پیدا کردم… بالاخره پیدا کردم… هر فراز، روضه‌ی یکی بود. توی این سال‌ها همه را پیدا کردم. حسین(ع) دانه‌دانه برای همه روضه‌ها را خوانده. همان روز عرفه. توی همان اشک‌ها که از صورتش می‌چکیدند. خودش یک دل سیر، برای همه گریه کرد همان وقت که کسی نمی‌دانست آخرش چی می‌شود. من خیلی گشتم، امروز روضه‌ی حُرّ هم پیدا کردم. همین تک‌جمله، همهی غُصه‌ی حُر بود: «فَبِأیِ شیءٍ استَقْبِلُک» همین جمله‌ی کوتاهِ رنگ‌پریده را با همه اضطرارش میگوید: حالا من چه‌طور بیایم پیش طُو؟ روضه‌ی حُر، روضهٔ خجالت است. روضه‌ی حسرت همیشگی، روضه‌ی «نرفتهْ همان توی راه بخشیده شدن» پیدا کردم…! #عرفه

💚 وَ حُبّی لَکَ شَفیعی إلَیک چیزی برای شفاعت ندارم جز دوستت دارم ! 💚💚💚 #دعای_ابوحمزه_ثمالی https://eitaa.com/cafe_anarestane_maneto

💚 مَا قَطَعتُ رَجائِی مِنکَ ... هرگز رشته‌یِ امیدم از تو قطع نمی شَود ... 💚💚💚 مناجات #ابوحمزه_ثمالی https://eitaa.com/cafe_anarestane_maneto

💚 و تَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِی و آنچه كه در دل من ميگذرد را ميدانی... 💚💚💚 https://eitaa.com/cafe_anarestane_maneto

وداع با ماه رمضان و روضه وداع حضرت سيدالشهدا ممنونم اگر نروی ‌‌... میمیرم اگر بروی ... 🎙 #ميرزا_محمدی https://eitaa.com/cafe_anarestane_maneto

می‌خواست آسمان که ببارد گه وداع بیچاره خسته بود ، بجایش گریستم

مَوْلاي بِذِكْرِكَ عاشَ قَلْبي وَ بِمُناجاتِكَ بَرَّدْتُ اَلَمَ الْخَوْفِ عَنّي ابوحمزه‌ ثمالی

گریه مثل باران است؛ به اذن اللّٰه می‌بارد و همان خواص باران را دارد. زمینِ مرده به وسیلهٔ باران زنده می‌شود، به طوری که زمینی که هیچ هنری نداشته هنر پیدا می‌کند. خدا باران را دلیلی برای رضایت خودش قرار داده است: «از پروردگارتان آمرزش بخواهید و آنگاه به سوی او توبه کنید تا از آسمان بر شما بارانی پی‌درپی فرستد / سورهٔ هود آیهٔ ۵۲» .

گریه، بسیار سازنده است. گریه در دعا غوغا می‌کند. دستگاه اشک را برای تطهیر انسان ساخته‌اند. خدا خالق اشک است و این فوق‌العادگیِ انسان است.

وقتی که اشک برای استغفار است، مقام بلندی پیدا می‌کند و جزء مُطهِّرات می‌شود‌. اشک اگر از روی محبت باشد، می‌شود سرمایه‌گذاری در محبت! اشک از محبت نشأت می‌گیرد و دوباره به محبت می‌ریزد؛ اشک از غصه، اشک نیست. اشک بر دنیاست. اگر اشک بر حسرتِ عقب‌ماندگی از دوستان اخروی باشد سازنده است. حسین‌بن‌علی‌ علیه‌السلام می‌فرماید: «أنا قَتیلُ‌ العَبرَة» بهترین راه برای جاری شدن اشک، یاد حسین‌بن‌علی است. اشک در عزای امام‌حسین علیه‌السلام برای ما سرمایه می‌شود. اشک‌های ما از بین نمی‌رود، آنها را جمع می‌کنند برای شبِ اول قبر. هیچ چیز مثل اشک به انسان آرامش نمی‌دهد! اشک فاصلهٔ انسان را با خدا و اهل‌بیت کم می‌کند. بخصوص اشک برای سیدالشهدا اشک دیگری است و ارزش دیگری دارد. این اشک پاک‌کننده است. | آیینهٔ‌تمام

داستانِ اشک، اشک، اشک و اشک :)