⚡️🌹⚡️🌹⚡️🌹⚡️🌹⚡️ 🌹 ⭕️ معنای ‌اباعبدالله 🔷 #درفرهنگ‌عرب، اينگونه رسم بوده و هست كه معمولا هر شخص دارای يك كنيه و يك يا چند لقب ميباشد؛ #ائمه‌معصومين‌عليهم‌السّلام نيز اينگونه رسمی داشتند و هنگام نامگذاری فرزندان خود، لقب و کنیه نیز برای آنان انتخاب میکردند. امام باقر (ع) درباره اينكه چرا هر يک از فرزندان اهل بيت دارای كنيه‌ای خاص بوده اند ميفرمايند: «انّا لَنُكَنّي اُولادَنا في صِغَرِهِم مَخافَةَ النَبزَ اَن يُلحَقَ بهم؛[۱] ما برای فرزندان‌مان در كودكی كنيه قرار ميدهيم، از ترس اينكه مبادا در بزرگی دچار لقب های ناخوشايند گردند. 🔷درباره اينكه چرا #اباعبدالله بعنوان #كنيه‌برای‌امام‌حسين(ع) انتخاب شده، در روايتی آمده است كه اين كنيه را روز هفتم ولادت امام حسين(ع)، #پيامبراکرم(ص)، برای ایشان انتخاب کردند، به اين صورت كه پيامبر او را در دامان خود نهادند و فرمودند: ای #اباعبدالله چه بسيار گران است بر من كشته شدن تو».[۲] در کتب تاریخ نيز آمده است كه #امام‌حسين(ع) بعداً نام يكی از فرزندان خود را عبدالله گذاشتند كه ظاهراً همان حضرت علی‌اصغر(ع) ميباشند كه در كربلا به شهادت رسيدند.[۳] البته براي علت نام گذاری #امام‌حسين(ع) به اباعبدالله وجوهی ديگر ذكر كرده‌اند كه به دو نمونه از آن اشاره ميشود: 💠الف: #درفرهنگ‌عرب مرسوم است كه هر كس #دارای‌صفات‌خاص باشد، در مقام مبالغه، وی را پدر آن صفت مينامند؛ مثلا كسی كه دارای صفت بخشش باشد او را «ابوجواد» ميگويند. #امام‌حسين(ع) نيز به دليل اينكه #درمقام‌بندگی‌خدا امتيازی خاص داشته و در مرتبه اعلی و مافوق انسانهای ديگر قرار داشته اند، او را #اباعبدالله خوانده اند، چنانكه خود آن بزرگوار هنگامي كه از اسب بر روی زمين افتادند، فرمودند: «رضاً بقضائِك، تسليماً لِاَمرِك...»[۴] 💠ب. اگر #حضرت‌سيدالشهداء(ع) در كربلا آنگونه جان‌نثاری نكرده بود و در ميدان سربازی حق تعالی ثابت قدم نمی‌بود، آئين محمدی از روی زمين رخت بربسته و مردم به زندگی جاهليت كفار برميگشتند، لذا هر كسی بعد از آن حضرت خداوند را پرستش نمايد و پيروی از پيامبر اکرم(ص) و امامان عليهم السّلام را سيره خود قرار دهد، همه #به‌بركت‌وجودمقدس #امام‌حسين(ع) و ايثار اوست «لولاه ماعُبِدَالله و لولاهُ ماعُرِفَ الله» بنابراين ايشان در حقيقت پدر همه بندگان خداست، زيرا پدر به معنای مربی است و او براساس آنچه گفتيم بهترين و عالی‌ترين مربی است.[۵] 🔷 #امام‌حسين(ع) علاوه بر كنيه دارای القاب متعددی نيز بوده اند از جمله: الرشيد ـ الطيب‌ ـ الوفی ـ السيد ـ الزكی ـ المبارك ـ التابع لمرضاة الله‌ ـ سيد الشهداء.[۶] پی نوشت: [۱] زندگانی‌امام‌حسن‌مجتبی (سيد هاشم رسولی محلاتی) ص۸؛ حياة امام الحسن، ج۱، ص۶۵ [۲] منتهي الامال، ج۱، ص۵۲۳ [۳] الارشاد (شيخ مفيد) ج۲ص۱۳۵ [۴] مقتل الحسين (مقرم) ص۳۵۷ [۵] شرح‌زيارت‌عاشورا (علی‌اصغرعزيزی‌تهرانی) ص۳۴ [۶] بحار الانوار، ج۴۳، ص۲۳۷ منبع: وبسایت‌مرکزمطالعات و پاسخ‌گویی‌به‌شبهات حوزه‌علمیه‌قم #امام_حسين https://eitaa.com/bshmk33