eitaa logo
💥 قرارگاه بصیرتی شهید مهدی کوچک زاده
1.5هزار دنبال‌کننده
51.8هزار عکس
33.8هزار ویدیو
212 فایل
از ۹ آذر ۱۳۹۴ در فضای مجازی هستیم.. #ایتا #سروش_پلاس #هورسا #تلگرام #اینستاگرام #روبیکا جهت تبادل بین کانال ها : @Yacin7 کانال دوم ما در #ایتا ( قرارگاه ورزشی ) @Vshmk33 کانال سوم ما در #ایتا ( قرارگاه جوانه ها ) @Jshmk33
مشاهده در ایتا
دانلود
📣📣📣 در روز ۵ شعبان سال ۳۸ هجری قمری چه اتفاقی افتاد⁉️ ¤¤¤➖🍃🌺🌺 🌅… در چنین روزی ، در زمان امیرالمؤمنین علیه السلام ، مولایمان حضرت سید الساجدین ، زین العابدین ، علی بن الحسین علیهما السلام به دنیا آمدند(۱)… آن حضرت در روز شنبه در منزل حضرت زهرای مرضیه سلام الله علیها به دنیا آمدند(۲) 🌺نام آن حضرت "علی" است و مشهورترین لقب مبارکش "زین العابدین" و "سجاد" است ;(۳) 💠 امام سجاد علیه السلام دو سال از عمر با برکتش را با جدش امیرالمؤمنین بود و مقداری از عمر شریفش همراه عموی مکرم و مظلومش امام مجتبی علیه السلام و پدر والامقامش امام حسین علیه السلام سپری شد؛ 🥀در واقعهء جانسوز کربلا ، شاهد شهادت پدر ، برادر ، عمو و بستگان و اصحاب علیهم السلام بود و همراه با عمه اش زینب کبری سلام الله علیها و دیگر اسراء به کوفه و شام رفتند … ◼️ در کوفه و شام جسارت ها به آن حضرت و اهل بیت نمودند ، ولی با خطبه هایی نورانی از امامت و عصمت اهل بیت علیهم السلام دفاع فرمود ؛ ▪️ در کاخ یزید در حالیکه با چند تن دیگر از خاندان امامت به یک ریسمان بسته شده بودند ، رو به یزید کرده و فرمودند: ❇️ ما ظَنُّكَ بِرَسولِ اللّهِ لَو رَآنا موثَّقينَ فِي الحِبال؟! ✴️ ای ! به نظر تو اگر رسولخدا ما را چنین در بند ببیند چه می‌کند ؟!…(۴) + فرازی از خطبه امام سجاد علیه السلام در شام و در مسجد اموی أللّهُمَّ فَصَلِّ عَلَيهِ أفضَلَ ما صَلَّيتَ عَلي أحَدٍ مِن ذُرّيَّةِ أنبيائِكَ… ¤¤¤➖🍃🌺🌺 (۱) بحارالانوار ۴۶/۷ (۲) شرح احقاق الحق ۴۳۹/۱۹ (۳) بحارالانوار ۷/۴۶ (۴) بحارالانوار ۱۳۲/۴۵ https://eitaa.com/bshmk33
💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️چه در دین ایجاد شده بود که (ع) برای مبارزه با آن قیام کرد؟ (بخش سوم) 🔷 ، عصر بود، و نمونه بارز آن تبعیض بین زن و مرد بود، تا آنجا که نه تنها زنان از بسیارى از حقوق فردى و اجتماعى نظیر ارث محروم بودند، بلکه گاه حقّ حیات نداشته، و در بعضى از قبایل ملک مرد محسوب مى شدند! با بعثت پیامبر اکرم (ص) تبعیض ها رو به افول نهاد، امّا پس از رحلت آن حضرت دوباره تبعیض ها شروع شد، و در دوران به اوج خود رسید. تبعیض ها در این دوران مخصوصاً در تقسیم بیت المال و واگذارى پست ها غوغا کرد. علاّمه امینى (ره) آمار تکان دهنده اى از حیف و میل هاى انجام شده در بیان کرده است. [۱]  🔷 (ص) را شعار خویش قرار داده بود و مى فرمود: «أُمِرْتُ لاَِعْدِلَ بَیْنَکُمُ؛ مأمورم در میان شما را اجرا کنم»، [۲] و جانشین بر حق و بلافصل آن حضرت، (ع) نیز حاضر نشد، بیش از دیگران، حتّى به مقدار کم، به برادر نیازمندش عقیل از بیت المال کمک کند. [۳] امّا در عصر و ریخت و پاش هاى شگفت آورى به چشم مى خورد. معاویه چهارصد هزار درهم از بیت المال مسلمین را به سمرة بن جندب مى دهد، تا یک حدیث در مذمّت امام على (ع) بسازد، 🔷و او حدیثى مى سازد که آیه شریفه «وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاةِ اللهِ وَاللهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ»، [۴] در مورد (ع) نیست، بلکه در شأن ابن ملجم نازل شده، و آیه شریفه: «و مِنَ النَّاسِ مَنْ یُعْجِبُکَ قَوْلُهُ فِى الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَ یُشْهِدُ اللهَ عَلَى مَا فِى قَلْبِهِ وَهُوَ أَلَدُّ الْخِصَامِ * وَ إِذَا تَوَلَّى سَعَى فِى الاَْرْضِ لِیُفْسِدَ فِیهَا... »، [۵] در مورد امیرالمؤمنین (ع) نازل شده است، [۶] در حالى که این آیه مطابق سخن مفسّران درباره «اخنس بن شریق» نازل شده، او منافق بود و در عصر رسول خدا (ص) دست به جنایاتى زد. [۷]  (ع) بر علیه قیام کرد تا اینگونه بدعت‌ها و تبعیض‌ها را برچیده و را جایگزین آن کند. ... پی‌نوشت‌ها [۱] به نمونه هایى از بذل و بى حساب توجّه فرمایید: الف) مبلغ پانصد هزار دینار (مثقال طلا) از غنایم آفریقا و یکصد هزار درهم (نقره) از بیت المال به مروان بن حکم بخشید، که مورد اعتراض زید بن ارقم کلیددار بیت المال قرار گرفت. ب) مبلغ دویست هزار نیز به ابوسفیان بخشید. ج) مبلغ یکصد هزار دینار از غنایم جنگ دیگرى در آفریقا به برادر رضاعیش عبدالله بن ابى سرح بخشید. د) مبلغ سیصد هزار درهم به حارث بن حکم برادر مروان بن حکم بخشید. (شرح بیشتر را در کتاب الغدیر، ج ۸، ص ۲۵۷ تا ۲۸۶ مطالعه فرمایید). [۲] شورا، آیه ۱۵؛ البتّه جمله مذکور به شکل روایت نیز از پیامبر اکرم (ص) نقل شده است. به کتاب مکاتیب الرسول، ج ۲، ص ۳۳۸ مراجعه شود. [۳] نهج البلاغه، خطبه ۲۲۴ [۴] سوره بقره، آیه ۲۰۷؛ ترجمه: «و بعضى از مردم (با ایمان و فداکار، همچون ع در «لیلة المبیت» به هنگام خُفتن در جایگاه پیغمبر ص) جان خود را به خاطر خشنودى خدا مى فروشند؛ و خداوند نسبت به همه بندگان مهربان است». [۵] سوره بقره، آیه ۲۰۴ و ۲۰۵؛ ترجمه: «بعضى از مردم گفتارشان در زندگى دنیا مایه اعجاب تو مى شود، (در ظاهر اظهار محبت شدید مى کنند) و خدا را بر آنچه در دل دارند گواه مى گیرند، در حالى که آنان سرسخت ترین دشمنانند. (نشانه آنها، این است که) هنگامى که روى بر مى گردانند (و از نزد تو خارج مى شوند) در راه فساد در زمین تلاش مى کنند». [۶] شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید، ج ۴، ص ۷۳ [۷] رجوع کنید به: تفسیر فخر رازى، روح المعانى، الدر المنثور، مجمع البیان و تفسیر نمونه (ذیل تفسیر آیات فوق). 📕اهداف قیام حسینى‏، آیت الله العظمى ناصر مکارم شیرازى، ص ۴۸ منبع: وبسایت راسخون ۳ ) 👇👇👇
