🔴 نکته‌ی تحلیلی ارتش تا دندان مسلح جنایتکار صهیونیستی با داشتن قوی‌ترین نیروی هوایی غرب آسیا و بهره‌برداری از توان ماهواره‌ای و مدرن‌ترین تجهیزات فنی و جاسوسی و غیره ۵۰ روز با هفت لشکر نخبه به جنوب لبنان حمله کرد فقط توانست چند روستا را تصرف کند و حتی نتوانست نگه دارد و نهایتاً با تلفات سنگین عقب‌نشینی کرد و اعلام آتش‌بس کرد. در مقابل این حجم عظیم نیرو و امکانات و تجهیزات، فقط چند گردان #حزب‌الله ایستاد نه همه حزب‌الله با ده‌ها هزار نیروی رزمی. از ابتدای درگیری تا آتش‌‌بس دو ماهه، حداکثر یک تیپ حزب‌الله درگیر شد. اگر اراده ایستادن باشد هیچ نیرویی توان مقابله ندارد نه اینکه در یک هفته، سه استان و نزدیک به یک سوم کشور سقوط کند و نهایتاً در ۱۱ روز کل کشور و دولت سقوط کند. یمن نمونه زنده دیگر ... غزه‌ی بی‌کس و تنها و محصور نمونه برجسته دیگر که هم‌چنان اسرائیل روزانه تلفات سنگین می‌دهد. گفته شد باید حاکمیت و ارتش اراده ایستادن کند تا بتوان کمک کرد مثل ۲۰۱۱ وگرنه یک کشور را نمی‌توان با اعزام نیرو حفظ کرد. ✅ کانال بدون سانسور | عضو شوید 👇 http://eitaa.com/joinchat/404946944Ceab6f2b794

🎥 رهبر انقلاب: حوادث منطقه را هم باید فهمید هم باید عبرت گرفت/ باید ابهامات افکار عمومی برطرف شود ✅ کانال بدون سانسور | عضو شوید 👇 http://eitaa.com/joinchat/404946944Ceab6f2b794

🔴 ۳۰ نکته کوتاه بیانات امروز رهبرمعظم انقلاب درباره تحولات منطقه ✅ کانال بدون سانسور | عضو شوید 👇 http://eitaa.com/joinchat/404946944Ceab6f2b794

‌ ♨️ واشنگتن‌پست: اوکراین برای تروریست‌ها در سوریه پهپاد فرستاده بود 🔹واشنگتن‌پست گزارش کرده که بیش از یک ماه قبل از سرنگونی دولت بشار اسد، اوکراین ۱۵۰ پهپاد با دید اول‌شخص و ۲۰ اپراتور را به مقر تحریرالشام در ادلب سوریه فرستاده بود. ✍ نه تنها پهپاد ارسال شده بلکه آموزش و رصد آنها هم با افسران اوکراینی بوده است. اوکراین و ترکیه بر اساس دستورالعمل ناتو عمل کردند و میکنند. اوکراین به امید گرفتن پول و سلاح بیشتر برای مقاومت در برابر روسیه و ترکیه به طمع بخشی از خاک سوریه و پیشروی به سمت توهم امپراطوری عثمانی که در سخنان تبختر آمیز اردوغان بوضوح این مطلب آشکار بود. 📌 #خبر_فوری_سراسری بزرگترین کانال خبری تحلیلی در ایتا @fori_sarasari

🇮🇷﷽☫ #تحریر_حم 🔻 @SMHM212 مقاله «دخترک مسئولان»؛ امروز بیستمین سالگرد تحریر این مقاله است ولیکن هنوز هم تازگی خود را بصورت ۱۰۰٪ دارد. این مقاله که بصورت یک برگه A4 (پشت و رو) صفحه‌آرایی و چاپ شده، تاکنون در بسیاری از محافل سیاسی و مدیریتی تهران و قم، توزیع گردیده است. حقیر خیلی مشتاقم، کسی بخواهد و بتواند، نکاتی را مطرح نماید که بتوان جمله‌ای از این مقاله را کاهش داد یا بر آن افزود! بنظر بنده #مدیران_ایران؛ مهمترین مسئله و بلکه مشکل و حتی معضل «نهضت+نظام اسلامی» است که متأسفانه، #جمهوری_اسلامی_ایران در این امر خطیر، نمره چندان مقبولی دریافت نکرده است! ویژگی‌های ضروری مدیران؛ موضوع بررسی این مقاله است. «دخترک» یعنی؛ د.خ.ت.ر.ک. د = دانش خ = خلاقیت ت = تجربه ر = رد موانع ک = تشکر بجای تشر این‌هاست رازهای کلیدی #مدیریت_موفق در هر مقام و‌ منصبی مدیری که د.خ.ت.ر.ک. ندارد، یک اشغال‌گر #ضد_ملت و #ضد_نظام و حتی #ضد_اسلام است! #پاشنه_آشیل جمهوری اسلامی ایران در انواع سطوح مدیریتی، به کار گماشتن افرادی است که فاقد این ویژگی‌های ضروری در تراز #نظام_ولایی است. افرادی که نه تنها نظام و نهضت که ملت و کشور را هم بر باد داده و می‌دهند. فتأمل! در هر حال این #خصائل_گزینشی، نیازمند و سزامند #مهارت_آموزی هستند. ✍️ سیدمحمدحسینی(منتظر) ۱۴۰۳/۰۹/۲۱ 🌐 👈حیفه نبینی👉 💠 🎲 👈محل نظرات👉 🙏

