ان الله جعل الدنیا دار بلوی والاخره دار عقبی وجعل بلوی الدنیا لثواب الاخره سببا وثواب الاخره من بلوی الدنیا عوضا. امام هادی(ع) می‌فرمایند: خداوند، دنیا را سرای بلا و آزمایش و آخرت را سرای ابدی قرار داده است و گرفتاری دنیا را سبب پاداش آخرت ساخته وثواب آخرت را عوض بلای دنیا قرار داده است. _تحت‌العقول،ص۴۸۳

جمع‌کن از این شهر خاکسترم را...

آن‌را که غمی بود که بتواند گفت غم از دل خود بگفت، بتواند رُفت این طُرفه گلی نگر که ما را به شگفت نه رنگ توان نمود و نه بوی نهفت _از‌نامه‌های‌عین‌القضات‌همدانی

سلام علی الضاحکین وفی قلوبهم سنین بکاء. سلام بر آن‌ها که می‌خندیدند در حالی‌که سالیانی‌ست در قلب‌هایشان می‌گریند...

و انک ماء و ان الماء قد یسقی و قد یروی و قد یغرق. و تو آب هستی... و آب تشنگی می‌آورد... و آب سیراب می‌کند... و آب غرق می‌کند... -یکی‌از‌قشنگترین‌تعریف‌هایی‌بود‌ که‌از‌معشوقه‌خوندم:)

خاطر خیری که آمد منع کردن چیست و تاخیر چیست؟ اگر آن خاطر را منع نکردی ای، محتاج وعظ نبودی و حاجت نبودی ما را که به ظاهر بخواهیم از تو. _مقالات‌شمس

میدونی من فکر میکنم این‌که میگن تو دعوا حلوا خیرات نمی‌کنن، یه توجیه مسخره‌ست واسه گندی که زدن! وگرنه آدم تو عصبانیت دقیقا حرفایی رو میزنه که تو آرامش کلی بهشون فکر کرده.

یه وقتایی هم عشقت انقدر سینه سوز میشه که از اندوهش قفسه‌ی سینه‌ات درد میگیره! همون وقتا که غمت انقدر بزرگه که کلمه‌ای براش پیدا نمی‌شه و همونطور که بغض راه گلوت رو می‌بنده، اندوه نمیزاره بتونی حرف بزنی. در عربی به این مرحله از عشق در بابِ رنجیدگی، میگن "الجوی" در معنیش اومده: "از فرط اندوه به سختی دردمند شدن" معادل فارسیش میشه: دل گرفتگیِ ناگفتنی...

جالبه بدونید اندوه انتطار ظهور امام زمان از جنس همین نوعه. در دعای ندبه اومده: "و ازل عنه به الاسی والجوی" با دیدار حضرت اندوه و سوز دل را از ما بزدای... یعنی ما در زمان غیبت حضرت می‌بایست حالمون در مرحله‌ی الجوی باشه. حالا یه سوال می‌مونه و اونم اینه آیا ما بی او اینگونه دردمندیم؟ _دوران

خداوکیلی شما سیس‌رو بببین این چهره اگه انقلاب نمیکرد جای تعجب داشت:)

بارها روی از پریشانی به دیوار آورم ور غم دل با کسی گویم به از دیوار نیست _سعدی

به شیرینی از گل شکر نوش‌تر به نرمی ز گل نازک آغوش‌تر _نظامی