هنر دولت تدبیر وحشی‌تر کردن دشمن بود نه رفع تحریم! در واقع دولت بایدن، مطمئن از اینکه روحانی در مقابل او منفعلانه رفتار می‌کند و حملاتش را به جای غرب، متوجه محافل داخلی در ایران می‌کند، فشار حداکثری ترامپ را ادامه می‌دهد. روحانی وعده لغو تحریم‌ها را در سال ۹۲ و ۹۶ داده بود اما این وعده هیچ‌گاه محقق نشد؛ زیرا فنون اصلی مذاکره را به درستی اجرا نکردند؛ هر چند ایشان بعدها گفتند هدف برداشتن تحریم نبود بلکه روسیاه کردن آمریکا بود. حال دوباره آقای روحانی در حالی از آماده بودن شرایط برای برداشتن تحریم‌ها سخن می‌گوید که هنوز وعده قبلی‌اش (برجام) محقق نشده است و حاصل وضعیت این روزهای اقتصاد ایران و معیشت سخت مردم، نه‌تنها تحریم نیست، بلکه خود دولت است که برنامه‌ای ندارد و مرد روزهای سخت نیست. به بیان دیگر، هنر و کارویژه آقای روحانی، وحشی ساختن دشمنان بوده؛ همچنان‌که یدطولایی در برداشتن فشار از روی دشمن و برگرداندن توپ به نزدیکی‌های دروازه خودی دارد. #محمود_نبویان https://eitaa.com/bshmk33

💢 بزرگترین دستاورد دولت روحانی !!! کمتر از 3 ماه به پایان دو دوره دولت روحانی باقیمانده است. اگر کسی سؤال کند که بزرگترین دستاورد دولت روحانی چیست، چه پاسخی برای آن داریم؟ پاسخ آن است: بزرگترین دستاوردی که میتوان آنرا بزرگترین عبرت تاریخی هم بدانیم، آن است که به آمریکا و سه کشور شرور اروپایی نمیتوان اعتماد کرد! بزرگترین دستاورد دولت کنونی آن است که با مذاکره و حتی توافق امضای 6 قدرت جهانی پای هیچ ورق پاره ای نمیتوان ذره ای به توافقات دلخوش بود! بزرگترین دستاورد دولت روحانی آن است، منظور از مذاکره و توافق وادار کردن ملت به عقب نشینی گام به گام و واگذاری قدرت ملی و از دست دادن مؤلفه های امنیت ملی برای فرود ضربه آخر همچنانکه در لیبی و چند جای دیگر رخ داد. بزرگترین دستاورد دولت روحانی آن است، توافق یک "سراب" و رفع تحریم های ظالمانه از طریق مذاکرات یک "توهم" است. اگر قرار است چیزی بدست آوردیم، فقط "مقاومت" جواب میدهد. آمریکا و اروپا، 27 تعهد در برجام پذیرفته اند که به هیچکدام از آن تعهدات عمل نکردند.در عوض دولت روحانی به تمامی تعهدات خود یکسویه عمل کرد و بیش از 15 بار آژانس گواهی داد که ایران به تعهدات خود عمل کرد.اما آب از آب تکان نخورد.نه تنها هیچ تحریمی برداشته نشد،بلکه بر حجم و اندازة آن افزوده گشت.دمکراتها با 700 نوع تحریم و جمهوریخواهان با 800 نوع تحریم، رکوردار تحریم های ظالمانه علیه ملت ایران هستند. معلوم شد آمریکا و اروپا با خباثت هرچه تمامتر زیر لبخندهای دیپلماتیک به فکر فعال کردن«مکانیسم ماشه»هستند. متأسفانه مواضع آقای روحانی در طول مذاکرات و پس از آن و حتی پس از خروج ترامپ و روی کار آمدن بایدن دنبال فعال کردن«مکانیسم باشه» میباشند. اظهارات آخرین چهارشنبه رئیس جمهور در پایان نشست هیئت وزیران نشان میدهد که وی میخواهد همه این دستاوردها را به وعده های دروغین آمریکا و لابی پیدا و پنهان مذاکرات به باد دهد. آقای روحانی میگوید:«اگر این اقلیت داخلی از سنگ اندازی و تخریب دست بردارند،دولت هم بلد است هم قادر است و هم میتواند به خوبی به تحریمها پایان دهد.» اولین اشتباه آقای روحانی این است که نمیخواهد از توهم «خوداکثریت بینی» آنهم با کارنامه عدم توفیق در دیپلماسی خارجی و عدم توفیق در پاسخگویی به نیازها و مطالبات معیشتی مردم و عدم تحقق وعده های انتخاباتی، عبور کند. آقای روحانی حاضر نیست اعتنایی به این نظرسنجی هایی که خودشان کرده اند، کند و همچنان خود را در جایگاه اکثریت میبیند.