❎سالگرد «فتنه ی سبز» مبارک!❎ (به مناسبت سالگرد ایام آغاز #فتنه۸۸) در عبارت فوق،با سه اصطلاح مواجه ایم که هریک سری در دل خود نهفته دارد: سالگرد فتنه ی سبز مبارک اول)چرا «سالگرد»؟ معمولا گرفتن سال گرد برای پدیده هایی است که چندین ویژگی دارد: الف)تمام شده است ب)خاطره و بازخوانی و زنده داشت آن برای ما مهم است یا واجد منافعی است. دوم)چرا «فتنه سبز»؟ میگوییم فتنه چون در آن جماعتی مورد آزمون قرار گرفتند و فتنه نیز در لغت به معنای آزمون و وسیله‌ی آزمون است اما چرا این فتنه «سبز» است؟ چون سبزی نشانه ی رویش‌ و آشکارگی است..این آزمایش،باعث بیرون آمدن و آشکار شدن بذر هایی بود که سال ها در زیر خاک نظامی که با خون شهدا آبیاری گشته بود،پنهان بودند سوم)چرا «مبارک»؟ مگر رخداد آزمون و آشکار شدن چهره ها،مبارک نیست!؟ ازین مقدمه که درگذریم،باید بدانیم که بازخوانی این واقعه،برای آن کس که آن را بازخوانی میکند،چه منافعی دارد؟ (یعنی حکمت گرفتن سالگرد این واقعه که در بالا آمد،برای هرکس چیست) عده ای،تاریخ را تکرار می‌کنند و طلحه وار،پیراهن عثمان را بر نیزه ی انتقام میکنند تا مقابل علی روزگار بایستند(حال میتوان پرسید عایشه های این روزگار کیستند و بر کول کدامین شترها سوارند!؟) اما عده ای نیز،با یاد آوری این واقعه و پرداختن به ظواهر آن،در پی تعریف هویت خویش اند(له یا علیه آن)،و اینگونه برای خود،مشغله ای می‌سازند و روزی می‌خورند. اما دسته ی سومی نیز،وجود دارند،که فارغ از سودای این و آن،در پی تفکر در دقایق تاریخی اند و مسأله شان،عبرت گرفتن از تاریخ است.این گروه،بدنبال قیل و قال نیستند و فقط پرسش گری میکنند! میپرسند: که بود؟ چه کرد؟ چرا کرد؟ چه می‌توانست بکند و نکرد؟ و نهایتا،ثمره ی آن چه بود؟ شاید این پرسش ها،برای امروز ما سودمندتر باشد.. بیایید بار دیگر بی‌طرفانه در آنچه گذشت تامل کنیم.. بی‌طرفانه و منصفانه.. هرچند عده ای بخواهند هم نمی‌توانند منصفانه و حق نگرانه عمل کنند چون بقول سیدالشهدا شکم هایشان(وجودشان) از حرام پر گشته و حق را درک نمی‌کنند.. حال روی سخن ما با آنهایی است که جویای حقیقت اند و شبهه ای در دل آنها افتاده است.. کسی علیه حکومتی اسلامی خروج کرده است و معنای آن بر همگان روشن است و میدانند جزای آن چیست.. اما شاید بگویید،خروج وی علیه ظلم و تخلف انتخاباتی و آرای مردم که حق الناس است،بوده است! میپرسیم؛به فرض که دستی در صندوقی رفته و خطایی کرده است،مگر میشود یک شبه،حکومتی که داعیه ی بر حق بودن را داشته،فاسد شود؟ پس چنین حکومتی میبایست فاسد و یزیدی بوده باشد تا حسینی،قیامی و خروجی کرده باشد(فرضا که بگیریم حسین(ع) علیه حکومت زمان،خروج کرده است).. اما اگر این حکومت چنین فاسد بود،حسین زمان ما طالب حکومت در چنین نظامی بود؟پس مجبوریم نتیجه بگیریم،سگ زرد برادر شغال است و با این فرض که نظام فاسد بوده است،پس شما هم که سال ها در آن ساختار بودید،و باز هم طالب بازگشت رسمی به قدرت،فاسدید،زیرا حکم ریاست جمهوری شما را کسی قرار بود امضا کند که راس آن حکومت فاسد بود.. میماند فرض دیگری که ماهم روی خوش به این فرض داریم: حکومت با همه ی نواقص و کاستی هایش،هنوز خاکش از آبیاری خون شهدا،خشک نشده و تقدس دارد(ولو نه همه ی اعراض و فرعیات آن،،اما ذاتش هنوز مقدس است) و شما قرار بود در همین حکومت،زنار خدمت به خلق الله ببندید حال قسمت این شد که به هر دلیلی،قرعه به نام شما زده نشود،چرای پای عهد خود نایستادید و پشتیبان نظام نبودید؟چرا حرمت ریش سفید پیر قوم را نگه نداشتید و خون به دل او گذاشتید؟چرا پای دشمن خون تشنه ی دشنه بدست را به منزل باز کردید؟ شما دلسوز تر از علی(ع) بودید که در برابر ظلمی که می پنداشتید،روا گشته،سکوت نکردید؟ حفظ نظام مهم تر بود یا حفظ کرسی قدرت؟ اگر یار دیروز نبی بودید،نباید یار امروز وصی نیز می بودید!؟ چه کسانی یار‌ نبی بودند اما علیه وصی خروج کردند؟ آیا از آنها بودید و دانسته خروج کردید یا فریب خوردید و ابوموسی اشعری گشتید!؟ آیا فریب خوردگان ساده لوح،را باید دنبال و حمایت کرد!؟ ما ز یاران چشم یاری داشتیم خود غلط بود آنچه میپنداشتیم #بسیج_دانشجویی_پردیس_فارابی #یادآر_و_تدبر_کن #سالگرد_فتنه۸۸ 🔰🔰🔰🔰🔰 @farabi_basij