4_5942739762627478889.mp3
5.85M
📌 💢عنوان: در روز ۹ ذیحجه سال ۶۰ هجری قمری چه اتفاقی افتاد؟؟ 1⃣‌ خروج امام حسین علیه السلام از مکه 2⃣ گفتگوی امام با محمد حنفیه و پیشنهاد محمد حنفیه برای خروج امام به سمت یمن 3⃣ ورود امام به صحرای عرفات و بیان دعای زیبای عرفه 4⃣ حرکت امام از عرفات به سمت کوفه 5⃣ ملاقات با نماینده حاکم یمن که برای هدایای فراوان آورده بود! ⏲زمان: ۶ دقیقه و ۵ ثانیه 🎯نشر دهید‼️ https://Eitaa.com/bshmk33
[1] ✔️ هدف سیدالشهدا علیه‌السلام از چه بود؟؟ إنّی ما خَرَجتُ اَشِراً و لا بَطِراً و لا مُفسِداً و لا ظالِماً، اِنَّما خَرَجتُ لِطَلَبِ الاصلاحِ فی اُمَّهِ جَدّی، اُریدُ اَن آمُرَ بِالمَعرُوفِ و اَنهی عَنِ المنکَرِ وَ اَسیرَ بِسیرهِ جَدّی وَ اَبی عَلیَّ بن اَبی طالبٍ. 〰〰▪️〰〰〰〰 برای یافتن پاسخ به این سوال، بهترین و دقیق‌ترین جواب ، جستجو در منابع تاریخی و روایی و یافتن پاسخ از لسان مبارک خود آن حضرت است؛ 🔍 با پیگیری دقیق این مباحث درخواهید یافت، علت خروج آن حضرت با لعین تا سرحد شهادت بوده است؛ و به هیچ عنوان خروج حضرتش برخلاف برخی ادعاها ، مانند ادعای امثال آقای صالحی نجف آبادی در کتاب <شهید جاوید> به جهت تشکیل حکومت نبوده و قیام بالسیف بدین معنا نفرموده‌اند؛ 👈 شأن امام هدایتگری است و حکومت و این مسائل اهمیتی در مقابل «هدایت» که هدف اولیاء الهی است، ندارد. ___ اولین بیانی که امام حسین علیه السلام در مورد هدف خروج خود فرمود را می‌توان در مکالمه آن حضرت با ولید بن عُتبة بن ابی سفیان، استاندار در مدینه، بعد از هلاکت و در هنگامی از آن حضرت به دنبال اخذ بیعت برای یزید بود یافت: ⬅️ ای امیر! ما اهل بیت نبوت و معدن رسالت و محل رفت و آمد فرشتگانیم، همهء نیکیها از ما سرچشمه می‌گیرد و همهء کارها به ما ختم می‌شود. مردی است فاسد و شرابخوار که به ناحق خون می‌ریزد و اشاعه دهندهء فساد می‌باشد. 👈👈 شخصی چون من، با فردی مانند او بیعت نکند.... (مقتل الحسین/ سید محسن امین/۲۳) و چون امام حسین علیه السلام از بیعت با یزید ابا نمود، مروان به ولید گفت:: ❌ حسین را به زندان افکن و مگذار از پیش تو خارج شود، مگر آنکه بیعت نموده باشد یا گردنش را قطع کرده باشی! جالب آنکه پس از آنکه امام حسین علیه السلام این مجلس را ترک نمود، ولید به مروان چنین گفت: ❌ وای بر تو ای مروان! چیزی را برای من خواستی که تباهی دینم در آن است؛ به خدا سوگند که دوست ندارم آنچه خورشید بر آن طلوع و غروب می‌کند از مال دنیا و حکومت، برای من باشد و من حسین را بکشم. سبحان الله! حسین را بکشم که گفته است بیعت نمی‌کنم؟؟! به خدا سوگند ، من کسی را نمی‌شناسم که بتواند تقاص خون حسین را در روز قیامت بازپس دهد و میزان عملش سبک باشد. (تاریخ طبری۳۴۰/۵) 〰〰〰〰〰 👈چنین شرایطی سرانجام بدین جا انجامید که حضرتشان برای حفظ جان خویش، مدینه را به قصد حرم امن الهی ترک نمودند. آن حضرت از مدینه در شب ۲۸ رجب سال ۶۰ بوده است؛ (تاریخ طبری۲۲۰/۴) ....آن حضرت برای وداع به سوی قبر جد بزرگوار خود رسول خدا صلی الله علیه و آله آمدند، و اینچنین با رسول خدا صلی الله علیه و آله وداع نمودند: 💠 پدر و مادرم به فدایت ای رسول خدا، من از کنار شما ناگزیر خارج می‌شوم و بین من و شما جدایی انداخته خواهد شد. 👈 به زور از من خواسته‌اند که با یزید بیعت کنم؛ یزیدی که شرابخوار و فاجر است، اگر بیعت کنم، کافر شده‌ام و اگر خودداری ورزم، کشته خواهم شد. من ناخواسته و به ناچار از نزد تو خارج می‌شوم. سلام من بر تو ای رسول خدا. (مقتل ابی‌مخنف/۱۵) 〰〰〰〰〰〰 https://Eitaa.com/bshmk33
[2] ✔️هدف سیدالشهدا علیه السلام از چه بود؟؟ إنّی ما خَرَجتُ اَشِراً و لا بَطِراً و لا مُفسِداً و لا ظالِماً، اِنَّما خَرَجتُ لِطَلَبِ الاصلاحِ فی اُمَّهِ جَدّی، اُریدُ اَن آمُرَ بِالمَعرُوفِ و اَنهی عَنِ المنکَرِ وَ اَسیرَ بِسیرهِ جَدّی وَ اَبی عَلیَّ بن اَبی طالبٍ. 〰〰▪️〰〰〰〰 برای یافتن پاسخ به این سوال، بهترین و دقیق‌ترین جواب ، جستجو در منابع تاریخی و روایی و یافتن پاسخ از لسان مبارک خود آن حضرت است؛ 🔍 با پیگیری دقیق این مباحث درخواهید یافت، علت خروج آن حضرت با لعین تا سر حد شهادت بوده است؛ و به هیچ عنوان خروج حضرتش برخلاف برخی ادعاها ، مانند ادعای امثال آقای صالحی نجف آبادی در کتاب <شهید جاوید> ، به جهت تشکیل حکومت نبوده و بدین معنا قیام بالسیف نفرموده‌اند. 👈 ‌شأن امام هدایتگری است و حکومت و این مسائل اهمیتی در مقابل <<هدایت>> که هدف اولیاء الهی است، ندارد. ___ هنگامی که امام حسین علیه السلام از مدینه خارج شدند، راه اصلی را در پیش گرفتند. به ایشان گفتند: اگر از راه دیگری بروید بهتر است؛ همانطور که ابن زبیر رفت. حضرت فرمودند: ⬅️ نه به خدا سوگند، از آن دست نخواهم کشید مگر آنکه خداوند به اراده دیگری حکم کند. سپس این آیه را تلاوت فرمود: 📗(موسی) از آن(شهر) خارج شد در حالیکه و بود و گفت: خدایا مرا از قوم ستمگر نجات بخش. وقتی به مکه وارد شد، این آیه را خواند: 📗 و چون رو به جانب شهر مدین آورد، گفت: امید است که پروردگارم مرا به راه مستقیم هدایت فرماید‌. (تاریخ طبری ۲۳۳/۴) 〰〰〰〰〰〰 در مکه نیز امام خبردار شدند که ، عمرو بن عاص را با افرادی پیاده و سواره تجهیز نموده و به او فرمان دستگیری امام را داده است؛ 👈👈حتی اگر امام ابا کند، او از جنگ‌ با امام خودداری نخواهد کرد. و همچنین 30 مرد از اشرار بنی امیه را در میان حاجیان پنهان ساخت تا امام حسین علیه السلام را در هر حالی که هستند، بکشند، حتی اگر به پرده‌های کعبه دست آویخته باشند؛ لذا امام حسین علیه السلام چنین فرمودند: ⬅️ به خدا قسم اگر به فاصله یک وجب در خارج کعبه کشته شوم، بهتر است از آنکه در داخل مسجد به قتل برسم‌. 