از کودکی...
پدر از سر لطف و...
مادر از سر شوق...
دستم را در دست #تُ
گذاشتند!
در گوشم...
نام تو را
#لالایی خواندند!
و دوستی ما...
از آن روز شروع شد!
و من، یک #رفیق دارم...
که نامش #حسین است!
خدا را شکر بابت داشتنت!
خدا را شکر که هستی!
کوچهها مشکیپوش!
بوی اسفند و عَلَم بر دوش...
کودکان، با جوش و خروش...
میرسد هرلحظه آوایی به گوش:
سلام بر #محرم و سلام بر عَلَم!
سلام بر کتیبههای محتشم!
@bynolharamyn
از تمام هزار اسم خدا، از بین آن حجم رنگینکمان و ابر و باران و آسمان، از میان آنهمه اسماءالحسنی، بیشتر از همه اسمِ #رفیق َش به من میچسبد!
خدا با هر اسمی، یکی از صفات خودش را هویدا میکند...
مثلا با رئوف، مهربانیَش
با تواب، عذرپذیریَش
با ستار، عیبپوشیَش
با غفور، بخشندگیَش
با سخی، سخاوتمندیَش
با شفیق، دلسوزی و خیرخواهیَش
و با کریم، بزرگواریَش...
خدا با هر اسمش، برای ما آدمها یک صفت و یک خوبی، رو میکند که خودش ختمِ آن صفت است، تَهِ آن خوبی...
.
فکر میکنم #رفیق جامع همه اسمهای خداست!
آخر کسی تا همهی این خصلتهای نیکو را یکجا نداشته باشد، که نمیشود اسمش را گذاشت #رفیق
خاصه با آن شفیقی که تَنگِ اسمِ رفیقش میگذارد، لطف را به کمال میرساند و میشود #رفیق_شفیق
خدا ختمِ رفیقهای عالم است...
به اسمِ خودت، یا رفیق...
سُبحانَکَ یا رفیق، تَعالَیتَ یا شَفیق...
یا رفیقَ من لا رفیقَ لَه
@bynlharamyn
🔅 امیرالمومنین (علیه السلام):
هركه تو را به سرای جاويدان بخواند و در راه عمل برای رسيدن به آن سرا ياريت کند، او #رفیق دلسوز است.
📚تصنیف غرر/ حدیث ۹۷۳۷
@bynolharamyn