🇮🇷﷽☫ #تحریر_حم 🔻 @SMHM212 دخترک مسئولان! (بخش ۱): مضامینی معطوف به مسائل مدیریتی در ایران، در سال ۱۳۸۲ در ذهن بنده شکل گرفت که در سال ۱۳۸۳ بصورت یک مقاله کوتاه (بصورت دو لت پشت و روی یک برگه A4) تنظیم و تکثیر گردید و امروز بیستمین سال تحریر آن است و به همین مناسبت، عین متن آن‌را به اشتراک می‌گذارم: بسمه تعالی قال امیرالمؤمنین؛ علی(ع): «یستدل علی ادبار الدول اربعه؛ تقدیم الاراذل و تأخیر الافاضل و تضییع الاصول و تزیین الفروع» یعنی مشکلات عظیم مدیریتی و رفتاری در سال 1382 که افتخار حضور در کارگاه «دوره #تفکر_سیستمی برای مدیران مجموعه فرهنگی ...» را داشتم، استاد آن دوره آموزشی ویژه پرسید: «اصلی‌ترین، بنیادی‌ترین، خطرناک‌ترین، ترسناک‌ترین، بدترین، زشت‌ترین، آسیب‌زاترین، مضرّترین، سخت‌ترین، پیچیده‌ترین، طولانی‌ترین، بغرنج‌ترین، زیانبارترین، بیمارکننده‌ترین، ریشه‌ای‌ترین، حل‌ناشدنی‌ترین، و... مشکل یا معضل و یا بحران ملی ما (ایران) چیست؟ و راهکار پیشنهادی شما برای حل آن کدامست؟» بدترین مشکل ملی ما چیست؟ راه حل آن کدامست؟ از آنجا که نمره جواب این دو پرسش معادل نیمی از نمره کل دوره آموزشی بود، همگی دست به کار شدیم و هر کسی چیزی را سوژه خود قرار داده و راه‌حل‌های پیشنهادی خود را ردیف نمود؛ از اعتیاد به سیگار و انواع موادمخدر، بی‌حجابی و بدحجابی، تهاجم فرهنگی و غربزدگی، بی‌سوادی و بی‌غیرتی، بی‌فرهنگی در مراعات آداب شهرنشینی گرفته تا فناوری‌های نوظهور از قبیل ماهواره و اینترنت و... گرفته تا پدیده شوم قلم بمزدها، خیانتهای روشنفکری و تا عدم خودکفایی و خودباوری، وابستگی به اقتصاد نفتی و تک‌محصولی، رباخواری سازمان‌یافته و... و امثالهم، مورد توجه دوستان بود و... ناگهان استاد از اختصاص بالاترین نمره به نگارنده این سطور خبر داد و بالتبع همه متقاضی شدند که بنده چه مسئله مهم و بلکه اهمی را نشانه رفته‌ام؟! وای بر مدیران و مسئولان! حقیر در آن زمان به این نتیجه رسیده بودم که (علیرغم برخورداری ما از سرزمینی با ویژگیهای کم‌نظیر سوق‌الجیشی و ژئوفیزیکی، قدمت تمدن و سبقه تاریخی کهن، ملتی هوشمند و جوانانی نخبه و توانا، رهبرانی دانا و دلسوز و دلیر، مکتبی پویا و پایا، معادن و منابع فراوان و متنوع، دسترسی گسترده به انواع آبهای آزاد ووو...) معضل اصلی ما #مدیران ما هستند که متأسفانه کارکردهای منفی آنها بر عملکرد مثبت آنان غلبه دارد. ناگهان یکی از مدیران حاضر در کلاس معترض شد که گزینه انتخابی و مورد اشاره وی هم دقیقاً همین مسئله بوده است! پس چرا وی از کسب بالاترین نمره محروم مانده است؟! استاد بلافاصله افزود: «بلی! اما تمایز دیدگاه آقای حسینی منتظر نسبت به نظر شما در راه‌حل پیشنهادی ایشانست که بنظرم نسبت به شما هوشمندانه‌تر است»! و از وی خواستند که راهکار خود را بگوید. پیشنهاد او «تبعید مدیران از وطن» بود؛ یعنی تبعید مدیران متخلف و ناکارآمد به جزیره‌ای دور