👈👈 به خدا سوگند اگر در لانه جنبنده‌ای از این جنبدگان باشم، مرا بیرون می‌کشند تا خواسته‌شان را عملی سازند. به خدا، آنچنان بر من تعدی کنند که یهودیان در روز شنبه تعدی کردند. (تاریخ طبری ۲۷۶/۴-بحارالانوار ۹۹/۴۵- منتخب طریحی۱۲۴/۲ - مقتل خوارزمی ۲۱۸/۱ و...) 👈👈پس امام به این علت از مکه به قصد عراق خارج شدند ؛ به ویژه که نامه‌های اهل کوفه به ایشان رسید؛ چون ایشان عازم رفتن گردیدند، ایستادند و خطبه‌ای با این مضمون ایراد فرمودند: ⬅️حمد از آن خداست و آنچه خدا بخواهد بشود، و قوتی نیست مگر بوسیله خداوند، و درود خدا بر رسولش باد. مرگ برای فرزند آدم مانند گردنبندی است چون گردنبند زینتی دختران جوان؛ مرا شوقی است به اسلاف و نیاکانم چون اشتیاق یعقوب بر یوسف، برای من قتلگاهی اختیار شده است که آن را ملاقات خواهم کرد. پاره‌های تنم را می‌بینم که گرگان بیابانهای کربلا و نوامیس پاره پاره‌اش می‌کنند و شکمهای گرسنه و انبانهای خشکیده خود را از من سیر می‌کنند. از آنچه قلم تقدیر برای آن روز نوشته ، چاره‌ای نیست. خداوند از رضایت ما اهل بیت خشنود است. بر بلای او صابریم و به ما پاداش صابران را عطا می‌کند. پارهء تن رسول الله از او دور نخواهد شد، بلکه همگی در بهشت اعلی نزد دادگر خواهند آمد. به آنها چشمانش شاد و وعده‌اش تحقق می‌پذیرد‌. پس هر که در راه ما خون خود را ایثار نماید و خود را آماده کرده تا به لقای خدا برسد، رخت سفر با ما بربندد که من فردا صبح رهسپار خواهم شد. ان‌شاء‌الله‌تعالی. (مقتل الحسین/امین/۶۳) 〰〰〰〰〰〰 نتیجه : 👈 باید به این نکتۀ بسیار مهم توجه داشت که پس از خروج آن حضرت از مدینه به جهت ترک بیعت با یزید و حفظ جان خویش ، چند ماه از اقامت حضرت در مکه گذشته بود؛ حضرت در مکه نیز در خوف و نگرانی و بی یاوری بودند. در مکه هم به جان ایشان سوء قصد شد. در این شرایط بود که از کوفه نامه های پی در پی آمد؛ وقتی نامه های مردم عراق رسید، امام علیه السلام نمی‌توانستند نسبت به درخواست مردم بی اعتنائی بفرمایند؛ چون باید حجت بر مردم تمام شود. و ایشان به وظیفۀ امامت عمل فرمودند. ⬅️ لذا حرکت امام علیه ‌السلام به سمت کوفه، با علم آن حضرت به شهادت، به هیچ عنوان به معنای قصد امام علیه‌السلام برای تشکیل حکومت و قیام بالسیف بدین معنا نبوده، بلکه ایشان به وظیفه امامتی خویش نسبت به درخواست مردم و اتمام حجت با آنان، عمل فرموده‌اند. 〰〰〰〰〰〰 https://Eitaa.com/bshmk33
[3] ✔️ هدف سیدالشهدا علیه السلام از چه بود؟؟ إنّی ما خَرَجتُ اَشِراً و لا بَطِراً و لا مُفسِداً و لا ظالِماً، اِنَّما خَرَجتُ لِطَلَبِ الاصلاحِ فی اُمَّهِ جَدّی، اُریدُ اَن آمُرَ بِالمَعرُوفِ و اَنهی عَنِ المنکَرِ وَ اَسیرَ بِسیرهِ جَدّی وَ اَبی عَلیَّ بن اَبی طالبٍ. 〰〰▪️〰〰〰〰〰 🔍 برای یافتن پاسخ به این سوال، بهترین و دقیق‌ترین جواب ، جستجو در منابع تاریخی و روایی و یافتن پاسخ از لسان مبارک خود آن حضرت است؛ 👈 با پیگیری دقیق این مباحث درخواهید یافت، علت خروج آن حضرت با لعین تا سر حد شهادت بوده است؛ و به هیچ عنوان خروج حضرتش برخلاف برخی ادعاها ، مانند ادعای امثال آقای صالحی نجف آبادی‌ در کتاب <شهید جاوید> به جهت تشکیل حکومت نبوده و بدین معنا قیام بالسیف نفرموده‌اند. 👈شأن امام هدایتگری است و حکومت و این مسائل اهمیتی در مقابل <<هدایت>> که هدف اولیاء الهی است، ندارد. _ چون مردم قصد امام علیه‌السلام را مبنی بر خروج از مکه به عراق فهمیدند ، چند نفر از برادران و پسرعموها و نزدیکان و صحابه و فرزندانشان پیش ایشان آمدند و از وی خواستند به عراق نروند؛ امام علیه‌السلام هر گروه را به گونه‌ای جواب فرمودند: ⬅️ استخاره خواهم کرد و نظر می‌کنم چه خواهد شد. (مقتل الحسین/۶۳،۶۴) پدرم فرمود که در کعبه قربانی و گوسفندی است که مردم کشتن او را روا دانند. من میل ندارم که آن قربانی باشم. (همان منبع) ⬅️ رسول خدا صلی الله علیه و آله بعد از رفتن تو به نزد من آمد و فرمود: ای حسین! خارج شو که خداوند دوست دارد تو را کشته ببیند. (همان منبع) 👈به خدا سوگند اگر در لانه ای از لانه‌های این جنبدگان بودم، مرا بیرون می‌آورند تا بکشند. به خدا بر من تعدی خواهند کرد، چون قانون شکنی یهود در مورد روز شنبه، و به خدا سوگند مرا وانمی‌گذارند مگر اینکه این جان را از کالبدم خارج کنند که اگر این کار را کردند، خداوند کسی را بر آنها مسلط کند که آنان را خوارتر از کهنه پارچهء زنان کند. ⬅️ ای اباعبدالرحمان، آیا می‌دانی که از پستی دنیا این بود که سر بن زکریا به عنوان هدیه برای زنی از بدکاره‌های بنی‌اسرائیل برده شد؟ آیا می‌دانی که بنی‌اسرائیل در فاصلهء اذان صبح تا طلوع آفتاب هفتاد پیامبر را کشتند و بعد در بازارها نشستند و خریدند و فروختند، گفتی که هیچ اتفاقی نیفتاده است؟ خداوند در مورد آنها شتاب نکرد، بلکه بعد آنها را به سختی گرفت ، گرفتن عزتمندی صاحب انتقام. ای اباعبدالرحمان، تقوای خدا را پیشه کن ، هرگز یاری مرا رها مکن. (اعیان الشیعه۲۱۲/۴) 👈👈 آنگاه امام به برادران و پسرعموها و اصحاب دستور دادند شتران و زنان را حرکت دهند. این رویداد در روز ترویه، سه‌شنبه هشتم ذیحجه ی سال ۶۰ هجری بود. ....سپس امام به همراه سواران‌شان به راه افتادند؛ به حضرت یحیی بن زکریا و قتل او اشاره فرمودند و بیان داشتند: 👈 از پستی دنیا این بود که سر یحیی بن زکریا به بدکاره‌ای از بدکاره‌های بنی‌اسرائیل اهدا شد. سپس به راه ادامه دادند تا به سرزمین تنعیم رسیدند؛ در آنجا شترانی را دیدند که پارچه‌هایی گرانبها و رنگهای تزیینی از کارگزار در به عنوان هدیه برای بن معاویه می‌برند‌. متاع و هدایا را گرفته به صاحبان شتران فرمود: 👈👈 هر که دوست دارد با ما باشد ، مزد او را داده همدمی او را گرامی می‌داریم ؛ و هر که دوست دارد از ما جدا شود، مزد او را می‌پردازیم‌. گروهی با امام همراه شدند و تعدادی دیگر رفتند.. 