▪️ مراسم عزاداری و سوگواری شهادت حضرت زهرا (س)
در ایام فاطمیه اول
▪️سخنران:
حجت الاسلام والمسلمین مدرسی
▪️با نوای:
کربلایی امیرحسین مرزبانی
━━━━━◈❖✿❖◈━━━━━
زمان: پنجشنبه ٢۴ آبان ماه ۱۴۰۳
همراه با اقامه نماز مغرب و عشاء
━━━━━◈❖✿❖◈━━━━
مکان: مسجد جامع شهر چوار
اذان مغرب به وقت چوار: ۱۷:۴۱
#فاطمیه
#دهه_اول
دقیقه ۵۵
✳ بهشت در مقابل دانهای خرما! 🔻 روضۀ اول صبح هم عالمی دارد برای خودش. روزت را میسازد. عجیب شارژت م
🔻 ادامۀ مطلب
✳ گندم اعمال چل ساله کجاست؟!
2. در آیۀ بعد دارد که «إِنَّما نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ»؛ سخنران در ادامه گفت: انسان باید کارهایی داشته باشد که کسی نداند. «لوجه الله» باشد. بعد هم اشارۀ ظریفی به ماجرای عاشورا کرد و گفت: هر چه بر پیکر سیدالشهدا بود، فقط ضربۀ شمشیر نبود. دیدند زخمهای کهنهای هم در بین زخمهای تازه هست. این زخمها ردّ کیسههای غذایی بود که سیدالشهدا در دل شب درِ خانۀ فقرا میبرد.
3. یک مرتبه بالاتر این است که کار را حتی به طمع مزد و سود انجام ندهیم. کارمان فقط برای خدا باشد. بعد هم این بیت را خواند که: «تو بندگی چو گدایان به شرط مزد نکن/ که خواجه خود روش بندهپروری داند.» یعنی مثلا حسابوکتاب نکن که اگر چند ساعت بیشتر سر کار بمانی اضافهکار بیشتر میگیری و... . تو برای خدا کار کن؛ خدا از فضل خودش مزدت را میدهد.
4. اگر به جایی برسی که در قبال کاری که انجام میدهی نهتنها طمع مزد نداشته باشی، که حتی توقع تشکر هم از ذهنت عبور نکند، این یعنی درجۀ چهارم اخلاص را هم داری. خیلی سخت شد. نه؟! ولی خدا میفرماید خاندان پیامبر آن شب با این حال انفاق کردند. «لا نُريدُ مِنْکُمْ جَزاءً وَ لا شُکُوراً»
این رو از من به یادگار داشته باشید: رفقا! هرچقدر که میتونید از شهید بابایی کتاب بخونید. با شهید بابایی آشنا بشید. شهید بابایی در قلۀ اخلاص بود.
سخنران در ادامه خاطرهای از این شهید بزرگوار میگوید که به ایشان میگویند درجۀ سرهنگیات آماده شده. خب هرکسی باشد استقبال میکند. ایشان میگوید: احتیاجی نیست! من کارهایم با همین درجۀ سرگردی هم پیش میرود! خدایا چقدر اخلاص!
5. اخلاص، مرتبۀ بالاتری هم دارد. و آن اینکه کار را با تقوای الهی و خداترسی انجام بدهیم. یعنی چه؟ یعنی اخلاص بعد از عمل هم داشته باشیم. مواظب باشیم عملمان را با گناه از بین نبریم.
رفقا! آیت الله جوادی آملی در تفسیر آیۀ «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها» میفرماید: خدا در این آیه نفرموده هر کس حسنهای بفرستد، بلکه فرموده هر کس حسنهای را با خودش بیاورد. یعنی باید بتوانیم اعمالمان را با خودمان ببریم. یک وقت بعد از سالها به خودمان نیاییم و ببینیم که به قول مولوی ته کیسهمان را موش سوراخ کرده و هر چه ذخیره کردهایم، برده است! گرنه موشی دزد در انبان ماست/ گندم اعمال چل ساله کجاست؟!
🏴 #فاطمیه #حضرت_زهرا
#سپاه_ناحیه_شهرستان_چوار
#کانال_دقیقه۵۵ / عضو شوید👇
♨️https://eitaa.com/chavar65