افتاده ولیکن دارای ساختمانهای اداری شیک و شکوهمند بود تا در آنجا آنها دائماً با همدیگر جلسه و همایش بگذارند و به همدیگر بخشنامه بدهند و از یکدیگر گزارش بخواهند و... آنقدر که بالاخره از پای در آیند! استاد از بنده هم خواست که راه‌حل خود را بیان نمایم و دلیل چنین راهکاری را هم مورد اشاره قرار دهم که برخاستم و گفتم: راهکار پیشنهادی ایشان به ذهن بنده هم رسید ولیکن من ترجیحاً پیشنهاد می‌کنم، طیّ فراخوان بزرگی از همه مدیران دعوت گردد تا در سفری مثال‌زدنی (فرضا هشتاد روز دور دنیا!) حضور یابند. البته با این شرط که فقط کسانی بیایند که خود را مدیرانی متعهد، متخصص و موفق (قابل و لایق مدیریت) می‌دانند و اصولاً مدیریتشان را قبایی برازنده فقط تن ایشان و پست مدیریّت را حقّ مسلّم خود و نیز حق مسلّم طبقات نسلی قبل از خود و بعد از خود می‌شمارند! بنده احتمال می‌دهم که در همان اولین روز فراخوان و مهلت تعیین شده درصد قابل توجه و بسیار چشمگیری از مدیران (احتمالاً بیش از دو سوم) حضور خواهند یافت! باید آنها را به یکی از بنادر جنوبی ببریم و سوار بر کشتی‌های پسنجری و تفریحی بسیار شیک و زیبا نموده و در دریاها و اقیانوسهای دنیا به گردش در آوریم. بشرطی که ناوبری این ناوگان بلند بالا به بنده سپرده شود. زیرا آنزمان که بنده افسر کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران بودم با تحقیق از ملوانان کشتی‌ها تا حدودی می‌دانم که بهترین کوسه‌های درنده و گرسنه در کجاها هستند! البته منوط به آنکه این عملیات کاملاً محرمانه باشد وگرنه بمحض آنکه کوسه‌ها متوجه بشوند که غذای چرب و شیرین آنها از جنس «مدیران ایرانی» هستند، احتمالا خود را به نزدیکترین سواحل رسانیده و دسته جمعی خودکشی می‌کنند تا نسل خود را به گوشت و خون و پوست اینها آلوده نسازند! در این‌جا بود که ... ...ادامه دارد. ✍ سیدمحمدحسینی(منتظر) ۱۴۰۳/۹/۲۲ 🌐 کانال 👈حیفه نبینی👉 💠 🎲 گروه 👈محل نظرات👉 🙏

🇮🇷﷽☫ #تحریر_حم 🔻@SMHM212 دخترک مسئولان! (بخش ۲): ... در اینجا بود که اعتراض همه مدیران [مشغول آموزش ضمن خدمت در آن دوره چند ماهه] درآمد ولیکن استاد از من پرسید: آیا بنظر شما شیوه «دورسازی» بجای «معدوم‌سازی» و راه‌حل تبعید به همان جزیره دور افتاده این همکارتان بهتر از این روش بسیار خشن و خطرناک شما نیست؟! عرض کردم: خیر استاد! زیرا احتمال دارد که همانند «رابینسون کروزوئه» برای بازگشت به وطن راهی پیدا کنند و پروژه #پاکسازی_کشور و معالجه «بزرگترین بیماری ملی» ما ابتر بماند. اگرچه استاد با اشاره به این استدلال بنده در آن زمان، صحّت داوری خود در امر «ترجیح نظر بنده بر دیگران» را مورد تأیید و تأکید قرار داد! ولیکن بعد از آن قصه، از آنجا که آن مسیر را شوخ‌طبعانه رفته بودم، یکی از دغدغه‌های دائمی ذهن بنده همین مسئله شد که: آیا براستی تشخیص و قضاوت بنده قرین واقعیّت و حقیقت ماجراست؟! و اینکه قطعیّت و جدّیّت این نظر چه میزان است؟ آیا براستی بحران اصلی ما در سطح ملی، #مدیران ما هستند؟ با چه منطق قابل استدلالی؟! یعنی چنانچه امر دائر بر این بشود که فرضاً روزی کلّ #مدیران_مملکت را جمع کنند و تحویل بنده بدهند آیا براستی من همه آنها را بلافاصله منهدم و نابود خواهم کرد و نسلشان را از سطح زمین بر خواهم انداخت؟ آیا بهترین راه‌حل، اعدام آنهاست؟ آیا «بهترین نسخه» همین است که من پیچیدم؟ آیا مشکل بدتری وجود ندارد که بتوانم جایگزین مدیران بکنم؟ و... هرچه اندیشیدم اصل گزینش خود را نتوانستم تغییر بدهم ولیکن به فرمولهای خوبی نائل گشتم و لذا در روش مواجهه و برخوردم هم توانستم تحولی ایجاد نمایم. بدین صورت که دیدم می‌توان علت یا علل «نامطلوب بودن/ شدن مدیران» را با بررسی‌های دقیق کشف کرد و برای معالجه هر کدام نسخه‌ای حیاتبخش پیچید. چنین شد که به مبحث «دخترک» رسیدم و اینکه مدیران باید طیّ فرایندهایی مهندسی شده، دختر دار گردند و چنانچه مدیری دخترش را پیدا نکرد ناچاراً باید طعمه کوسه‌ها شود! دخترکان ناقص‌الخلقه مدیران! در واقع علت اصلی بدبختی کشور ما و منشأ تمام مشکلات ملت ما، مسئولان و مدیرانی هستند که «د.خ.ت.ر.ک.» ندارند! لذا یکی از محورهای اصلی و تأکیدی بنده در سخنرانی‌ها و تدریس‌هایم، در انواع محافل و مجامع سیاسی و علمی اشاره به همین مسئله خطیر بوده است و اینکه مدیران ما یا اساساً دخترک ندارند یا اگر دارند ناقص‌الخلقه است و اینکه چه باید بکنیم تا ایشان اولاً دخترک داشته باشند و ثانیاً دخترکشان، کمال و جمالی داشته باشد تا در کارشان بصیر و صبور باشند و علیم و حلیم. وگرنه روز به روز مصائب روزافزون ملتمان تشدید خواهد گشت و... و اما دخترک: د. بسیاری از مدیران ما اساساً نسبت به حوزه مدیریتی خود علم و #دانش کافی و بلکه لازم را ندارند. دانش و دانائی ایشان در حیطه قلمرو مدیریتی ایشان مخدوش و قابل تخطئه می‌باشد. پیشتازی اراذل و افراد کم‌مایه و بلکه بی‌مایه در اشغال مناصب و کنار زدن اشخاص پر مایه و صاحب فضیلت و برتری و به حاشیه راندن ایشان، روندی است که نه تنها اعتبار بلکه «اصل #پایداری_نظام» را مورد تحدید و تهدید خود قرار می‌دهد تا آنجا که یکی از علل اصلی فروپاشی #اقتدار_حکومت همین جابجائی خطیر است که حضرت امیر(ع) نسبت به وقوع آن صریحاً هشدار داده‌اند. این عده از مدیران به لحاظ «فقدان معرفت» و «بی‌شعوری کاری» در «هدایت» صحیح مجموعه تحت امر خود ناتوان هستند ولو اینکه در امر «نظارت» و «حمایت» سنگ تمام بگذارند. در این خصوص لازمست که؛ اولاً) با نهایت دقت مدیرانی به کار گمارده شوند که از دانستن و #دانائی لازم و بلکه کافی برخوردار باشند. نباید اجازه داد #مدیران_روابطی نادان جای #مدیران_ضوابطی دانا را بگیرند. ثانیاً) برنامه دانش‌آزمایی و میزان‌سنجی فهم و دانائی مدیران باید تبدیل به فرایندی ثابت و مؤثر در درون نظام گردد و بدون اتکاء به مدرک‌گرایی صرف و تأثیرپذیری از جریانات سیاسی سلطه‌جو و باندهای تمامیّت‌خواه اقتصادی (و به تعبیر مقام معظم رهبری؛ باندهای مافیایی قدرت و ثروت) مدیران را مورد ارزشیابی دقیق خود قرار دهد و دانایان را ارتقاء بخشد. این مدیران که شاید دارای خواستن و توانستن هم باشند نیازمند دانستن و هدایت هستند. خ. بسیاری از مدیران ما از اراده کافی و بلکه انگیزه لازم برای پیشبرد اهداف تعیین و تعریف شده در حوزه مدیریتی آنها برخوردار نیستند. شاید بسیاری از آنها می‌دانند که چه باید بکنند و امور را چگونه باید مدیریت نمایند (و احتمالاً دارای بالاترین نمره دانائی هم هستند و ای بسا نخوت فراوانی هم دارند!) ولیکن در مدیریتشان نه تنها خودشان هیچگونه پیشتازی به خرج نمی‌دهند بلکه با پیروی از تکیه‌کلام «هیس نوچ» مرسوم خود مانع عملکرد و پیشرفت زیردستان خود هم می‌گردند و بمحض ... ...ادامه دارد. ✍ سیدمحمدحسینی(منتظر) ۱۴۰۳/۹/۲۲ 🌐 👈حیفه نبینی👉 💠 🎲 👈محل نظرات👉 🙏