〰〰〰〰〰〰〰 ⬅️ حرکت آن حضرت به سمت عراق، با علم آن حضرتش به شهادت و با وجود سوء قصدها به جان ایشان ، ترک بیعت با لعین، تلاش برای نجات جان مبارک خویش، حفظ حرمت خانه خدا ، عدم بی‌اعتنایی به درخواست مردم و عمل به وظیفه امامت خویش و اتمام حجت بر مردمان است. ~~~ نتیجه: سیدالشهداء سلام الله علیه در منازل مختلف تا کربلا بارها از حضرت یحیی علیه‌السلام و جدا شدن سر مطهر ایشان سخن گفتند، ⬇️ شباهت‌های امام حسین علیه السلام و حضرت یحیی: -گریستن آسمان بر عزای ایشان -ناپاک زاده بودن قاتلین ایشان -جایگاه خاص قاتلین ایشان در دوزخ -انتقام سنگین از قاتلین ایشان -جدا شدن راس مبارک ایشان و تکلم راس مطهر ایشان https://Eitaa.com/bshmk33
[4] ✔️ هدف سیدالشهدا علیه السلام از چه بود؟؟ إنّی ما خَرَجتُ اَشِراً و لا بَطِراً و لا مُفسِداً و لا ظالِماً، اِنَّما خَرَجتُ لِطَلَبِ الاصلاحِ فی اُمَّهِ جَدّی، اُریدُ اَن آمُرَ بِالمَعرُوفِ و اَنهی عَنِ المنکَرِ وَ اَسیرَ بِسیرهِ جَدّی وَ اَبی عَلیَّ بن اَبی طالبٍ. 〰〰▪️〰〰〰〰〰 🔍برای یافتن پاسخ به این سوال، بهترین و دقیق‌ترین جواب ، جستجو در منابع تاریخی و روایی و یافتن پاسخ از لسان مبارک خود آن حضرت است؛ 👈 با پیگیری دقیق این مباحث درخواهید یافت، علت خروج آن حضرت با لع و حفظ جان مبارک خویش بوده است؛ چرا که فرمان یزید این بود: یا بیعت یا سر آن حضرت! 👈و به هیچ عنوان خروج حضرتش طبق برخی ادعاها ، مانند ادعای امثال آقای صالحی نجف آبادی در کتاب <شهید جاوید> به جهت تشکیل حکومت نبوده و قیام بالسیف بدین معنا نفرموده‌اند. 👈 شأن امام هدایتگری است و حکومت و این مسائل اهمیتی در مقابل <<هدایت>> که هدف اولیاء الهی است، ندارد. _____ ⬅️وقتی خبر حرکت امام به سوی عراق به عبیدالله بن زیاد رسید، همهء امکانات لشکری را جمع کرد و بر سر راههای اصلی گمارد، حصین بن تمیم که رئیس نگهبانان بود، در قادسیه فرود آمد و پیاده و سواره‌اش را بین قادسیه و منطقه خفان تا قطقطانه و از جانب دیگر تا کوه لعلع در بصره جای داد، در قادسیه بود که قیس بن مسهر صیداوی توسط سپاه حصین دستگیر شد و سرانجام به شهادت رسید؛ ....در چنین شرایطی کاروان امام حسین علیه السلام در حال طی مسیر به سمت کوفه‌ای است که به لحاظ ظواهر امر، امن ترین مکان و البته ، مکانی است که به ظاهر خواهان آن حضرت است ....منازلی چند طی شد تا اینکه شبانه کاروان حسینی علیه‌السلام به منطقه ثعلبیه وارد گشت.... امام حسین علیه السلام سر مبارک را بر زانوان گذاشته بودند که لختی به خواب رفتند؛ هنگامی که بیدار شدند فرمودند: ⬅️ شما می‌شتابید و مرگ شما را به بهشت می‌داند. 👈حضرت علی اکبر علیه السلام فرمودند: ای پدر، مگر ما بر حق نیستیم؟ امام حسین علیه السلام فرمودند: آری ای فرزندم، سوگند به آنکه بازگشت بندگان به سوی اوست. آنگاه حضرت علی اکبر علیه السلام فرمودند: پدر، پس، از مرگ باکی نخواهیم داشت. امام حسین علیه السلام فرمودند: خداوند تو را پاداش دهد پسرم، پاداش نیکوی فرزند در حق پدر. 👈👈 وقتی امام علیه‌السلام صبح نمودند با مردی از اهالی کوفه به نام<ابو هِرّء أزدي> برخورد نمودند، ابو هرء بر آن حضرت سلام کرد و گفت:: ای پسر رسول خدا چه کسی تو را از حریم خدا و جدت اخراج کرد؟؟ امام به او فرمودند: ⬅️ چه می‌گویی ابوهرء؟! بنی امیه مالم را گرفتند صبر نمودم، به خانواده‌ام بد گفتند ، باز تحمل کردم؛ 👈👈 آنگاه خون مرا خواستند، پس گریختم. به خدا سوگند که گروه ظالمان مرا خواهند کشت و خداوند لباس ذلت را بر آنها می‌پوشاند و آنها را به شمشیر برنده‌ای دچار می‌کند. خداوند کسی را بر آنها مسلط خواهد کرد که آنها را ذلیل می‌کند تا آنجا که از قوم سبت هم خوارتر شوند. (مقتل الحسین/امین/۲۹۱) 〰〰〰〰〰〰〰 ❗️❕مشخص نیست چرا عده‌ای سعی می‌کنند که ترک بیعت سیدالشهداء (علیه السلام) با چون یزیدی را و تلاش آن حضرت برای دفاع از جان خود را قیام مسلحانه برای تشکیل حکومت معرفی کنند؟؟ ⬅️آیا این افراد نمی‌دانند که طبق نص آیات قرآن، هرگونه قیام و قتال در ماه‌های حرام از سوی خداوند،حرام اعلام شده؟!! آیا العیاذ بالله امام حسین علیه السلام نمی‌دانستند که در ماه محرّم قیام و جنگ، حرام است؟ 👈 امام علیه‌السلام در ماه رجب به مکه تشریف بردند . در ذی الحجة از مکه خارج شدند. و ابتداء به جنگ هم که در ماه محرم است، همۀ این ماه ها حرام هستند. رجب، ذی القعده، ذی الحجه و محرم. خود امام علیه‌السلام فرمودند که «خائف یترقب» از مدینه خارج شدند. چون یزید لعنه الله گفته بود یا بیعت یا سر! ⁉️‼️به راستی اگر ایشان انگیزه تشکیل حکومت و دولت در سر می‌پروراندند چرا به جمع‌آوری قوا و تجهیز سپاه اقدام نفرمودند و با زن و فرزند از دیار خود خارج شدند؟؟؟ https://Eitaa.com/bshmk33