این یک اشتباه نیست، انکار یک حقیقت و واقعیت خارج از ذهن هر ایرانی است که همه آنرا میبینند،اما او حاضر نیست آنرا ببیند. دومین خطای روحانی آن است که آنچه منتقدین مشفق او دیدند و گفتند«سنگ اندازی»و«تخریب» تلقی میکند. منتقدین گفتند به آمریکا و اروپا و وعده های آنها دلخوش نکنید، نمیشود به آنها اعتماد کرد.اما رفتند اعتماد کردند و دستاوردی جز«خسارت محض» نداشتند. سومین خطای روحانی آن است که میگوید؛«دولت بلد است»این بلدم بلدم را 8 سال است مردم گوش کردند و به آن اعتماد کردند.اما دستاورد این بلدم بلدم را در اوضاع اقتصادی کشور و صفهای مرغ و تخم مرغ میبینند. چهارمین خطای روحانی این است که میگوید:قادر است و میتواند تحریمها را بردارد.اما نمیگوید این چیزی که نتوانسته است طی 8 سال گذشته بردارد،چگونه میتواند ظرف 2 ماه بردارد؟! پنجمین اشتباه روحانی آن است که میگوید؛«هر جناح و فردی حتی یکساعت به هر دلیلی که امروز فقط دلیل آن انتخابات 1400 است دربرداشته شده تحریمها، پایان دادن آنها را به تأخیر بیندازد،یک خیانت بزرگ به تاریخ و ملت ایران است.» او با این گفتار دشمن را در اعمال تحریمهای ظالمانه تبرئه کرده است و متهم را یک اقلیت خیالی داخلی معرفی میکند که حتی نمیتواند آدرس آن را بدهد. ششمین اشتباه روحانی آن است که سیاست خارجی کشور را دستخوش رقابتهای انتخاباتی قرار داد و دشمن را تحریک به مداخله در این رقابتها کرد. با این توهم که میتواند و قادر است و بلد است تحریمها را بردارد،فرصتهای بزرگی را از دست داد.فرصتهایی که میتوانست با رونق و جهش تولید و اتکاء به تولید داخلی تحریمها را بلااثر و بلاموضوع کند. هفتمین اشتباه آقای روحانی این بود که کشوری ثروتمند مثل ایران را که در جایگاه هیجدهمین اقتصاد جهان نشسته است با دولتی فقیر اداره کرد و نخواست گره های مشکلات کشور را در حوزه اقتصاد با سرانگشت تدبیر جوانان و تلاش ملت ایران حل کند.دل به وعده های پوچ ،بی اساس و دروغین غرب بست. بیش از دوسال معطل مذاکرات و توافق شد.با آنکه تصریح کرده بود در روز امضای قرارداد برجام، همه تحریمهای پولی،بانکی،کشتیرانی و نفتی .... برداشته میشود، 5 سال معطل برداشتن تحریمها شد.هنوزهم معطل برداشتن تحریمهاست.فکر میکند آنها در این دو و سه ماه باقیمانده به پا ✍سید #محمود_نبویان 🌼@bshmk33

بهانه‌گیری برای فرار از پاسخگویی و مسئولیت‌پذیری علی ربیعی، سخنگوی دولت دیروز در روزنامه دولتی ایران نوشت: «روند کاهشی نرخ تورم از زمان روی کار آمدن دولت یازدهم در سال ۱۳۹۲ تا تک‌نرخی شدن آن پس از برجام، در چه زمانی روند صعودی یافت؟ دقیقاً پس از آغاز تروریسم اقتصادی. اقتصاد ایران طی سال‌های ۱۳۹۳ تا ۱۳۹۶، علیرغم مشکلات ساختاری و آسیب‌های دور قبلی تحریم‌ها، روند خوبی را نه‌فقط در مهار تورم که ازنظر رشد اقتصادی و اشتغال‌زایی طی کرد و آنچه این مسیر را تغییر داد دو شوک بزرگ بود: تحریم‌های گسترده در سال ۱۳۹۷ و شیوع کرونا در سال ۱۳۹۸. هر تصویری از اقتصاد ایران بدون محاسبه این دو شوک بزرگ، نه گویاست نه صحیح... برای رشد و توسعه کشور و بزرگ شدن اقتصاد ایران و ایجاد رفاه بیشتر برای مردم و دستیابی به قدرت اقتصادی در میان‌مدت نیاز به عبور از مانع تحریم‌هاست