🇮🇷﷽☫ #تحریر_حم 🔻 @SMHM212 دخترک مسئولان! (بخش ۳): ... به محض آنکه کسی بخواهد حرفی بزند و پیشنهادی بدهد و احیاناً انتقادی بورزد تنها روش برخوردشان «هیس‌هیس» گفتن و دعوت به سکوت است! تا اساساً کسی چیزی نگوید و کسی چیزی نشنود و چنانچه کسی سماجت کرد و توانست نظرش را ابراز و اظهار نماید آنگاه با شیوه «نوچ نوچ» از پذیرفتن انتقادات و پیشنهادات طفره رفته و زیر بار مسئولیّت نمی‌روند. البته ممکن است همین «مدیران هیس‌نوچی» خودشان شعارهای زیبا و دلفریب و ذهن‌فریب (عوامفریبی و خواص‌فریبی) هم سر دهند و حتی گوش فلک را هم کر کنند اما دریغ از نیم مثقال کردار واقعی! در هر حال این عده از مدیران بی‌همت به علل گوناگونی (جز اشغال مناصب و تسلط بر پستهای مدیریتی) و «بی‌غیرتی کاری» تمایلی به تحقق دانسته‌های علمی و بحق خود و دیگران ندارند. در این خصوص هم لازمست که؛ اولاً) با نهایت دقت مدیرانی انتخاب شوند که از خواستن و اراده لازم و بلکه کافی برخوردار باشند. نباید اجازه داد #مدیران_وارفته جای #مدیران_وارسته را بگیرند. ثانیاً) برنامه انگیزش‌یابی مدیران باید تبدیل به فرایندی ثابت و مؤثر در درون نظام گردد و بدون تأثیرپذیری از جناحهای سیاسی سلطه‌طلب و باندهای انحصارطلب اقتصادی (و به تعبیر مقام معظم رهبری؛ باندهای مافیایی قدرت و ثروت) مدیران را مورد ارزشیابی خود قرار دهد و تنبل‌ها و بی‌حال‌ها را کنار زده و فعالان را ارتقاء بخشد. این مدیران شاید توان #هدایت و #حمایت مجموعه تحت نظر خود را داشته باشند ولیکن معمولاً در امر #نظارت بسیار ناکارآمد هستند و معمولاً مجموعه خود و افراد آنرا به حال خود رها می‌کنند. لذا این دسته از مدیران خود نیازمند نظارت بیشتری هستند. اگرچه بسیاری از اینها ظاهراً خود را بسیار جدی و علاقمند هم نشان می‌دهند ولیکن در عمل جز اتلاف وقت و انرژی و سرمایه هنری ندارند. این مدیران شاید از دانستن و توانستن برخوردار باشند اما از خواستن گریزانند ولو اینکه بسیاری از اینگونه مدیران ای بسا صبحها زودتر از همه بر سر کار خود حاضر شوند و دیرتر از همه هم آنرا ترک کنند اما علیرغم پرکار و اکتیو نشان دادن خود، در واقع عملاً کاری از پیش نمی‌برند. البته ممکن است علت نخواستن اینها ریشه در ندانستن و نتوانستن داشته باشد ولیکن بجای دانش‌زایی و توان‌افزایی خود بمنظور گریز از رخوت و خمودگی، عمدتاً سرگرمیهای زیرپوستی مختلفی هم برای خود تدارک می‌بینند که صرفاً برای رفع بی‌حوصلگی خودشان است ولو اینکه وانمود کنند که برای تغییر ذائقه جهت حفظ و افزایش آمادگی کاری است ووو... ت. بسیاری از مدیران ما از توانائی کافی و بلکه لازم برای پیشبرد اهداف تعیین و تعریف شده در حوزه مدیریتی خود محروم هستند. شاید بسیاری از آنها می‌دانند که چه باید بکنند و امور را چگونه باید مدیریت نمایند (و احتمالاً دارای بالاترین نمره دانائی هم هستند) و همچنین شاید بسیاری از آنها می‌خواهند که کارها را بخوبی و در عالیترین شکل کمال و جمال آنها مدیریت نمایند (و احتمالاً دارای بالاترین نمره اراده‌ورزی هم هستند و در امور خواستن مشکل چندانی ندارند) ولیکن در مدیریتشان از حد شعارهای زیبا و دلفریب و ذهن‌فریب (عوامفریبی و خواص‌فریبی) فراتر نرفته و در عمل «عاجز» تشریف دارند. این دسته از مدیران بیش از هدایت و نظارت نیازمند حمایت هستند. این عده از مدیران ممکن است در امور نظارت و هدایت عملکرد مطلوبی داشته باشند ولیکن در امر حمایت از زیردستان خود معمولاً ضعیف تشریف دارند. مانند کسی که فوت و فنّ فرضاً قهرمان ورزشی شدن (مثل وزنه‌برداری، مشت‌زنی، شناگری، کشتی‌گیری و...) را نه تنها بخوبی می‌داند بلکه قادر به تدریس و تعلیم آنها در سطح دانشگاهی و مربیگری حرفه‌ای و باشگاهی آنها هم هست و حتی خیلی هم دوست دارد و تمایل شدید که قهرمان یکی از آنها و پهلوان جهان هم بشود اما استخوان‌بندی هیکل و قدرت عضلات بدنش، مقاومت انرژیک و رمقی برای انجام هیچکدام از آنها و رکورد زدن را ندارد. در این خصوص نیز لازمست که؛ اولاً) با نهایت دقت مدیرانی گزینش و منصوب شوند که علاوه بر دانستن و خواستن از توانستن و توانائی لازم و بلکه کافی برخوردار باشند. نباید اجازه داد «مدیران خسته و نیسته» (معمولاً پای کار نیستند و اگر هستند خسته‌اند!) جای «مدیران هسته» (همیشه و تا آخر پای کار هستند) را بگیرند. ثانیاً) برنامه «توان‌یابی مدیران» باید تبدیل به فرایندی ثابت و مؤثر و مستمرّ در درون نظام گردد و بدون تأثیرپذیری از باندهای مافیایی قدرت و ثروت و سوار بر امواج انواع «رسانه‌های سنتی و صنعتی»، مدیران را مورد ارزشیابی خود قرار دهد و ناکارآمدها را کنار زده و توانمندان را ارتقاء و اعتلاء بخشد. ... ادامه دارد. 👌فرمت PDF این سلسله در 👈این‌جا👉 است جهت تکثیر و توزیع در جلسات ذی‌ربط. ✍سیدمحمدحسینی(منتظر) ۱۴۰۳/۹/۲۲ 🌐کانال 👈حیفه نبینی👉 💠 🎲گروه 👈محل نظرات👉 🙏

🇮🇷﷽☫ #تحریر_حم 🔻@SMHM212 دخترک مسئولان! (بخش ۴): ر. بسیاری از مدیران ما صرف‌نظر از #دانستن، #خواستن و #توانستن که دارند یا ندارند، در امر #ردّ_مانع، مشکل جدی دارند. یعنی شاید بسیاری از آنها در مدیریت امور ذیربط به مجموعه خود، هم «می‌دانند» و هم «می‌خواهند» و هم «می‌توانند» و احیاناً دارای بالاترین نمره «دانائی، پویایی و توانائی» هم هستند ولیکن در مواجهه با انواع موانع طبیعی یا مصنوعی (اعم از موانع بنیادی و سیاسی) و تحمیلی، مدیریتشان دچار «تسویف» (نوعی توقف و درجا زدن) می‌شود. گوئی که منتظر مانعی بودند تا متوقف شوند! این دسته از مدیران بیش از «هدایت، نظارت و حمایت» نیازمند جرأت (از جنس #نوآوری و #خلاقیّت) هستند. همچنانکه مقام معظم رهبری فرمودند: «نوآوری جرأت می‌خواهد». مراد از مانع یا موانع در اینجا نادانی به کار یا بی‌ارادگی و یا ناتوانی و بی‌عرضگی نسبت به انجام کار نیست بلکه چیزهایی است که حلّ و رفع و ردّ آنها نیازمند #جهاد و #اجتهاد و #جرأت است. آنچنان که تمام تلاش و نهایت کوشش و اوج عزم و احساس مسئولیّت تام و تمام مدیر را به خود معطوف نماید. همان چیزی که آنرا باید «همت مضاعف و کار مضاعف» نامید. در این خصوص هم لازمست که؛ اولاً) با نهایت دقت مدیرانی گزینش شوند که از جهد و جرأت و همّت لازم و بلکه کافی برخوردار باشند نه آنکه علیرغم اتصاف و اتکاء به دانایی، پویایی و توانایی خود، موانع را (ولو بسیار بزرگ و عمیق و بلندتر از حوزه کاری ذیربط) بهانه برای رکود خود قرار دهند. نباید اجازه داد #مدیران_منفعل جای #مدیران_مجتهد را بگیرند. ثانیاً) برنامه جهد و جرأت‌یابی مدیران باید تبدیل به فرایندی ثابت و مؤثر و مداوم در درون #نظام گردد و بدون تأثیرپذیری از باندهای مافیای قدرت و ثروت و سوار بر امواج انواع «رسانه‌های سنتی و صنعتی»، مدیران را مورد ارزشیابی خود قرار دهد و «ترسوهای دل‌نازک» را کنار زده و «دلیران دلسوز» را اعتلاء بخشد. ک. بسیاری از مدیران ما نه تنها «د.