[5] ✔️ هدف سیدالشهدا علیه السلام از چه بود؟؟ إنّی ما خَرَجتُ اَشِراً و لا بَطِراً و لا مُفسِداً و لا ظالِماً، اِنَّما خَرَجتُ لِطَلَبِ الاصلاحِ فی اُمَّهِ جَدّی، اُریدُ اَن آمُرَ بِالمَعرُوفِ و اَنهی عَنِ المنکَرِ وَ اَسیرَ بِسیرهِ جَدّی وَ اَبی عَلیَّ بن اَبی طالبٍ. 〰〰▪️〰〰〰〰〰 🔍برای یافتن پاسخ به این سوال، بهترین و دقیق‌ترین جواب ، جستجو در منابع تاریخی و روایی و یافتن پاسخ از لسان مبارک خود آن حضرت است؛ 👈 با پیگیری دقیق این مباحث درخواهید یافت، علت خروج آن حضرت با لع و حفظ جان مبارک خویش بوده است؛ چرا که فرمان یزید این بود: یا بیعت یا سر آن حضرت! 👈و به هیچ عنوان خروج حضرتش طبق برخی ادعاها ، مانند ادعای امثال آقای صالحی نجف آبادی در کتاب <شهید جاوید> به جهت تشکیل حکومت نبوده و قیام بالسیف بدین معنا نفرموده‌اند. ___ در منزلگاه زُباله بود که خبر شهادت حضرت مسلم بن عقیل علیه‌السلام به امام رسید؛ (تاریخ طبری۲۹۳/۴) ⬅️....امام نامه‌ای را بیرون آوردند و آن را برای جماعتی که با ایشان همراه بودند ، خواندند؛ در نامه آمده بود: 📜 به نام خداوند بخشاینده مهربان، اما بعد، به من خبر وحشتناکی رسیده است، خبر قتل مسلم بن عقیل و هانی بن عروه و عبدالله بن یقطر، به راستی که شیعیان ما، ما را واگذاشتند. پس هر که خواهد بی‌هیچ باکی منصرف شود که بر او پیمانی نیست. (مقتل الحسین/امین/۷۷) 👈👈 افراد فراوانی از حضرت حسین علیه السلام جدا شدند، زیرا به این قصد آمده بودند که امورشان مرتب شود و جوّ برایشان آماده گردد!!! اما آنگاه که امام به آنان خبر داد که خبری از حکومت و غنایم و ... نیست، تنها کسانی ماندند که خود را برای دیدار خداوند آماده ساخته بودند. ...کاروان امام حرکت نمود تا به منطقهء شَراف رسید. چون پاسی از شب گذشت، به فرزندان فرمان فرمود به مقدار زیاد از آب 💦💦توشه بردارند. آنگاه حرکت نمودند تا ظهر سر رسید؛ ⬅️در آن هنگام کاروان حسینی علیه‌السلام، با اولین دسته از سپاه اموی که تعدادشان به ۰۰۰'۱ نفر می‌رسید و در راس آنان بن‌ یزید تمیمی یَربوعی قرار داشت، برخورد نمودند. افراد این سپاه در آمادگی کامل بودند، شمشیرها و نیزه‌ها را به خود بسته بودند. اما تشنگی بسیار آنها را آزار می‌داد‌. وقت ظهر بود؛ امام به جوانان فرمودند: 👈 به این گروه آب دهید و سیرابشان کنید. اسبان آنها را نیز آب دهید. جوانان برخاستند و به اسبان و قوم آب دادند تا سیراب شدند. آنها ظرف‌ها و کاسه‌ها را پر از آب کرده و به اسبان نزدیک می‌شدند و به آنها آب می‌دادند. خود امام نیز با دستان مبارکش آنها را سیراب می‌فرمود. (تاریخ طبری۲۹۶/۴) ⬅️امام به حر بن یزید فرمودند: -آیا بر مایی یا با ما؟ حر گفت: -بر تو ای اباعبدالله امام حسین علیه السلام فرمودند: لا حول ولا قوة الا بالله العلي العظيم ....در هنگام نماز ظهر ، امام علیه‌السلام به حجاج بن مسروق جُعفی امر فرمودند تا اذان بگوید؛ سپس با عبا و ردا و نعلین خارج شده ، بعد از حمد و سپاس خدا چنین فرمودند: 👈ای مردم، من دلیل خود را در برابر خدا و در برابر شما می‌گویم. من پیش شما نیامدم مگر وقتی که نامه‌هایتان رسید؛ قبل از اینکه من شما را بیابم ، نامه‌های شما یه من رسید که: ما را امامی نیست، بیا‌. باشد که خداوند ما را بر هدایت مجمتع کند. اگر بر همان گفتار هستید، من یه سوی شما آمده‌ام . اگر شما با عهدها و پیمانهای خود -آنگونه که من اطمینان سلام- به من قول می‌دهید ، به سرزمین شما وارد می‌شوم. و اگر نمی‌دهید و از آمدن من بیزارید، از پیش شما هم بدانجا که بودم بازمی‌گردم. (تاریخ طبری۲۹۷/۴) آنها ساکت بودند ، به موذن گفته شد اذان بگوید؛ امام علیه‌السلام به حر فرمودند:: ⬅️ تو با یارانت نماز بگزار. حر گفت: نه؛ ما نیز به همراه شما نماز می‌خوانیم. سپس امام علیه‌السلام پیشاپیش با آنها نماز اقامه فرمود و بعد به سوی خیمه خویش بازگشتند... 〰〰〰〰〰 اهل انصاف پاسخ دهند:: ⁉️ آیا این سیره ، سیره فردی است که قصد تشکیل حکومت دارد و به قول ادبیات امروز ما ، قیام بالسیف فرموده است؟؟؟؟ ⚠️ دقت بفرمایید::: در زیارت سیدالشهداء علیه‌السلام عبارت « » آمده است؛ که وظیفۀ هر امامی است؛ و در زیارات علیهم السلام درج است. 👈 «قام» به معنای کردن برای است. چون امامان علیهم السلام اولیاء الهی بر مردم هستند باید خود بنمایند. این به معنای «قیامی» که در فارسی رایج است نمی‌باشد. 👈 کاری که حضرت حجت علیه السلام انجام می‌دهند «قیام بالسیف» است. یعنی خروج برای گرفتن قدرت به وسیلۀ سلاح. یعنی گرفتن ریاست کل عالم. این خروج به امر الهی انجام خواهد شد. https://Eitaa.com/bshmk33
⭕️دین، تأمین‌کننده دنیای انسان 🔹دنیای بهتر هم با علیه‌السلام بود، نه با ، ولی انسان، خوشی و راحتی می‌خواهد و به هر چه می‌رسد، بالاتر از آن را طالب است و آرامش ندارد تا به نفس مطمئنه برسد. اما جهل و یا غفلت دارد که داشتن وسایل راحتی و رفاه، غیر از راحتی و رفاه و آرامش دل است: «أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ؛ هان! دل‌ها فقط به یاد خدا آرام می‌گیرند». [رعد، ۲۸] یعنی تنها وسیله آرامش دل، ذکر الله است، ولی ما بر اسباب تکیه می‌کنیم و از مُسَبب‌الاسباب غافل هستیم و حال اینکه خداوند متعال می‌فرماید: «أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَميعاً؛ قدرت، توانایی همگی فقط از آن خداست». [بقره، ۱۶۵] مگر اینکه انسان خودش از میان برود، که: «أَعْدی عَدُوک، نَفْسُک التی بَینَ جَنْبَیک؛ بزرگ‌ترین دشمن تو، نفس تو است که در وجود تو نهفته است». [۱] برای ما امتحان پیش نیامده تا معلوم شود که با حسین علیه‌السلام هستیم، یا با یزید. پی نوشت؛ بحارالانوار، ج ۶۷، ص ۳۶ و ۶۴؛ ج ۷۱، ص ۲۷۱ 📕در محضر بهجت، ج۱، ص۸۶ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) https://Eitaa.com/bshmk33
توی کانال‌هاشون دیگه رسماً دارند در کنار حکومت، به فحش می‌دهند، بعد از اینکه از کشور و معرکه فرار می‌کنند در شبکه عربستانی اینترنال رسماً از «عمروعاص» دفاع می‌کنند، نفر بعدی کی می‌خواد رسماً از دفاع کنه؟ و پرده‌ها رو بیشتر از این پاره کنه؟ 🗣تقی دژاکام ➯@Bshmk33