که باید همگان حمایت کنیم در دولت آینده این مسئله حل شود. در همین راستا مانع دیگری چون بلاتکلیفی FATF هم مشکل دیگری است که باید از سر راه دولت برداشته شود.» ☝️ادعای ربیعی درباره دوره اول دولت روحانی در حالی است که وی شهریور ۹۴ به‌عنوان وزیر کار در آن مقطع به همراه وزرای اقتصاد، صنعت و دفاع در نامه‌ای مشترک به رئیس‌جمهور با انتقاد از برخی تصمیمات و سیاست‌های ناهماهنگ دستگاه‌ها، هشدار دادند «اگر تصمیم ضرب‌الاجل اقتصادی گرفته نشود، بیم آن می‌رود که این رکود تبدیل به بحران و آنگاه بی‌اعتمادی شود که برای زدودن آثار آن شاید مدت‌ها وقت لازم باشد.» افزون بر این، تورم در آن مقطع به اذعان حامیان دولت، به قیمت رکود مطلق کاهش یافت و شمار زیادی از کارخانه‌ها و مراکز تولیدی تعطیل شد و هزاران کارگر بیکار شدند. درباره رشد اقتصادی آن مقطع نیز واقعیت آن است که افزایش فروش موقت نفت در آن مقطع درآمد را افزایش داد و در محاسبات خام رشد اقتصادی به چشم آمد اما این رشد به تعبیر کارشناسان حامی دولت (مؤمنی، راغفر و...) «رشد بی‌کیفیت و بی‌خاصیت» بود که اقتصاد ما را معتادتر و بی‌رمق‌تر می‌کرد و اتفاقاً تأثیر ویرانگر بر تولید داشت که در معرض واردات بی‌رویه قرار گرفته بود. آمریکا همزمان، سرمایه‌گذاران را تهدید به تحریم می‌کرد و بر خریداران نفت فشار می‌آورد تا در فواصل سه تا شش‌ماهه، خرید نفت ایران را کاهش دهند. علت مجال موقت فروش نفت، اثرگذاری بر انتخابات مجلس و ریاست‌ جمهوری و نیز شرطی‌‌‌سازی و فریب ایران، در جهت احساس نیاز بیشتر به مذاکره بود. اینکه سخنگوی دولت تصویری از شرایط نشان دهد که واقعی نیست، نه گویاست نه صحیح. یادآور می‌شود، خروج آمریکا از برجام پس‌ از آن بود که روحانی در یکی از سفرهای استانی اعلام کرد که «اگر اهداف ما از برجام بدون آمریکا محقق شود چه‌بهتر!» به‌این‌ترتیب آمریکا اطمینان پیدا کرد که در صورت خروج، ایران همچنان به انجام تعهدات خود ادامه می‌دهد. پس دلیلی نداشت که آمریکا برگ خروج از برجام را رو نکند و زیر بار تعهداتش باقی بماند. از سوی دیگر، روزنامه آمریکایی پولیتیکو از قول موگرینی، مسئول سابق سیاست خارجی اتحادیه اروپا نوشت: «حسن روحانی رئیس‌جمهور ایران به ما اطمینان داده است که ایران از برجام خارج نخواهد شد»(!) مطلب دیگر اینکه، مدعیان اصلاحات، رشد و توسعه کشور را منوط به برداشته شدن تحریم‌ها و الحاق به FATF جا می‌زنند در حالیکه 8 سال با شعار رفع تحریم و فرصت سوزی، ارسال پالس ضعف و انفعال و طلبکار کردن آمریکا و اروپای بدهکار و تحمیل سیاست تعلیق و انتظار به اقتصاد کشور موجب تحریم‌ های چند برابری و رکوردهای تورم شدند. آنها 39 مورد از توصیه‌های 41 گانه FATF را اجرا کردند اما فشار و تهدید و تحریم بیشتر شد. نساختن مسکن و عدم هدایت غول نقدینگی به بخش‌های مولد ناشی از سوءمدیریت و بی‌تدبیری دولت است و ربطی به تحریم ندارد. اهتمام دولت به بخش مسکن و هدایت نقدینگی به عرصه تولید می‌توانست در تیراژ میلیونی اشتغال ایجاد کند و از تورم بکاهد اما طیف اشرافی غرب‌گرا، آب خوردن مردم را هم به توافق با آمریکا منوط کرد و با بزرگ‌نمایی تحریم، از مسئولیت‌پذیری فرار می‌کند. رشد و توسعه کشور در گرو جابجایی این طیف فرصت سوز و مورد پسند دشمن با مدیران جهادی و انقلابی و باورمند به توانایی‌های عظیم ملی است. #محمود_نبویان https://eitaa.com/bshmk33