✅ بهره مندى از رزق هاى عظيم وقتى كه اين ماه شروع مى شود، ماهى كه ميهمانى خدا در آن است و بهره هاى زيادى دارد و رزق هاى عظيمی مى خواهند به ما بدهند، ما هم بايد به دلمان و به روحمان برسيم. چه كنيم كه #روح ما به آن وسعتى برسد كه از يك سلام و يك عليك! و يا از يك بارك الله و يك فحش، طوفان نگيرد؟! و چه كنيم كه #دل ما به آن وسعتى برسد كه بت ها در آن گم بشوند و دلدار در آن، خانه بگيرد؟! و چه كنيم كه #عقل ما بسنجد: سنجشى كه به عشق او منتهى بشود؟! و چه كنيم كه #فكر ما به شناخت برسد: شناختى كه يقين را در ما به وجود بياورد؟! و چه كنيم كه #وجود ما غذايى را بخواهد و به دنبال رزقى باشد كه اين تفكر و اين سنجش و اين عشق را تقويت كند؟! 📚 #بهاررويش ، ص 109

✅شب‌هاى بررسى و محاسبه اين شب‌ها، شب‌هاى بررسى و محاسبه است و اين ماه، ماهى است كه آدمى بايد به حسّ‌اش، به چشمش، به دستش، به پايش و به موجودى‌اش نگاهى بكند. واقع قضيه اين است كه ما اصلاً اينها را جزء موجودى خودمان نمى‌دانيم. ما گاه گاهى سال به سال كه مى‌شود، يك خانه تكانى اى مى‌كنيم، پرده‌ها را برمى‌داريم و مى‌شوييم، چرك‌هايش را پاك مى‌كنيم. فرش، گليم، زير و زبر، همه را شست و شو مى‌دهيم. واقع قضيه اين است كه ما خودمان را جزء موجودى‌ها نمى‌دانيم. يك پارچه و گليم پاره‌اى را مواظبيم، به يك فرش دقت داريم ولى خود ما پر از كدورت و رنج‌ايم و پر از ضعف‌ايم. اين ضعف‌ها چه بسا هزار بحران در ما ايجاد كنند، هزار درگيرى بياورند و با خدا درگير شويم؛ اما بى‌خياليم. دل‌هايمان پر از كينه و سوء ظن نسبت به يكديگر شده است. آيا حسادت‌ها در ما نيست‌؟ يعنى ما نعمت‌ها را ملاك ارزش نمى‌دانيم ؟ اينكه او از من زيباتر است، رنج نمى‌برم‌؟ اينكه او از من امكانات، ارتباطات و شرايطش بيشتر و بهتر است مرا نمى‌سوزاند؟ يعنى ته دلم بحرانى ندارم‌؟ و تو خيال مى‌كنى دلى كه به اندازۀ ذره‌اى حسد داشته باشد، از فضل خدا بهره‌اى مى‌برد!! مى‌بينيم ماه رمضان آمده و رفته و ما در دريا بوده‌ايم، ولى حتى سُم ما هم خيس نشده است. 📚 #بهاررويش (مروری بر دعاهای ورود و وداع ماه رمضان)، ص34 @bronsi