خ.ت.ر.» ندارند بلکه «دخترک» هم ندارند! یعنی از «تشکر» مدیریّتی فقط «تشر» مدیریّتی را بلدند و از «ک» آن محروم هستند فلذا زیردستانشان بجای تشکر فقط تشر می‌شنوند! حال شما می‌توانید بجای دخترک، «درختک» بکارید! ولیکن منظور ما کاملاً روشن است و مدیرانی اعلم، اعدل، اتقی، اشجع و ابصر می‌خواهیم. البته هر آنچه گفته آمد مسئله‌ای همگانی است و در همه اقشار جامعه و عموم مردم هم مصداقیّت دارد و نه اینست که مختص مدیران و مسئولان باشد. فتأمل! در پایان از تمام مدیرانی که دخترکی دارند بسیار سپاسگزارم. والسلام سید محمد حسینی (منتظر) ۲۱ آذر ۱۳۸۳ فرهنگسرای خاوران این مقاله ☝️را بعد از شرکت در دوره آموزشی سه چهار ماهه مدیران فرهنگسراهای سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران (در محل فرهنگسرای پارک ساعی)، نوشتم. ⁉️ در آخرین دقایق دوره، استاد مرعشی، از بنده پرسیدند: اگر روزی توانی یافتید که بر مدیران ایران، چنان سلطه‌ای پیدا کنید که همه آنها را در دریا بریزید، آیا واقعاً این کار را می‌کنید؟! گفتم: نخیر استاد! گفت: پس با آن‌ها چه می‌کنید؟ گفتم: باید به این مسئله فکر بکنم! گفت: نتیجه فکرتونو منتشر کنید! و حاصل آن تفکر (چاره‌جویی) برای حل معضل مدیریت در ایران، این شد که باید مدیران ایرانی ۵ نوع #مهارت_بنیادی را فرا بگیرند فلذا این مهارت‌ها در قالب این مقاله، تنظیم گردید. نظر شما چیست؟ انصافاً بعد از حداقل دو دهه از این یافته‌ای که تحریر شد، آیا می‌توان خدشه‌ای بر کلیات یا جزئیات مفاد آن وارد کرد؟! براستی چه کنیم با انبوه مدیرانی که دخترک ندارند؟! سخنگوی دولت را دیدید همین دو سه روز پیش با چه لحنی با دانشجویان برخورد کرد؟! و سایر اعضای دولت پزشکیان که دارای چه بافت متضادی با آن شاکله‌ای هستند که انتظار می‌رود باشند! اوضاع مدیریتی کشور نسبت به بیست سال قبل که برآورد شد و در این مقاله منعکس شد، آیا بهتر شده یا بدتر؟! متأسفانه همین مدیریت‌های غلط است که نهایتاً کار را می‌کشد به #فروپاشی_نظام، چنانکه اوضاع سوریه جلوی چشمان ماست که چگونه کشوری و ملتی بر باد رفت؟! اگرچه باید به تعبیر دیروز #امام_جامعه باید امیدوار باشیم که جوانان سوریه و منطقه به خودشان بیایند و #بلاد_اسلامی را نجات بدهند. اما بدون اصلاح فرایندهایی که موجب بهبودی اوضاع مدیریتی جامعه بشود، امکانپذیر است؟! در هر حال، ایران باید الگوی اصلاحات بنیادینی باشد که بدون آن‌ها همه‌چیز در وضعیت ناترازی قرار می‌گیرند. بدترین ناترازی‌ها در عرصه مدیریتی است که سایر ناترازی‌ها را رقم می‌زنند و بر ملت و حتی آیندگان تحمیل می‌کنند. در حالی‌که امیرالمؤمنین(ع) صریحاً می‌فرمایند؛ مدیران عوضی، باعث فروپاشی دولت هستند، ما دولت را سپرده‌ایم به یک مشت رئیس و مدیر عوضی! #فروپاشی #اضمحلال #نفوذی ✍سیدمحمدحسینی(منتظر) ۱۴۰۳/۹/۲۲ 🌐👈حیفه نبینی👉 💠 🎲👈محل نظرات👉 🙏