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️قیام امام حسین (ع) چه تأثیری بر بیداری و آگاهی جامعه ی اسلامی داشت؟ 🔹مسلمانان در دوران بنى امیّه عموماً، و در عصر حاکمیّت معاویه و یزید خصوصاً، نبودند. آنها نمى دانستند که جانشینان بر حق رسول الله (ص) نیستند و بنى امیّه دلسوز و حامى اسلام نمى باشند، و جهل آنها به خاطر تقصیر و کوتاهى شان بود و لذا جاهل مقصّر بودند. آیا آنها نمى دانستند بنى امیّه بازماندگان دوران جاهلیّتند و کینه دیرینه اى از اسلام دارند و هنوز خاطره تلخ کشته شدن عزیزانشان را در جنگ هاى بدر و احد و احزاب فراموش نکرده اند و درصدد انتقام آن خون ها هستند. و از آنجا که پیامبر گرامى اسلام (ص) پیش بینى این روزها را مى نمود، خلافت را بر آل ابوسفیان حرام کرد. این مطلب در روایات متعدّد، از جمله گفتگوى (ع) و مروان بن حکم منعکس شده است. شبى که امام حسین (ع) به دارالاماره مدینه خوانده شد و خبر مرگ معاویه به آن حضرت ابلاغ گشت و از وى تقاضاى بیعت براى یزید شد و حضرت موافقت نکرد، فرداى آن شب مروان امام (ع) را در کوچه ملاقات کرد. خطاب به حضرت عرض کرد: یا اباعبدالله! من خیرخواه تو هستم و پیشنهادى برایت دارم که اگر بپذیرى به خیر و صلاح شماست! امام (ع) فرمود: پیشنهادت چیست؟ عرض کرد: همان گونه که دیشب در مجلس ولید بن عتبه گفتم، شما با یزید بیعت کنید که این کار به نفع دین و دنیاى شماست! 🔹 (ع) فرمود: «ما از آنِ خداییم و به سوى او باز مى گردیم. هر زمان مسلمانان به فرمانروایى همچون گرفتار شوند باید فاتحه اسلام را خواند. بى شک از جدّم رسول خدا (ص) شنیدم که مى فرمود: «خلافت بر خاندان ابوسفیان حرام است و اگر روزى را بر بالاى منبر من دیدید او را بکشید» و مردم مدینه او را بر فراز منبر آن حضرت دیدند و نکشتند و در نتیجه خداوند آنها را مبتلا به یزید فاسق کرد». [۱] مروان با شنیدن این بیان کوبنده و مستدلِ (ع) خاموش گشت و رفت. ابن ابى الحدید مى نویسد: معاویه دوستى داشت که هر روز به ملاقاتش میرفت و از رازداران معاویه و اصحاب سرّ او بود. او مى گوید: «پس از شهادت على (ع) و حسن مجتبى (ع) که معاویه بر سرتاسر جهان اسلام مسلّط شده بود، به او گفتم: معاویه! تو به آنچه که خواستى رسیدى و اکنون حاکم بر تمام بلاد اسلام هستى، به بنى هاشم کمتر ظلم و ستم کن و دستور بده که دیگر بر فراز منابر على (ع) را سبّ و لعن نکنند. معاویه گفت: اشتباه مى کنى! باید چنان کنم که مسلمانان بر فراز مأذنه ها نام پیامبر اسلام (ص) را بر زبان نیاورند. آرى! زمانى آرام مى گیرم که نام محمّد را از بالاى مأذنه ها به زیر بکشم «دفناً دفناً». [۲] عناد و دشمنى بنى امیّه مخصوصاً یزید با اسلام، عناد و کینه اى ریشه اى و اساسى و غیر قابل جمع بود، ولى متأسّفانه در آن زمان گروه عظیمى از مسلمانان آنها را نمى شناختند. 🔹 که معروف به شرابخوارگى، آدم کشى، هوسبازى و فسق و فجور بود به مدینه حمله کرد و شمار زیادى از مردان و زنان آن شهر مقدّس را از دم تیغ گذراند، و سه روز آن شهر را بر سربازان خود مباح کرد، تا هر کارى بخواهند انجام دهند! لشکریان یزید به قتل و غارت پرداخته و کارهاى دیگرى که قلم از ذکر آن شرم دارد! [۳] هنگامى که عبدالله بن زبیر به خانه خدا پناهنده شد، یزید نه به ابن زبیر رحم کرد و نه احترام کعبه را نگهداشت و نه حال ساکنان مکّه را مراعات نمود، لذا دستور داد منجنیق ها را در اطراف مکّه نصب و خانه خدا را سنگباران کنند! [۴] در حالى که طبق احکام اسلامى هر کس به خانه خدا پناه ببرد در امان است؛ حتّى مجرمین. هر چند مى توان آب و غذا را بر مجرمین بست تا بر اثر فشار گرسنگى و تشنگى مجبور شوند از حرم امن الهى خارج گردند، و سپس در صورت اثبات جرم آنها را دستگیر و مجازات کنند. [۵] (ع) براى بیدارى و آگاهى مردم قیام کرد، امّا آن قدر خواب آنها عمیق و جهل و ناآگاهیشان ریشه دار بود که جز خون قلب امام و یاران وفادارش این آفت مهم را از مزرعه اسلام دور نساخت. مردم پس از شهادت حضرت ابى عبدالله (ع) و همراهانش، و اسارت خاندان عصمت و طهارت و بر سر نیزه رفتن سرهاى مقدّس شهداى کربلا، از خواب غفلت بیدار شدند و قیام ها یکى پس از دیگرى شکل گرفت و بنى امیّه پس از واقعه کربلا روى خوش ندیدند، تا اینکه این خون هاى پاک منتهى به سقوط بنى امیّه و ریشه کن شدن این درخت ناپاک شد. پی نوشت‌ها؛ [۱] لهوف، ص ۲۰ [۲] شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید، ج ۵، ص ۱۳۰ [۳] شرح این جنایت بى سابقه غمبار را در کتاب عاشورا، ص ۲۳۱ به بعد مطالعه فرمایید. [۴] همان [۵] جواهرالکلام، ج ۲۰، ص ۴۸-۴۶؛ و ج ۴۱، ص ۳۴۴و۳۴۵ 📕اهداف قيام حسينى‏، ناصر مكارم شيرازى، مدرسه امام على بن ابیطالب، ص ۷۵ منبع: وبسایت آیت الله مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel@Bshmk33
مراقب باشید عاشق دیو کودکی هایتان نشوید دقیقا همان چیزی است که شماها امروز می خواهید. اهل عشق و حال است. عرق‌ ناب ایتالیایی میخورد و ادکلن‌ های اروپایی میزند. لباس‌ های جذاب می پوشد و خوشتیپ است. پارتنر چشم‌ آبی خارجی دارد. مشاوران کروات‌ بسته رومی دارد. پِت و حیوان‌ خانگی دارد؛ انیمال‌ لاوِر است. اهل شعر و شاعری است و عاشقی دل خسته. روشنفکر است و به مردم‌ اش آزادی‌ های فردی و جمعی می‌ دهد. دیسکوها و کلاب‌ های بزرگ برای جوان‌ ها ساخته. به عقاید همه اقشار احترام میگذارد. میخواهی عابد و عارفی سینه‌ سوخته با پیشانی پینه‌ بسته در مدینه و بصره باش یا جوانی آتئیست و اهل دنس و کلوپ در دمشق، همه را در دایره اسلام خود نگه‌ می‌ دارد. میگوید کسی را طرد نکنید. دوقطبی درست نکنید. برای بت‌ پرست‌ های شام، بت‌ های بزرگ و طلایی از شرق‌ آسیا وارد میکند و برای مسلمان‌ های دو آتیشه، مسجد‌های متنوع و مختلف می‌ سازد. وفادار به آرمان «عیسی به دین خود، موسی به دین خود». دین را قاطی سیاست‌ نمیکند. از یهودی و مسیحی و مسلمان به یک اندازه در دربار خود استفاده می‌کند. معتقد به دولت فراگیر و پلورالیسم دینی است. برای سلبریتی‌ ها ارزش و احترام قائل است و هوای‌ شان را دارد. به سفارش یک‌ سلبریتی، مهم‌ ترین زندانی سیاسی خود را آزاد میکند. یزید تمام صفاتی که در جهان مدرن امروز به‌عنوان «ارزش» شناخته می‌ شوند را دارد. هرازگاهی نگاهی به ارزش‌ هایتان بیندازید. رسانه در بلندمدت صفاتی را که قبلا تف و لعن می‌ کردید به‌ عنوان ارزش و نقطه‌ قوت به‌ خوردتان می‌دهد. به خودتان که می‌ آیید می‌ بینید عاشق ویژگی‌ های دیو کودکی‌ هایتان شده‌ اید! ✍ داوودشاملو 💥قرارگاه بصیرتی شهید مهدی کوچک زاده ➯@Bshmk33
