصل مي‏ گردد؛ مانند: «ابتدأت». بحث درباره از آن جهت است كه حرف جرّ به آن است و از اين لحاظ تفاوت بين اقسام مجرور نيست؛ يعني اگر گفته مي ‏شد: «بالله» و كلمه اسم ذكر نمي ‏شد نيز تعيين متعلَّق قابل طرح بود. ⚜اما اين كه چرا به جاي «بالله» عنوانِ «بسم الله» انتخاب شد؟ وجوهي ذكر شده است؛ مانند: 1⃣براي به اسم. 2⃣براي بين شروع در مثلا ً و بين ؛ زيرا قَسَم به «الله» حاصل مي‏ شود، نه «بسم الله». 3⃣ چون ، عين ، تفاوتي بين «الله» و بين «بسم الله»، وجود ندارد. 4⃣اوّل با به نام خداوند، دل ها از علايق و سرّها از عوايق صاف شود تا كلمه «الله» بر دل نَقّي و سِرِّ صَفّي وارد آيد... ⏳به هر تقدير، چون كلمه (بسم الله) و نيز جزء قرآن است، اگر براي يا عنوان ديگر قرائت شود، گرچه از لحاظ لفظ شامل حال خود نمي‏ شود، ولي از جهت ملاك، خود را نيز در بر مي‏ گيرد؛ يعني از خداوند همان‏طور كه نسبت به ساير اجزاي سوره و همچنين ساير كلمات قرآن مجيد محقّق است، نسبت به خودِ (بسم الله) نيز محقّق خواهد بود. 🖌حتي در به نام خداوند، بايد نام الهي را سرآغاز افتتاح و ابتداء و تسميه و بَسْمَله(بسم الله الرحمن الرحیم) دانست. آري اگر (بسم الله) جزو سوره و خارج از قرآن بود مي ‏توانست به عنوان ابتداء به نام خدا قرار گيرد و با افتتاح آن، سوره شروع شود. ✨ به هر حال تسميه الهي هر و كليد هر مخزن است. 🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻 📚تفسیر تسنیم 📬ایتا:https://eitaa.com/bourhan 📮سروش:http://sapp.ir/javadiamoli1 🗞وات ساپ:https://chat.whatsapp.com/CAYrOJatiFj21OhB8lua7i
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ 📚تفسیر تسنیم 🧠استفاده برای 🎙علامه جوادی آملی 📖تفسیر سوره: حمد 💎آیه۲: (اَلْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمِين) 🔷۳ ـ و وحدت حمد و تسبيح 🔴در مباحث گذشته اشاره شد كه حمد در برابر بودن خدا نيست، بلكه اسماء و صفات و كلمات تكويني و تدويني او را نيز شامل مي ‏شود؛ خواه اثر و مقتضاي آن اوصاف به غير برسد يا نرسد و بازگشت اين مطلب به آن است كه حمد تنها در برابر (صفات ثبوتیه مثل:علم و قدرت و حیات و...) خدا نيست، بلكه شامل (صفات سلبیه مثل:جسمت،ظلم و رنج و...) او نيز مي ‏شود. 🔶 از اين رو در قرآن كريم مي‏ فرمايد: ستايش از آنِ خدايي است كه از فرزند، شريك و مددكار منزّه و مبرّاست: (وقل الحمد لله الذي لم يتّخذ ولداً ولم يكن له شريك في الملك ولم يكن له وليٌّ من الذلّ وكبّره تكبيراً...و بگو ستایش مخصوص خدایی است که نه فرزندی و نه شریکی و نه کمک کننده ای دارد و او را بسیار بزرگ شمار ). ♦️به بيان ديگر، افزون بر آن كه خداي سبحان قابل ستايش است، بودن او نيز جاي حمد دارد. 💎 نه تنها از چنين گستره‏اي برخوردار است، بلكه مصاديق تسبيح، تهليل(لا اله الا الله گفتن) و تكبير(الله اکبر گفتن) را نيز شامل مي‏ شود. پس تسبيح، تهليل و تكبير خداي سبحان، همه از مصاديق اوست؛ چنان كه در مقابلْ تحميد، تهليل و تكبير، همه از مصاديق تسبيح ذات اقدس خداوند است. 🔷توضيح اين كه، تسبيح، تحميد، تهليل و تكبير گرچه با هم «اختلاف مفهومي» دارد، ولي از «وحدت مصداقي» برخوردار است. يكي از شواهد اين وحدت مصداقي آن است كه به مجموع اين ها در اذكار نماز به «تسبيحات أربعه...سبحان الله و الحمدلله و لا اله الا الله و الله اکبر » موسوم است. 💬شاهد ديگر، حمد و تسبيح در قرآن كريم است: (وإن من شي‏ء إلا يسبّح بحمده...و هیچ چیز نیست مگر اینکه با تسبیح او ستایش او را هم می کنند). 🔊نكته ديگر اين كه، چون هم و فيض است و هم و عيب، پس اگر در موردي عنوان محمود به طور ذكر شد و قيد خاصي نداشت، مي ‏توان آن را بر معناي حمل كرد. از اين رو ممكن است از آيه (ومن الّيل فتهجّد به نافلة لك عسي أن يبعثك ربّك مقاماً ...و بخشی از شب را برای خواندن نافله بیدار باش امید است پروردگارت تو را به جایگاهی ستوده برانگیزد) استفاده شود كه انسانْ با تهجّد و نه تنها بالعرض ، مي‏ شود و خير او به ديگران مي‏ رسد، بلكه بالعرض از نيز مي ‏رهد و در نزاهت از عيب نيز مظهر «هو الحميد» مي ‏شود. 🗼 البته انسان به كمال و رهايي او از نقص و عيب، است، نه بالذات و محدود است، نه مطلق و به عنوان و نزاهت الهي است، نه جز آن. 🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄 📚تفسیر تسنیم 📬ایتا:https://eitaa.com/bourhan 📮سروش:http://sapp.ir/javadiamoli1 🗞وات ساپ:https://chat.whatsapp.com/CAYrOJatiFj21OhB8lua7i