چرا چهارشنبه؟ چرا دوشنبه نه؟! از یکشنبه(روز سقوط دمشق) تا چهارشنبه چه اتفاقی باید می‌افتاد؟ نمی‌دانم!! عبدالله‌بن‌سَعْد‌بن‌اَبی‌سَرْح از کاتبان وحی بود که مرتد شد و به مکه گریخت. عبدالله جزو معدود کسانی بود که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در فتح مکه، خون آن‌ها را هَدَر دانستند و فرمودند: حتی اگر به پردۀ کعبه دخیل بسته بودند بکشیدشان! عبدالله‌بن‌ابی به برادر رضاعی‌اش عثمان بن عفان(خلیفۀ سوم اهل سنت) پناه برد. عثمان او را مخفی کرد و در فرصتی مناسب نزد رسول خدا برد و در دایرۀ اصحاب و یاران، از پیامبر برای او درخواست امان و بخشش کرد. پیامبر به مدت طولانی مکث نمودند در این مدت عثمان پیوسته شفاعت ابی سرح را می‌کرد، همۀ اصحاب و یاران از سکوت پیامبر ساکت بودند و جو سنگینی حکم‌فرما بود. پیامبر رحمت پس از آن مکث طولانی، فرمودند: چنین باشد(به معنای بخشش). بعد از خروج عثمان و عبدالله، اصحاب از پیامبر دلیل سکوت و مکث طولانیشان را جویا شدند. حضرت فرمودند: من سکوت کردم تا یکی از شما بلند شود و سرش را بزند! (پیامبر فرمان داده بودند که هرکس عبدالله را در هرکجا دید به قتل برساند، حال عبدالله وسط جمع اصحاب بود و فرمان پیامبر لازم‌الأجرا...) نکتۀ مهم: امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام در آن مجلس حضور نداشتند یکی از انصار به نام عباد‌بن‌بشر گفت: یا رسول‌الله پس چرا به من اشاره‌ای نکردی تا سرش را قطع کنم؟ حضرت پاسخ دادند: «پیامبر با اشاره کسی را نمی‌کشد!» او را نکشتند، پس پیامبر مجبور شده و امانش دادند! #خط_تحمیل حکایت امروز ماست که با انفعال خود و با #تحمیل شرایط، امام جامعه را وادار به عقب‌نشینی و مصلحت‌اندیشی می‌کنیم... و انتظار بی‌جا داریم رهبری هرروز و هر ساعت سخنان و دستوراتش را تکرار کند... طبق کلام واضح سردار احمد محمدی زاده از فرماندهان ارشد سپاه، آیا رهبری به فرماندهان دستور ندادند که اگر تعرضی به کشورمان شد، بلافاصله و در کمتر از نیم‌ساعت و بدون سؤال از رهبری و بدون اجازه از شورای امنیت ملی باید پاسخشان داده شود؟ منتظر تکرار و یا اشارۀ دوبارۀ رهبری هستند و هستیم؟ فاصله نسبتاً طولانی بین تهاجم اسرائیل به کشور و بیانات رهبری درمورد آن / فاصله بین ترور شهید هنیه و پیام حضرت آقا / و ...، آیا مکث‌های طولانیِ رهبری، انتظار برای اجرای فرامین ایشان و وظایف فرماندهان و مسئولین نیست؟! وظیفه‌مان را انجام نمی‌دهیم و مدام شعار می‌دهیم: «نگاهتان به لب‌های مبارک آقا باشد» / خجالت هم نمی‌کشیم! رهبری وظیفه‌شان را انجام دادند، #نوبت_یاری_ماست انتظار تکرار و اشارۀ دوباره نداشته باشید #به_پا_خیز_مسلمان #أن_تقوموا_لله_مثنى_وفردى #انتقام_سخت #سوریه #وعده_صادق #طوفان_الاقصی #پاسخ_دندانشکن_ابتکاری_غافلگیرکننده ✍️علی سلمان‌زاده @jahadetabeen8

اسرائیل، ناموس استعمار غرب است! حسن رحیم‌پور ازغدی: اسرائیل یک کشور نیست، اسرائیل خط مقدم کل غرب است اگر اسرائیل سقوط کند، کل استعمار در جهان اسلام سقوط می‌کند.

💢 ‏تولید محتوا به سبک اصلاح‌طلبان تحریرالشام گفته حجاب آزاده رسانه‌های اصلاح‌طلبان: #داعش هم حجاب رو آزاد کرد اما جمهوری اسلامی نه! حالا اگر تحریرالشام میگفت حدود حجاب الزامیست رسانه‌های اصلاح‌طلبان: فقط داعش #حجاب رو محدود می‌کنه و جمهوری اسلامی! 👈 حالا واقعیت؟ حجاب از قبلش هم تو سوریه الزامی نبود. #سرطان_اصلاحات