🌹هدف قیام امام حسین (علیه‌السّلام) چه بود؟ ♦️امام خامنه ای :«دوست دارند چنین بگویند که حضرت خواست حکومت فاسد را کنار بزند و خود یک حکومت، تشکیل دهد. این هدفِ قیام ابی‌عبداللَّه علیه‌السّلام بود. این حرف، نیمه‌درست است؛ نمیگویم غلط است. اگر مقصود از این حرف، این است که آن بزرگوار برای تشکیل حکومت قیام کرد؛ به این نحو که اگر ببیند نمیشود انسان به نتیجه برسد، بگوید نشد دیگر، برگردیم؛ این غلط است... ♦️در نقطه مقابل، گفته میشود: نه آقا، چیست؛ حضرت میدانست که نمیتواند حکومت تشکیل دهد؛ بلکه اصلاً آمد تا کشته و شود!... این حرف را هم، ما در اسناد و مدارک اسلامی نداریم که برو خودت را به کام کشته شدن بینداز. ما چنین چیزی نداریم... به طور خلاصه، نه میتوانیم بگوییم که حضرت قیام کرد برای تشکیل حکومت و هدفش تشکیل حکومت بود، و نه میتوانیم بگوییم حضرت برای شهید شدن قیام کرد... ♦️هدف، عبارت شد از بازگرداندن جامعه‌ی اسلامی به خطّ صحیح. چه زمانی؟ آن وقتی که راه، عوضی شده است و جهالت و ظلم و استبداد و خیانتِ کسانی، مسلمین را منحرف کرده و زمینه و شرایط هم آماده است... قیام کرد تا آن واجب بزرگی را که عبارت از تجدیدبنای نظام و جامعه‌ی اسلامی، یا قیام در مقابل بزرگ در جامعه‌ی اسلامی است، انجام دهد.» ➯@Bshmk33
🔹با عنایت به نکته فوق باید اشاره کنیم که چنین مورّخینی سعی دارند شیعه را به گونه‌ای نشان دهند که اهل وفای به عهد نیستند. به سخن دیگر، دشمنان شیعه بر آن هستند تا گناه عدم حمایت مردم کوفه را بر عهده شیعیان بگذارند. در حالی که توضیحات ذیل تا حدودی نشان خواهد داد که تنها بخشی از مردم کوفه در آن شرایط، شیعه بودند و آنها نیز در شرایطی قرار گرفتند که نتوانستند از امام حسین (علیه السّلام) دفاع کنند، گرچه اگر در حدّ ایثار، قصد فداکاری داشتند، می‌توانستند چنین کنند. این سخنی است که باید درباره آن به اختصار شواهدی ارائه دهیم. 🔹تصویری که از شرایط کوفه در آن زمان می‌ توان به دست داد چنین است: کسی بود که گرچه برای مردم شام تحمّلش آسان بود، امّا برای مردمی چون مردم عراق تحمّلش قدری مشکل می‌نمود. هنگامی که روی کار آمد، شیعیان کوفه مخالفت را آغاز کردند. بسیاری از مردم کوفه نیز که جانشین مناسبی برای جایگزینی یزید نداشتند، بر اثر جوّ عمومی، حسین بن علی (علیه السّلام) را برگزیدند. به علاوه که عراق در شرایط طبیعی مایل به پذیرش حکومت شام نبود. وقتی که دعوت از ناحیه شیعیان آغاز شد، نه تنها عوام مردم - با روحیه خاص خود - پشتیبانی خود را اظهار کردند، بلکه کسانی نیز که موقعیّت خود را در خطر می‌دیدند و یا تحت تأثیر روحیّه دیگر مردم، اظهار حمایت از (علیه السّلام) کردند. [۱] نتیجه آن، پیدایش جوّ کاذب اما عمومی در حمایت از امام حسین (علیه السّلام) بود. 🔹جوّی که به خاطر خلأ سیاسی پس از مرگ معاویه، بنی امیّه نیز برای مدتی نتوانستند جای آن را پر کنند. به ویژه، با حاکمیّت نعمان بن بشیر که فردی سهل‌گیر بود، این جوّ گسترش یافت و تا وقتی که ابن زیاد به کوفه نیامده بود به سرعت رو به فزونی بود. با توجّه به حدیثی از امام حسین (علیه السّلام)، می‌توان احتمال دیگری را نیز برای دعوت از ناحیه بزرگان پذیرفت، و آن این که آنها عمداً به این جوّ دامن زده بودند تا امام را به عراق کشانده و در آنجا به شهادت برسانند. فرمایش امام حسین (علیه السّلام) چنین است: «وَ مَا کَانَتْ کَتَبَ إِلَیَّ إِلَّا مَکِیدَةً لِی وَ تَقَرَّبَا إِلَی ابْنِ مُعَاوِیَةَ». [۲] در هر حال مسلّم است که قسمت اعظم این جوّ جلوه مثبت داشت، و زمانی که مسلم بدان دیار رفت فضا را چنان دید که باید هر چه زودتر از امام بخواهد تا به کوفه بیاید. پی نوشت‌ها؛ [۱] افرادی چون عمرو بن حجاج و شبث بن ربعی که خود در کربلا فرماندهی سپاه ابن زیاد را داشتند، از کسانی بودند که به امام حسین (علیه السّلام) نامه نوشته بودند. (الفتوح، الكوفى، أبو محمد أحمد بن اعثم، دارالکتب العلمیه، بيروت، ۱۴۰۶ق، ج ۵، ص ۵۰-۵۱). [۲] كتاب جمل من انساب الأشراف، البلاذرى، أحمد بن يحيى بن جابر، تحقيق: سهيل زكار، رياض زركلى، دارالفكر، بيروت، ۱۴۱۷ق، چاپ اول، ج ۳، ص ۱۸۵؛ الفتوح، همان، ج ۵، ص ۱۶۹ 📕حیات فکری و سیاسی امامان شیعه (علیهم‌السلام)، جعفریان، رسول، موسسه انصاریان، قم، ۱۳۸۱ش، چاپ ششم، ص ۱۹۱ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel@Bshmk33
🌹هدف قیام امام حسین (علیه‌السّلام) چه بود؟ ♦️امام خامنه ای :«دوست دارند چنین بگویند که حضرت خواست حکومت فاسد را کنار بزند و خود یک حکومت، تشکیل دهد. این هدفِ قیام ابی‌عبداللَّه علیه‌السّلام بود. این حرف، نیمه‌درست است؛ نمیگویم غلط است. اگر مقصود از این حرف، این است که آن بزرگوار برای تشکیل حکومت قیام کرد؛ به این نحو که اگر ببیند نمیشود انسان به نتیجه برسد، بگوید نشد دیگر، برگردیم؛ این غلط است... ♦️در نقطه مقابل، گفته میشود: نه آقا، چیست؛ حضرت میدانست که نمیتواند حکومت تشکیل دهد؛ بلکه اصلاً آمد تا کشته و شود!... این حرف را هم، ما در اسناد و مدارک اسلامی نداریم که برو خودت را به کام کشته شدن بینداز. ما چنین چیزی نداریم... به طور خلاصه، نه میتوانیم بگوییم که حضرت قیام کرد برای تشکیل حکومت و هدفش تشکیل حکومت بود، و نه میتوانیم بگوییم حضرت برای شهید شدن قیام کرد... ♦️هدف، عبارت شد از بازگرداندن جامعه‌ی اسلامی به خطّ صحیح. چه زمانی؟ آن وقتی که راه، عوضی شده است و جهالت و ظلم و استبداد و خیانتِ کسانی، مسلمین را منحرف کرده و زمینه و شرایط هم آماده است... قیام کرد تا آن واجب بزرگی را که عبارت از تجدیدبنای نظام و جامعه‌ی اسلامی، یا قیام در مقابل بزرگ در جامعه‌ی اسلامی است، انجام دهد.» ➯@Bshmk33
