eitaa logo
از هر چمن،گلی 🌼🌸🌻🌸🌼
161 دنبال‌کننده
24.5هزار عکس
28.3هزار ویدیو
212 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
سپاس بیکران از ارسال کننده ی محترم # قابل توجه بزرگواری که درخواست سندروایت نمودند👇🏻 سه ساعت مهم در هر روز رمضان ساعت اول : ( اولین ساعت از روز – بعد از نماز صبح ) سه ساعت مهم در هر روز رمضان که مدیریت و استفاده شود امام نووی رحمه الله در کتاب الاذکار گفته است : ” بدان که بهترین اوقات برای ذکر و یاد خداوند در روز بعد از نماز صبح است “ امام ترمذی از از انس (رض) روایت نموده است که پیامبر (ص) فرمودند : ” من صلی الفجر فی جماعه ثمّ قعد یذکر الله حتی تطلع الشمس ثمّ صلّی رکعتین کانت له کأجر حجه و عمرهٍ تامهٍ تامهٍ تامهٍ ” هر کس نماز صبح را با جماعت بخواند سپس بنشیند و تا طلوع آفتاب به ذکر و یاد خدا مشغول باشد سپس بعد از طلوع خورشید دو رکعت نماز بخواند اجر و پاداش او مانند پاداش حج و عمره ای کامل است و لفظ (تامهٍ ) را سه بار تکرار نمودند .  ترمذی این حدیث را روایت نموده و آن را حدیثی حسن دانسته است . پیامبر (ص) هنگامی که نماز صبح  می خواند در جایگاه نماز می نشست تا اینکه آفتاب به خوبی طلوع می نمود . دانشمندان و فقهای اسلامی  تأکید دارند بر اینکه مستحب است این ساعات ( بعد از نماز صبح ) را غنیمت دانسته و تا طلوع آفتاب به ذکر و یاد خدای متعال مشغول باشیم . در حدیث پیامبر (ص) وارد است : « اللّهم بارک لأمتی فی بکورها » با الها در صبحگاههای امتم برکت نما . لذا خوابیدن بعد از نماز صبح مکروه است ، چون که در این ساعات رزق و روزی تقسیم می شوند پس خوابیدن در این ساعات شایسته نیست بلکه باید این لحظات را با ذکر و یاد خدا و دعا و استغفار احیا نماییم بویژه که ما در ماه رمضان قرار داریم ، ماهی که اجر و پاداش اعمال در آن چند برابر می گردد. ساعت دوم : آخرین ساعت از روز – قبل از غروب آفتاب ) :  مؤمنان روزه دار به سبب آمادگی خویش برای افطار و تهیه نمودن وسائل افطاری غالباً این ساعت با ارزش را از دست می دهند ؛ برای کسی که دربدست آوردن اجر و پاداش حریص است چنین غفلتی شایسته نیست ، چرا که این لحظات بسیار با ارزش و دقایق پر بها و بهترین وقت برای دعا و نیایش با خداوند است ( لحظاتی که هیچ گونه حائل و فاصله ای میان خداوند بلند مرتبه و بندگان روزه دار باقی نمی ماند )  و مطابق حدیث پیامبر (ص) این لحظات هنگام استجابت دعا می باشد . پیامبر (ص) فرموده است : « ثلاثٌ مستجاباتٌ : دعوه الصائم ، و دعوه المظلوم ، و دعوه المسافر » خداوند دعای سه کس را استجابت می کند : دعای روزه دار ، دعای مظلوم ، و دعای مسافر . سلف صالح  بر آخر روز بیشتر از اول آن اهمیت قایل می شدند و احترامش می گرفتند ؛ چرا که این لحظات خاتمه ی روز هستند . پس انسان موفق و کامیاب کسی است که خداوند او را در راستای استفاده نمودن صحیح و بهتر از این ساعات  در دعا و نیایش موفق بگرداند . ساعت سوم : وقت سحر  سحر لحظه های قبل از فجر را می گویند : خداوند می فرماید : { وَالْمُسْتَغْفِرِینَ بِالأَسْحَارِ  } ( بندگان خوب خدا وندکسانی هستند که …. و در سحر گاهان آمرزش می طلبند . پس برادر  و خواهر  روزه دارم : بر این اوقات با ارزش حریص و آن را غنیمت بشماریم و با کثرت دعا و استغفار تا وقت اذان از برکات آن بهره مند شویم، بویژه که ما در ماه مبارک رمضان هستیم این دقایق معنوی و روحانی را در چیزی که ارتباط ما را با خداوند تقویت نماید به سر ببریم . خداوند ما را تشویق می نماید که این ساعات با ارزش را غنیمت دانسته و به تسبیح و تهلیل مشغول باشیم . {  وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ غُرُوبِهَا وَمِنْ آنَاءِ اللَّیْلِ فَسَبِّحْ وَأَطْرَافَ النَّهَارِ لَعَلَّکَ تَرْضَى (۱۳۰/ طه } و قبل ازطلوع آفتاب و پیش از غروب آن ، و در اثناء شب و در بخشهایی از روز ، به پرستش و ستایش پروردگارت مشغول شو تا ( پیوندت با خدا استوار گردد و آرامش خاطر به تو دست دهد ، و بدانچه برایت مقرر شده ) راضی و خوشنود شوی . و باز خداوند می فرماید :  { وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوبِ (۳۹) وَمِنْ اللَّیْلِ فَسَبِّحْهُ وَأَدْبَارَ السُّجُودِ (۴۰/ق } و ستایش و سپاس پروردگارت را پیش  از طلوع آفتاب و قبل از غروب آن بجای آور و نیز در پاره ای از شب و بدنبال نمازها ، او را بستای و تسبیح و تقدیسش نمای .
﷽؛ ✅ حکمت به و پس از  چرا پس از سفارش شده است که خود را به و خود بکشید ؟ وقتي انسان برداشت ، طبق روايات و سنت معصومين علیهم‌السلام آن را بر و خود بكشد ؛ براي اينكه به اين پاسخ داده است . كه به سوي دراز شود ، يقيناً خالي بر نمي‏‌گردد و كه عطاي الهي را دريافت كرد ، ؛ لذا آن را به يا به بكشد . ،تفصیلی وقتي انسان برداشت ، طبق روايات و سنت معصومين عليهم‏‌السلام آن را بر و خود بكشد ؛ براي اينكه به اين پاسخ داده است . كه به سوي دراز شود ، يقيناً خالي بر نمي‏‌گردد و كه عطاي الهي را دريافت كرد ، ؛ لذا آن را به يا به بكشد . مجلسى ، محمد باقر بن محمد تقى‏ جمعى از محققان‏ دار إحياء التراث العربي‏، بيروت‏، 1403 قمری‏، چاپ دوم، ج 83، ص 210، باب 44 (سجدة الشكر و فضلها و ما يقرأ فيها و آدابها)؛ ‏ ابن طاووس، على بن موسى‏، بوستان كتاب‏، قم‏، 1406 قمری، ‏چاپ اول، ص 187.