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️آثار و بركات مجالس عزاداری و گريه بر سیدالشهداء (عليه السلام) حفظ رمز نهضت حسينی است. 🔹به راستی چرا در دوران منحوس سلاطين و پادشاهان جور از برپايی مجالس عزای (عليهم السلام) به خصوص جلوگيری می شد؟ آيا نه اين است كه و دیگر امامان شيعه، سبب می شود كه سخنوران و دانشمندان متعهد و انقلابی، مردم را از ظلم های حکومت‌ها آگاهی دهند و انگيزه قيام آن حضرت كه و است به اطلاع مردم برسد. آری، اينگونه مجالس، آموزشگاهها و دانشگاه هايى است كه به بهترين روش و زيباترين اسلوب مردم را به سوى دين خوانده و عواطف را آماده می كند، 🔹و جاهلان و بی‌خبران را از خواب سنگين غفلت بيدار می‌سازد و نيز در اين مجالس است كه مردم، را همراه با ، از مكتب (عليه السلام) می‌آموزند. گريه بر (عليه السلام) و تشكيل «مجالس عزای حسينی» نه تنها را حفظ می‌كند، بلكه باعث می گردد شيعيان با حضور در اين مجالس از والاترين برخوردار شده و در جهت رشد و پرورش يابند. 🔹كدام اجتماعی است كه در عالم چنين اثری را از خود بروز داده باشد؟ كدام حادثه‌ای است مانند «حادثه جانسوز كربلا» كه از دوره وقوع تاكنون و بعدها بدينسان اثر خود را در جامعه بشريت گذارده، و روز به روز دامنه آن وسيعتر و پيروی و تبعيت از آن بيشتر گردد؟ از اين رو بايد گفت كه در حقيقت مراسم ، حافظ و زنده نگهدارنده نهضت مقدس  (عليه السلام) و در نتيجه حافظ اسلام و ضامن بقای آن است. 🔹«موريس دوكبری» اندیشمند فرانسوی می‌نويسد: «اگر مورخين ما، حقيقت اين روز را می‌دانستند و درك می‌كردند كه چه روزی است، اين عزاداری را مجنونانه نمی پنداشتند، زيرا پيروان (عليه السلام) به واسطه (عليه السلام) می‌دانند كه و و استعمار را نبايد قبول كنند، زيرا شعار پيشرو و آقای آنان تن به زير بار و ستم ندادن است. قدری تعمق و بررسی در مجالس عزاداری (عليه السلام) نشان می‌دهد كه چه نكات دقيق و حيات بخشی مطرح می‌شود، 🔹در مجالس عزاداری (عليه السلام) گفته مى شود كه (عليه السلام) برای حفظ و مردم و بزرگی مقام و مرتبه ، از و و گذشت، و زير بار استعمار و ماجراجويی نرفت؛ پس بياييد، ما هم شيوه او را قرار داده از زيردستی استعمارگرايان خلاصی يابيم و مرگ با عزت را بر زندگی با ذلت ترجيح دهيم...»  منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم @Bshmk33
🔹با عنایت به نکته فوق باید اشاره کنیم که چنین مورّخینی سعی دارند شیعه را به گونه‌ای نشان دهند که اهل وفای به عهد نیستند. به سخن دیگر، دشمنان شیعه بر آن هستند تا گناه عدم حمایت مردم کوفه را بر عهده شیعیان بگذارند. در حالی که توضیحات ذیل تا حدودی نشان خواهد داد که تنها بخشی از مردم کوفه در آن شرایط، شیعه بودند و آنها نیز در شرایطی قرار گرفتند که نتوانستند از امام حسین (علیه السّلام) دفاع کنند، گرچه اگر در حدّ ایثار، قصد فداکاری داشتند، می‌توانستند چنین کنند. این سخنی است که باید درباره آن به اختصار شواهدی ارائه دهیم. 🔹تصویری که از شرایط کوفه در آن زمان می‌ توان به دست داد چنین است: کسی بود که گرچه برای مردم شام تحمّلش آسان بود، امّا برای مردمی چون مردم عراق تحمّلش قدری مشکل می‌نمود. هنگامی که روی کار آمد، شیعیان کوفه مخالفت را آغاز کردند. بسیاری از مردم کوفه نیز که جانشین مناسبی برای جایگزینی یزید نداشتند، بر اثر جوّ عمومی، حسین بن علی (علیه السّلام) را برگزیدند. به علاوه که عراق در شرایط طبیعی مایل به پذیرش حکومت شام نبود. وقتی که دعوت از ناحیه شیعیان آغاز شد، نه تنها عوام مردم - با روحیه خاص خود - پشتیبانی خود را اظهار کردند، بلکه کسانی نیز که موقعیّت خود را در خطر می‌دیدند و یا تحت تأثیر روحیّه دیگر مردم، اظهار حمایت از (علیه السّلام) کردند. [۱] نتیجه آن، پیدایش جوّ کاذب اما عمومی در حمایت از امام حسین (علیه السّلام) بود. 🔹جوّی که به خاطر خلأ سیاسی پس از مرگ معاویه، بنی امیّه نیز برای مدتی نتوانستند جای آن را پر کنند. به ویژه، با حاکمیّت نعمان بن بشیر که فردی سهل‌گیر بود، این جوّ گسترش یافت و تا وقتی که ابن زیاد به کوفه نیامده بود به سرعت رو به فزونی بود. با توجّه به حدیثی از امام حسین (علیه السّلام)، می‌توان احتمال دیگری را نیز برای دعوت از ناحیه بزرگان پذیرفت، و آن این که آنها عمداً به این جوّ دامن زده بودند تا امام را به عراق کشانده و در آنجا به شهادت برسانند. فرمایش امام حسین (علیه السّلام) چنین است: «وَ مَا کَانَتْ کَتَبَ إِلَیَّ إِلَّا مَکِیدَةً لِی وَ تَقَرَّبَا إِلَی ابْنِ مُعَاوِیَةَ». [۲] در هر حال مسلّم است که قسمت اعظم این جوّ جلوه مثبت داشت، و زمانی که مسلم بدان دیار رفت فضا را چنان دید که باید هر چه زودتر از امام بخواهد تا به کوفه بیاید. پی نوشت‌ها؛ [۱] افرادی چون عمرو بن حجاج و شبث بن ربعی که خود در کربلا فرماندهی سپاه ابن زیاد را داشتند، از کسانی بودند که به امام حسین (علیه السّلام) نامه نوشته بودند. (الفتوح، الكوفى، أبو محمد أحمد بن اعثم، دارالکتب العلمیه، بيروت، ۱۴۰۶ق، ج ۵، ص ۵۰-۵۱). [۲] كتاب جمل من انساب الأشراف، البلاذرى، أحمد بن يحيى بن جابر، تحقيق: سهيل زكار، رياض زركلى، دارالفكر، بيروت، ۱۴۱۷ق، چاپ اول، ج ۳، ص ۱۸۵؛ الفتوح، همان، ج ۵، ص ۱۶۹ 📕حیات فکری و سیاسی امامان شیعه (علیهم‌السلام)، جعفریان، رسول، موسسه انصاریان، قم، ۱۳۸۱ش، چاپ ششم، ص ۱۹۱ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel@Bshmk33